Ο Βασίλης Δρακόπουλος εκτελωνιστής σαρκάζει τη «Δημοκρατία», 28 Μαΐου 2015

Ο Βασίλης Δρακόπουλος εκτελωνιστής σαρκάζει τη «Δημοκρατία», 28 Μαΐου 2015

Τρομοκρατικό  χτύπημα

Η σκάρτη η πολιτική

και τα πολλά τερτίπια

αφάνισαν πολλές ψυχές

και κλείσαν πολλά σπίτια.

Ήταν λάθος του μυαλού

τους πύργους να τους ρίξει

ανάστατη η Αμερική

του Μπους του τάχει πρήξει.

Ζητά ικανοποίηση

του μύθου πούχει πέσει

και μέσα στα χαλάσματα

ψάχνουν για κάποια θέση.

Μαζί με την κατάρρευση

των δίδυμων συμβόλων

πια θάναι τα αντίποινα

ήταν στο στόμα όλων.

Ο θάνατος των δύστυχων

παιδιών που βομβαρδίζουν

δεν ξέρω σαν αντίποινα

αν πρέπει να αξίζουν.

Δεν ξέρω αν αισθάνονται

τώρα οι αμερικάνοι

μεγάλη ικανοποίηση

μ’ αθώους μπρος στην κάνη.

Κανείς γι’ αυτά δεν χαίρεται

τριγύρω που συμβαίνουν

και για αυτά που είδαμε

και τ’ άλλα που προσμένουν.

Ο κόσμος είν’ ανάστατος

με την τρομοκρατία

αλλά μένει και άφωνος

απ’ την «Δημοκρατία».

Βασίλης Δρακόπουλος

Αναδημοσίευση από το Εκτελωνιστικό Βήμα Σεπτέμβριος-  Οκτώβριος  2001

Δίψα

Εδίψασα ξεράθηκαν τα χείλη

ο δρόμος για την βρύση είν΄ μακρύς

 στο διάβα εμισέψανε οι φίλοι

και η δίψα μου για σένα διαρκής.

Προσπάθησα να φθάσω όσο μπορούσα

στης δροσερής πηγής σου το νερό

μα άδικα, συνήθως εκτυπούσα

σε άγονο πηγάδι και ξερό.

Θα προσπαθήσω πάλι για να φθάσω

ο επιμένων λένε «πως νικά»

θα πιω ένα ποτάμι για να σκάσω

να δω για μένα η καρδιά σου αν ριγά.

Ο μισεμός να δω τι θα σου φέρει

συγκίνηση λύπη ή χαρά

να δούμε ποιος το είδε και αν ξέρει

το δάκρυ που στα μάτια σου κυλά

Βασίλης Δρακόπουλος

Αναδημοσίευση από το Εκτελωνιστικό Βήμα Φεβρουάριος 2000

Τα παιδιά των φαναριών

Κάθε φανάρι και καημός

διασταύρωση και πόνος

ψυχορραγούν τα όνειρα

και γω παλεύω μόνος.

Γρήγορα στη εντατική

να σώσουμε ότι μένει

έστω κι αυτά τα όνειρα

που’χουν πνοή κομμένη.

Μαζεύετε τους ανάπηρους

και τα μικρά παιδιά

φτάνει η εκμετάλλευση

φτάνει η απανθρωπιά.

Είναι ντροπή να είμαστε

χώρα πολιτισμένη

κι άλλοι στη εκμετάλλευση

να νιώθουν πεινασμένοι.

Τι να θυμάται η ψυχή

των πέντε ετών και έξι

στημένη στη διασταύρωση

χαράματα πριν φέξει;

Από τη ποιητική συλλογή  «Χαρακιέςψυχής»

Βασίλης Δρακόπουλος

Αναδημοσίευσης Εκτελωνιστικό Βήμα Ιούνιος 2000

Στο blog που βρισκόσαστε υπάρχουν: 166 αναρτήσεις σε 2.100 προβολές σελίδων με λογοτεχνία, πολιτιστικά, φωτογραφίες για Εκτελωνιστές Πίνακας προηγούμενων  στην ανάρτηση της 31 Μαρτίου 2015

Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό

E-mail = ggioggaras@Gmail.com Για αγορά βιβλίων πατήστε εδώ

Ο Γιάννης Σκαρίμπας, εκτελωνιστής διεκδικεί την διατήρηση του μεροκάματου στο Τελωνείο Χαλκίδας. Ο Νομικός πολιτισμός των Εκτελωνιστών , 20 Μαΐου 2015

Ο Γιάννης Σκαρίμπας, εκτελωνιστής διεκδικεί την διατήρηση του μεροκάματου στο Τελωνείο Χαλκίδας. Ο Νομικός πολιτισμός των Εκτελωνιστών , 20 Μαΐου 2015

Διαβάστε παρενέργειες  του νόμου 5253. Χρονικό ετών μέχρι 1943.

Δ.Υ.Ο. – Π. 15496) 1-7-37. Το ζήτημα του ανακλητού ή μη των πτυχίων των προ του ν. 5253 καταδικασθέντων εκτελωνιστών δι’ αδικήματα αναφερόμενα εν των άρθρ. 3 του Δ. της 25/31 8βρίου 1933 και 20 του Δ. της 29/31 Δεκεμβρίου 1934

Διεύθυνσιν Τελωνείων Πειραιώς

Απαντώντες επί της υπ’ αριθ. 20139 ε.ε. αναφοράς σας, εν σχέσει προς την δι’ αυτής υποβληθείσαν αίτησιν του εκτελωνιστού Ν. Χ. ανακοινούμεν υμίν ότι το ζήτημα του ανακλητού ή μη των πτυχίων των προ του ν. 5253 καταδικασθέντων εκτελωνιστών δι’ αδικήματα αναφερόμενα εν των άρθρ. 3 του Δ. της 25/31 8βρίου 1933 και 20 του Δ. της 29/31 Δεκεμβρίου 1934, αμφοτέρων εκδοθέντων εις εκτέλεσιν του ως άνω νόμου, ήχθη ενώπιον του Νομικού Συμβουλίου εξ αφορμής εμφανισθείσης ενώπιον του Πειθαρχικού Συμβουλίου των εκτελωνιστών σχετικής περιπτώσεως.

Η πλειοψηφία του αρμοδίου τμήματος του Νομικού Συμβουλίου εγνωμοδότησεν, ότι η καταδίκη εκτελωνιστού προ του ν. 5295 «περί εκτελωνιστών κλπ» και υπό το κράτος του Δ. της 7 Ιανουαρίου 1925 «περί εκτελωνιστών, διασαφιστών κλπ» δι’ ωρισμένα εν τω τελευταίω τούτα αναφερόμενα αδικήματα, δεν επέφεραν αυτοδικαίως την ανάκλησιν της παλαιάς αδείας εκτελωνιστού, νομίμως γενομένης μετά ταύτα της αντικαταστάσεως της τοιαύτης αδείας δια πτυχίου επί τη βάσει της διατάξεως της § 1 του άρθρ. 5 του Νόμου, προσθέτουσα ότι αι διατάξεις του αρθ. 20 του Δ. της 29/31 Δ/βρίου 1934 «περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεων τίνων από 25)31 8)βρίου 1933 Δ. «περί εκτελωνιστών κλπ.», τεθείσαι καθ’ υπέρβασιν της υπό του αρύ. 11 του Νόμου παρασχεθείσης εξουσιοδοτήσεως είναι ανίσχυροι.

                Την γνώμην ταύτην συνεμερίσθη το Πειθαρχικόν Συμβούλιον των εκτελωνιστών. Αποδεχόμενοι και ημείς ταύτην, εν αναμονή σαφεστέρας νομοθετικής ρυθμίσεως του περί ου πρόκειται ζητήματος, εντελλόμεθα όπως συμμορφώστε προς αυτήν ασκούντες μόνον πειθαρχικήν δίωξιν κατά των καταδικασθέντων εκτελωνιστών εις ην περίπτωσιν τα αδικήματα διεπράχθησαν κατά την διεξαγωγήν των επαγγελματικών των εργασιών.

Ο Υφυπουργός

Απόφασις Συμβουλίου Επικρατείας Αριθ. 15)1937. Οι υπάλληλοι εμπόρων, οι προ του Ν. 5253)1931 εκτελούντες μόνον δια λογαριασμόν των προϊσταμένων αυτών εκτελωνιστικάς εργασίας δυνάμει αδείας χορηγηθείσης παρά της αρμοδίας Τελωνειακής Αρχής, δύνανται και μετά τον νέον νόμον και αν δεν έχωσι τα προσόντα αυτού να εξακολουθήσωσι παρέχοντες τας αυτάς υπηρεσίας.

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΕΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ

Συγκείμενον εκ των μελών αυτού, Σταμ. Παπαφράγκου, Προέδρου, Στυλ. Παπαντωνάκη, Φ. Παπαγεωργίου Π. Πουλίτσα, Κ. Κυριακοπούλου, Ίωάν. Μανιάτη, Παρέδρων του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Συνεδρίασαν δημοσία εν τω ακροατηρίω του τη 15η Ιανουαρίου 1937 παρόντος και του Γραμματέως του Συμβουλίου Δ. Κοντογιάννη Δ ίνα αποφασίση επί της από 17 Αύγουστου 1936 αιτήσεως ακυρώσεως του Συλλόγου Εκτελωνιστών Τελωνείου Πειραιώς - Αθηνών, παραστάτος δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου Ιω. Νικοπούλου, κατά του Υπουργού Οικονομικών, αντιπροσωπευομένου δια του Νομικού Συμβούλου Σ. Λάιου, και κατά της από 26 Ιουνίου 1936 αποφάσεως της κατά το άρθρον 5 παραγρ. 4 του Νόμου 5 παραγρ. 4 του Νόμου 52:53 «περί εκτελωνιστών κλπ.» Επιτροπής των Τελωνείων Αθηνών-Πειραιώς, των παρεμβαινόντων, 1) Σταύρου Λαμπρινίδη, 2) Παντελή Κουτρουμπή, 3) Λ. Βλοντάκη, 4) Ά. Παπανδροπούλου, 5) Γ. Κρίκου, 6) Ε. Αλεξίου, 7) Ι. Ζαχαράκη, 8) Ν. Πετροπούλου, 9) Σ. Λούλη. 10) Αγ. Ίωαννίδη, 11) Μ. Κολλιδά, 12) Δ. Βαρβέρη, 13) Π. Κοσμίδη, 14) Ν. Κλαδεμενάκη, και 15) Γ. Κόσιβα. παραστάντων δια των πληρεξουσίων των δικηγόρων, Ε. Φαρμάκη και Μιχαλακοπούλου, και του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς, παραστάντος δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου, Κ. Σημίτη.

Ακούσαν του Εισηγητού Παρέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας Π. Μερτικοπούλου, αναγνόντος, την έκθεσιν αυτού, καθ’ ην το ιστορικόν της προκειμένης υποθέσεως έχει ως έπεται:

Δια της υπό κρίσιν αιτήσεως, εμπροθέσμως ασκηθείσης, το εν Πειραιεί Σωματείον υπό την ονομασίαν «Σύλλογος Εκτελωνιστών Τελωνείων Πειραιώς – Αθηνών» αιτείται την ακύρωσιν της από 26 Ιουνίου 1936 πράξεως της κατά το άρθρον 5 παρ. 4 του Ν. 5253 Επιτροπής, δι’ ης ενεκρίθη η χορήγησις ειδικών αδειών υπαλλήλων εκτελωνιστών δια το οικονομικόν έτος 1936-1937 εις τους Στ. Λαμπρινίδην και λοιπούς 15 εν όλω υπαλλήλους εμπορικών οίκων. Κατά της αιτήσεως ήσκησαν παρεμβάσεις α) οι τυχόντες αδείας υπαλλήλου εκτελωνιστού δια της πράξεως, καθ’ ης στρέφεται η αίτησις, και β) το Εμπορικόν και Βιομηχανικόν Επιμελητήριον Πειραιώς

Εν τη προκειμένη υποθέσει γεννώνται τα επόμενα ζητήματα:

1) Αν νομιμοποιώνται οι ασκήσαντες παρεμβάσεις κατά της αιτήσεως και 2) Αν η προσβαλλομένη Διοικητική. Πράξις αντίκειται τη κειμένη νομοθεσία.

Εφ’ ων ο Εισηγητής ανέπτυξε τας γνώμας αυτού.

Ακούσαν του πληρεξουσίου του προσφεύγοντος αναπτύξαντος τους λόγους προσφυγής και αιτησαμένου την παραδοχήν αυτής, του αντιπροσώπου του Δημοσίου και των πληρεξουσίων των παρεμβαινόντων, αιτησαμένων την απόρριψιν ταύτης.

Ιδόν τα σχετικά - Σκεφθέν κατά τον Νόμον

Επειδή ο νόμος 5253)1931 «περί εκτελωνιστών, διασαφιστών και βοηθών αυτών παρά ταις Τελωνειακαίς Αρχαίς» κατ’ εξαίρεσιν των διατάξεων των άρθρων 1 και 2 απαιτουσών δια την άσκησιν του επαγγέλματος του εκτελωνιστού ειδικόν πτυχίον χορηγούμενον κατόπιν ευδοκίμων θεωρητικών και πρακτικών εξετάσεων εις τους έχοντας τα εν άρθρω 2 προσόντα εν άρθρω μεν 7 παρ. 4 ορίζει ότι «οι μόνιμοι υπάλληλοι των κυρίων των εμπορευμάτων εφοδιάζονται παρά της κατά το άρθρον 5 επιτροπής δι’ ειδικής αδείας προς ενέργειαν εκτελωνιστικών εργασιών μόνον του εις ον υπηρετεί ούτος ως μόνιμος υπάλληλος.

Η άδεια αυτή χορηγείται κατόπιν προσαγωγής απάντων των δικαιολογητικών των απαιτουμένων δια την συμμετοχήν εις τας εξετάσεις προς χορήγησιν πτυχίου ασκήσεως επαγγέλματος εκτελωνιστού ως και αιτήσεως του εις ον ανήκει ούτος παραλήπτου εμπορευμάτων, υπέχοντος τας ευθύνας δια τας πράξεις αυτού» εν άρθρω δε 5 παρ. 1 διαλαμβάνει ότι «οι κατά την ισχύν του παρόντος ασκούντες το επάγγελμα του εκτελωνιστού» κατόπιν αδείας χορηγηθείσης κατά τας νομίμους διατυπώσεις δύνανται να εξακολουθήσωσιν ασκούντες το επάγγελμα χωρίς να υποβληθώσιν εις τας διατυπώσεις του παρόντος».

Εκ του συνδυασμού των διατάξεων τούτων και του πνεύματος του όλου νόμου, εκδηλουμένου και εν τη αιτιολογική αυτού εκθέσει, συνάγεται τούτο μεν ότι ο νομοθέτης δεν ηθέλησε να ανατρέψη άρδην την προ αυτού υφισταμένην κατάστασιν δια στερήσεως του δικαιώματος του εκτελωνιστού από των εκτελούντων νομίμως τοιαύτας εργασίας δυνάμει αδείας προ αυτού παρασχεθείσης, τούτο δ’ ότι απέβλεψε, πλην του Δημοσίου, και εις το συμφέρον της εμπορικής τάξεως, ην μάλλον εξυπηρετεί ή δι’ υπαλλήλων των εμπόρων διενέργεια των τελωνειακών διατυπώσεων.

Όθεν και οι υπάλληλοι εμπόρων, οι προ του νόμου 5253)19311 ενεργούντες μόνον δια λογαριασμόν των προϊσταμένων αυτών τελωνειακάς διατυπώσεις, δυνάμει αδείας χορηγηθείσης παρά της αρμοδίας Τελωνειακής Αρχής, δύνανται και μετά τον νέον νόμον, και αν δεν έχωσι τα προσόντα αυτού, να εξακολουθήσωσι παρέχοντες τα αυτάς υπηρεσίας και συνεπώς νομίμως η προσβαλλομένη από 26 Ιουνίου 1936 πράξις της κατά τε άρθρον 5 παρ. 4 του Νόμου 5253 Επιτροπής των Τελωνείων Πειραιώς ενέκρινε την χορήγησιν ειδικών αδειών υπαλλήλων εκτελωνιστών εις υπαλλήλους εμπορικών οίκων, ενεργούντας δυνάμει αδείας και προ του Ν. 5253 εκτελωνιστικάς εργασίας, η δ’ υπό κρίσιν αίτησιν είναι αβάσιμος και απορριπτέα.

Επειδή κατά ταύτα, απορριπτόμενης της αιτήσεως, δέον να γίνωσι. δεκταί αι ασκηθείσαι παρεμβάσεις υπό των τυχόντων αδείας υπαλλήλου εκτελωνιστού δια της προσβαλλομένης διοικητικής πράξεως και υπό του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς, νομιμοποιούμενοι και τούτου εις παρέμβασιν, δεδομένου ότι το αντικείμενον της παρούσης δίκης ενδιαφέρει γενικώτερον την εμπορικήν τάξιν, εις την προστασίαν των συμφερόντων της οποίας το επιμελητήριον τούτο έχει ταχθή (Ν. 184 αρθρ. 1).

Δια ταύτα

Απορρίπτει ως αβάσιμον την υπό κρίσιν αίτησιν ακυρώσεως.

Δέχεται τύποις τε και ουσία τας ασκηθείσας παρεμβάσεις.

Διατάσσει την υπέρ του Δημοσίου κατάπτωσιν του κατατεθέντος παραβόλου, και

Καταψηφίζει του αιτούντος την του δημοσίου και των παρεμβαινόντων δικαστικήν δαπάνην εκ δραχμών δισχιλίων συμμέτρως και τα τέλη.

Εκρίθη και απεφασίσθη εν Αθήναις τη 16 Ιανουαρίου 1937, εδημοσιεύθη δ’ αυτόθι τη 22α Ιδίου μηνός και έτους.

Ο Πρόεδρος Ο Γραμματεύς

ΣΤ. ΠΑΠΑΦΡΑΓΚΟΣ Δ. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ

Απόφασις Συμβουλείου Επικρατείας Αριθ. 1045)1937. Οι κατά την έναρξιν της ισχύος του Νόμου 5253 νομίμως ασκούντες το επάγγελμα του εκτελωνιστού δύνανται να εξακολουθήσωσιν ασκούντες τούτο άνευ ουδεμιάς διατυπώσεως απαιτουμένης υπό του νόμου τούτου.  Το άρθρον 11 Π. Δ. 25 Οκτωβρίου 1933 τυγχάνει παράνομον.

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΕΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ

Συγκείμενον εκ των Σταμ. Παπαφράγκου, Προέδρου, Μ. Τσαμαδού, Π. Πουλίτσα, Ε. Μελισσείδου, Κ. Κυριακοπούλου, Ι. Φωκά, Α. Διγενοπούλου, Συμβούλων, Σ. Σολιώτη και Χ,. Μητρέλια, Παρέδρων του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Συνεδριάσαν δημοσία εν τω ακροατηρίω του τη τριακοστή (30ην) Νοεμβρίου 1937, παρόντος και του Γραμματέως του Συμβουλίου της Επικρατείας, ίνα αποφασίση της από 20ής Ιουλίου 1937 αιτήσεως ακυρώσεως του ανεγνωρισμένου Σωματείου «Σύλλογος Εκτελωνιστών Θεσσαλονίκης», εδρεύοντος εν Θεσσαλονίκη και εκπροσωπουμένου νομίμως παρά του Προέδρου αυτού Γεωργίου Βουλγαράκη, κατοίκου Θεσσαλονίκης, παραστάντος δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου Γ. Κοφινά, κατά Υπουργού Οικονομικών, κατοικοεδρεύοντος εν Αθήναις και αντιπροσωπευθέντος δια του Α. Παπαντωνίου  Νομικού Συμβούλου, κατά της υπ’  αριθ. 5028 του έτους 1937 διαταγής του Υπουργείου Οικονομικών.

