Έρωτες στο Αμπάρι Διήγημα με ανθρώπους του Λιμανιού 9 Απριλίου 2014

Έρωτες στο Αμπάρι Διήγημα με ανθρώπους του Λιμανιού 9 Απριλίου 2014

Βιβλίο καρφίτσας σελ 16

Ο έρωτας δεν είναι μόνο συναίσθημα με υπέροχες ή καταστροφικές συνέπειες, γίνεται επιτυχημένα και ασπίδα για παράνομες ενέργειες

Έρωτες στο Αμπάρι

Ο καπετάνιος καθόταν στο πιλοτήριο του πλοίου και αγνάντευε την είσοδο του λιμανιού πέρα στο βάθος. Ήταν το επόμενο λιμάνι του Πειραιά που θα έπιανε για να ξεφορτώσει την μπανάνα. Είχε κάνει πολλές φορές τη διαδρομή αυτή, ήξερε το Ντοκ πού θα πέσει, ήξερε τα μπαρ του λιμανιού, ήξερε την ελληνική φιλοξενία, ένιωθε κουρασμένος, γερασμένος. Το απλανές βλέμμα του έπεσε στα ναυτιλιακά όργανα που τον περιέβαλαν, από δω ραντάρ, από εκεί όργανα μετεωρολογία,  η γυροσκοπική πυξίδα, η διόπτρα, ο τηλέγραφος, ο εξάντας,  όλα ηλεκτρονικά, σκέφτηκε, θα μετατραπούν.

Καπετανεύει ένα φορτηγό πλοίο 28.000 τόνων. Συνήθως μεταφέρει μπανάνες σε μεγάλες ποσότητες και ότι άλλες μικροποσότητες βρεθούν στη διαδρομή του ταξιδιού του. Βλέπει τις μεγάλες αλλαγές που έρχονται και στη θαλάσσια μεταφορά, όμως σκέπτεται ότι κοντεύουν και τα χρόνια που θα βγει στη σύνταξη και έτσι παρηγορείται.

Ο Τζων Ντέρεκ κοίταξε την ώρα επάνω από το τιμόνι του πλοίου και μονολόγησε: «Σε μισή ώρα θα πρατιγάρουμε στον Πειραιά». Το μεγάλο ρολόι έγραφε 11:30 κάτω από το όνομα του πλοίου SmartWind και πιο κάτω έτος κατασκευής 1965.  Πιο δίπλα το κινητό ημερολόγιο έλεγε με τον δικό του τρόπο 25 Μαΐου 1976. Το μάτι του χάιδεψε το κατάστρωμα του πλοίου. Είδε τα αμπάρια ερμητικά κλεισμένα, ύστερα σταμάτησε για λίγο στην πρύμνη. Το αγαπούσε αυτό το σκαρί.  Έβαλε το στόμα του στο στόμιο της ενδοσυνεννόησης και φώναξε: «Γραμματικέ έλα επάνω ..»

-Λοιπόν ο πράκτορας τα έχει όλα εντάξει; (Ρωτά ο καπετάνιος Τζων Ντέρεκ τον γραμματικό).

-Όλα εντάξει καπετάνιο, πιάνουμε Ντοκ στις 2:20 μεσημέρι για την Ελλάδα, θα μας περιμένει πόστα εργατική του Λιμανιού για ξεκίνημα της φόρτωσης. Η περιοχή του Ντοκ ελέγχεται από το Πρώτο Τελωνείο Πειραιά.

-Θαύμα, θαύμα. Θα βγεις στη στεριά γραμματικέ;

-Αν όλα πάνε καλά, θα κλέψω δύο τρεις ώρες για καμιά μπύρα στο κλαμπ Green Gat. Οι πληροφορίες που έχω είναι καλές, συρτάκι, μπουζούκι , κοπελιές πρόθυμες.

-Να βρεις καμιά καθαρή στο κλαμπ. Βαρέθηκα να κάνω ενέσεις στρεπτομυκίνης στο πλήρωμα.

