Ο Στέλιος Γεράνης Εκτελωνιστής του Πειραιά γράφει με αφορμή τον βομβαρδισμό του Πειραιά την 11 Ιανουαρίου 1944 από τα Βρετανικά και Αμερικανικά αεροπλάνα.
Ο ποιητής του Πειραιά Στέλιος Γεράνης αφιέρωσε το ποίημα» Το Ελεγείο του Αδελφού μου που σκοτώθηκε στον βομβαρδισμό όταν κατέρρευσε το εργοστάσιο στο οποίο δούλευε και δημοσιεύθηκε στην συλλογή του «Μεταπτώσεις¨:
«Και τώρα που βασίλεψε μέσα στα μάτια σου το φως
και μας στερήσαν μιά καρδιά με τους ανθούς της καλοσύνης,
πάνω στην πλάκα τη νωπή ξεσπάει ο θρήνος μου ο κρυφός
και γράφει εντός μας ο λυγμός τους μαύρους κύκλους της οδύνης
Σβήσαν τα νιάτα πάνθιζαν στ’ άγνά περβόλια της ζωής
κι είχαν δοθεί ολόψυχα σ’ ευγενικό και τίμιο αγώνα,
τα νιάτα που είχαν στην καρδιά το φώς της νέας μας αυγής
και βάδιζαν περήφανα για ένα καινούργιο Παρθενώνα.
Γλυκό μου αδέρφι, ησύχαζε και δεν θ’ αργήσει πιά η στιγμή
που καρτερούσαμε μαζί κάθε λεπτό και κάθε ώρα
κι όπως μας πνίγουν την καρδιά τώρα τα δάκρυα κι οι λυγμοί,
θα τ’ ανταλλάξουμε για σέ με νίκης στέφανα και δώρα.»
πηγή: Η Φωνή των Πειραιωτών