Ακούσαν του Εισηγητού Συμβούλου της Επικρατείας Ι. Φωκά, αναγνόντος και αναπτύξαντος την έκθεσιν αυτού, καθ’ ην το ιστορικόν της προκειμένης υποθέσεως έχει ως έπεται :

Δια του νόμου 5253 της 2)6 Αύγουστου 1931 «κερί εκτελωνιστών, διασαφιστών και βοηθών αυτών» (258) απητήθη δια την άσκησιν του επαγγέλματος του εκτελωνιστού παρά ταις τελωνειακαίς Αρχαίς, πτυχίον εκτελωνιστού, όπερ χορηγείται μετά ειδικάς θεωρητικάς και πρακτικάς εξετάσεις. Δια τους κατά την ισχύν του νόμου υπηρετούντας εκτελωνιστάς έλαβεν ειδικήν πρόνοιαν ο ρηθείς 5253 νόμος, ορίσας εν άρθρω 5 παρ. 1 αυτού, ότι «οι κατά την ισχύν του παρόντος ασκούντες το επάγγελμα του εκτελωνιστού κατόπιν αδείας χορηγηθείσης κατά τας νομίμους διατυπώσεις, δύνανται να εξακολουθήσωσιν ασκούντες το επάγγελμα χωρίς να υποβληθώσιν εις τας διατυπώσεις του παρόντος». Δια του αυτού νόμου ιδρύθησαν ειδικαί παρ’ εκάστω τελωνείω Επιτροπαί (άρθρ. 5 παράγραφοι 3 και 4) εις ας ανετέθησαν τα καθήκοντα της, μετ’ έλεγχον, αντικαταστάσεως των αδειών των κατά την ισχύν του νόμου υπηρετούντων εκτελωνιστών δια της χορηγήσεως αυτοίς υποχρεωτικώς πτυχίου εκτελωνιστού.

Εν προκειμένω η παρά των Τελωνείω Θεσσαλονίκης Επιτροπή, δια της από 8 Μαρτίου 1932 υπ’ αριθμ. 3 πράξεως της απεφάσισε την χορήγησιν πτυχίου εκτελωνιστού εις τους κατά την ισχύν του νόμου 5253 ασκούντας νομίμως το επάγγελμα του εκτελωνιστικού αλλοδαπούς υπηκόους Πέπο Ματαλόν, Δαυίδ Ματαλόν, Χάιμ Ρεβάχ, Ιακώβ Ρεβάχ και Βενιαμίν Ρεβάχ, εις ους και εχορηγήθησαν πράγματι παρά του Προέδρου της Επιτροπής τα υπό χρονολογίαν 8 Μαρτίου 1932 πτυχία εκτελωνιστού.

Μετά την χορήγησιν των ανωτέρω πτυχίων εξεδόθη, κατ’ εξουσιοδότησιν του άρθρου 11 του Ν. 5253, το υπό χρονολογίαν 25)31 Οκτωβρίου 1933 Διάταγμα «περί εκτελωνιστών, διασαφιστών και βοηθών αυτών» (337), όπερ εν άρθρω 30 παρ. 2 διέλαβεν, ότι η αντικατάστασις των προ της ισχύος του νόμου 5253 αδειών ασκήσεως επαγγέλματος εκτελωνιστού δια των υπό του Νόμου τούτου καθορισθέντων πτυχίων, (προς άσκησιν τοιούτου επαγγέλματος, εκτελείται εφόσον οι της τοιαύτης αντικαταστάσεως δικαιούμενοι εκτελωνισταί εκέκτηντο κατά τον χρόνον της αντικαταστάσεως τας υπό στοιχεία α, β, γ και δ, του άρθρου 3 του από 7)1)1925 Διατάγματος απαιτουμένας ιδιότητας, της Επιτροπής δικαιούμενης να προβαίνη εις έλεγχον τούτων έστω και μεταγενεστέρως. Αι από στοιχεία α’ και β’ ιδιότητες (τας γ’ και δ’ κέκτηνται οι περί ων εν προκειμένω) του άρθρου 3 του Διατάγματος της 7 Ιανουαρίου 1925 περί εκτελωνιστών, διασαφιστών και βοηθών, αφορώσι την εγγραφήν των ασκούντων το επάγγελμα του εκτελωνιστού εν’ μητρώω αρρένων Δήμου ή Κοινότητος τίνος του Κράτους και την εκπλήρωσιν των στρατιωτικών αυτών υποχρεώσεων.

Επειδή όμως οι περί ου εν προκειμένω Π. Ματαλόν, Δ. Ματαλόν, Χ. Ρεβάχ, Ι. Ρεβάχ και Β. Ρεβάχ δεν ετύγχαναν εγγεγραμμένοι εν μητρώω αρρένων Δήμου τίνος ή Κοινότητος του Κράτους» καθόσον ετύγχανον ξένοι υπήκοοι, ή κατά το άρθρον 5 του νόμου 5253 Επιτροπή, ερμηνεύουσα άλλως τας διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 1 και 5 παρ. 1 του Ν. 5253, ανεκάλεσε δια της υπ’  άριθ. 18 της 15 Φεβρουαρίου 1937 αποφάσεως της τα εις τους ως άνω αλλοδαπούς χορηγηθέντα πτυχία, ως μη συγκεντρούντας τα κατά νόμον προσόντα, ειδικώς δε ως μη κεκτημένους την Ελληνικήν υπηκοότητα. Εις την απόφασιν της ταύτην η Επιτροπή ενέμεινε και δια της μεταγενεστέρως, συνεπεία αιτήσεως των ενδιαφερομένων, εκδοθείσης υπ’ αριθ. 19 της 17 Μαΐου 1937 πράξεως της, καίτοι υπέρ της αντιθέτου απόψεως εγνωμοδότησε (δια του υπ’ αριθ. 240)17-4-37 προς το Υπουργείον των Οικονομικών εγγράφου του) ο Νομικός Σύμβουλος του Υπουργείου τούτου το περιεχόμενον δε της γνωμοδοτήσεως ταύτης υιοθέτησε ο Υπουργός των Οικονομικών, όστις μάλιστα υπέδειξεν εις την Επιτροπήν, όπως ακυρώση την μεταγενεστέραν απόφασίν της, δι’ ης ανεκλήθησαν τα πτυχία των ειρημένων εκτελωνιστών αλλοδαπών υπηκόων.

Ο Υπουργός όμως των Οικονομικών, φρονών, ότι η ρηθείσα παρά τω Τελωνείω Θεσσαλονίκης 'Επιτροπή εσφαλμένως ενέμεινε και δια της δευτέρας (επιβεβαιωτικής της πρώτης) πράξεως της εις την ανάκλησιν των πτυχίων τω περί ων εν προκειμένω αλλοδαπών υπηκόων, ενετείλατο δια τις ήδη προσβαλλόμενης υπ’ αριθ. 95025 της 29 Μαΐου 1937 αποφάσεως του την άμεσον χορήγησιν εις αυτούς των πτυχίων εκτελωνιστού, ακυρώσας ούτω δια παράβασιν νόμου τας ειρημένας υπ’ αριθ. 18)15)211937 και 12)17-5-1937 πράξεις της παρά τω Τελωνείω Θεσσαλονίκης Επιτροπής.

Ήδη δια της υπό κρίσιν από 29 Ιουλίου 1937 αιτήσεως, ασκούμενης παρά του εν Θεσσαλονίκη σωματείου υπό την επωνυμίαν «Σύλλογος Εκτελωνιστών Θεσσαλονίκης», διώκεται η ακύρωσις της προσβαλλομένης ως άνω υπ’ άριθ. 95028)29)5)1937 υπουργικής αποφάσεως επί τω λόγω ότι αύτη, εξεδόθη κατ’ εσφαλμένην ερμηνείαν και εφαρμογήν των διεπουσών το προκείμενον ζήτημα διατάξεων των άρθρων 2 και 5 παρ. 1 του Νόμου 5253 (1931-25-8) και 30 παρ. 2 του Διατάγματος της 25)10)1933 «περί εκτελωνιστών, διασαφιστών και βοηθών αυτών» (37) και του άρθρου 2 του Διατάγματος της 5)1)1932 «περί πτυχίων εκτελωνιστών» (18).

Επί της υπό κρίσιν, εμπροθέσμως και παραδεκτώς ασκούμενης αιτήσεως ακυρώσεως, το μόνον προκύπτον ζήτημα είναι αν ευσταθώσι κατ’ ουσίαν οι εν αύτη διατυπούμενοι λόγοι ακυρότητος κατά της προσβαλλομένης διοικητικής πράξεως.

Εφ’ ου ο Εισηγητής ανέπτυξε την γνώμην αυτού.

Ακούσαν του πληρεξουσίου του προσφευγόντος Συλλόγου αναπτύξαντος και προφορικώς τους λόγους της προσφυγής και αιτησαμένου την παραδοχήν αυτής, του αντιπροσώπου του Δημοσίου αιτησαμένου την απόρριψιν ταύτης.

Ιδόν τα σχετικά - Σκεφθέν κατά τον Νόμον

Επειδή ως δείκνυται εκ του δικογράφου της προσβαλλομένης αιτήσεως, δι’ αυτής ζητείται η ακύρωσις της υπ’  άριθ. 50128 από 20 Μαΐου 1937 διαταγής του Υπουργού των Οικονομικών δι’ ης ηκυρώθη η απόφασις της παρά τω Τελωνείω Θεσσαλονίκης Επιτροπής του Νόμου 5253 και δι’ ης αύτη ανεκάλεσε τα εις παλαιούς εκτελωνιστάς χορηγηθέντα πτυχία ασκήσεως του επαγγέλματος των. Η πράξις αύτη της Διοικήσεως εκτελεστή ούσα ως προβάσα εις ακύρωσιν αποφάσεως της άνω Επιτροπής παρά του Υπουργού προϊσταμένου αυτής δια παράβασιν νόμου παραδεκτώς προσβάλλεται ενώπιον του Συμβουλίου τούτου.

Επειδή κατά το άρθρον 3 του Δ)τος της 7 Ιανουαρίου 1925 «περί εκτελωνιστών κλπ.» παρά τω Τελωνείω Πειραιώς, επεκταθείσης και επί του Τελωνείου Θεσσαλονίκης δια του από 23)30 Μαΐου 1925 ομοίου, οι βουλόμενοι ν’ αποκτήσωσιν άδειαν εκτελωνιστού οφείλουσι να υποβάλωσιν εις τον Διευθυντήν του Τελωνείου αίτησιν μετά πιστοποιητικού ότι ο αιτών είναι εγγεγραμμένος εις το μητρώον αρρένων Δήμου ή Κοινότητος του Κράτους και ότι εξεπλήρωσε τας στρατολογικάς αυτού υποχρεώσεις του, ότι νομίμως απηλλάγη τούτων.

Δια του επακολουθήσαντος όμως από 30 Οκτωβρίου 1925 Δ. «περί συμπληρώσεως του άνω» προσετέθη ιδία παράγραφος εις το άρθρον 3 του πρώτου καθ’ ην «εξαιρετικώς αι κατά ή δημοσίευσιν του παρόντος Διατάγματος (30 Οκτωβρίου 1925) υπηρετούντες εκτελωνισταί αλλοδαποί υπήκοοι δύναται να προσαρτήσωνται την προσβαλλομένην άδειαν ασκήσεως επαγγέλματος άνευ των άνω πιστοποιητικών». Επί τη βάσει της διατάξεως ταύτης εχορηγήθησαν εις ασκούντας το άνω επάγγελμα προ του 1925 άδειαι, καίτοι δεν ήσαν Έλ­ληνες υπήκοοι ουδ’ είχον εκτελέσει στρατολογικάς υποχρεώσεις.

Ο επακολουθήσασας Νόμος 5253 καθορίσας τα περί πτυχίων εκτελωνιστών εν άρθρω 5 παρ. 3 έλαβε πρόνοιαν περί των νομίμως, ασκούντων το άνω επάγγελμα μη κεκτημένων όμως τα προσόντα του Νόμου τούτου, εις ους επέτρεψε κατ’ εξαίρεσιν την λήψιν πτυχίων χωρίς να περιλάβη τούτους εις τας διατυπώσεις του. Κατ’ ακολουθίαν οι κατά της προϊσχυούσης διατάξεως το επάγγελμα του εκτελωνιστού, δύναται να εξακολουθήσωσιν ασκούντες τούτο άνευ ουδεμίας διατυπώσεως απαιτουμένης υπό του Ν. 5253, συνεπώς ουδέ εξ υποβολής πιστοποιήσεως περί Ελληνικής υπηκοότητος και εκπληρώσεως στρατιωτικών υποχρεώσεων.

Είναι προφανής ο σκοπός του νομοθέτου· ηθελήθη δια του άνω νόμου η εξακολούθησις της υφισταμένης πραγματικής καταστάσεως και η διασφάλισις των επί τη βάσει προϊσχυόντων νόμων νομίμως ασκούντων το επάγγελμα του εκτελωνιστού αι δε διατάξεις περί Ελληνικής ιθαγενείας και εκπληρώσεως στρατιωτικών υποχρεώσεων, αφορώσι τους μετά την ισχύν του νόμου θέλοντες ν’ ασκήσωσι το άνω επάγγελμα.

Δια Διατάγματος όμως στις 25 Οκτωβρίου 1933 εκδοθέντος, ως εν αυτώ φέρεται, κατ’ εξουτιοδότησιν του άρθρου 11 του ανωτέρω νόμου ωρίσθη ότι η αντικατάστασις των προ της ισχύος του νόμου αδειών επαγγέλματος εκτελωνιστών γενήσεται δια των εφεξής καθοριζομένων πτυχίων, εκτελείται δε εφ όσον οι τοιαύτης αντικαταστάσεως δικαιούμενοι εκτελωνισταί εκέκτηντο Ελληνικήν ιθαγένειαν και εξεπλήρωσαν τας στρατολογικάς των υποχρεώσεις, δικαιουμένης της Επιτροπής του άρθρου 5 να προβαίνη εις τον έλεγχον τούτων έστω και μεταγενεστέρως (αρθρ. 30). Επί τη βάσει της διατάξεως ταύτης η Επιτροπή εξέδωκε την προσβαλλομένην πράξιν της αρνηθείσα εις τον αιτούντα το πτυχίον του ως μη όντα υπήκοον Έλληνα.

Ή απόφασις όμως αύτη της Επιτροπής δεν είναι νόμιμος και συνεπώς ακυρωτέα διότι στηρίζεται εις το άνω Διάταγμα όπερ αφ’ ενός μεν αντίκειται εις την σαφή διάταξιν του άρθρου 5 παρ. 1 του άνω νόμου, αφ’ ετέρου δε στηρίζεται εις την εξουσιοδότησιν του άνω άρθρου 11 επιτρέψαντος τον δια Διαταγμάτων καθορισμόν α) του τρόπου της ενεργείας θεωρητικών και πρακτικών εξετάσεων των υποψηφίων, β) της συγκροτήσεως και αμοιβής της εξεταστικής επιτροπής, γ) του τύπου τον πτυχίων και δ) των δικαιωμάτων εν γένει και υποχρεώσεων ευθυνών και ορίων ηλικίας εκτελωνιστών, ουχί δε και τον καθορισμόν των προσόντων εν γένει και προϋποθέσεων υφ’ ας αναγνωρίζεται το δικαίωμα της ασκήσεως του επαγγέλματος του εκτελωνιστού. Η κρινομένη αίτησις στηριζομένη επί αντιθέτου προϋποθέσεως απορριπτέα είναι νομίμου ούσης της προσβαλλομένης πράξεως του Υπουργού ακυρώσαντος πράξιν της Επιτροπής μη νομίμου.

δια ταύτα

Απορρίπτει την υπό κρίσιν και από 20 Ιουλίου 1937 αίτησιν του Συλλόγου Εκτελωνιστών Θεσσαλονίκης καταδικάζει τούτον εις τα έξοδα του Δημοσίου εκ δραχμών χιλίων πεντακοσίων (1.500) και τα τέλη.

Διατάσσει την περιέλευσιν του κατατεθέντος παραβόλου εις το Δημόσιον Ταμείον.

Εκρίθη και απεφασίσθη εν Αθήναις τη τριακοστή (30^η) Νοεμβρίου 1937, και εδημοσιεύθη αυτόθι τη δεκάτη (10^η) Δεκεμβρίου 1937.

Ο Πρόεδρος Ο Γραμματεύς

ΣΤ. ΠΑΠΑΦΡΑΓΚΟΣ Δ. ΚΟΝΤΟΠΑΝΝΗΣ

Απόφασις Συμβουλίου της Επικρατείας Αριθ. 1046)1937. Απορρίπτει αίτησιν ελλείψει αντικειμένου. Οι κατά την ισχύν του παρόντος ασκούντες το επάγγελμα του εκτελωνιστού, κατόπιν αδείας χορηγηθείσης κατά τας νομίμους διατυπώσεις, δύνανται, να εξακολουθήσωσιν ασκούντες το επάγγελμα χωρίς να υποβληθώσιν εις τας διατυπώσεις του παρόντος

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΕΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ.

Συγκείμενον εκ των Σταμ. Παπαφράγκου, Προέδρου, Μ. Τσαμαδού, Π. Πουλίτσα, Ε. Μελισσείδη, Κ. Κυριακοπούλου, Ι. Φωκά, Α. Διγενοπούλου, Συμβούλων, Ι. Σολιώτη και Χ. Μητρέλια Παρέδρων του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Συνεδρίασαν δημοσία, εν τω ακροατηρίω του τη 3οή Νοεμβρίου 1937, παρόντος και του Γραμματέως του Συμβουλίου της Επικρατείας Δ. Κοντογιάννη, ίνα αποφασίση επί της από 15 Απριλίου 1937 αιτήσεως του Πεπό Ισαάκ Μαλαλόν κατοίκου Θεσσαλονίκης, παραστάντος δια του πληρεξουσίου, του δικηγόρου Α. Παπαχριστοπούλου, κατά του Υπουργού των Οικονομικών, παραστάντος δια του Νομικού Συμβούλου Α. Παπαντωνίου και κατά της από 15 Φεβρουαρίου 1937 αποφάσεως της Επιτροπής του άρθρου 5 του Νόμου 5233 «περί εκτελωνιστών κλπ. παρά ταις Τελωνειακαίς Αρχαίς».

 Ακούσαν του Εισηγητού Συμβούλου της Επικρατείας Ι. Φωκά, αναγνόντος την έκθεσιν αυτού, καθ’ ην το ιστορικόν της προκειμένης υποθέσεως έχει ως έπεται :

Δια του νόμου 5253 της 2)6 Αύγουστου 1931 «περί εκτελωνιστών, διασαφιστών και βοηθών αυτών» (258) απητήθη δια την άσκησιν του επαγγέλματος του εκτελωνιστού παρά ταις Τελωνειακαίς Αρχαίς, πτυχίον εκτελωνιστούν όπερ χορηγείται μετά ειδικάς θεωρητικάς και πρακτικάς εξετάσεις. Δια τους κατά την ισχύν του νόμου υπηρετούντας εκτελωνιστάς έλαβεν ειδικήν πρόνοιαν ο ρηθείς 5253 νόμος, ορίσας εν άρθρω 5 παρ. 1 αυτού, ότι «οι κατά την ισχύν του παρόντος ασκούντες το επάγγελμα του εκτελωνιστού, κατόπιν αδείας χορηγηθείσης κατά τας νομίμους διατυπώσεις, δύνανται, να εξακολουθήσωσιν ασκούντες το ε­πάγγελμα χωρίς  να υποβληθώσιν εις τας διατυπώσεις του παρόντος». Δια του αυτού νόμου ιδρύθησαν ειδικαί παρ’ εκάστω Τελωνείω Επιτροπαί (άρθρ. 5 παρ. 3 και 4) εις ας ανετέθησαν τα καθήκοντα της, μετ’ έλεγχον, αντικαταστάσεως των αδειών των κατά την ισχύν του νόμου υπηρετούντων εκτελωνιστών δια της χορηγήσεως αυτοίς υποχρεωτικώς πτυχίου εκτελωνιστού.

Εν προκειμένω η παρά τω Τελωνείω Θεσσαλονίκης Επιτροπή δια της από 8 Μαρτίου 1932 υπ’  αριθ. 3 πράξεως της απεφάσισε την χορήγησιν πτυχίου εκτελωνιστού εις τους κατά την ισχύν του νομού 5253 ασκούντας το επάγγελμα του εκτελωνιστού νομίμως αλλοδαπούς υπηκόους Πέπο Ματαλόν, Δαυίδ Ματαλόν, Χαΐμ Ρεβάχ, Ιακώβ Ρέβάχ και Βενιαμίν Ρεβάχ, εις ους εχορηγήθησαν πράγματι παρά του Προέδρου της Επιτροπής τα υπό χρονολογίαν 8 Μαρτίου 1932 πτυχία εκτελωνιστού.