-Θα κάνω την καλλίτερη επιλογή καπετάνιο.

-Να πας , θα σε αντικαθιστώ εγώ. Είσαι νέος, έχεις δικαιώματα. Με ενδιαφέρει να ξεφορτώσει όλο το φορτίο της μπανάνας, όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Η βραδιά θα είναι μακριά και δύσκολη, για τους γέρους φυσικά, όχι για τους νέους !!!!!

-Καπετάνιο, θα προσπαθήσω να μην λείψω πολύ.

***

-Γιάννη σου έφεραν την άδεια εκτελωνισμού για το φορτίο της μπανάνας;

-Μου την έφεραν.

-Υπάρχουν όλα τα επισυναπτόμενα έγγραφα;

-Ναι

- Να αριθμήσω παιδί μου: άδεια εκτελωνισμού με το αντίγραφό της, τιμολόγιο, κιβωτολόγιο –ζυγολόγιο, πιστοποιητικό καταγωγής, φυτοϋγειονομικό πιστοποιητικό ……….

-Ναι (Μονολεκτικός ο Γιάννης, εκτελωνιστής και αυτός όπως ο πατέρας του).

-Μίλησες με το πρακτορείο; (Λέει ο Σταύρος, ο πατέρας).

-Συνεννοήθηκα, λέει ο Γιάννης Π, ο εκτελωνιστής. Έχουμε κανονίσει πόστα για  τις δύο ή ώρα το μεσημέρι. Το πλοίο SmartWind θα πρατιγάρει στο Πρώτο Τελωνείο. Το φορτίο είναι 220 τόνους. Θα δουλέψουμε και τις νυκτερινές βάρδιες. Σε δύο ημέρες θα έχει σπατσάρει. Σκέπτομαι να στείλω εσένα, το αφεντικό του γραφείου, τώρα το μεσημέρι, είσαι ο καλύτερος εδώ  και θα έλθω να σε αντικαταστήσω κατά τις οκτώ η ώρα για όλο το βράδυ μέχρι το πρωί, που θα έλθει ο Δημήτρης. ( Ο Γιάννης γιος του Σταύρου τελείωσε το μονόλογο του και περίμενε την αντίδραση του πατέρα, τού Σταύρου).

-Να προσέχεις τον φορτηγατζή Γιάννη. Έχω συνεννοηθεί να διαθέσει πέντε αυτοκίνητα  φορτηγά ψυγεία. Ένα να φορτώνει , ένα στη διαδρομή για τα ψυγεία , ένα να ξεφορτώνει,  ένα στην επιστροφή στο λιμάνι για επαναφόρτωση και ένα για το τυχόν παρουσιαζόμενο μεγάλο κενό στην αλυσίδα της  μεταφοράς. Ας ελπίσουμε ότι οι χρόνοι θα μας ταιριάξουν και δεν θα έχουμε κάποια εμπλοκή. Για σήμερα αύριο άφησε εκτός προτίμησης τις ταβέρνες και τις κοπέλες, είναι μεγάλη η δουλειά και θα χάσεις τον συντονισμό της.

-Κάθε φορά που παραλαμβάνουμε φορτία με μπανάνες τα ίδια μου λες ….. πατέρα.

-Υποχρέωσή μου να τα επαναλαμβάνω. Τα φρεσκάρω εγώ, τα εμπεδώνεις εσύ , γινόμαστε πάτσι……… μήπως θέλεις να πω και τα άπλυτά σου; Κυλόττες και τέτοια, κάποια πρωινά  στο δωμάτιό σου;

Ο αέρας στο εκτελωνιστικό γραφείο έχει ηλεκτριστεί μετά την ανακοίνωση για αναμονή φορτίου μπανάνας.

***

Οι χώροι γύρω από το πρώτο Τελωνείο Πειραιά είχαν μια ιδιαιτερότητα. Τα πρωινά μέχρι τις δύο και τρεις ή ώρα το μεσημέρι, ο εργαζόμενος κόσμος πλημύριζε το κατάστρωμα του δρόμου, τα πεζοδρόμια, τα καταστήματα, τις αποθήκες, τα ναυτικά και ναυτιλιακά γραφεία, τα τελωνεία, τις υπηρεσίες του ΟΛΠ. Γινόντουσαν δουλειές, το χρήμα έβγαινε από τη μια τσέπη και έμπαινε στην  άλλη. Όλα φαινόντουσαν τόσο κοντά, αδελφωμένα, όλο ζωή και κίνηση. Από το απόγευμα και μετά και ιδιαίτερα το βράδυ, τα ελάχιστα φώτα έδειχναν την ερημιά των χώρων. Πόσο μεγάλες φαινόντουσαν οι αποστάσεις από τα γραφεία του τελωνείου μέχρι της πύλης εξόδου!!!

Ήταν απόβραδο, επτά η ώρα και ο Γιάννης Π ο εκτελωνιστής, με το αυτοκίνητό του πέρναγε τις γνωστές «ερημιές», με προορισμό το πλοίο με το φορτίο της μπανάνας. Δεξιά του τα «δύο περίπτερα», γνωστό σημείο ραντεβού για τους εργαζόμενους στο λιμάνι και αριστερά του, λίγο πριν την είσοδο από στεριάς στο λιμάνι, στην Ακτή Ξαβερίου, το  βασιλικό κυνηγετικό περίπτερο, γνωστό με την ονομασία «Παλατάκι».

Τα πολλά φώτα του πλοίου SmartWind έδιναν μια ζωντάνια στην περιοχή όμως περπατούσες μόνος, δεν είχες να πεις καλημέρα στον Τάκη ή στον Γιώργο , που πέρναγε εκείνη τη στιγμή εκεί στο βάθος, στην είσοδο της αποθήκης.

Το εκτελωνιστική γραφείο είχε να ξεφορτώσει 220 τόνους μπανάνας σε κιβώτια, χαμένα και χωμένα στα αμπάρια το πλοίου. Η συσκευασία ήταν σε χαρτόκουτα διαστάσεων 60Χ40Χ30 εκατοστών, έπνιγε ακόμα περισσότερο το περιβάλλον στο αμπάρι. Μια στρώση από χαρτοκιβώτια στο κατάμπαρο, ύστερα στέρεα μαδέρια στα τρία μέτρα ύψος του πρώτου κουραδόρου και πάλι δεύτερο στέρεο μαδέρι για τον δεύτερο κουραδόρο στα επόμενα τρία μέτρα, πάλι χαρτοκιβώτια με μπανάνες μέχρι το άνοιγμα του αμπαριού στο κατάστρωμα. 

Η πόστα εργατών επάνω στο πλοίο συνέχιζε τη δουλειά της εκφόρτωσης κανονικά. Το «κουμάντο» πρόσεχε με γοργές άμεσες  λέξεις, μάΪνα, βίρα, δεξιά, αριστερά, να καθοδηγήσει τον χειριστή του γερανού στο κατέβασμα της μπίγας, που στο άκρο της είχε την «παλετίνα», ένα μόρφωμα παλέτας που στερεωνόταν από δύο σίδερα αντικριστά μεταξύ τους. Η «παλετίνα» κατέβαινε στο αμπάρι. Εκεί η ομάδα των εργατών ταξινομούσε επάνω τα κιβώτια της μπανάνας και την έκαναν «βίρα» για έξοδο από το άνοιγμα του αμπαριού στο κατάστρωμα για φόρτωση στο αυτοκίνητο ψυγείο που περίμενε.

-Γεια, γεια (χαιρετά ο Γιάννης Π ο εκτελωνιστής,  τον κόσμο που συναντά), Πέτρο παρέα σήμερα, Δημήτρη (απευθύνεται στο κουμάντο) όλα τρέχουν καλά; (Γνωρίζονται με τα μικρά τους ονόματα, η καθημερινότητα επέβαλλε θελημένες και αθέλητες γνωριμίες).