Μετά την χορήγησιν των ανωτέρων πτυχίων εξεδόθη κατ’ εξουσιοδότησιν του άρθρου 11 του Ν. 5263, το υπό χρονολογίαν 25)31 Οκτωβρίου Διάταγμα «περί εκτελωνιστών διασαφιστών και βοηθών αυτών» (337), όπερ εν άρθρω 30 παρ. 2 διέλαβεν, ότι η αντικατάστασις των προ της ισχύος του Ν. 5253 αδειών ασκήσεως επαγγέλματος εκτελωνιστού δια των υπό του Νόμου τούτου καθορισθέντων πτυχίων, προς άσκησιν τοιούτου επαγγέλματος εκτελωνιστού, εκτελείται εφ’ όσο οι της τοιαύτης αντικαταστάσεως δικαιούμενοι εκτελωνισταί εκέκτηντο κατά τον χρόνον της αντικαταστάσεως τας υπό στοιχεία α, β, γ και δ του άρθρου 3 του από 7)1)1925 Διατάγματος απαιτούμενας ιδιότητας, της Επιτροπής δικαιούμενης νά προβαίνει εις έλεγχον τούτων έστω και μεταγενεστέρως.

Αι υπό στοιχεία α’ και β’ ιδιότητες (τας γ’ και δ’ κέκτηνται οι περί ων εν προκειμένω) του άρθρου 3 του Διατάγματος της 7^ης Ιανουαρίου 1925 «περί εκτελωνιστών, διασαφιστών και βοηθών αυτών» (1 αφορώσι την εγγραφήν των ασκούντων το επάγγελμα του εκτελωνιστού εν μητρώω αρρένων Δήμου η Κοινότητός τίνος του Κράτους και την εκπλήρωσίν των στρατιωτικών αυτών υποχρεώσεων.

Επειδή όμως ο περί ου εν προκειμένω ήδη ο αιτών, δεν ετύγχανεν εγγεγραμμένος εν μητρώω αρρένων Δήμου τίνος η Κοινότητος του Κράτους», καθόσον ετύγχανεν ξένος υπήκοος ή κατά το άρθρον 5 του Ν. 5253 Επιτροπή ερμηνεύουσα άλλως και τας διατάξεις, των άρθρων 2 παρ. 1 και 5 παρ. 1 του Ν. 5253 ανεκάλεσε δια της ήδη προσβαλλομένης υπ’  αριθ. 18 της 15 Φεβρουαρίου 1937 αποφάσεως της το εις τον αιτούντα χορηγηθέν πτυχίον, ως μη συγκεντρούντα τα κατά νόμον προσόντα, ειδικώς δε ως μη κεκτημένον την ελληνικήν υπηκοότητα. Εις την απόφασίν της ταύτην η Επιτροπή ενέμεινεν και δια της μεταγενεστέρας συνεπεία, αιτήσεως του ενδιαφερομένου εκδοθείσης υπ’ αριθ. 19 της 17 Μαΐου 1937 πράξεως της. Ήδη δια της υπό κρίσιν από 16 Απριλίου 1937 αιτήσεως ακυρώσεως διώκεται η εξαφάνισις της προσβαλλόμενης ως άνω υπ’ αριθ. 18)15-2-1937 αποφάσεως της κατά το άρθρον 5 του Ν. 5253 Επιτροπής δια τους ακολούθους λόγους:

α) Διότι κατά την ρητήν διάταξιν του άρθρου 5 παρ. 1 του Ν. 5253 απηλλάγησαν των διατυπώσεων του Νόμου τούτου οι κατά την ισχύν, αυτού ασκούντες νομίμως το επάγγελμα του εκτελωνιστού, μεταξύ δε των διατυπώσεων τούτων περιλαμβάνεται και η ελληνική υπηκοότης, και

β) Διότι αι διατάξεις του άρθρου 30 του Δ)τος της 25)10)1933 δεν δύνανται να τύχωσι εφαρμογής ως τεθείσαι καθ’ υπέρβασιν της υπό του άρθρου 11 του Ν. 5253 παρασχεθείσης εξουσιοδοτήσεως και ως αντικείμεναι προς τας διατάξεις του άρθρου 3 του Νόμου τούτου. Μετά την κατάθεσιν όμως της υπό κρίσιν αιτήσεως εξεδόθη η υπ’ άριθ. 85028 της 29 Μαΐου 1937 απόφασις του Υπουργού των Οικονομικών, δι ης ηκυρώθη η προσβαλλομένη απόφασις της Επιτροπής παρά τω Τελωνείω Θεσσαλονίκης, διαταχθείσης της άμεσου χορηγήσεως εις τον αιτούντα πτυχίου εκτελωνιστού.

Επί της υπό κρίσιν αιτήσεως προκύπτουσι τα επόμενα ζητήματα:

α) Εάν συντρέχω περίπτωσις απαραδέκτου, δι’ έλλειψιν αντικειμένου μετά την έκδοσιν της υπ’ αριθ. 85028 της 29 Μαΐου 1937 απόφασις του Υπουργού των Οικονομικών, δι’ ης ηκυρώθη η προσβαλλομένη απόφασις της Επιτροπής παρά τω Τελωνείω Θεσσαλονίκης, διαταχθείσης της αμέσου χορηγήσεως εις τον αιτούντα πτυχίου εκτελωνιστού.

β) Εάν η προσβαλλομένη απόφασις εξεδόθη κατά παραβίασιν των διατάξεων του άρθρου 5 παρ. 1 του Ν. 5253 και εάν αι διατάξεις του άρθρου 30 παρ. 2 του Δ)τος της 25)10)1933 κείνται εντός της παρασχεθείσης υπό του άρθρου 11 του Ν. 5253 εξουσιοδοτήσεως και

γ) Εάν η αυτή απόφασις συμπολιτεύεται προς τας περί αναλύσεως των διοικητικών πράξεων αρχάς του δικαίου.

Εφ’ ων ο Εισηγητής ανέπτυξε τας γνώμας αυτού.

Ακούσαν του πληρεξουσίου του προσφεύγοντος, αναπτύξαντος τους λόγους της προσφυγής και αιτησαμένου την παραδοχήν αυτής και της προσβαλλομένης αποφάσεως, του αντιπροσώπου του Δημοσίου ζητήσαντος την απόρριψιν ταύτης.

Ιδόν τα σχετικά - Σκεφθέν κατά τον Νόμον

Επειδή, ως δείκνυται εκ του φακέλλου η παρά τω Τελωνείω Θεσσαλονίκης Επιτροπή δια της από 8 Μαρτίου 1932 υπ’ αριθ. 3 πράξεως της απεφάσισεν την χορήγησιν πτυχίου εκτελωνιστού εις τον κατά την ισχύν του νόμου 5253 ασκούντα το επάγγελμα του εκτελωνιστού αλλοδαπόν υπήκοον Πεπό Ισαάκ Ματαλόν εις ον εχορηγήθη πράγματι το υπό χρονολογίαν 8 Μαρτίου 1932 πτυχίον εκτελωνιστού. Εκδοθέντος όμως του από 25 Οκτωβρίου 1933 Διατάγματος «περί εκτελωνιστών κλπ.». όπερ εν άρθρω 30 παράγραφος 2 διέλαβεν ότι η αντικατάστασίς των προ της ισχύος του Ν. 5253 αδειών ασκήσεως επαγγέλματος εκτελωνιστού δια των υπό του Νόμου τούτου, καθορισθέντων στοιχείων εκτελείται εφ όσον «οι της τοιαύτης αποκαταστάσεως δικαιούμενοι εκέκτηντο κατά τον χρόνον της αντικαταστάσεως τας υπό στοιχεία α, β, γ και δ του άρθρου 3 του από 1ης Ιανουαρίου 1925 Διατάγματος απαιτουμένας ιδιότητας, της Επιτροπής δικαιούμενης να προβαίνη εις έλεγχον, τούτων, έστω και μεταγενεστέρως. Αι υπό στοιχεία α’ και β’ ιδιότητες του άνω άρθρου 3 αφορώσι την εγγραφήν των ασκούντων το επάγγελμα των εκτελωνιστών εν τω μητρώω των αρρένων Δήμου η κοινότητος τίνος του Κράτους και την πλήρωσιν των στρατιωτικών αυτών υποχρεώσεων.

Επειδή όμως ο αιτών, αλλοδαπός ων υπήκοος δεν εκέκτητο τα άνω προσόντα η άνω Επιτροπή ανεκάλεσεν δια της ήδη προσβαλλομένης πράξεως της υπ’ άριθ. 18 της 18 Φεβρουαρίου 1937 το εις τον αιτούντα χορηγηθέν πτυχίον ως μη έχοντα την ελληνικήν υπηκοότητα. Το αυτό επανέλαβεν η άνω Επιτροπή δια της μεταγενεστέρας 19 της 17 Μαΐου 1937 πράξεως αυτής επιληφθεϊσα εκ νέου της υποθέσεως κατόπιν αιτήσεως του νυν αιτούντος. Ο Υπουργός όμως των Οικονομικών δια της υπ’ αριθμόν Ο,5026 της 29 Μαΐου 1937 διαταγής του προς την Διεύθυνσιν Τελωνείων Θεσσαλονίκης αναφερόμενος εις προγενεστέραν σύστασιν αυτού προς την αυτήν Αρχήν διατάσσει τον εφοδιασμόν του αιτούντος, δια του πτυχίου, του εκτελωνιστού.

Ο Υπουργός εν προκειμένω ενήργησεν ως ασκών την ανωτάτην εποπτείαν επί της υφισταμένης αυτώ Αρχής (της άνω Επιτροπής) και ηκύρωσε τας άνω αποφάσεις αυτής ως παρανόμους. Τούτω τω λόγω, ακυρωθείσης της προσβαλλομένης αποφάσεως υπό του Υπουργού μετά την άσκησιν της κρινομένης αιτήσεως αύτη στερείται αντικειμένου και απορριπτέα κρίνεται τω λόγω τούτω καταδικαζομένου του Δημοσίου εις τα έξοδα ως εξ υπαιτηότητός του προκαλέσαντος την δίκην και διατασσομένης της επιστροφής του παραβόλου.

Δια ταύτα

Απορρίπτει την υπό κρίσιν κι’ από 15 Απριλίου 1937 αίτησιν του Πεπό Ισαάκ Ματαλόν.

Καταδικάζει το Δημόσιον εις τα έξοδα του αιτούντος εις Δραχμάς πεντακόσιας (500) και διατάσσει την επιστροφήν του κατατεθέντος παραβόλου.

 Εκρίθη και απεφασίσθη εν Αθήναις τη 30ή Νοεμβρίου 1937, και δημοσιεύθη αυτόθι τη 10^η Δεκεμβρίου 1937.

Ο Πρόεδρος Ο Γραμματεύς

ΣΤ. ΠΑΠΑΦΡΑΓΚΟΣ Δ. ΚΟΝΤΟΠΑΝΝΗΣ

Δ.Υ.Ο.-Χ. 343]2-3-42. κ. Ιωάννην Σκαρίμπαν -Εκτελωνιστήν Τελωνείου Χαλκίδος Ως αντιπρόσωπον του Συλλόγου Εκτελωνιστών Χαλκίδος εις την κατά το άρθρον 5 του Νόμου 5253 επιτροπήν

Απαντώντες επί της από 4-1-1942 αιτήσεως-εφέσεως σας την οποίαν υπό την ανωτέρω Ιδιότητα σας υπεβάλατε ημίν, περί ακυρώσεως της υπό της επιτροπής του άρθρου 5 του Νόμου 5253 ληφθείσης αποφάσεως κατά την συνεδρίαν αυτής της 3 Ιανουαρίου 1942 περί προσθήκης μιας (1) εισέτι θέσεως εκτελωνιστού παρά τω Τελωνείω Χαλκίδος, ανακοινούμεν υμίν ότι κατ’ αρχήν, εκ των κειμένων διατάξεων, δεν παρέχεται εν προκειμένω εις το Υπουργείον δικαίωμα επεμβάσεως. Εάν όμως ως ισχυρίζεσθε η ως άνω απόφασις ελήφθη κατά παράβασιν του Νόμου 5253 δύνασθε συμφώνως τω Νόμω 3713 «περί Συμβουλίου Επικρατείας» 4210 και 4986, να προσφύγετε εντός της νομίμου προθεσμίας εις το Συμβούλιον Επικρατείας και ζητήσητε την ακύρωσιν της.

Ο Διευθυντής

Στο blog που βρισκόσαστε υπάρχουν: 166 αναρτήσεις σε 2.100 προβολές σελίδων με λογοτεχνία, πολιτιστικά, φωτογραφίες για Εκτελωνιστές Πίνακας προηγούμενων  στην ανάρτηση της 31 Μαρτίου 2015

E-mail = ggioggaras@Gmail.com Για αγορά βιβλίων πατήστε εδώ

Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό

Οι Εκτελωνιστές ασκούν εμπορία δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Ο νομικός πολιτισμός των Εκτελωνιστών, 14 Μαΐου 2015

Οι Εκτελωνιστές ασκούν εμπορία δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Ο νομικός πολιτισμός των Εκτελωνιστών, 14 Μαΐου 2015

Διαβάστε  τα μαθήματα των εξετάσεων, είναι έκπληξη σε σχέση με το σήμερα. Έτη 1932 -1934

Π.Δ. 25/31 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1933 (ΦΕΚ 337 Β. 2099). ΠΕΡΙ ΕΚΤΕΛΩΝΙΣΤΩΝ, ΔΙΑΣΑΦΙΣΤΩΝ ΑΥΤΩΝ ΠΑΡΑ ΤΑΙΣ ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΑΙΣ ΑΡΧΑΙΣ

Έχοντες υπ’ όψει το άρθρον 11 του, νόμου 5253 της 2ας Αυγούστου 1931 «περί εκτελωνιστών, διασαφιστών και βοηθών αυτών παρά ταις Τελωνειακαίς Αρχαίς» και την υπ' αριθ. 684 του 1933 γνώμην του Συμβουλίου της Επικρατείας(*) προτάσει του Υφυπουργού των Οικονομικών, απεφασίσαμεν και διατάσσομεν.

ΤΜΗΜΑ Α'. Περί εκτελωνιστών

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α'. Εξετάσεις.

Αρθ. 1.-1 Η πλήρωσις του εκάστοτε, και δι’ έκαστον Τελωνείον, προβλεπομένου αριθμού εκτελωνιστών, ενεργείται δια διαγωνισμού μεταξύ, των εχόντων τα προς τούτο προσόντα, ενώπιον της 'Επιτροπής, ως εξεταστικής τοιαύτης, του ημίσεως των κενωθησομένων θέσεων συμπληρουμένων εκ βοηθών εκτελωνιστών, εφ’ όσον υπάρχουσι συμφώνως προς την παράγραφον 3 ) του άρθρου 6 του νόμου 5253. Προς τούτο αύτη, δι’ αποφάσεώς της, προκηρύσσει διαγωνισμόν τάσσουσα 15ήμερον προθεσμίαν αρχομένην από της τοιχοκολλήσεως της προκηρύξεως η της εις τας εφημερίδας δημοσιεύσεως ταύτης, οπού τοιαύτη απαιτείται, προς συμμετοχήν και υποβολήν των υπό του διατάγματος της 18/22 Φεβρουαρίου 1932 απαιτουμένων δικαιολογητικών άμα τον τόπον και χρόνον διεξαγωγής τούτου

2. Η προκήρυξις τοιχοκολλάται έξωθι των Τελωνειακών Καταστημάτων και παραρτημάτων αυτών. Και προκειμένου περί των Τελωνείων Πειραιώς, Αθηνών ή Θεσσαλονίκης, αύτη επί πλέον δημοσιεύεται άπαξ εις ημερησίαν εφημερίδα.

Αρθ.·2.— 1. Η Εξεταστική Επιτροπή συνερχομένη τρεις ημέρας πλήρεις προ των εξετάσεων ελέγχει τας τε αιτήσεις και πιστοποιητικά, αποδεχόμενη ως υποψηφίους τους πληρούντας τους όρους της προκηρύξεως συντάσσουσα άμα πρακτικόν εις ο μνημονεύονται τυχόν αποκλεισθέντες.

2. Ορίζει μεταξύ των μελών αυτής τον δι’ έκαστον των εξεταστέων μαθημάτων, ειδικόν εξεταστήν και εν ελλείψει τοιούτου προσλαμβάνει τρίτον.

 3. Λόγους εξαιρέσεως των μελών της Επιτροπής εν σχέσει προς ωρισμένον εξεταζόμενον αποτελούσι : α') Συγγένεια εξ αίματος μέχρι του δευτέρου βαθμού και β') φιλία, έχθρα ή ιδιάζουσα εξάρτησις. Ο μεν πρώτος λόγος εξαιρέσεως προτείνεται υπό του εξεταστού και παντός εξεταζομένου, ο δε δεύτερος από μόνου του εξεταστού υποχρεωμένου εις δήλωσιν αυτού. Επί της προτάσεως αποφασίζει ανεκκλήτως η εξεταστική επιτροπή αναπληρουμένου δια την απόφασιν ταύτην του εξαιρουμένου.

Αρθ. 3.- Αι εξετάσεις είναι θεωρητικοί και πρακτικαί: 

1. Η θεωρητική εξέτασις  ενεργείται εγγράφως και επί των κάτωθι μαθημάτων ; α') Έκθεσις Ιδεών (ορθογραφία και σύνταξις). β') Στοιχεία δημοσίου λογιστικού. γ) Κώδιξ περί τελωνειακών νόμων και τελωνειακόν, δασμολόγιον. δ') Είδη, χαρτοσήμανσις και σύνταξις τελωνιακών εγγράφων, και ε') Στοιχεία λογιστικής και αριθμητική.

2. Η πρακτική εξέτασις ενεργείται προφορικώς και επί των κάτωθι μαθημάτων: α) Δασμολογική κατάταξις εμπορευμάτων, β) Μετατροπή ξένων νομισμάτων, μέτρων και σταθμών εις ελληνικά τοιαύτα. γ') Κώδιξ περί τελωνειακών νόμων, δ') Πολιτική γεωγραφία. ε') Διάταξις εν γένει περί εκτελωνιστών.

                  Αρθ. 4.-1. Κατά τας γραπτάς εξετάσεις η Εξεταστική Επιτροπή εφοδιάζει τους διαγωνιζομένους δια φύλλων χόρτου εις το άνωθεν μέρος των οποίων υπάρχει επικεκολλημένη επιφυλλίς χρώματος μελανού. εις το μεταξύ ταύτης και του ακεραίου φύλλου χάρτου διάστημα ο διαγωνιζόμενος αναγράφει το ονοματεπώνυμον αυτού και συγκολλά ταύτην επί τούτου ώστε να καθίσταται αφανές το ονοματεπώνομον αυτού.

2. Η αποκάλυψις του ονοματεπωνύμου του διαγωνιζόμενου γίνεται εν συνεδριάσει της εξεταστικής επιτροπής και μετά την βαθμολόγησιν των γραπτών εξετάσεων.

3.Η βαθμολόγησις των θεωρητικών και πρακτικών Εξετάσεων ενεργείται κεχωρισμένως παρ’ εκάστου των μελών της Εξεταστικής Επιτροπής και δι’ έκαστον μάθημα της βαθμολογήσεως του ειδικού εξεταστού προηγουμένης και λογιζόμενης ως βάσεως εξ ης δεν δύναται ν' αφίσταται η βαθμολόγησις των λοιπών μελών της Επιτροπής πλέον ή έλαττον των δύο μονάδων.

4. Το άθροισμα των κατά την προηγουμένην παράγραφον μερικών βαθμολογήσεων εκάστου των μελών της εξεταστικής επιτροπής διαιρούμενον δια του αριθμού των μελών αυτής εμφανίζει την επί εκάστου μαθήματος ικανότητα του διαγωνιζομένου.

5. Επιτρέπεται η κατά το στάδιον των εξετάσεων απουσία μέλους τινός της Εξεταστικής Επιτροπής και η αντικατάστασις τούτου παρά του αναπληρωτού του, αρκεί ο παραστάς κατά την εξέτασιν του μαθήματος αναπληρωματικός να ενεργήση και την βαθμολόγησιν τούτου.

                Αρθ. 5.-1. Η βαθμολόγησις της ικανότητος εκάστου, διέκαστον των μαθημάτων εικονίζεται δι’ αριθμών αρχομένων από του μηδενός, εμφαίνοντας-την ανικανότητα, και εξικνουμένων μέχρι του αριθμού 20 εμφαίνοντος την ικανότητα.

2. Ως βάσις προς επιτυχίαν θεωρείται ο αριθμός δέκα (10) διέκαστον μάθημα.

3. Ως επιτυχών θεωρείται ο συγκεντρών το άθροισμα των βάσεων απάντων των μαθημάτων, γραπτών και προφορικών.