-Κύριε Γιάννη, περιμένει ο πατέρας σου. Έχει αρχίσει και κοιτάζει το ρολόι του ο κύριος Σταύρος, άρχισε να δυσανασχετεί …….

-Ανεβαίνω, φώναξέ τον ………….

Ο Γιάννης Π ο εκτελωνιστής ανέβηκε με ευκολία τη σκάλα εισόδου του πλοίου, ήθελε να χαιρετήσει πρώτα τον καπετάνιο. Η φιγούρα του σε λιγάκι φάνηκε στο κατάστρωμα και με ένα πήδημα ανέβηκε στην «παλετίνα» και φώναξε στον χειριστή του γερανού: «Μάϊνα για το αμπάρι».

Η εκφόρτωση στο αμπάρι, κατάμπαρο είχε σχεδόν φτάσει στη μέση. Ήταν ένας χώρος 10Χ30 μέτρων και ύψος τριών μέτρων που ξεκινούσε ο πρώτος κουραδόρος. Δύσκολη υπόθεση η εκφόρτωση.

-Ήλθες Γιάννη ……..

-Ήλθα   ………..  μπορείς να φύγεις, εκτός αν έχεις κάτι περίεργο να μου πεις, κάτι να προσέξω  ……….

-Όχι.

-Γεια, χαιρετίσματα ………. στη μαμά.

Η πόστα εργατών έξω από το πλοίο και αυτή του ΟΛΠ, είχε άλλες αρμοδιότητες. Η «παλετίνα» έπεφτε δίπλα από το φορτηγό αυτοκίνητο ψυγείο και τα χαρτοκιβώτια με τις μπανάνες στοιβάζονταν σε σειρές. Οι οδηγίες του εκτελωνιστή είναι σαφείς. Να υπάρχει δυνατότητα μέτρησης των κιβωτίων μετά τη φόρτωση. Δύσκολο και εύκολο μαζί. Για εμπορεύματα που δασμολογούνται στο κιλό είναι απαραίτητο να υπάρχει πρόσφατο απόβαρο του αυτοκινήτου ψυγείου, η σύγκριση απόβαρου με το βάρος του φορτωμένου αυτοκινήτου ψυγείου δίνει τα αριθμητικά στοιχεία για την πληρωμή των δασμών. Ο Γιάννης Π ο εκτελωνιστής ήταν υποχρεωμένος να υπενθυμίζει στους οδηγούς των ψυγείων φορτηγών τις υποχρεώσεις τους.

-Πάρε το Δελτίο Αποστολής, πήγαινε στην πλάστιγγα στην έξοδο για ζύγι, κάνε τη διαδρομή σου και στην επιστροφή θέλω κοπόνι απόβαρου, εντάξει;

-Μάλιστα κύριε Γιάννη.

-Κύριε Γιάννη;

-Ακούει……

-Να πάρω ένα κιβώτιο για τα παιδιά;

-Είναι πράσινες, πρέπει να ωριμάσουν πρώτα ……….

-Ξέρω το κόλπο, το μήλο ……….. της Εύας;

Ο Γιάννης Π. ο εκτελωνιστής, ήταν υπεύθυνος για την ακεραιότητα του φορτίου, ο γραμματικός του πλοίου  για την ακεραιότητα των αντικειμένων, συμπεριλαμβανομένου και του φορτίου που υπάρχει επάνω στο πλοίο.

Τακτικά ο καπετάνιος κατέβαινε από την εσωτερική σκάλα στο αμπάρι, κατάμπαρο για να βλέπει την εξέλιξη της εκφόρτωσης. Ήθελε να τελειώνει μια ώρα αρχύτερα. Είχε στείλει και τον γραμματικό στην Τρούμπα, στο κλαμπ Creen Gat. Η παρακολούθησε της εκφόρτωσης θέλει νιάτα και αυτουνού είχαν περάσει προ πολλού. Πάνω κάτω τις εσωτερικές σκάλες, ένας γερανός στο πρώτο αμπάρι ήθελε διόρθωση, ένας γερανός στο δεύτερο ήθελε ένα εξάρτημα ………….. έλπιζε να μην το μετανιώσει.