4. Τας κενούμενος θέσεις καταλαμβάνουσι, κατά σειράν επιτυχίας οι τους μείζονας βαθμούς συγκεντρώσαντες υποψήφιοι, και εν περιπτώσει ισοβαθμίας δια κληρώσεως.

5. Τ’ αποτελέσματα των εξετάσεων τοιχοκολλώνται εν τω τόπω και χώρω συνεδριάσεων της Επιτροπής και δέον οι επιτυχόντες εκτός προθεσμίας τριάκοντα ημερών από ταύτης να εκτελέσωσι τας υπό των νόμων τε, και Διαταγμάτων «περί εκτελωνιστών κλπ.» επιβαλλόμενος αυτοίς υποχρεώσεις. Άλλως ο παραβάτης εκπίπτει των δικαιωμάτων του οριστικώς και εις την θέσιν τούτου προσκαλείται ο επόμενος κατά σειράν επιτυχίας ισχυουσών και ως προς τούτον των αυτών προθεσμιών.

6. Ο πίναξ των εξετάσεων ισχύει επί έτος πλήρες από της δημοσιεύσεως.

Αρθ. 6.-1. Τα παρά των υποψηφίων κατατιθέμενα εξέταστρα εισπράττονται, αποφάσει της εξεταστικής επιτροπής και μετά την έκπτωσιν εξ αυτών: α) ποσοστού 5 ο)ο ως αμοιβής Γραμματέως Επιτροπής. β') των τυχόν εξόδων δημοσιεύσεως προκηρύξεως, και γ') της αμοιβής του τυχόν ειδικού εξεταστού κατανέμονται εξ ίσου μεταξύ τον μελών της Εξεταστικής Επιτροπής

2. Ενστάσεις κατά του κύρους των εξετάσεων κέκτηται το δικαίωμα να υποβάλλη πας διαγωνιζόμενος, εφ’ όσον καταβάλει ως παράβολον το διπλάσιον των μέχρι της στιγμής της υποβολής της ενστάσεώς του εξόδων.

3. Επί της ενστάσεως ταύτης αποφαίνεται εντός προθεσμίας τριών ήμερων, η εξεταστική επιτροπή ήτις και εκδίδει την επί ταύτης απόφασίν της.

4. Η Ένστασις υποβάλλεται κατά το στάδιον των εξετάσεων ή εντός τριών ημερών από της τοιχοκολλήσεως των αποτελεσμάτων και ουδέποτε αναστέλλει ταύτας.

5. Επί πλειόνων ενισταμένων έκαστος καταθέτει εις ακέραιον τα ως παράβολον καθορισθέντα ποσά.

6. Της ενστάσεως δεκτής γενομένης, λόγω παραλείψεως, λάθους ή αβλεψίας της εξεταστικής επιτρο­πής, τα ως παράβολον κατατεθέντα ποσά επιστρέφονται τοις ενισταμένοις, άλλως περιέρχονται εις το ταμείον συντάξεων εκτελωνιστών Πειραιώς-Αθηνών, δηλούμενα ως έσοδον αυτού.

7. Τα καταβληθέντα παράβολα παρά των μη συμμετασχόντων εάν δεν αναζητηθώσι παρά τούτον εντός τριμήνου από της ενάρξεως των εξετάσεων καταπίπτουσιν υπέρ του ταμείου συντάξεων εκτελωνιστών Πειραιώς-Αθηνών, δηλούμεναι ως Έσοδον αυτού.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β'. Αρμοδιότης και εγγύησις.

Αρθ. 7. Εις την αρμοδιότητα των δια πτυχίου ασκήσεως επαγγέλματος εκτελωνιστού συνωδά ταις διατάξεσι του νόμου 5253, εφωδιασμένων εκτελωνιστών, υπάγεται αποκλειστικώς η σύνταξις και η εκτέλεσις πάντων εν γένει των δυνάμει των κεφαλαίων Γ’, Δ', ΣΤ’, Η' και Θ' του, νόμου 1165 «περί τελωνειακού κώδικος» απαιτουμένων παντοειδών εγγράφων, προφορικών δηλώσεων, ως και αι πάσης φύσεως εργασίαι και ενέργειαι ενώπιον των τελωνειακών αρχών, προς εκτέλεσιν των δια τούτων αιτουμένων αντιστοίχων τε­λωνειακών πράξεων και των σχετικών προς ταύτας ενεργειών, παρά ταις οικείαις τελωνειακαίς αρχαίς, ελευθέραις ζώναις, ως και τοις παραρτήμασι και ελευθέροις συγκροτήμασιν αυτών.

Αρθ. 8.- Εις την αρμοδιότητα ωσαύτως των εκτελωνιστών περιλαμβάνεται, προαιρετικώς, ως προς τους εντολείς αυτών, και η εξωτελωνειακή εκτέλεσις των ως συναφών χαρακτηριζομένων εργασιών, μεταφορών, φορτώσεων ναυλώσεων και λοιπών τοιούτων παρεμφερών ταύταις, εφ’ όσον αύται εκτελούνται προς ολικήν αποπεράτωσιν κανονικώς αναληφθείσης εντολής, σχετικής προς τα εν άρθρω 7 του παρόντος διαλαμβανόμενα κεφάλαια του τελωνειακού Κώδικος.

Αρθ. 9.-1. Έκαστον πρόσωπον άμα ως εφοδιασθή ή και εφωδιασμένον δια του υπό του νόμου 5253 και του παρόντος Διατάγματος καθορισθέντος πτυχίου ή των παρεμφερών «ειδικών αδειών» υποχρεούται, εντός προθεσμίας τριάκοντα (30) ήμερων, από της τοιχοκολλήσεως της περί τούτου αποφάσεως της επιτροπής, να κατάθεση εις το δυνάμει του νόμου 4272 λειτουργούν ταμείον συντάξεων εκτελωνιστών Πειραιώς - Αθηνών και τούτου μη υφισταμένου εις το ταμείον παρακαταθηκών και δανείων ως εγγύησιν δραχμάς δέκα πέντε χιλιάδας (15.000) εις μετρητά, προκειμένου περί των τελωνείων Πειραιώς - Αθηνών ή Θεσσαλονίκης, και δραχμάς πέντε χιλιάδας (5.000) δια τα λοιπά τελωνεία Α' τάξεως.

2. Της προθεσμίας της προηγουμένης παραγράφου παρελθούσης απράκτου, η επιτροπή υποχρεούται να προβή εις την οριστικήν ανάκλησιν και ακύρωσιν των τοιούτων πτυχίων και ειδικών αδειών.

3. Σκοπός της εγγυήσεως είναι η κάλυψις ζημιών του δημοσίου κατά πρώτον, και των εντολέων πελατών κατά δεύτερον, του καταθέσαντος ταύτην προσώπου, αίτινες προσγίγνονται αυτοίς λόγω παραβά­σεως παρ’ αυτού των υπό των άρθρων 14-17 του πα­ρόντος επιτασσομένων»

4. Το δεχόμενον την λόγω εγγυήσεως κατάθεσιν ταμείον διατηρεί ταύτην ατόκως και επ’ ονόματι του καταθέσαντος προσώπου, υποχρεούμενον, όπως καταβάλη τοις δικαιούχοις τα υπέρ αυτών επιδικασθέντα ποσά εντός προθεσμίας δέκα πέντε ημερών από της εκδόσεως της οριστικής αποφάσεως αφ' ενός, αφ’ ετέρου να προσκαλή τον υπόλογον προς συμπλήρωσιν της εγγυήσεως του εντός της αυτής προθεσμίας εξαιρέσει της περιπτώσεως της ανωτέρας βίας.

Άρθρ. 10.-1. Η εγγύησις επιστρέφεται τω καταθέσαντι ταύτην προσώπω μετά πάροδον εξ (6) μηνών από της οριστικής, δι’ οιανδήποτε αιτίαν, παραιτήσεως ή αποχωρήσεως τούτου της εκτελέσεως των καθηκόντων του ή της εργασίας του

2. Της εγγυήσεως ταύτης μη αναζητηθείσης εντός προθεσμίας πέντε (5) ετών από της οριστικής παραιτήσεως ή αποχωρήσεως του καταθέσαντος ταύτην προσώπου υπό των δικαιουμένων αναλήψεως ταύτης, αύτη καταπίπτει υπέρ του ταμείου συντάξεων εκτελωνιστών Πειραιώς-Αθηνών δηλουμένη ως έσοδον αυτού.

3. Της κατά της παρ. 1 του άρθρου 9 εγγυήσεως απαλλάσσονται επί τριετίαν από της ισχύος του παρόντος διατάγματος οι εις εκτέλεσιν της παρ. 1, του άρθρου 5 του Νόμου 5253 αποκτήσαντες ήδη πτυχίον εκτελωνιστού και μέλη άμα της οικείας επαγγελματικής αυτών οργανώσεων, της ιδιότητός των, ταύτης πιστοποιουμένης δι’ υπευθύνου βεβαιώσεως της οργανώσεως, υποβαλλομένης κατ’ έτος την επιτροπήν.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ’. Δικαιώματα – Υποχρεώσεις- Ευθύναι – Ασυμβίβαστα.

Αρθ. 11. Οι εκτελωνισταί έργον έχουσι :

1. Ν’ αντιπροσωπεύωσιν, υπερασπίζωσι και διεκπεραιώνωσι τας ενώπιον των τελωνειακών αρχών πάσης φύσεως εκτελωνιστικάς εργασίας της αρμοδιότητος αυτών παντός εντολέως αυτών - είτε αυτός εμφανίζεται ως παραλήπτης, φορτωτής κλπ. είτε αυτός κατέχει προσωπικήν ή απρόσωπον ιδιότητα - του εντολέως αυτών δυναμένου να συμπαρίσταται μετά του εκτελωνιστού αυτού.

2. Ν’ ασκώσι το επάγγελμα αυτών εν τη περιφερεία του τελωνείου δι’ δ’ εχορηγήθη αυτοίς το πτυχίον απαγορευομένης ασκήσεως τούτου εκτός της περιφερείας. Εν τη περιπτώσει ταύτη ως περιφέρεια λογίζεται το τελωνείον μετά των εις αυτό υπαγομένων υποτελωνείων, τελωνοσταθμαρχείων και τελωνοφυλακίων.  

Αρθ-12.- Οι εκτελωνισταί δικαιούνται:

1. Να λαμβάνωσι παρά των εντολέων των προκαταβολήν μέρους ή του όλου της αμοιβής των κατά παν στάδιον της εργασίας αυτών.

2. Παρακρατώσι, προς ασφάλειαν της αμοιβής των ή τυχόν παρ’ αυτών καταβαλλομένων ετέρων εξόδων, τα εμπορεύματα του εντολέως αυτών εν όλω ή εν μέρει και εφ’ όσον ευρίσκονται ταύτα εις χείρας αυτών ασκουμένης – κατ’ αναλογίαν - εν τη περιπτώσει ταύτη υπέρ αυτών και εις βάρος του εντολέας αυτών προνομίας επί των εμπορευμάτων των τελευταίων συμφώνως ταις διατάξεσι των άρθρων 941 εδάφιον 7 και 942 της Πολιτικής Δικονομίας.

3. Επίσης να παρακρατώσιν εμπορεύματα εκ της επομένης εργασίας του εντολέως αυτών, προς εξασφάλισιν των δυνάμει του άρθρου 16 του παρόντος καταβληθέντων παρ’ αυτών τω δημοσίω χρηματικών ποσών ή ν’ αξιώσιν η τοιαύτη παρακράτησις εις βάρος του οφειλέτου εντολέως των να πραγματοποιηθή και παρ’ ετέρου συναδέλφου των εις ον τυχόν ήθελεν αναθέσει ο οφειλέτης εντολεύς την διεκπεραίωσιν ετέρας εκτελωνιστικής εργασίας του, του δευτέρου εκτελωνιστικού υπέχοντος προσωπικήν ευθύνην παρακρατήσεως και αποδόσεως τω δικαιούχω συναδέλφω αυτού του παρά τούτου καταβληθέντος ποσού. Εις αμφοτέρας τας περιπτώσεις της τοιαύτης παρακρατήσεως υπέρ του παρακρατούντος ισχύουν τα δια της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου θεσπισθέντα.

Αρθ. 13- 1. Η μέσω ετέρου συναδέλφου τοιαύτην παρακράτησις εις εκτέλεσιν της παραγράφου 3 του άρθρου 12, εκτελείται τη εγγράφω αιτήσει του δικαιομένου λαμβάνειν εκτελωνιστού προς την οικείαν επαγγελματικήν αυτού οργάνωσιν, ήτις και επιλαμβάνεται της προς τα μέλη αυτής κοινοποιήσεως ταύτης.

2. Οι εκτελωνισταί κατά την εκτέλεσιν της εργασίας των απολαμβάνουσι του προσήκοντος σεβασμού παρά των τελωνειακών οργάνων.

Αρθ. 14.- Οι εκτελωνισταί υποχρεούνται:

1. Ν. ασκώσι το έργον αυτών ευσυνειδήτως και αξιοπρεπώς αφ' ενός μεν υπερασπίζοντες τα οικονομικά συμφέροντα των πελατών αυτών κατέναντι του δημοσίου δια της όσον ένεστι άρτιας και επιστημονικής εφαρμογής των όπερ τούτων διατάξεων της τελωνειακής εν γένει νομοθεσίας, και αφ’ ετέρου ενεργούντες πάσαν πράξιν απορρέουσαν εκ των καθηκόντων των και συντελούσαν εις την κανονικήν είσπραξιν των παρά των τελωνειακών οργάνων, βεβαιουμένων δημοσίων τε και λοιπών παραμαρτούντων τελών φόρων και δικαιωμάτων υπό του κράτους.

2. Ν’ αναλαμβάνωσιν, υπερασπίζωσι και διεκπεραιώνωσι πάσαν, ανατιθεμένην αυτοίς, κανονικώς εκτελωνιστικήν εργασίαν, εφ’ όσον δεν φέρει τα στοιχεία της παρανομίας.

3. Ν’ απέχωσι της πάσης παρανόμου υποθέσεως ως και της διεκπεραιώσεως της εργασίας αυτών διαπαντός μη νομίμου τρόπου ως και πάσης, εις είδος ή χρήμα, παροχής προς τα τελωνειακά όργανα.

4. Να μη επιλαμβάνονται της ενάρξεως των εργασιών των Εν τοις Τελωνείοις, εάν δεν παρίστανται τα αρμόδια τελωνειακά όργανα ή άνευ άδειας τούτων.

Αρθ. 15.- Οι εκτελωνισταί υποχρεούνται:

1. Να μη συνεταιρίζονται μετά προσώπων-φυσικών και νομικών-μη πτυχιούχων εκτελωνιστών δια την ενάσκησιν του επαγγέλματος των.

2. Να μη καταβάλλωσιν εξ ιδίων τας απαιτουμένας δια την διεκπεραίωσιν των εκτελωνιστικών πράξεων δαπανάς (δασμούς κλπ.).

3. Να κατοικώσιν εντός της περιφερείας του Τελωνείου ένθα ασκούσι το επάγγελμα αυτών μονίμως και να γνωστοποιώσιν εγγράφως προς την επιτροπήν, εντός τριάκοντα (30) ήμερων, πάσαν μεταβολήν περί την διεύθυνσιν του γραφείου και κατοικίας των, ως επίσης και πάσαν απομάκρυνσιν της ασκήσεως των καθηκόντων των μείζονα του τριμήνου. Ως περιφέρεια του τελωνείου νοείται η πόλις ένθα η έδρα τούτου μετά των, προαστείων της, οι δε εν Πειραιεί κατοικούντες εκτελωνισταί νοούνται ως κατοικούντες εν Αθήναις και τανάπαλιν.

4. Ν’ ασκώσι το επάγγελμα αυτών εν ιδίοις γραφείοις αυτοτελώς εργαζόμενοι η ως υπάλληλοι των ως αυτοτελώς εργαζομένων συναδέλφων των.

5. Να διεκπεραιώνωσι τας εντολάς των εντολέων αυτών εντός είκοσι τεσσάρων (24) εργασίμων ωρών από της επομένης της αναλήψεως της εντολής, εξαιρουμένης της περιπτώσεως ανωτέρας βίας και εφ' όσον κατεβλήθησαν αυτοίς παρά των εντολέων των τα απαιτούμενα χρηματικά ποσά.

6. Να παραδίδωσιν εις τους εντολείς των εντός 48 ωρών λογαριασμόν των πραγματοποιηθέντων εξόδων και της αμοιβής των υποχρεούμενοι την άμεσον επιστροφήν των εις χείρας των αδιαθέτων ποσών και δικαιούμενοι εις την ταυτόχρονον, εξόφληοιν παντός υπολοίπου.

7. Να φέρωνται μετά του προσήκοντος σεβασμού προς τας τελωνειακάς και άλλας δημοσίας εν γένει αρχάς, κατά την ενάσκησιν των καθηκόντων αυτών και να τηρώσιν απαρεγκλίτως τα υπό του παρόντος διατάγματος και της τελωνειακής νομοθεσίας επιτασσόμενα.

Αρθ. 16. -Οι εκτελωνισταί εισίν συνυπεύθυνοι και συνυπόχρεοι μετά του κυρίου του εμπορεύματος έναντι του Ελληνικού Δημοσίου δια τας παρ’ αυτών εκτελουμένας εκτελωνιστικάς εργασίας.

1. Δια την καταβολήν αυτώ των κατά την χρέωσιν υπέρ αυτού βεβαιουμένων τελών και λοιπών δικαιωμάτων βαρυνόντων τα εμπορεύματα ως και υπ’  αυτού και υπέρ : τρίτων συμβεβαιουμένων φόρων.

2. Δια την καταβολήν του ισοτίμου πάσης συμπληρωματικής καταλογιστικής και εις βάρος εντολέας αυτών πράξεως εχούσης ως υπαρχήν την παρ’ αυτών εκτελεσθείσαν αρχικώς πράξιν και προερχομένης,

α’) Εκ λογιστικού λάθους - αθροιστικού ή πολλαπλασιαστικού – συντελεσθέντος κατά την παρά του αρμοδίου τελωνειακού οργάνου βεβαίωσιν των κατά την χρέωσιν, ως καταβλητέων τελών, φόρων και δικαιωμάτων,

β’) Εκ της βεβαιώσεως κατά την οριστικήν χρέωσιν εξ αβλεψίας –ελάσσονος βάρους του επαληθευθέντος και εφ’ όσον τα αποτελέσματα της τοιαύτης επαληθεύσεως καταφανώς εισίν αναγεγραμμένα επί του αυτού τελωνειακού εγγράφου και

γ’) Εκ της μη επιθέσεως επί των σχετικών τελωνειακών εγγράφων του αντιστοίχου χαρτοσήμου.

Άρθρ. 17. - Η προς καταβολήν υποχρέωσις των εκτελωνιστών κατά τας υπό της παραγράφου 2 του άρθρου. 16 του παρόντος διαλαμβανομένας περιπτώσεις ισχύει εφ’ όσον αι συμπληρωματικαί καταλογιστικαί πράξεις εκοινοποιήθησαν εντός εξαμήνου προθεσμίας από της αρχικής χρεώσεως, και επί πλέον η τοιαύτη κοινοποίησις εγένετο προς τούτους καθ’ ον χρόνον η προς τους οφειλέτας εντολείς αυτών τοιαύτη και η εξόφλησις παρά των εντολέων των δεν συνετελέσθη εντός δύο μηνών από της κοινοποιήσεως.

Αρθρ. 18. -Της ασκήσεως του εκτελωνιστικού επαγγέλματος αποκλείονται :

1. Οι ασκούντες και έτερον τοιούτον, ανεξαρτήτως χρόνου, είδους και εκτάσεως, εφ’ όσον τούτο έχει ως αντικείμενον την εμπορίαν κινητών ενσωμάτων πραγμάτων, προϊόντων γης ή τέ­χνης ή την βιοτεχνίαν

2. Οι ενεργούντες χρηματιστηριακάς πράξεις επί προθεσμία ή τυχηράς επιχειρήσεις.

3. Οι παρέχοντες χειροτεχνικάς ή πνευματικάς υπηρεσίας επί μηνιαίω μισθώ, και

4. Οι ασχολούμενοι εις πρακτορείαν, μεσιτείαν και μεταφοράν. Της τελευταίας ταύτης περιπτώσεως εξαιρούνται οι παρά των εκτελωνιστών διενεργούμενοι μεταφοραί, ναυλώσεις, φορτώσεις, εκφορτώσεις και ασφαλίσεις εμπορευμάτων και εφ’ όσον αύται ενεργούνται παρ’ αυτών προς τελείαν διεκπεραίωσιν, αρχήθεν αναληφθείσης εκτελωνιστικής εργασίας εκ των εις την αρμοδιότητα αυτών υπαγομένων τοιούτων, αίτινες και μόνον από την ανωτέρω έκτασιν χαρακτηρίζονται ως συναφείς του επαγγέλματος αυτών.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ'. - Τρόπος εργασίας.

Αρθ. 19. - 1. Οι εκτελωνισταί διακρίνονται:

α’) Εις τους αυτοτελώς εν ιδίοις γραφείοις και δι' ίδιον λογαριασμόν εργαζομένους, οίτινες και αναλαμβάνουσι πάσαν εργασίαν της αρμοδιότητος αυτών.

β') Εις τους εκτελωνιστάς τους επί μηνιαίω μισθώ ή αντιμισθία παρέχοντας τας προς τους ως αυτοτελώς εργαζομένους συναδέλφους αυτών υπηρεσίας των και οίτινες διεκπεραιώνουσι πάσαν εργασίαν των προηγουμένων, και

γ’) Εις τους παρά παραλήπταις και επί μηνιαίω μισθώ τοιούτους και εφ’ όσον ισχύουσιν αι διατάξεις των παραγράφων 1 και 4 του αρθ. 7 του Νόμου 5253 περί κυρίων εμπορευμάτων και μονίμων υπαλλήλων αυτών.

2. Η ανάληψις εργασίας από των δια των εδαφίων α’ και γ’ της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου κατονομαζομένων εκτελωνιστών, προϋποθέτει την ύπαρξιν εγγράφου η προφορικής εντολής προς τούτους εκ μέρους των εντο­λέων των.

3. Έγγραφος εντολή απαιτείται οσάκις ο εντολεύς ασκεί οιονδήποτε επάγγελμα, ανεξαρτήτως διαθέσεως χώρου παρ’ αυτού, και σχέσιν έχον την εμπορίαν, βιοτεχνίαν ή βιομηχανίαν.

4. Προφορική εντολή επιτρέπεται εφόσον ο εντολεύς δεν είναι μόνιμος, κάτοικος της περιφερείας του τελωνείου, παρ’ η ασκεί το επάγγελμα αυτού ο εκτελωνιστής.

Αρθ. 20.- 1. Προς εκτέλεσιν των δια της παραγράφου 3 του άρθρου 19 του παρόντος Διατάγματος επιτασσομένων, ο εντολεύς εφοδιάζει τον εκτελωνιστήν αυτού δι’ ενυπόγραφου προς το τελωνείον ή την διεύθυνσιν των τελωνείων, προκειμένου περί πλειόνων, επιστολής, δι’ ης δηλοί ότι αναθέτει τας εκτελωνιστικάς αυτού εργασίας εις τον εν αύτη κατονομαζόμενον εκτελωνιστήν, όστις και ενυπογράφως αποδέχεται ταύτην.

2. Η επιστολή αύτη κατατίθεται εις την προς την απευθύνεται αρχήν, αφού προηγουμένως ο οικείος σύλλογος εκτελωνιστών βεβαιώση ενυπογράφως το γνήσιον της υπογραφής του αποδεχθέντος την εντολήν εκτελωνιστού.

3. Η διάρκεια της ισχύος της εγγράφου εντολής έσεται η του ημερολογιακού έτους τοιαύτη, ανανεουμένη τον πρώτον μήνα εκάστου έτους.

4. Η έγγραφος εντολή παρέχει το δικαίωμα εις τον δι’ ον εχορηγήθη αύτη εκτελωνιστήν να υπογραφή πάντα τα επονόματι του εντολέως αυτού συντασσόμενα έγγραφα δια την ενώπιον των Τελωνειακών Αρχών κατάθεσιν τούτων υπό την ρήτραν του εντολέως του σημείων το ονοματεπώνυμον ως και την διεύθυνσιν τούτου.

5. Άπαντα τα συντασσόμενα τελωνειακά έγγραφα υπό των δια των εδαφίων α’ και γ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 19 κατονομαζομένων εκτελωνιστών, απαραιτήτως δέον να φέρωσι την σφραγίδα αυ­τών.

6. Οι υπάλληλοι, των ως αυτοτελώς εργαζομένων εκτελωνιστών, εκτελωνισταί εφοδιάζονται παρά των προϊσταμένων αυτών δι’ εγγράφου βεβαιώσεως, ήτις παρέχει εις αυτούς το δικαίωμα της απολύτου ενεργείας των εκτελωνιστικών πράξεων του εις ο υπηρετούσι γραφείου, επί τω όρω, δίχως κατά την χρέωσιν επιθέτωσι την ιδίαν αυτών σφραγίδα προηγουμένως της λέξεως (παρίσταται) και επομένης της υπογραφής των. Το γνήσιον της υπογραφής των προϊσταμένων επί των βεβαιώσεων προσεπικυρούται υπό της επαγγελματικής αυτών οργανώσεως.

Αρθ. 21 – 1 Οι δια των εδαφίων α’ και γ’ της παραγράφου του άρθρου 19 του παρόντος διατάγματος εκτελωνισταί υποχρεούνται να τηρώσι ίδια βιβλία, άτονα εισί δύο ειδών. Τα υποχρεωτικώς τηρούμενα όπερ είναι το εκτελωνιστικόν ημερολόγιον και τα διπλότυπα δοσοληψίας και τα προαιρετικά τοιαύτα επαφιέμενα εις την βούλησιν του εκτελωνιστοϋ.

2. Το εκτελωνιστικόν ημερολόγιον αποτελεί πλήρη και απόλυτον απόδειξιν της παρά του εκτελωνιστού αναληφθείσης εργασίας, τηρείται κατά τάξιν χρονολογικήν, αναγραφομένων καθ’ ημέραν και κατά σειράν αποδοχής των παρά τούτων αναλαμβανομένων εργασιών. Ο τρόπος χαρτοσημάνσεως τούτων ορίζεται ως και ο τρόπος τηρήσεως αυτού ρυθμίζεται ενιαίως παρά της επιτροπής τελωνείων Πειραιώς-Αθηνών.

3. Τα διπλότυπα δοσοληψίας αποτελούσιν πλήρη και απόλυτον απόδειξιν των χρηματικών δοσοληψιών του εκτελωνιστού προς τους εντολείς αυτού και αποτελούνται από α) βιβλία διπλοτύπων προσωρινών δοσοληψιών και β) από βιβλία διπλοτύπων απολογιστικών λογαριασμών. Αμφότερα τηρούνται κατά χρονολογικήν τάξιν. 'Ο τρόπος χαρτοσημάνσεως τούτων ορίζεται οίος και ο περί διπλοτύπων των χρηματιστών. Η γραμμογράφησις ως και ο τρόπος τηρήσεώς τούτων ρυθμίζεται ενιαίως παρά της επιτροπής τελωνείων Πειραιώς-Αθηνών ης αι επί των αντικειμένων τούτων αποφάσεις, δημοσιεύονται εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Τμήμα Β- Περί βοηθών εκτελωνιστών, κυρίων εμπορευμάτων και μονίμων υπαλλήλων κυρίων εμπορευμάτων

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε’ - Βοηθοί.

Αρθ. 22. -1. Οι εκτελωνισταί προσλαμβάνουσι τους δια του άρθρου 4 του νόμου 5253 βοηθούς αυτών αφού υποβάλλουσιν εις τον σύλλογον εκτελωνιστών της περιφερείας των αίτησιν επισυνάπτοντες α) πιστοποιητικόν ότι ο προσληφθησόμενος είναι εγγεγραμμένος εις το μητρώον, των αρρένων δήμου ή κοινότητος τινός του κράτους και ότι άγει ηλικίαν ετών 18 ετών, β) όμοιον της αρμοδίας αρχής ότι αυτός δεν κατεδικάσθη και ότι δεν εκκρεμεί και' αυτού κατηγορία τις εκ των εις τα άρθρα 22 και 23 του Ποινικού Νόμου υπαγομένων η εις ποινήν συνεπαγομένην στέρησιν των πολιτικών δικαιωμάτων ή εις τοιαύτην επί προσβολής των δημοσιών ηθών, γ) όμοιον σπουδών, δ) τρεις φωτογραφίας αυτού και ε) υπεύθυνον δήλωσιν του εκτελωνιστού ότι αναλαμβάνει τας ευθύνας των παρ’ αυτού εις τούτον ανατεθειμένων βοηθητικών εν γένει εργασιών τε και πράξεων.

2. Ο οικείος σύλλογος εκτελωνιστών βέβαιοι το γνήσιον της υπογραφής και τον αριθμόν πτυχίου του εκτελωνιστού και σημειοί την περί του εν γένει ήθους του προσληφθησομένου ως βοηθού κρίσιν του, ήτις επέχει παρά τοις αρμόδιοις την οριστικήν έγκρισιν της αιτουμένης άδειας, την έννοιαν προτάσεως προσλήψεως υποβάλλων άμα άπαντα τα ανωτέρω πλην της μιας των φωτογραφιών.

3 Η διεύθυνσις των τελωνείων ή η επιτροπή επί τη βάσει των ανωτέρω στοιχείων εγκρίνει ή μη και χορηγεί τω αιτούντι αδείαν προσλήψεως ως βοηθού του αιτούμενου προσώπου.

Αρθ. 23.-1. Εκ του καταρτιζομένου παρά της επιτροπής καταλόγου ανέργων βοηθών δύναται ο οικείος σύλλογος εκτελωνιστών να χορηγή επί εξάμηνον κατ’ έτος ημερησίας αδείας βοηθών εκτελωνιστών.

2) Εν περιπτώσει αλλαγής προϊσταμένου εκτελωνιστού ή ανανεώσεως της ισχύος της αδείας βοηθού επιστρέφεται παρά του κατέχοντος και εναποτίθεται εις τον εν τω αρχείω τηρούμενον ομώνυμον φάκελλον αυτού.

3) Τα υπό στοιχεία α, β και γ της παρ. 1 του άρθρου 22 πιστοποιητικά υποβάλλονται κατά την πρώτην έγκρισιν χορηγήσεως άδειας βοηθού.

Αρθ. 24 – 1. Οι βοηθοί εκτελωνιστών απασχολούνται δια τας βοηθητικάς μόνον εργασίας εκ των εις την αρμοδιότητα των προϊσταμένων αυτών εκτελωνιστών υπαγόμενων, ανατιθεμένων ή περιλαμβανομένων τοιούτων, της παραστάσεως τούτων κατά την επαλήθευσιν ή βεβαίωσιν των δια των διαφόρων τελωνειακών εγγράφων αιτουμένων πράξεων ή παντοειδών τελών, φόρων και δικαιωμάτων ρητώς απαγορευομένης μη αποκλεισμένης, της συμπαραστάσεως μετά του εις ον υπηρετεί εκτελωνιστού προς εκτέλεσιν βοηθητικών εργασιών του τελωνισμού.

2. Οι προϊστάμενοι τελωνείων Α ή Β τάξεως και ελεγκταί δύνανται προσωρινώς και μέχρι δέκα πέντε ημερών ν’ απαγορεύωσι την είσοδον των βοηθών εις το τελωνείον η δε επιτροπή δικαιούται τη προτάσει των τελωνειακών αρχών ή, του συλλόγου εκτελωνιστών ν’ ανακαλή ταύτας δι’ ωρισμένον χρόνον η και οριστικώς

α) δια βεβαιωθείσαν βαρείαν παράβασιν των τελωνιακών νόμων η διαταγών του τε Υπουργείου και των προϊσταμένων υπηρεσιών του τελωνείου

β) δι’ επιδειχθείσαν βαρείαν αμέλειαν ή απιστίαν περί την εκτέλεσιν των παρά των προϊσταμένων αυτών εκτελωνιστών ανατεθειμένων αυτοίς εργασιών και

γ’) ανάρμοστον και αναξιοπρεπή διαγωγήν έναντι των τελωνειακών οργάνων και εκτελωνιστών. Αι αποφάσεις της επιτροπής ταύτης τη αιτήσει των ενδιαφερομένων και εντός 30 ημερών δύνανται να επαναζητηθώσι παρά ταύτης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΣΤ’ - Κύριοι του Εμπορεύματος.

Αρθ. 25. -1. Ως κύριος του εμπορεύματος δυνάμενος να ενεργή τας επονόματι αυτού και μόνον εκτελωνιστικάς εν γένει εργασίας ορίζεται ότι θεωρείται το φυσικόν πρόσωπον το εξασκούν προσωπικώς άμα την εμπορίαν, του περί ου πρόκειται εμπορεύματος, εν ιδίω καταστήματι κατά κύριον και σύνηθες επάγγελμα.

2. Προς τούτο, εφοδιάζεται παρά της επιτροπής, δια «ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΠΑΡΑΛΗΠΤΟΥ» καλούμενης και εκδιδομένης τη αιτήσει αυτού εις ην επισυνάπτονται α’) πιστοποιητικών της αρμοδίας αστυνομικής αρχής εμφαίνον ότι ούτος διατηρεί κατάστημα ως και το είδος της εμπορίας κυρωμένον παρά του οικείου εμπορικού και βιομηχανικού επιμελητηρίου και β) τρεις φωτογραφίαι αυτού.

Αρθ. 26.-1. Η Επιτροπή ελέγχει τα δια του άρθρου 26 επιτασσόμενα και χορηγεί την αιτουμένην «ΕΙΔΙΚΗΝ ΑΔΕΙΑΝ ΠΑΡΑΛΗΠΤΟΥ» ης η ισχύς έσεται ή της του οικονομικού έτους τοιαύτη καθ’ ο αύτη εχορηγήθη.

2. Η άδεια αύτη ανανεούται κατά τον αυτόν τρόπον κατ’ έτος.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ’ - Μόνιμοι Υπάλληλοι κυρίων εμπορευμάτων

Αρθ. 27.-1. Ως μόνιμος υπάλληλος του κατά το άρθρον 25 κυρίου του εμπορεύματος ορίζεται θεωρείται το φυσικόν πρόσωπον το κεκτημένον την ιδιότητα της μονιμότητος του ιδιωτικού υπαλλήλου προ της υποβολής της αιτήσεως προς έκδοσιν κατά την παρ. 4 του άρθρου 7 του Νόμου 5253 καθοριζομένης «ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΠΑΡΑΛΗΠΤΟΥ» δια την ενέργειαν των εκτελωνιστικών εν γένει εργασιών και μόνον του εις ον υπηρετεί ως μόνιμος υπάλληλος κυρίου του εμπορεύματος.

2. Δια την έκδοσιν ταύτης υποβάλλονται εις την Επιτροπήν εκτός των δια του άρθρου 2 του από 13/22 Φεβρουαρίου 1932 Προεδρικού Διατάγματος «περί των απαιτουμένων δικαιολογητικών κλπ.» κατανομαζόμενων πιστοποιητικών ως ταύτα συνεπληρώθησαν δια της παρ. 1 του άρθρου 39 του παρόντος και το υπό της παρ. 2 του άρθρου 25 του παρόντος τοιούτον, του εις ον υπηρετεί ως μόνιμος υπάλληλος κυρίου του εμπορεύματος και επί πλέον τρεις φωτογραφίας αυτού. Η διάρκεια της ισχύος της «ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΠΑΡΑΛΗΠΤΟΥ» ως και η διαδικασία χορηγήσεως ταύτης έσονται οίαι και αι της «ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΠΑΡΑΛΗΠΤΟΥ» του κυρίου του εμπορεύματος.

Αρθ. 28.-1. Η επιτροπή υποχρεούται να προβαίνη εις την ανάκλησιν και εις την μη εφεξής χορήγησιν των τε «ΕΙΔΙΚΩΝ ΑΔΕΙΩΝ ΠΑΡΑΛΗΠΤΟΥ και «ΕΙΔΙΚΩΝ ΑΔΕΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΠΑΡΑΛΗΠΤΟΥ» μετά πρότασιν των προϊσταμένων των τελωνείων ή ενός των μελών αυτής, εάν διαπιστωθή εκ μέρους του κατόχου απόπειρα δωροδοκίας δημοσίου οργάνου ή οιαδήποτε άλλη ενέργεια θίγουσα τα συμφέροντα του δημοσίου ή επιβουλευομένη την καταστρατήγησιν του νόμου 5233 και των εις εκτέλεσιν τούτου του Π. Διαταγμάτων. Αι περί του αντικειμένου τούτου αποφάσεις της επιτροπής εισίν ανέκκλητοι. –

2. Το δικαίωμα της ενεργείας των εκτελωνιστικών εν γένει εργασιών του κυρίου του εμπορεύματος ανήκει είτε εις τούτον είτε εις τον μόνιμον υπάλληλον αυτού μη αποκλειομένης της συμπαραστάσεως αυτών. Ο κύριος του εμπορεύματος ή ο μόνιμος υπάλληλος αυτού του πρώτου μη δικαιουμένου και δευτέρου τοιούτου στερούνται του δικαιώματος προσλήψεως βοηθού.

ΤΜΗΜΑ Γ’. Περί Γενικών Διατάξεων

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η’. -Τρόπος Εργασιών, λήψεως και κοινοποιήσεως αποφάσεων και εκλογής ή ανακλήσεως αιρετών μελών της Επιτροπής.

Αρθ. 29. - 1. Η Επιτροπή καλείται εις συνεδρίασιν παρά του Προέδρου ταύτης οσάκις ούτος κρίνει τούτο σκόπιμον ή τη εγγράφω αιτήσει δύο μελών αυτής και δι’ ωρισμένον θέμα. Αι προς συνεδρίασιν προσκλήσεις κοινοποιούνται παρά του Γραμματέως αυτής δύο ημέρας πλήρεις προ της δια την συνεδρίασιν ορισθείσης τοιαύτης και αναγράφουσι τα συζητητέα θέματα. Ο τόπος συνεδριάσεως αυτής ορίζεται παρά του Προέδρου ταύτης.

2. Δι’ έκαστον μη δημόσιον τακτικόν μέλος της επιτροπής ορίζεται παρά των οικείων οργανώσεων και ανά εν αναπληρωματικόν τοιούτον. Αναπληρωματικά μέλη των δημοσίων τοιούτων εισίν οι νόμιμοι τούτων αναπληρωταί.

3. Εν περιπτώσει κωλύματος τακτικού τινός μέλους τούτο αντικαθίσταται παρά του αναπληρωματικού τοιούτου διαβιβάζον άμα εγγράφως προς τούτο την προς αυτό κοινοποιηθείσαν πρόσκλησιν. Μέλος απουσιάζον επί τρεις κατά σειράν συνεδριάσεις άνευ αποχρώντος λόγου αντικαθίσταται παρά της οικείας αυτού οργανώσεως.

4. Τα μη εκ δημοσίων, υπαλλήλων της επιτροπής ταύτης μέλη υπέχουσι κατά την εκτέλεσιν των καθηκόντων αυτών τας ευθύνας των δημοσίων υπαλλήλων.

Άρθρ. 30. - 1. Δια την εφαρμογήν των παραγραφών 1 και 2 του άρθρου 2 του νόμου 5253 τα δια τούτων κατονομαζόμενα άτομα δέον να μη έχωσιν υπερβή το υπό του άρθρου 15 του Καταστατικού του «Ταμείου συντάξεων εκτελωνιστών Πειραιώς-Αθηνών» προβλεπόμενον ανώτατον όριον ηλικίας εισόδου αυτών ως ησφαλισμένων εις τούτο. Η διάταξις αυτή ισχύει επί τελωνειακών περιφερειών εφ’ ον επεκτείνεται η θέλει επεκταθή η ισχύς του νόμου 4272.

2. Η δια της παραγράφου 3 του άρθρου 5 αντικατάστασις των προ της ισχύος του νόμου 5253 αδειών ασκήσεως επαγγέλματος εκτελωνιστού δια των υπό του νόμου τούτου καθορισθέντων εφεξής πτυχίων, προς άσκησιν τοιούτου επαγγέλματος, εκτελείται εφ’ όσον οι της τοιαύτης αντικαταστάσεως δικαιούμενοι εκτελεσταί εκέκτηντο κατά των χρόνον της αντικαταστάσεως, τα υπό στοιχεία α, β, γ, και δ του άρθρου 3 του από 7/1/25. Διατάγματος απαιτουμένας ιδιότητας και επί πλέον είχον εκπληρώσει τας υπό του άρθρου 2 του νόμου 4272 υποχρεώσεις των, της επιτροπής δικαιούμενης να προβαίνη εις έλεγχον τούτων έστω· και μεταγενεστέρως.