Την τελευταία φορά που κατέβηκε στο κατάμπαρο κάποια πράγματα του φάνηκαν περίεργα. Η σκηνή που ξετυλίχτηκε μπροστά του και τράβηξε το βλέμμα του αλλού ήταν ακόμα στο μυαλό του και τρελαινόταν. Η πείρα του έλεγε ότι στα λιμάνια γεννήθηκε η διαφορά, η πορνεία, και η κλεψιά. Ήταν η πύλη εισόδου εξόδου όλων των ριψοκίνδυνων ανθρώπων. Όπως λοιπόν αντίκρισε  το μήκος και το πλάτος του αμπαριού, είχε σχεδόν αδειάσει από το φορτίο της μπανάνας, είδε μια περίεργη σκηνή. Οι δύο από τους εργάτες ήταν γυμνοί και  ………. έκαναν έρωτα. Άκουσε τη φωνή του παράξενα να ηχεί στο αμπάρι «Γιαν ……. What …….». Ο Γιάννης Π ο εκτελωνιστής στη μέση του αμπαριού, κοίταζε εκείνη τη στιγμή μια τους εργάτες και μια τον καπετάνιο, κατόρθωσε μόνο μουρμούρισε: «Fuck ……… fuck …..” και γέλασε αμήχανα. Είχαν γίνει φίλοι εκτελωνιστής και καπετάνιος. Είχαν συνεργαστεί κατά το παρελθόν. Τα αγκομαχητά των δύο ερωτικών συντρόφων μεγάλωναν. Τι και αν ήταν εργάτες; Ο καπετάνιος σήκωσε τα χέρια ψηλά, σαν να ζητούσε βοήθεια ή ερμηνεία από το θεό. «My Goodness …… my Goodness ………… Sodoma Gomora …… ». Έστριψε βιαστικά και  έφυγε πάλι από την εσωτερική σκάλα για το πιλοτήριο.

Πέρασαν λίγα λεπτά μεγάλης, ίσως και θανατικής ησυχίας. Ύστερα γέμισε το αμπάρι από τρανταχτά γέλια, γέλια, πολλά γέλια, μέχρι που ήλθαν δάκρυα σε όλους τους παρευρισκόμενους εργάτες,  αρχιεργάτες και εκτελωνιστές.

***

Στο μικρό γραφειάκι της μεγάλης αποθήκης στα αριστερά της θάλασσας, όπως μπαίνουν οι συναλλασσόμενοι με κατεύθυνση προς το πρώτο Τελωνείο Πειραιά, είχαν συγκεντρωθεί αρκετοί εργάτες του ΟΛΠ και βρισκόντουσαν σε ευχάριστη αναταραχή.

Ήταν μεσημέρι της μεθεπόμενης μέρας από το «ερωτικό συμβάν» που συνέβη στο αμπάρι του πλοίου SmartWind. Το πλοίο φαινόταν να ετοιμάζεται να αποπλεύσει. Μάζευε γερανούς, έκλεινε το τελευταίο άνοιγμα  του αμπαριού στο κατάστρωμα του πλοίου, φαινόταν ξεκάθαρα  η ετοιμασία για αναχώρηση, ήταν δεν ήταν στα εκατό μέτρα από το μικρό γραφειάκι των εργατών.

-Θα βρεθεί κανένας να μας δώσει το ιστορικό; (Φώναξε ο Πέτρος ο αρχιεργάτης).

-Είχαμε παρατηρήσει πέντε ξυλοκιβώτια, (επενέβη ο Δήμος), με υφάσματα, κασμήρια Αγγλίας. Είμαστε βέβαια πόστα για την εκφόρτωση της μπανάνας, αλλά το μάτι μας πάντα παίζει γύρω, γύρω στο περιβάλλον του αμπαριού, κατάλαβες;

-Λοιπόν;

-Το μυστικό διαδόθηκε στα γνωστά υπόγεια κανάλια γρήγορα γρήγορα.

-Έβαλαν οι ειδικοί μας εμπρός το μηχανισμό «αλληλεγγύης» που  ήξεραν από παλιά.

-Μηχανισμό αλληλεγγύης; (Όταν ακούστηκε η πρόταση , ξανά ξέσπασαν γέλια  χι, χι, χι, χα, χα, χα, χο, χο, χο,. Πανηγύρι στο μικρό γραφειάκι).

-(Ο Δήμος συνέχισε απτόητος). Ο ειδικός της ομάδας «αλληλεγγύης» έκανε την κίνηση που περίμεναν όλοι. Βρήκε τις φαρδιές εργατικές φόρμες και τις ξεσκόνισε από την πρόσφατη σκόνη. «Εμπρός, εμπρός , επί τω έργω ……»

Το έργο στο προσκήνιο. Στο αμπάρι του πλοίου γδυνόντουσαν ένας ένας τσίτσιδοι οι εργάτες,  ζωνόντουσαν τα κασμήρια από το λαιμό μέχρι χαμηλά στους γοφούς, γινόντουσαν διπλάσιοι σε πάχος από την φυσιολογική τους κατάσταση και φορούσαν από πάνω τις φαρδιές φόρμες. Ύστερα ήταν εύκολο.  Έβγαιναν από το πλοίο, έβγαιναν από τη πύλη του τελωνείου και «ξεφορτωνόντουσαν» με τον ίδιο τρόπο τα κασμήρια.

-Όμως πάντα υπάρχει ένα «όμως», σε κάθε λαμογιά (συνέχισε ο Πέτρος).

Η κακή τους τύχη ήταν η ξαφνική εμφάνιση του καπετάνιου, δεν είχαν άλλη επιλογή, ήσαν γυμνοί, ολόγυμνοι. Κάτι έπρεπε να σκαρφιστούν, κάτι γρήγορα. Άρχισαν να μιμούνται την ερωτική πράξη, ο ένας γονάτισε, ο άλλος σαν σκυλί από πάνω και άρχισαν να κουνιούνται. Έπρεπε να το κάνουν να έχει και ήχο:

«Μίλα ρε, πες ότι είσαι με την πουτάνα σου» «Αχ, ναι, βάλτο , δυνατά, σπρώξε ρε μαλ ……..» και κοίταζαν κλεφτά προς τον καπετάνιο.

Η διήγηση σταμάτησε ξαφνικά. Ερχόταν προς το μέρος τους ο Γιάννης Π ο εκτελωνιστής.

-Παλικάρια, γιατί τόση ευθυμία;

-Κύριε Γιάννη, ο Πέτρος μας διηγήθηκε τον «έρωτα στο αμπάρι» ………

Η ομήγυρη άρχισε πάλι να γελά  ………ο Πέτρος απήγγειλε:

«Αχ, ναι, βάλτο , δυνατά, σπρώξε ρε μαλ ……..»

………………..  γέλια, πολλά γέλια, μέχρι που ήλθαν δάκρυα σε όλους τους παρευρισκόμενους εργάτες,  αρχιεργάτες και εκτελωνιστές. ……

 Ο πιο μικρόσωμος από την παρέα φώναξε σαν επίλογο δυνατά : «Ήλθαν τα αμερικανάκια».

Το αμπάρι του πλοίου δεν είναι μόνο πηγή κλοπής, είναι και πηγή έμπνευσης.

Λέξεις 2.130

Ιούνιος 2013

Σημ: Οποιαδήποτε ομοιότητα με την πραγματικότητα είναι εντελώς συμπτωματική

Δείτε πίνακα διηγημάτων στην Ανάρτηση της 5/4, 7/4, 8/4 2014