Αρθ. 31. - 1.: Η επιτροπή επιλαμβάνεται των Εν των άρθρω 10 του Ν. 52533 διαλαμβανομένων παραβάσεων είτε αυτεπαγγέλτως είτε κατόπιν συγκεκριμένης καταγγελίας και εν μεν την πρώτη περιπτώσει δύναται να συγκέντρωσιν οιωνδήποτε στοιχείων προς εξακρίβωσιν των τοιούτων παραβάσεων, εν δε τη δευτέρα υποχρεούται να προβαίνει εις τοιαύτας ανακλήσεις τούτο βεβαιούται τουλάχιστον είτε εξ ενόρκου βεβαιώσεως δυο τουλάχιστον ατόμων ενώπιον του ειρηνοδίκου είτε επισήμων εγγράφων.

2. Η διάρκεια της ανωτέρας βίας δεν δύναται να είναι υπέρτερα του έτους και επί πλέον να βεβαιούται προσηκόντως δι’ ενόρκου βεβαιώσεως δύο ατόμων ενώπιον του ειρηνοδίκου ή σε ισχύς ταύτης εκτείνεται μόνον επί ανακλήσεως λόγω αποχής ασκήσεως επαγγέλματος και ουδέποτε και ετέρου τοιούτου, αποκλειομένης ρητώς της επικλήσεως ταύτης Εν οιαδήποτε ετέρα περιπτώσει. Η αυτή επιτροπή δικαιούται ν’ αποφασίζη και επί εμφανιζόμενης εικονικότητας προς αποφυγήν των εκ των τοιούτον παραβάσεων συνεπειών

3. Έφεσις κατ’ αποφάσεως της επιτροπής επιβαλλούσης την ανάκλησιν ή την ακύρωσιν πτυχίου εκτελωνιστού δεν γίνεται αποδεκτή εάν δεν συνυποβληθή και το ακυρωθέν ή ανακληθέν πτυχίον αυτού.

Αρθ. 32.-1. Αι αποφάσεις της Επιτροπής δέον να ώσι δεδικαιολογημέναι και ονομαστικαί και ν’ αναφέρωνται εις συγκεκριμένας διατάξεις του τε νόμου 5253 και των εις εκτέλεσιν αυτού Διαταγμάτων. Καταχωρούνται εν ιδίω βιβλίω τηρουμένων-συνοπτικών πρακτικών των εργασιών της παρ’ απάντων απογραφομένων.

2. Η κοινοποίησις των αποφάσεων της επιτροπής τοις ενδιαφερομένοις, εφόσον πρόκειται περί προσωπι­κών ζητημάτων, εκτελείται δια θυροκολλήσεως αυτών εν το ίδιο τόπω και χώρο ένθα και ο τόπος συνεδριάσεων ταύτης, συντασσόμενης ειδικής πράξεως κάτωθι των πρακτικών προσηκόντως βεβαιούμενης παρά του προέδρου και γραμματέως της ως άνω είρηται επιτροπής περί της χρονολογίας της τοιαύτης θυροκολλήσεως.

3. Άπαντα τα εις την επιτροπήν ταύτην υποβαλλόμενα πιστοποιητικά και βεβαιώσεις δέον να ώσιν εκδεδομένα το βραδύτερον τριάκοντα (30) ημέρας προ της υποβολής των.

Αρθ. 33.- 1. Η εποπτεία επί της επιτηρήσεως των διατάξεων του τε νόμου 5253 και των εις εκτέλεσιν αυτού Διαταγμάτων υπάγεται εις την αρμοδιότητα της επιτροπής δυναμένης ως τοιαύτης να σχηματίση προς τον σκοπόν τούτον και ειδικάς κατά τελωνείο εποπτικάς υποεπιτροπάς εκ τελωνειακών οργάνων ή πτυχιούχων εκτελωνιστών ή και μικτές τοιαύτας, και εξαρτωμένας εκ ταύτης.

2. Εν περιπτώσει ο οικείος σύλλογος εκτελωνιστών προσφέρεται να εγκαταστήση δι’ ίδιας δαπάνης, μέλη αυτού ή μονίμους υπαλλήλους του προς υποβοήθησιν της κατά την προηγουμένην παράγραφον ασκούμενης παρ’ αυτής εποπτείας εφαρμογής του νόμου 5253 αύτη δικαιούται να εγκρίνη τα προτεινόμενα άτομα. Η εν τη περιπτώσει ταύτη ενεργούμενη, παρά των ατόμων τούτων εργασία ασκείται προληπτικώς και προ πάσης καταθέσεως οιουδήποτε εγγράφου η πράξεως ενώπιον των τελωνειακών αρχών και αφορώσης εκτελωνιστικάς εργασίας επιθεμένης επί πάντων των εγγράφων ή πράξεων τούτων ειδικής σφραγίδος προς βεβαίωσιν της ασκηθείσης προληπτικής εποπτείας.

Αρθ. 34.- 1. Ο Πρόεδρος της επιτροπής και εν ταυτώ προϊστάμενος των τελωνείων της οικείας περιφερείας οφείλει να μεριμνήση δια την εντός του χώρου των τελωνείων και πλησίον των οικείων τμημάτων καταχωρήσεως εγκατάστασιν των τοιούτων ατόμων προς άσκησιν των καθηκόντων αυτών.

2. Άπαντα τα δια των προηγουμένων παραγράφων του παρόντος χρησιμοποιηθησόμενα άτομα εκτελούσι τας εις αυτούς ανατιθεμένας εργασίας ως εκπρόσωποι της .επιτροπής : και οφείλουσι προς τα μέλη ταύτης και τα εν γένει τελωνειακά όργανα απόλυτον σεβασμόν και υπακοήν.

3. Ο οικείος σύλλογος των εκτελωνιστών από της Εφαρμογής των διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου 33 του παρόντος Διατάγματος δύναται να εισπράτη δι’ εκάστην θεωρουμένην πράξιν δραχμήν μιαν επί εκδόσει διπλοτύπου και αίτινες εισπράξεις αποτελούσι πρόσοδον αυτού.

Αρθ. 35.- 1. Ο γραμματεύς της επιτροπής τηρεί μητρώον των εκτελωνιστών, των βοηθών αυτών και των μονίμων υπαλλήλων των κυρίων, των εμπορευμάτων καταχωρών και πάσαν εις τούτους επερχομένην μεταβολήν και διατηρών τας αιτήσεις και πάντα τα σχετικά τούτων εις ατομικούς φακέλλους.

2. Εκ των χορηγουμένων πτυχίων, αδειών εις βοηθούς και ειδικών αδειών ή μία των φωτογραφιών διαβιβάζεται εις τον οικείον σύλλογον των εκτελωνιστών.

3. Διαπιστουμένης παραβάσεως είτε ποινικής είτε πειθαρχικής των διατάξεων του νόμου 5253 ή των εις εκτέλεσιν τούτου Διαταγμάτων, η επιτροπή υποχρεούται να προβαίνη, αμελητί εις τον κολασμόν τούτων η εξαιτούσα την υπό των δικαστηρίων επιβολήν κατά των παραβατών των υπό της παρ. 1 του άρθρου 7 του νόμου 5253 ποινών η επιβάλλουσα τας υπό του άρθρου 8 του αυτού Νόμου 5253 τοιαύτας.

4. Αι ποιναί αυταί επιβάλλονται ομοίως παντός έχοντος έννομον συμφέρον και θιγομένου εκ της μη εφαρμογής του νόμου 5253 και των εκτελεστικών αυτού Διαταγμάτων.

5. Ο οικείος σύλλογος των εκτελωνιστών, ως εκπρόσωπος των πτυχιούχων εκτελωνιστών εις αμφοτέρας τας περί παρ. 3 και 4 του παρόντος άρθρου δύναται είτε να ασκή απ’ ευθείας την περί της τοιαύτης παραβάσεως μήνυσιν είτε και να παρίσταται εν τοιαύτας τυχόν υποβληθείσας παρά των ανωτέρω ως νόμιμος αντιπρόσωπος των μηνυτών, των εξόδων εν περιπτώσει ταύτη βαρυνόντων αυτόν τούτον τον παριστάμενον σύλλογον, όστις και δικαιούται εισπράξεως τούτων παρά των καταδικαζομένων.

Αρθ. 36 -1. Αιρετά μέλη της επιτροπής εισίν οι αντιπρόσωποι των οικείων οργανώσεων του τε συλλόγου εκτελωνιστών και του εμπορικού και βιομηχανικού Επιμελητηρίου, οίτινες εκλέγονται και ανακαλούνται, εν όλω ή εν μέρει καθ’ ον τρόπον ορίζουσιν αι εκάστοτε ισχύουσαι καταστατικαί διατάξεις των οικείων οργανώσεων και εν ελλείψει τούτων δι’ αποφάσεων των γενικών συνελεύσεων των μελών τούτων.

2. Κατά τον ίδιον τρόπον εκλέγονται και ανακαλούνται και οι παρά τω πειθαρχικώ συμβουλίω αντιπρόσωποι των οργανώσεων τούτων.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΣ θ’ .- Άδειαι - Σήματα Υπηρεσίας.

Αρθ. 37.-1. Η δυνάμει της παραγράφου 3 του άρθρου 22 του παρόντος Διατάγματος χορηγούμενη άδεια βοηθού εκτυπουμένη επί χαρτονιού χρώματος λευκού διαστάσεων 0.12X0.09 επί της μιας πλευράς αναγράφει το ονοματεπώνυμον του βοηθού, όνομα πατρός το έτος και τον τρόπον γεννήσεως το τελωνείον εις ο ασκεί τα καθήκοντα αυτού και τον αύξοντα αριθμόν μητρώου και επί της ετέρας τας λέξεις «ΑΔΕΙΑ ΒΟΗΘΟΥ» κάτωθι το ονοματεπώνυμον του βοηθού, εν συνεχεία την φράσιν «ΠΑΡΑ ΤΩ ΕΚΤΕΛΩΝΙΣΤΗ» επομένου του ονοματεπωνύμου τούτου και την χρονικήν ισχύν ταύτης, αντίκρυς τούτων επικολλάται η μία των φωτογραφιών αυτού και εν τέλει αμφότεραι αι πλευραί ταύτης υπογράφονται παρά του προϊσταμένου των Τελωνείων.

2. Όμοιαι της άδειας του βοηθού είναι και αι «ΕΙΔΙΚΑΙ ΑΔΕΙΑΙ» διαφέρουσαι ταύτης μόνον κατά τον χρωματισμόν.

3. Αι χορηγούμεναι άδειαι βοηθών και ειδικαί τοιαύται εκτυπούνται μερίμνη του οικείου συλλόγου εκτελωνιστών εις ον παραδίδονται δια την εις τους ενδιαφερομένους παράδοσιν τούτων.

Αρθ. 38.- 1. Οι εκτελωνισταί, οι βοηθοί αυτών ως και οι μόνιμοι υπάλληλοι κυρίων εμπορευμάτων δύναται κατά την εντός των τελωνειακών καταστάσεων παραρτημάτων και περιοχών των ελευθέρων ζωνών εκτέλεσιν των εις την αρμοδιότητα αυτών υπαγομένων εργασιών να φέρωσι προς διάκρισιν επί της κομβιοδόχης ειδικόν σήμα.

2. Το σήμα τούτο απαραιτήτως δέον να είναι διάφορον δι’ εκάστην μνημονευθείσαν τάξιν. Η καθιέρωσις και ο τύπος αυτού καθορίζεται αποφάσει της επιτροπής, ή δε κατασκευή τούτων ανατίθεται εις τον οικείον σύλλογον εκτελωνιστών.

3. Εν περιπτώσει καθιερώσεως τοιούτων σημάτων υπηρεσίας ταύτα δέον να φέρωνται υποχρεωτικώς παρά των προς τούτο υπόχρεων.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι.- Ακροτελεύτιοι διατάξεις

Αρθ. 39. - 1. Το δια του άρθρου 2 του Π. Δ. 1 της 18/22 Φεβρουαρίου 1932 «περί των απαιτουμένων πιστοποιητικών κλπ.» απαιτούμενον πιστοποιητικόν ποινικού μητρώου αντικαθίσταται δι’ ομοίου εμφαίνουντος ότι ο αιτών δεν κατεδικάσθη ούτε εκκρεμεί και αυτού κατηγορία τις εκ των υπαγομένων εις τα άρθρα 22 και 23 του Ποινικού Νόμου και επί πλέον εις ποινήν επί πλαστογραφία, εκβιάσει, κιβδηλεία και παραχαράξει διαγραφόμενης εκ του ως άνω είρηται Διατάγματος της φράσεως εκτός εάν αποκατέστη.

2. Εις το ανωτέρω πιστοποιητικόν υπόκεινται και οι κατά την παράγραφον 1 του άρθρου 5 του Νόμου 5253 εκτελωνισταί ως και οι υπάλληλοι καταστημάτων.

3. Άπαντα τα δια του παρόντος Διατάγματος κατονομαζόμενα πρόσωπα οφείλουσι να φέρωσι μεθ’ εαυτών τα τε πτυχία και τας ειδικάς άδειας και να επιδεκνύωσι ταύτα προθύμως εις τα τελωνειακά όργανα, τα μέλη της επιτροπής ως και εις τους εκπροσώπους ταύτης.

4. Αποφάσεις της επιτροπής μήπω κοινοποιηθείσαι μέχρι της δημοσιεύσεως του παρόντος Δ)τος καθ’ ον τρόπον ορίζεται δια τούτου δέον να προσαρμοσθώσιν εις τα δια του παρόντος επιτασσόμενα.

5. Αποφάσεις της επιτροπής ληφθείσαι μέχρι δημοσιεύσεως του παρόντος Διατάγματος δύναται αιτήσει μέλους αυτής να επανασυζητηθώσιν εφόσον κείνται εις τας διατάξεις του παρόντος διατάγματος ή δε προς επανασυζήτησιν αίτησις υποβληθή προς αυτήν εντός προθεσμίας τριάκοντα ημερών (30) από της δημοσιεύσεως του παρόντος.

6. Η επιτροπή δι’ αποφάσεως αυτής ορίζει τας προθεσμίας εκπληρώσεως των δια του παρόντος Διατάγματος εντασσομένων και αίτινες εν ουδεμία περιπτώσει δύνανται να ώσιν απώτεραι του 4μήνου από της δημοσιεύσεως του παρόντος.

7. Εκτελωνισταί μη καταθέτοντες ετησίως τριάκοντα (30) διασαφήσεις εισαγωγής, εξαγωγής μεταφοράς αποταμιεύσεως, αναλώσεως και διαμετακομίσεως εν συνόλω υποκειμένων θεωρούνται ως απέχοντας του επαγγέλματος αυτών.

8. Όπου εν τω παρόντι αναφέρηται η λέξις επιτροπή ως τοιαύτη νοείται η κατά το άρθρον 5 του Νόμου 5253. Όπου εν τω παρόν φέρηται η λέξις εκτελωνισταί ως τοιούτοι νοούνται οι δια πτυχίου ασκήσεως επαγγέλματος εκτελωνιστού εφωδιασμένοι και όπου η φράσις «σύλλογος εκτελωνιστών» νοούνται οι υπάρχοντες ή οι πρώτοι ιδρυθησόμενοι.

Ο επί των Οικονομικών Υφυπουργός

Γνωμοδότησις Συμβουλίου Επικρατείας 684/1933. Τροποποιήσεις του νόμου 5253/1931

(*) Αύτη εκδοθείσα τη εισηγήσει του παρέδρου Γ. Σπυρόπουλου έχει ως εξής:

Το άρθρον 11 του Νόμου 5253 «περί εκτελωνιστών και βοηθών αυτών παρά ταις τελωνειακαίς Αρχαίς» ορίζει ότι : Δια διαταγμάτων εκδιδομένων προτάσει του Υπουργού των Οικονομικών κανονισθήσονται της ενεργείας των θεωρητικών και πρακτικών εξετάσεων παρά των υποψηφίων υποβληθησόμενα πιστοποιητικά προς συμμετοχήν αυτών, η συγκρότησις της Επιτροπής των εξετάσεων, η αμοιβή των μελών αυτής, ο τύπος του πτυχίου επιτυχόντων, ο τρόπος εργασίας, τα δικαιώματα, αι υποχρεώσεις, αι ευθύναι των εκτελωνιστών και διασαφιστών, η υποχρέωσις αυτών δια την καταβολήν των κατά την χρέωσιν τελών φόρων και δικαιωμάτων βαρυνόντων τα εμπορεύματα λογιστικών λαθών η παροχή εγγυήσεως υπ’ αυτών η εισπραττόμενη υπό των εκτελωνιστών και διασαφιστών αμοιβή δια την προσφερομένην υπ’ αυτών υπηρεσία το όριον ηλικίας αποχωρήσεως αυτών ως και πάσα άλλη λεπτομέρεια αναγκαία προς εκτέλεσιν του παρόντος νόμου.

Εις εκτέλεσιν της διατάξεως ταύτης εκδίδεται το υπό κρίσιν διάταγμα «περί εκτελωνιστών, διασαφιστών και βοηθών αυτών παρά τας τελωνειακαίς Αρχαίς» δι’ ου ρυθμίζονται θέματα περιλαμβανόμενα εις τη ευρυτάτη ως άνω εξουσιοδοτήσει. Επί των καθ’ έκαστον διατάξεων του διατάγματος τούτου παρατηρούμεν ειδικώτερον τα εξής:

Α) Το α’ . εδάφιον της πρώτης παραγράφου του άρθρου 1 δέον να συμπληρωθεί δια του καθορισμού ότι το ήμισυ των κενωθησομένων θέσεων θέλει συμπληρούται εκ βοηθών εκτελωνιστών συμφώνως προς την παράγραφον 3 του άρθρου 6 του νόμου 5253. Η δε φράσις «δι’ εξετάσεων κατόπιν διαγωνισμού» να αντικατασταθή δια της φράσεως «ενεργείται δια διαγωνισμού». Εις το εδ. β’. της ιδίας παράγραφο σκόπιμον είναι να ορισθή ως χρονικόν σημείον αφ’ ου άρχεται 15θήμερος προθεσμία ή η τοιχοκόλλησις ή η δημοσίευσις όπου τοιαύτη απαιτείται της προκηρύξεως.

 Β’) Εν άρθρω 2 παραγρ. 2. η διάταξις αναθέτουσα εις την εξεταστικήν Επιτροπήν τον καθορισμόν της αμοιβής του προσλαμβανομένου ειδικού εξεταστού δέον να διαγραφή διότι κατά τον νόμον την αμοιβήν των μελών της Επιτροπής θέλει η εκτελεστική εξουσία δια διατάγματος δεν δύναται δε να γίνει μεταβίβασις υπ’ αυτής του διατάγματος τούτου εις άλλο όργανον ως ενταύθα εις την επιτροπήν.

Γ’) Η διατύπωσις του άρθρου 7 θα ήτο σαφεστέρα ως εξής: Εις την αρμοδιότητα των δια του πτυχίου ασκήσεως επαγγέλματος εκτελωνιστού συνωδά ταις διατάξεσι του νόμου 5253 εφωδιασμένων εκτελωνιστών υπάγεται αποκλειστικώς ή σύνταξις και η εκτέλεσις πάντων εν γένει των δυνάμει Κεφαλαίων……….

Δ’) Η τελευταία σειρά του άρθρου 10 παραγ. 8 «υποβάλλοντες προς τούτο ετησίως…………» δύναται επί το αρτιώτερον να διατυπωθή της ιδιότητός των ταύτης πιστοποιουμένης δι’ υπευθύνου βεβαιώσεως της οργανώσεως υποβαλλομένης κατ’ έτος εις την Επιτροπήν».

Ε’) Εις το άρθρον 12 § 2 (τετάρτη σειρά) η λέξις «αντιστοιχία» να αντικατασταθή δια της «κατ’ αναλογίαν», ωσαύτως εν άρθρω 17 η λέξις, «ταυτοχρόνως» δυναμένη να εκληφθή υπό την κυριολεκτικήν αυτής σημασίαν υφ’ ην βεβαίως δεν τίθεται ενταύθα καλύτερον είναι να αντικατασταθή δια της φράσεως «καθ’ ον χρόνον» και ως προς τους οφειλέτας εντολείς….

ΣΤ') Εις το άρθρον 19 αριθ. 1 αντί της φράσεως «ο τρόπος εργασίας των εκτελωνιστών….» ορθότερον είναι να τεθή : «Οι εκτελωνισταί διακρίνονται ……. εν εδαφίω δε γ’ του αυτού άρθρου αντί της «εφ’ όσον ισχύουσιν αι διατάξεις……» συμφώνως προς τας διατάξεις».

Ζ’) Η παράγραφος 5 του άρθρου 20 δύναται να διαγραφή ως περιττή καθόσον είναι αυτόδηλον ότι ο χαρακτηρισμός της εντολής, περί ου ομιλεί, ανήκει εις τον εκτελωνιστήν.

Η) Ολόκληρον το άρθρον 22 δέον καθ’ ημάς να διαγραφή δι ον λόγον εν τη υπό στοιχ. Β’ παρατηρήσει ημών αναπτύσσομεν.

Θ) Η πρώτη παράγραφος του άρθρου 24 θα ηδύνατο να διατυπωθή σαφέστερον ως εξής: «Εκ του καταρτιζομένου παρά της Επιτροπής καταλόγου ανέργων βοηθών δύναται ο οικείος Σύλλογος Εκτελωνιστών να χορηγή επί εξάμηνον κατ’ έτος ημερησίας αδείας βοηθών εκτελωνιστών».

Ι) Εις το άρθρον 31 § 1 μετά την φράσιν ανώτατον όριον δέον να προστεθή η λέξις «ηλικίας» παραληφθείσα προφανώς εκ του κειμένου. Η δε § 2 του ιδίου άρθρου δέον να διαγραφή η επαναλαμβάνουσα κατάταξιν εν τω νόμω τεθειμένην.

ΙΑ) Εις το άρθρον 32 § 1 ορθόν είναι να προστεθή μετά την φράσιν «εάν τούτο βεβαιούται» η λέξις «τουλάχιστον» είτε εξ ενόρκου καταθέσεως.

ΙΒ’) Η πρώτη παράγραφος του άρθρον 34 δύναται καλύτερον να διατυπωθή ως εξής : Η εποπτεία επί της τηρήσεως των διατάξεων του τε νόμου 5253 και των εις εκτέλεσιν αυτών διαταγμάτων επάγεται εις την αρμοδιότητα της Επιτροπής δυναμένης ως τοιαύτης να σχηματίση προς τον σκοπόν τούτον……. Το τελευταίον εδάφιον της παραγράφου 2 του ιδίου άρθρου δι’ ου δημιουργείται περίπτωσις επιβολής ποινής, πλην των, υπό του νόμου 5253 θεσπιζόμενων, δέον να διαγραφή, καθόσον το διάταγμα δεν δύναται να επιβάλη ποινάς άνευ ειδικής προς τούτο εξουσιοδοτήσεως του νόμου.

ΙΓ'.) Επίσης διαγραπτέαν - κρίνομεν την διάταξιν του άρθρου 35 § 8 την προβλέπουσαν - περί παροχής αποζημιώσεως εις τον γραμματέα και τα μέλη της Επιτροπής ως μη ευρισκομένην εντός τον πλαισίου της διαγραφόμενης υπό του νόμου εξουσιοδοτήσεως. Κατά τας λοιπάς διατάξεις το διάταγμα έχει καλώς και δέον να εγκριθή υπό τας άνω επιφυλάξεις παρά του Συμβουλίου της Επικρατείας. Το Συμβούλιον απεδέχθη ομοφώνως τα ως άνω εκτεθέντα.

Γνωμοδότησις Νομικού Συμβουλίου Αριθμ. 1163/922 της 2/5/1934. Εκτελωνισταί – Έκδοσις πτυχίου – Σύνθεσις τελεωνείων Αθηνών, Πειραιώς, Θεσσαλονίκης. Αντιπρόσωποι Συλλόγου εκτελωνιστών. Αντικατάστασις του αρχικώς υποδειχθέντος αντιπροσώπου υπό Συλλόγου. Συμμετοχή αντιπροσώπου άνευ καθορισμού θητείας. Ανακλητόν πάντοτε.

Υπό Λυσίου Κουμανταράκη Νομ. Συμβ. Υπουργ. Εξωτερικών

                Έχω την τιμήν ν’ ανακοινώσω ότι το δια του υπ’ αριθμ. 6650 ε.ε. εγγράφου διαβιβαζόμενον ερώτημα του υπουργείου οικονομικών εισηγήθην ενώπιον της Ολομελείας του Νομικού Συμβουλίου και αι κατά της τελευταίας αντιρρήσεις του προέδρου του Συλλόγου Εκτελωνιστών ως μη συννόμου και αντικειμένης εις την υπ’ αριθμ. 19 προγενεστέραν τοιαύτην.

                Αι σχετικαί διατάξεις είναι αι ακόλουθαι:

Το άρθρ. 2 του Νόμου 5253 προνοεί περί πτυχίου εκτελωνιστού δυναμένου ν’ απονεμηθή εις ιδιώτας κατόπιν ευδοκίμων θεωρητικών και πρακτικών εξετάσεων της κατά το αρθρ. 5 Επιτροπής.

Το αρθ. 5 ορίζει περαιτέρω ότι δια τους κατά την έναρξιν ισχύος του Νόμου ασκούντας το επάγγελμα του εκτελωνιστού κ.λ.π. Επιτροπή, συγκροτούμενη ως κατωτέρω υποχρεούται να χορήγηση εντός εξαμήνου αντί της μέχρι τούδε άδειας εκτελωνιστού κ.λ.π. πτυχίον, δυναμένη και να ανακαλέση τας εν λόγω αδείας εφ’ όσον οι κάτοχοι τούτων υπέπεσαν εις σοβαρά παραπτώματα.

Η Επιτροπή απαρτίζεται κατά το εδάφ. 3 του αρθ. 5 εξ’ ορισμένων κρατικών υπαλλήλων, εξ ενός αντιπροσώπου του αρμοδίου Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου και ενός αντιπροσώπου του οικείου Συλλόγου Εκτελωνιστών.

Προκειμένου περί των Τελωνείων Αθηνών, Πειραιώς και Θεσσαλονίκης, κατά το εδάφ. 4 του αυτού Αρθ. 5 η σύνθεσις είναι διάφορος, πλην των κρατικών υπαλλήλων και ως προς τους αντιπροσώπους του οικείου Συλλόγου Εκτελωνιστών καθόσον προκειμένου κερί των Τελωνείων τούτων προσλαμβάνονται δύο Αντιπρόσωποι του Συλλόγου Εκτελωνιστών αντί του ενός ως εν τοις λοιποίς Τελωνείοις.

Τέλος το αρθρ. 7 του αυτού αρθρ. 5 ορίζει ότι κατά την πρώτην συγκρότησιν της Επιτροπής τα μέλη του οικείου Συλλόγου των Εκτελωνιστών ορίζονται υπό των λοιπών μελών της Επιτροπής μεταξύ τεσσάρων προτεινομένων υπό του Συλλόγου Εκτελωνιστών.

Επί τη βάσει των ανωτέρω ερωτάται αν ο αρχικώς υποδειχθείς υπό του Συλλόγου Εκτελωνιστών ως αντιπρόσωπος τούτου όπως μετάσχη της Επιτροπής, δύναται να αντικατασταθή υπό του Συλλόγου.

Η επί τούτου απάντησις της μειοψηφίας (κ.κ. Γ. Ιατρίδης, Α. Κουμάντος, Α. Παπαντωνίου και Λ. Σαχτούρης) είναι αποφατική δια τους εν τη δια του υπ’ αριθ. 133 εν, ετ. εγγράφου του Νομικού Συμβούλου του Υπουργείου Οικονομικών διατυπωθείσα γνωμοδοτήσει του Β’ Τμήματος λόγους, ήτοι καθόσον εκ της διατυπώσεως της διατάξεως της παραγράφου 7 του άρθρ. 5 του Νόμου σαφώς προκύπτει ότι πρόκειται περί μεταβατικής διατάξεως εφαρμογήν εχούσης δια την πρώτην από της ισχύος του νόμου συγκρότησιν της Επιτροπής αναφορικώς προς τα εκ των εκτελωνιστών μέλη αυτής, μεθ’ ην συγκρότησιν παύει πλέον η αποστολή αυτής και εκπνέει πάσα ισχύς της και συνεπώς και η των Συλλόγων των Εκτελωνιστών επέμβασις τόσον δια την ανάκλησιν των κατά την ως άνω μεταβατικήν διάταξιν διορισθέντων μελών όσον και δια την εν μέλλοντι συμπλήρωσιν εις περίπτωσιν κενώσεως εξ οιουδήποτε λόγου της θέσεως αυτών, ασκουμένου του τοιούτου δικαιώματος εν τω μέλλοντι υπό της Διοικήσεως εφ’ όσον ουκ άλλως ώρισται εν τω νόμω».

Εις τα επιχειρήματα ταύτα της μειοψηφίας προσετέθη κατά την ενώπιον της Ολομελείας συζήτησιν και τούτο, ότι εφ όσον η Επιτροπή έλαβεν εκ του άρθρου 5 του Νόμου την εντολήν να χορήγηση πτυχία εκτελωνιστών αντί των μέχρι τούδε αδειών του επαγγέλματος, δεν ήτο νόμιμος η υπό του Συλλόγου των Εκτελωνιστών αντικατάστασις των εκλεγέντων παρ’ αυτού αντιπροσώπων πριν η λήξη η εργασία αύτη.

Ή δε γνώμη της πλειοψηφίας (κ. Δικαστ. Σύμβουλος Μ. Μαλεβίνης και οι Νομικοί Σύμβουλοι κ. κ. Λ. Κουμανταράκης, Κ. Αναγνωστόπουλος, Δ. Αποστολάκης, Ε. Μεσημέρης, Π. Αλίκουλης και Σ. Λάιος) είναι ότι εφ όσον οι αντιπρόσωποι του Συλλόγου Εκτελωνιστών μετέχουσι της Επιτροπής άνευ καθορισμού θητείας, η ανάκλησις αυτών εκ μέρους του Συλλόγου είναι δεκτή εν παντί χρόνω, διότι δεν είναι δυνατόν να νοηθή εσαεί, αντιπρόσωπος ενός Συλλόγου όταν αυτή η Συνέλευσις του Συλλόγου δεν στέργει εις την συνέχισιν της εκπροσωπήσεως ταύτης.

Η δε ανωτέρω γνώμη της μειοψηφίας καθ’ ην η ανάκλησις του άπαξ υποδειχθέντος αντιπροσώπου του Συλλόγου μόνον υπό της Διοικήσεως επιτρέπεται να γίνει δεν είναι κατά την γνώμην της πλειοψηφίας σύμφωνος με το πνεύμα του Νόμου, ο οποίος ορίσας Επιτροπήν εκ κρατικών κατά το πλείστον όργανον και περιλαβών εις ταύτην και ένα αντιπρόσωπον του Συλλόγου Εκτελωνιστών, (ή ανά δύο δια τα τρία μεγάλα Τε­λωνεία) ηθέλησεν όπως μετέχη των εργασιών της Ε­πιτροπής «αι εις Εκτελωνιστής προς προάσπισιν των συμφερόντων των συναδέλφων του και ουχί εν επί πλέον κρατικόν όργανον.

Το δε επιχείρημα ότι η διάταξις του εδαφ. 7 είναι μεταβατική, δεν κρίνεται κατά την γνώμην της πλειοψηφίας βάσιμον καθόσον η μεταβατικότης της διατάξεως ταύτης συνίσταται μόνον εν τούτω, ότι κατά την πρώτην συγκρότησιν της Επιτροπής αντί να διορισθή υπό του Συλλόγου εις ωρισμένος Αντιπρόσωπος (ή ανά δύο εν Αθήναις, Πειραιεί και Θεσσαλονίκη), επετράπη προς διευκόλυνσιν της πρώτης εκλογής όπως υποδειχθώσι μεν παρά του Συλλόγου τέσσαρες εκτελωνισταί, εκ τούτων δε προσλάβωσι τα λοιπά μέλη της Επιτροπής εν (ή δια τας Αθήνας, τον Πειραιά και την Θεσσαλονίκην, δύο).

Η μεταβατικότης δ’ αύτη ουδόλως συμβάλλει εις την λύσιν του προκειμένου ζητήματος. Τέλος ως προς το επιχείρημα της μειοψηφίας, ότι εφόσον η Επιτροπή έλαβεν εντολήν παρά του άρθρου 5 του Νόμου προς εκτέλεσιν ωρισμένης εργασίας δεν είναι νόμιμος η αντικατάστασις ενός μέλους αυτής πριν η περαιωθή η εν λόγω εργασία, δεν έχει κατά την γνώμην της πλειοψηφίας εφαρμογήν ανεξαρτήτως άλλων και διότι εν προκειμένω η Επιτροπή δεν έχει πλέον να μεριμνήση περί της αντικαταστάσεως δια πτυχίων των μέχρι τούδε αδειών των προϋπαρχόντων εκτελωνιστών (καθόσον από της ισχύος του Νόμου 6 Αυγούστου 1931 - παρήλθεν ουχί εν εξάμηνον εντός του οποίου έδει να περαιωθή η εργασία αύτη, αλλά πλείονα εξάμηνα), αλλ’ έχει ήδη αύτη έτερα καθήκοντα, ήτοι την χορήγησιν πτυχίων εις ιδιώτας κατόπιν εξετάσεων, ως και πειθαρχικήν δικαιοδοσίαν καθά ορίζεται εν άρθρ. 8 εδ, 4 και 5.

Κατ’ ακολουθίαν, κατά την γνώμην της πλειοψηφίας, ορθώς εγένετο παρά του Συλλόγου των Εκτελωνιστών μετά την υπ’ αριθ. 19 εν. εε. Γνωμοδότησιν του Β’ Τμήματος του Νομικού Συμβουλίου η αντικατάστασις των παρά τη Επιτροπή αντιπροσώπων αυτού.

Π.Δ. 22/29 Οκτωβρίου 1934. Περί επεκτάσεως διατάξεων του Ν. 5253 «περί εκτελωνιστών κλπ» εις το τελωνείον Μυτιλήνης

Άρθρον μόνον. Αι διατάξεις του νόμου 5253 περί εκτελωνιστών, διασαφιστών κλπ. Επεκτείνονται και εις το τελωνείον Μυτιλήνης.

Π.Δ. 17/24 Ιανουαρίου 1934. Περί αναστολής εφαρμογής διατάσεων τον διατάγματος της 25 Οκτωβρίου π. ε. «περί εκτελωνιστών, διασαφιστών αυτών, παρά ταις τελωνιακαίς Αρχαίς».

Αρθρ. 1^ον . Αναστέλλομεν την εφαρμογήν των άρθρων 3, 7, 9, 12, 18, 20, 21, 25, 27,και 28 του από 25 Οκτωβρίου π. έτους διατάγματος «περί, εκτελωνιστών, διασαφιστών, και βοηθών αυτών πάρα ταις τελωνειακαίς Αρχαίς» από της 31 Οκτωβρίου 1933, ότε το ως άνω διάταγμα εδημοσιεύθη εις το υπ’ αριθ.337 φύλλον της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως.

Π.Δ. 29/31 Δεκεμβρίου 1934. Περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεων τινών του «περί εκτελωνιστών, και βοηθών αυτών παρά ταις τελωνειακαίς Αρχαίς.» πρδ διατάγματος της 25/31 Οκτωβρίου 1933.[1]

Αρθρ. 1. Εν τω από 25/31 Οκτωβρίου 1933 πρδ. διατάγματι «περί εκτελωνιστών, διασαφηστών και βοη­θών αυτών παρά ταις τελωνειακούς Αρχαίς» επιφέρονται τα κατωτέρω τροποποιήσεις «αι συμπληρωθείς :

Αρθρ. 2. Το άρθρον 3 τροποποιείται ως εξής:

«1. Αι εξετάσεις είναι θεωρητικοί και πρακτικαί : 1) Η θεωρητική εξέτασις ενεργείται εγγράφως και επί των κάτωθι μαθημάτων : α') Έκθεσις ιδεών (ορθογραφία και σύνταξις). Β’) Στοιχεία τελωνειακής νομοθεσίας, γ’) στοιχεία τελωνειακού δασμολογίου. δ') Είδη χαρτοσήμανσις και σύνταξις τελωνειακών εγγράφων και ε’) Στοιχεία λογιστικής και αριθμητική.

-2. Η πρακτική εξέτασις ενεργείται προφορικώς και επί των κάτωθι μαθημάτων : α’) Δασμολογική κατάταξις εμπορευμάτων, β’) Μετατροπή ξένων νομισμάτων, μέτρων, και σταθμών εις ελληνικά τοιαύτα. γ’) Στοιχεία τελωνειακής νομοθεσίας και τελωνειακού δασμολογίου. δ’) Πολιτική γεωγραφία. ε’) Διατάξεις Εν γένει περί εκτελωνιστών».

Αρθρ. 3. Αι παράγραφοι 1 και 2 του άρθρου 9 τροποποιούνται ως εξής «1· Έκαστον πρόσωπον άμα ως εφοδιασθή ή και εφωδιασμένον δια του υπό του νόμου 5253 και του παρόντος διατάγματος καθορισθέντος πτυχίου, υποχρεούται εντός προθεσμίας τριάκοντα (30) ημερών από της τοιχοκολλήσεως της περί τούτου αποφάσεως της επιτροπής, να καταθέση εις το δυνάμει του νόμου 4273 λειτουργούν ταμείον συντάξεων των εκτελωνιστών Πειραιώς και Αθηνών και τούτου μη υφισταμένου, εις το Ταμείον Παρακαταθηκών και Δανείων, ως εγγύησιν δραχμάς δέκα πέντε χιλιάδας (15. 000) εις μετρητά προκειμένου περί των τελωνείων Πειραιώς-Αθηνών ή Θεσσαλονίκης και δραχμάς πέντε χιλιάδας (5.000) δια τα λοιπά τελωνεία α’ τάξεως.- 2. Της προθεσμίας της προηγουμένης παραγράφου παρελθούσης απράκτου η επιτροπή υποχρεούται να προβή εις την οριστικήν ανάκλησιν και ακύρωσιν των τοιούτων πτυχίων».

Αρθρ. 4. Η παράγραφος 3 του άρθρ. 13 διαγράφεται.

Αρθρ. 5. Το άρθρον 13 τροποποιείται ως εξής: «Δια πάσαν διαφοράν μεταξύ εκτελωνιστού και εντολέως αυτού, περί τον καθορισμόν της αμοιβής αυτού ή τον καταλογισμόν άλλων εξόδων ή και οιανδήποτε άλλην χρηματικής φύσεως διαφοράν, αποφαίνεται, κατόπιν εγγράφου αιτήσεως ενός των ενδιαφερομένων, η επιτροπή εις ην δεν συμμετέχουν οι διαφωνούντες.

Αι επί του αντικειμένου τούτου αποφάσεις της επιτροπής θεωρούνται από διοικητικής απόψεως οριστικαί και αποκλειομένης της αναθεωρήσεως τούτων, εξαιρέσει της ενώπιον των τακτικών δικαστηρίων προσφυγής των ενδιαφερομένων.

Αρθρ. 6. Η παράγραφος 6 του άρθρου 15 τροποποιείται ως εξής: «6. Να παραδίδωσιν εις τους εντολείς των εντός 48 εργασίμων ωρών λογαριασμόν των πραγματοποιηθέντων εξόδων «κι της αμοιβής των, υποχρεούμενοι εις την άμεσον επιστροφήν των εις χείρας των αδιαθέτων ποσών και δικαιούμενοι εις την ταυτόχρονον εξόφλησιν παντός υπολοίπου».

Αρθρ. 7. Η παράγραφος 3 του άρθρου 20 συμπληρούται ως εξής : «3. Η διάρκεια της ισχύος της εγγράφου εντολής έσεται η του ημερολογιακού έτους τοιαύτη ανανεουμένη τον πρώτον μήνα εκάστου έτους, μη αποκλειομένης της ανακλήσεως ταύτης και εντός του έτους, του εντολέως υποχρεουμένου εν τη περιπτώσει ταύτη να ειδοποιήση εγγράφως την οικείαν τελωνειακήν αρχήν περί της τοιαύτης ανακλήσεως».

Αρθρ. 8. Η παράγραφος 5 του άρθρου 20 συμπληρούται ως εξής : «5. Άπαντα τα συντασσόμενα τελωνειακά έγγραφα από των δια των εδαφίων α’ και γ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 19 κατανομαζομένων εκτελωνιστών δέον απαραιτήτως να φέρωσι την σφραγίδα αυτών, ήτις αναγράφει εις το μέσον αυτής τον αύξοντα αριθμόν του παρά τούτου κατεχομένου πτυχίου ασκήσεως επαγγέλματος εκτελωνιστού.»

Αρθρ. 9. Αι παράγραφοι 1 και 2 του άρθρου 22 τροποποιούνται ως εξής:

«1. Οι εκτελωνισταί προσλαμβάνουσι τους δια το άρθρον 4 του νόμου 5253 βοηθούς αυτών, αφού υποβάλωσιν εις τον σύλλογον εκτελωνιστών της περιφερείας των αίτησιν επισυνάπτοντες:

α) πιστοποιητικόν ότι ο προσληφθησόμενος είναι εγγεγραμμένος εις το μητρώον των αρρένων δήμου ή κοινότητος του Κράτους και ότι άγει ηλικίαν ανωτέραν των 18 ετών,

β) όμοιον της αρμοδίας Αρχής, εμφαίνον ότι αυτός, δεν κατεδικάσθη και ότι δεν εκκρεμεί κατ’ αυτού, κατηγορία τις εκ των εις τα άρθρα 22 και 23 του Ποινικού Νόμου υπαγομένων στέρησιν των πολιτικών δικαιωμάτων των,

γ) όμοιον σπουδών,

δ) τρεις φωτογραφίες αυτού,

ε) υπεύθυνον δήλωσιν του εκτελωνιστού ότι αναλαμβάνει τας ευθύνας των παρ’ αυτού εις τούτον ανατιθεμένων βοηθητικών εν γένει εργασιών τε και πράξεων.

- 2. Ο οικείος σύλλογος εκτελωνιστών βεβαιοί το γνήσιον της υπογραφής και τον αριθμόν πτυχίου του εκτελωνιστού, υποβάλλων άμα άπαντα τα ανωτέρω πλην της μιας των φωτογραφιών».

Αρθρ. 10. Εις το άρθρον 22 προστίθεται παράγραφος υπ’ αριθ. 4, έχουσα ούτω: «4. Εντός δύο μηνών από της δημοσιεύσεως του παρόντος διατάγματος, οι εκτελωνισταί δέον να αιτήσωνται όπως οι κατά την ισχύν του νόμου 5253 εν τη υπηρεσία αυτών ως βοηθοί τελούντες εφοδιασθώσι δια της από του άρθρου 87 καθορισθείσης «αδείας βοηθού», μη υποκείμενοι, εις την υποβολήν των υπό τα στοιχεία α’ και γ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 22 πιστοποιητικών.- Η επιτροπή δύναται δι’ αποφάσεως αυτής, εν ελλείψει του υπό στοιχείον β’ της παραγράφου 1 του άρθρου 22 πιστοποιητικού, να εγκρίνη προσωρινώς ταύτην εις νυν υπηρετούντας τοιούτους, από τον όρον της προσκομίσεως του ελλειπόντος πιστοποιητικού εντός τακτής προθεσμίας, μη υπερβαινούσης όμως το τρίμηνον».

Αρθρ. 11. Αι παράγραφαι 1 και 3 του άρθρου 23 τροποποιούνται ως εξής :

«1. Ιδιώται έχοντες τα υπό της παραγράφου 1 του άρθρου 22 προσόντα προϋπηρετήσαντες ως βοηθοί των εκτελωνιστών, δύνανται, εφ όσον είναι άνεργοι, να εγγραφώσι τη αιτήσει των εις ίδιον κατάλογον, εγκρινόμενον παρά της επιτροπής. Βάσει του καταλόγου τούτου δύναται ο προϊστάμενος «του τελωνείου η τα κατά την παράγραφον 1 του άρθρου 33 εγκρινόμενα παρά της επιτροπής πρόσωπα προς άσκησιν εποπτείας να χορηγώσιν εις τους εν αυτώ εγγεγραμμένους ημερησίας αδείας εκτελέσεως καθηκόντων βοηθού μέχρι των 180 ημερών κατ’ έτος.

-3. Τα υπό στοιχεία α’ και γ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 22 πιστοποιητικά υποβάλλονται κατά την πρώτην έγκρισιν χορηγήσεως αδείας βοηθού, τα υπό στοιχείον Β τοιούτον ανά τριετίαν, ως αρχής ταύτης λογιζόμενης του μηνός Ιανουαρίου 1934, και εκ του υπό στοιχείον δ’ ομοίου ανά μίαν φωτογραφίαν δι’ εκάστην ανανέωσιν αδείας βοηθού».

Αρθρ. 12. Η παράγραφος 2 του άρθρου 24 αντικαθίσταται ως εξής: «Οι προϊστάμενοι τελωνείων Α’ ή Β’ τάξεως και επόπται ελεγκτηρίων δύνανται προσωρινώς και μέχρι δέκα πέντε ημερών ν’ απαγορεύωσι την είσοδον των βοηθών εις το τελωνείον, η δε επιτροπή δικαιούται, προτάσει των τελωνειακών Αρχών ή του συλλόγου, εκτελωνιστών, ν’ ανακαλή ταύτας δι’ ωρισμένον χρόνον ή και οριστικώς :

α’) δια βεβαιωθείσαν βαρείαν, παράβασιν των τελωνειακών νόμων ή διαταγών του τε υπουργείου και των προϊσταμένων υπηρεσιών του τελωνείου,

β’) δι’ επιδειχθείσαν βαρείαν αμέλειαν ή απιστίαν περί την εκτέλεσιν των παρά των προϊσταμένων αυτών εκτελωνιστών ανατεθειμένων αυτοίς εργασιών, και

γ’) δι’ ανάρμοστον και αναξιοπρεπή διαγωγήν έναντι των τελωνειακών οργάνων και εκτελωνιστών.

-Αι αποφάσεις της επιτροπής τοιούτης, τη αιτήσει των ενδιαφερομένων και εντός 30 ήμερων, δύναται να επανασυζητηθώσι παρά ταύτης.

Αρθρ. 13. Το άρθρον 25 τροποποιείται ως £εξής :. «1. Ως κύριος του εμπορεύματος, δυνάμενος να ενεργή τας επ’ ονόματι αυτού και μόνον εκτελωνιστικάς εν γίνει εργασίας, ορίζεται όχι θεωρείται το φυσικόν πρόσωπον το εξασκούν προσωπικώς άμα την εμπορίαν του περί ου πρόκειται εμπορεύματος, εν ιδίω καταστήματι κατά κύριον και σύνηθες επάγγελμα, μη αποκλειομένων των εμπορικών ή βιομηχανικών εταιρειών, εφ’ όσον παρίστανται δια του νομίμου καταστατικώς αντιπροσώπου αυτών.

-2. Προς τούτο, εφοδιάζεται παρά της επιτροπής δια «Ειδικής Αδείας Παραλήπτου» καλούμενης και εκδιδομένης τη αιτήσει αυτού εις ην επισυνάπτονται: α’) πιστοποιητικόν του οικείου εμπορικού συλλόγου, εμφαίνον ότι ούτος διατηρεί κατάστημα ως και το είδος της εμπορίας, κεκυρωμένον παρά του οικείου εμπορικού και βιομηχανικού επιμελητηρίου, και β’) μίαν φωτογραφίαν αυτού.

- 3. Ο προϊστάμενος του τελωνείου δύναται, άμα τη υποβολή των δια της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου στοιχείων, να χορηγήση προσωρινώς εις τον παραλήπτη την αίτησιν «Ειδικήν Αδειαν Παραλήπτου», υποβάλλων κατά την πρώτην συνεδρίασιν της επιτροπής άπαντα τα σχετικά στοιχεία προς οριστικήν έγκρισιν ταύτης».

Αρθρ. 14. Η παράγραφος 1 του άρθρου 26 τροποποιείται ως εξής : 1. Η επιτροπή ελέγχει τα δια του άρθρου 25 επιτασσόμενα και χορηγεί την αιτουμένην «Ειδικήν, Άδειαν Παραλήπτου», ης η ισχύς έσεται η της του οικονομικού Έτους τοιαύτη, καθ’ ο αύτη εχορηγήθη».

Αρθρ. 15. Το πρώτον εδάφιον της παρ. 1 του άρ­θρου 29 τροποποιείται ως εξής: «1. Η επιτροπή καλείται εις συνεδρίασιν παρά του προέδρου ταύτης τακτικές μεν το α’ δεκαήμερον εκάστου μηνός, εκτάκτως δε τη εγγράφω αιτήσει μέλους αυτής, εντός πέντε ημερών και ωρισμένον θέμα, ή οσάκις ο πρόεδρος κρίνει τούτο σκόπιμον.

Αρθρ. 16. Η παράγραφος 3 του άρθρου 32 τροποποιείται ως εξής : «8. Άπαντα τα εις την επιτροπήν ταύτην υποβαλλόμενα πιστοποιητικά και βεβαιώσεις δέον να ώσιν εκδιδόμενα το βραδύτερον εξήκοντα (60) ημέρας προ της υποβολής των».

Αρθρ. 17. Η παράγραφος 3 του άρθρου 34 τροποποιείται, ως εξής: «3. Ο οικείος σύλλογος των εκτελωνιστών από της εφαρμογής των διατάξεων της παραγράφου 2 του άρθρου 83 του παρόντος διατάγματος δύναται να εισπράττη δι’ εκάστην θεωρουμένην τελωνειακήν πράξιν δρχ. δύο (2), επί εκδόσει διπλοτύπου και αίτινες αποτελούσιν πρόσοδον αυτού».

Αρθρ. 18. Εις το άρθρον 36 προστίθεται παράγραφος υπ’ αριθ. 3, έχουσα ούτω: «3. Δι’ εκάστην υποβαλλομένην ενώπιον της επιτροπής αίτησιν ή πρότασιν ορίζεται παρά του προέδρου ταύτης εν των μελών της ως εισηγητής. Ούτος διατυπώνει συνοπτικώς και εγγράφως την γνωμάτευσιν αυτού, εισηγείται ενώπιον ταύτης παν το περί ταύτης σχετικόν, και εν τέλει σημειοί επ’ αυτής την ληφθείσαν απόφασιν, παραδίδων είτα ταύτην εις τον γραμματέα δια την καταχώρισιν της ούτω ληφθείσης αποφάσεως εν τοις πρακτικοίς.

Χρέη εισηγητών εκτελούν, προκειμένου κερί επιβολής πειθαρχικής ποινής, κατ’ έγκλησιν τελωνειακών οργάνων ασκουμένης, εν των δημοσίων μελών της επιτροπής, προκειμένου περί επιλύσεως χρηματικής διαφοράς εντολέως και εκτελωνιστού ή καταγγελίας εντολέως κατά εκτελωνιστού κατ’ έγκλησιν εντολέως ασκουμένων, ο παρ’ αυτή αντιπρόσωπος του οικείου επιμελητηρίου ή εμπορικού συλλόγου, και προκειμένου περί οιασδήποτε άλλης αίτιας επί παντός αντικείμενον ο παρ’ αυτή αντιπρόσωπος του οικείου συλλόγου των εκτελωνιστών. Τα αυτά ισχύουσι προκειμένου και περί των ενώπιον του πειθαρχικού συμβουλίου εισαγομένων υποθέσεων».

Αρθρ. 19. Η παράγραφος 3 του άρθρου 37 αντικαθίσταται ως εξής: «Αι εγκρινόμενοι άδειαι βοηθών ειδικαί τοιαύται εκτυπούνται μερίμνη του οικείου λόγου εκτελωνιστών, παρά του οποίου παραδίδονται εις τον προϊστάμενον του τελωνείου, όστις εγχειρίζει ταύτας εις τους ενδιαφερομένους».

Αρθρ. 20. Αι παράγραφοι 2 και 7 του άρθρου 33 τροποποιούνται ως εξής : «2. Εκτελωνισταί καταδικασθέντες ένεκεν κλοπής, υπεξαιρέσεως, παραποιήσεως άπατης, πλαστογραφίας, ψευδορκίας, λαθρεμπορίας κιβδηλίας, παραχαράξεως, παραβάσεως του άρθρου 59 του νόμου 4755 περί τελών χαρτοσήμου η εν τέλει εις ποινήν συνεπαγομένην στέρησιν των πολιτικών αυτών δικαιωμάτων αποκλείονται αυτοδικαίως της ασκήσεως του επαγγέλματος του εκτελωνιστού, ακυρουμένου του επονόματι αυτών πτυχίου. Προς εξακρίβωσιν τούτου αυτοί υποχρεούνται να υποβάλλωσι κατά πενταετίας και εντός του μηνός Ιανουαρίου τη επιτροπή πιστοποιητικόν ποινικής καταστάσεως αυτών. Ως απαρχή της πενταετίας λογίζεται το έτος 1931, της προθεσμίας υποβολής τούτου παρατεινομένης εκτάκτως επί δίμηνον από της δημοσιεύσεως του παρόντος.

Οι μη εντός των ανωτέρω προθεσμιών υποβάλλοντες το καθορισθέν πιστοποιητικόν ποινικής καταστάσεως εκτελωνισταί απομακρύνονται προσωρινώς και μέχρι προσκομίσεως τούτου της ασκήσεως του επαγγέλματος του εκτελωνιστού επανερχόμενοι άμα τη υποβολή τούτου, εκτός εάν η εν τη τελευταία ταύτη περιπτώσει απομάκρυνσις παρετάθη πλέον του έτους, ότε εφαρμόζονται κατά του υπευθύνου εκτελωνιστού δια της παραγράφου 7 του παρόντος άρθρου επιτασσόμεθα.

- Τα μέχρι της ισχύος του παρόντος διατάγματος και εντός του τρέχοντος έτους εκδοθέντα και υποβληθέντα τοιαύτα πιστοποιητικά ισχύουσιν εφ όσον πληρούσι τας λοιπάς διατάξεις του παρόντος.

-7. Εκτελωνισταί μη καταθέτοντες ετησίως τεσσαράκοντα (40) εν συνόλω τελωνειακάς πράξεις της αρμοδιότητος αυτών, ανεξαρτήτως αν αύται ώσι διασαφήσεις εισαγωγής, εξαγωγής, μεταφοράς εν γένει αποταμιεύσεως, αναλώσεως, και μεταφορτώσεως, δύνανται, αποφάσει της επιτροπής, να θεωρηθώσιν ως απέχοντες του επαγγέλματος αυτών ακυρουμένου του επονόματι των εκδοθέντος πτυχίου ασκήσεως επαγγέλματος εκτελωνιστού».

Αρθρ. 21.- 1. Προστίθεται άρθρον υπ’ αριθ. 40, έχον ούτω : «Εν περιπτώσει μέχρι της επεκτάσεως του νόμου 5253 εν τελωνείω τινί οι παρά τούτω ασκούντες το επάγγελμα του εκτελωνιστού εκτελωνισταί δεν έχουσιν εφοδιασθή δια της υπό του άρθρου 2 του νμθ. διατάγματος της 7 Ιανουαρίου 1925 «περί εκτελωνιστών, διασαφιστών κλπ.» ορισθείσης εγγράφου αδείας εκτελωνιστού, θεωρούνται ως κατέχοντες ταύτην και κατ’ αναλογίαν υπαγόμενοι εις τας διατάξεις του άρθρου 5 του ν. 5253, τουτέστι της αντικαταστάσεως των τοιούτων αδειών δια πτυχίον οι εγγεγραμμένοι, εις την δύναμιν της ομοσπονδίας εκτελωνιστών της Ελλάδος εκτελωνισταί περιφερείας ταύτης. Η επιτροπή υποχρεούται να προβαίνη εις την τοιαύτην αντικατάστασιν βάσει υπευθύνου και εγγράφου πιστοποιήσεως της, μνημονευθείσης ομοσπονδίας εκτελωνιστών».

2. Η ισχύς του παρόντος διατάγματος άρχεται από της ημέρας της δημοσιεύσεως του εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως αφ’ ης και καταργείται το από 17/24 Ιανουαρίου 1834 διάταγμα «περί εκτελωνιστών, διασαφιστών και βοηθών αυτών παρά ταις τελωνειακαίς Αρχαίς».

Απόφασις Εφετείου Αριθ. 154/1934. Οι Εκτελωνισταί ασκούν εμπορίαν δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι

Εισηγητής ο εφέτης κ. Δ. ΚΑΛΦΑΓΙΑΝΝΗΣ

Επειδή ούτε το διάταγμα της 7 Ιαν. 1925 «περί εκτελωνιστών κλπ.», όπερ εξεδόθη και εξουσιοδότησιν του ν. 1165 «περί τελωνειακού Κώδικος» ούτε ο ν.5253, ως σαφώς προκύπτει εκ του συνόλου των διατάξεων των και ιδία της από 23 Ιουν. 1931 εισηγητικής εκθέσεως του υπουργού επί του τελευταίου, ανεγνώρισαν τους εκτελωνιστάς ως δημοσίους υπαλλήλους, αλλ’ αμφότερα τα νομοθετήματα ταύτα ωργάνωσαν μόνον τον κλάδον των εκτελωνιστών, κατά τρόπον παρέχοντα εφεξής επαρκή εχέγγυα δια τα συμφέροντα του εμπορικού ιδία κόσμου και του Δημοσίου.

Εφ’ όσον όθεν οι εκτελωνισταί, μη φέροντες δημόσιον χαρακτήρα, αναλαμβάνουν την διαχείρισιν και διεκπεραίωσιν αλλότριων υποθέσεων επ’ αμοιβή προδήλως αι προς τούτο πράξεις των είναι εμπορικαί, ως εναγόμεναι εις τον κύκλον της επιχειρήσεως της πρακτορείας, ήτις κατά το άρθρ. 2 του νόμου περί αρμοδιότητος εμποροδικείων είναι πράξις εμπορική (Κροκ. § 74, Άναστ. § 28), ούτω δε κρίνασα και η εκκαλούμενη απόφασις ουδαμώς έσφαλε και τα περί του εναντίου απορριπτέα εισίν. [2]

---

[1] Κατά το άρθρ. 11 του νόμου 5253 της 2/6 Αυγούστου 1931 «περί εκτελωνιστών, διασαφιστών, και βοηθών αυτών παρά τας τελωνειακαίς Αρχαίς», περί ου εν Γεν. κωδικοποιήσει τομ. Ι΄σελ. 609. Το τροποποιούμενον πρδ. Δ. της 25/31 Οκτωβρίου 1931 βλέπε αυτόθι.

[2] Η απόφασις Εφ. Θεσσαλονίκης 154/34 Ε 526 δέχεται τον εμπορικόν χαρακτήρα των πράξεων αίτινες περιλαμβάνονται εις την άσκησιν του επαγγέλματος του ε κ τ ε λ ω ν ι σ τ ο ύ, υπάγει δε επ’ αμοιβή παροχήν των σχετικών προς τον εκτελωνισμόν εμπορευμάτων υπηρεσιών εις την επιχείρησιν πρακτορείας. Εις τον εμπορικόν τούτον χαρακτήρα δεν αντίκειται, κατά την απόφασιν, το γεγονός ότι τα των εργασιών των εκτελωνιστών έχουσι ρυθμισθή υπό ειδικών νόμων καθιερούντων ειδικήν κρατικήν εποπτείαν.

Δυσκόλως θα ηδύνατό τις να αμφισβήτηση την ορθότητα της αποφάσεως. Το δημόσιον συμφέρον υπαγορεύει, πολλάκις, την νομοθετικήν θέσπισιν δια­φόρων περιορισμών περί, την άσκησιν ωρισμένων κλάδων εμπορίας αφορώντων ιδιαζόντως εις το δημόσιον συμφέρον, ή συνεπαγομένων κινδύνους δια το κοινόν, δι’ ους είναι ανάγκη ιδιαιτέρας νομοθετικής μερίμνης, χωρίς τούτο να σημαίνη δη αίρεται ο εμπορικός χαρακτήρ της κατ’ αυτόν τον τρόπον ρυθμιζόμε­νης συναλλακτικής μορφής. Αυτός δ’ ο τρόπος καθ’ δον εν τω νόμω 5253 καθο­ρίζονται αι προϋποθέσεις φ’ ας ασκείται «το επάγγελμα του εκτελωνιστού» (οι εκτελωνισταί είναι επαγγελματία με ιδιαίτερα διοικητικήν και πειθαρχική οργάνωσιν αλλ’ ουδέν ήττον ασκούντες ίδιον επάγγελμα, και όχι δημοσίαν λειτουργίαν) δεικνύει ότι ουδέν πέραν εγγυήσεως τίνος χάριν του δημοσίου συμφέροντος εσκόπει ενταύθα ο νόμος να καθιέρωση.

Στο blog που βρισκόσαστε υπάρχουν: 166 αναρτήσεις σε 2.100 προβολές σελίδων με λογοτεχνία, πολιτιστικά, φωτογραφίες για Εκτελωνιστές Πίνακας προηγούμενων  στην ανάρτηση της 31 Μαρτίου 2015

E-mail = ggioggaras@Gmail.com Για αγορά βιβλίων πατήστε εδώ

Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό