Πῆρα ἕνα κομμάτι του Νίκου Κωστέα

Πῆρα ἕνα κομμάτι 

Πῆρα ἕνα κομμάτι νύχτα,

τὸ ἔκρυψα σὲ ἕνα φωτεινὸ χαμόγελο

γιὰ νὰ μπορῶ, ποὺ καὶ πού,

νὰ τὸ ἀνασύρω, ὅταν θλίβομαι.

Πῆρα ἕνα κομμάτι φῶς,

τὸ ἔκρυψα στὴν καρδία μου

γιὰ νὰ μπορῶ, ποὺ καὶ πού,

νὰ σκουπίζω τὰ δάκρυά μου,

ὅταν θέλω νὰ μιλήσω

μὲ τὴν ἀλήθεια.

Πῆρα μιὰ δράκα ἀγάπης

καὶ τὴν κρατῶ σφιχτὰ

μέχρι τὰ χείλια μου

νὰ φιλήσουν τὴν μνήμη

τῆς αἰωνιότητας.

Πῆρα ἕνα κομμάτι νύχτα,

πῆρα ἕνα κομμάτι φῶς,

πῆρα μιὰ δράκα ἀγάπης

γιὰ νὰ καθαρίσω τοὺς δρόμους,

ποῦ ὁδηγοῦν στὸ αὔριο.

ΝΙΚΩΣ

2016

9 Σεπτέμβρη 2016

Ἔφυγες,

νὰ πᾶς μακρυά,

χωρὶς νὰ σκεφτεῖς,

σὲ πόσους θὰ λήψεις.

Ἔφυγες,

νὰ πᾶς ἐκεῖ,

πού δὲν μπορεῖ κάποιος

νὰ σὲ βρεῖ,

ἂν δὲν ἀκολουθήσει

τὸν ἴδιο τρόπο φυγῆς.

Νὰ ξέρεις,

ὑπάρχει κι’ ἄλλος τρόπος,

αὐτὸς τῆς μνήμης.

Μ΄αὐτὸν ὁδηγό,

θὰ συναντιόμαστε

κάθε πού θὰ βρέχει,

καὶ τὰ λόγια σου σταγόνες

θὰ δροζίζουν,

τὸ μέτωπό μας,

μέχρι νὰ συναντηθοῦμε

σὲ κεῖνο τὸ σύννεφο,

ἀριστερά,

στὸν ὁρίζοντα,

πού εἶναι τόσο κοντά.

Ἀφιερωμένο στὴν μνήμη τοῦ φίλου καὶ συναδέλφου, τοῦ καλοῦ κ’ ἀγαθοῦἈνθρώπου, Βαγγέλη Κυριαζη, πού μᾶς ἄφησε γιὰ ἄλλους κόσμους…..

ΝΙΚΩΣ

Ποιήματα από τον Νικόλαο Κωστέα

Πηγή: Η ιστοσελίδα των Συνταξιούχων Εκτελωνιστών 2016

Συνταξιούχα Ελλάς ............... στα αζήτητα

Συνταξιούχα Ελλάς


Γερνάς ......   και τις μέρες μετράς

της ζωής σου βλέπων θολάς.



Γερνάς δικαιώματα κυνηγώντας σε συντάξεις ΕΚΑΣ.

 
Μ΄ότι σου πετούν δεν φτάνει να φας.


Γερνάς ....  και στα αζήτητα (1) στο τέλος περνάς.


Γερνάς σταγόνες ζητιανεύοντας φρούδες χαράς.


Γερνάς κι΄ όπως σβήνει η ζωή σου μ΄ αιδώ

οι τριγύρω σου όλοι σε αποτιμούν σ΄  ευρώ


Υπογραφή

Φίλος χωρίς όνομα


Κηφισιά 17 Οκτωβρίου 2016

(1) Οι στίχοι έχουν έντονη απαισιόδοξη γεύση. Όμως ο ποιητής είναι εκτελωνιστής. Η λέξη  "αζήτητα"  έχει ουσιαστική επίδραση στην επαγγελαμτική ζωή των εκτελωνιστών. Αζήτητα στο Τελωνείο, αζήτητα στις προσωρινές αποθήκες του ΟΛΠ, ΟΛΘ

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΚΤΕΛΩΝΙΣΤΩΝ – ΚΑΒΑΛΑ 3/5/1992

11ιάν

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΚΤΕΛΩΝΙΣΤΩΝ – ΚΑΒΑΛΑ 3/5/1992

Στίς ΚΑΒΑΛΑΣ τήν όμορφη πόλη
τρείς ημέρες περάσαμε όλοι
στίς φροντίδες του ΦΙΛΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΗ
..
Τό Νησάκι τήν όμορφη ΘΑΣΟ
απ’ τό μυαλό μου ποτέ ΔΕΝ θά χάσω
..
Θά θυμάμε ΟΜΟΡΦΙΕΣ καί Νησάκι
καί τόν ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΧΡΗΣΤΟ ΖΗΣΑΚΗ
..
Κι’ άν ό χρόνος τό φέρει ποτέ
θά ξανάρθω μέ τήν Ο.Ε.Τ.Ε.
..
Κι’ όταν ό Θεός ποτέ τό θελήσει
γιά τόν κλάδο μου νά περάσει ή Κρίση
ό τών πάντων αυτός ρυθμιστής,άς δηλώσει
πώς είναι κι’ αυτός …..Εκτελωνιστής
ΝΙΚΟΣ ΓΙΑΛΟΥΡΗΣ – ΕΚΤΕΛΩΝΙΣΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ (Γ.Γ. ΟΕΤΕ)
ΜΑΗΣ 1992
Καί γιά τήν αντιγραφή Χ.Ζ.

@Τό παραπάνω 5στιχο γράφτηκε καί διαβάστηκε στή διαδρομή από ΘΑΣΟ-ΚΑΒΑΛΑ.-
Μέ τήν αντιγραφή του καί μέ τήν σειρά μου έρχομαι νά θυμηθώ τίς δύσκολες μέρες πού πέρναγε ό κλάδος μας (διότι τήν 1-1-1993 άνοιξαν τά σύνορα τής τότε Ε.Ο.Κ.)καί εξ’ αιτίας τού έν λόγω μέτρου καταργήθηκε σέ μεγάλο βαθμό τό Εκτελωνιστικό επάγγελμα καί πολλοί Συνάδελφοι έμειναν χωρίς αντικείμενο .’Ο αδελφικός Φίλος καί εκλεκτός Συνάδελφος πού μάς τίμησε μέ τό παραπάνω ποίημά ΤΟΥ -Δέν υπάρχει πλέον στή ζωή Δυστυχώς.Αιωνία του ή μνήμη,Αέναη ή θύμησή του…

Αναδημοσιεύεται από ….http://www.thema-xronou.gr/tag/

Η Πέτρινη Αποθήκη του ΟΛΠ στο 3 Ντοκ

Προσθέσαμε και τις δικές μας εικόνες

Η πέτρινη

Κατάθεση διασάφησης εισαγωγής εμπορευμάτων.
Στα ελεγκτήρια η ταυτοποίηση των πραγμάτων.
Παρατήρηση ελλείμματος και αφαίρεση αξίας,

πληρωμή δασμών και έκδοση αδείας.

Τότε «Πέτρινη» αποθήκη εμπορευμάτων εισαγωγής.
Τώρα «Πέτρινη» αποθήκη ψυχών διαλογής.
Τακτοποίηση απωλειών, στη διαδρομή, ανθρώπων,
από Τούρκικο εις Ελληνικόν τόπον!..

Και λοιπόν! Μερικοί λιγότεροι!..
και η Ευρώπη που θεωρείται σοφότερη,
κάνει κατ’ αρχήν το κορόιδο
κι’ εμείς εδώ, ανέτοιμοι, τα κάναμε Ρόϊδο.

Κι’ όπως στις αγοροπωλησίες εμπορευμάτων,

έτσι και στην εκμετάλλευση ανθρώπινων σωμάτων˙
από το παζάρι ψυχών στη μια μεριά,
σε φιλότιμη φιλοξενία και ανθρώπινη συμπεριφορά.

Διώξτε τους: κραυγάζουν από παντού οι φασίστες,
                                                      χωρίς αιδό
κι  ο Λαός  έμπρακτα  πλησιάζει  τους  πρόσφυγες,
                                                  Εγώ είμαι εδώ

Η ομάδα των «κλειστών συνόρων» πάντα στο ρόλο τους,
δήθεν πως προστατεύουν μόνο τον Κ…….. τους!..

 
 8 Μάρτη 2016

Τηλέμαχος Σιέμος του Νικολάου
  Συνταξιούχος Εκτελωνιστής

Πηγή: Η ιστοσελίδα του Συλλόγου Συνταξιούχων Εκτελωνιστών

Προσκύνημα στο Άγιο Όρος

Προσκύνημα στο Άγιο Όρος

Ο Γιώργος, ο άλλος Γιώργος

Ο Σπύρος

Ο Βαγγέλης

Ο Γιάννης, ο άλλος Γιάννης

Ο Πάνος

Ο Χρήστος

αποφάσισαν απλά και με πίστη

να οδηγηθούν

στα μονοπάτια της Χριστιανοσύνης

να κοιμηθούν

στα Μοναστήρια του Αγίου Όρους

να λειτουργηθούν

να προσκυνήσουν  στον όρθρο και στο απόδειπνο

να γευτούν την  Τράπεζα

να επισκεφτούν το Αρχονταρίκι

να απολαύσουν το άγριο τοπίο της φύσης..

Ο Γιάννης αρχηγός στο Άγιο Όρος και οδηγός στο Van – Mercedes, τρέχει και μουρμουρίζει.

Η επιστροφή έχει αρχίσει……….

τα Τέμπη είναι κλειστά.

Ο άλλος Γιάννης θέλει να προλάβει να βιώσει ένα ουίσκι στοίχημα για αγώνα ποδοσφαίρου.

Το τηλέφωνο κτυπά για την ώρα παράδοσης του νοικιασμένου Van.

Ο Γιώργος κατεβαίνει στην Κηφισιά και περπατά για λίγο προς τον προορισμό του.

Τα αδέλφια βρήκαν λύση ταξί για την επιστροφή στο σπίτι.

Ο άλλος Γιώργος δεν μιλά φωτογραφίζει.

Ο Χρήστος χρωματίζει ακόμα τα ανέκδοτα και παίρνει το αυτοκίνητό του, το σταθμευμένο στο Τελωνείο.

Ο Πάνος ξέρει τη διαδρομή του για το σπίτι, σιωπά.

Γέμισαν τα μυαλά όλων με προβλήματα.

Η πίστη στην Χριστιανοσύνη παραμερίζεται από καθημερινότητα και πάλι.

Ένας ποιητής του λιμανιού του Πειραιά (Προσήλιος) γράφει για τον εκτελωνιστή , 28 Μαρτίου 2016

Ένας ποιητής του λιμανιού του Πειραιά (Προσήλιος) γράφει για τον εκτελωνιστή , 28 Μαρτίου 2016

Ο ΕΚΤΕΛΩΝΙΣΤΗΣ

Ανήσυχος [1]και βιαστικός, συνέχεια γοργοτρέχει

 στου λιμανιού το κύκλωμα, στα τελωνεία γύρα,

σα σβούρα ο εκτελωνιστής, ολημερίς και πάει

 γραφεία, ντόκα, υπόστεγα, καράβια κι αποθήκες

τρέχοντας ασταμάτητα το άγχος φορτωμένος.

Σα μέλισσα γυρολογά στου λιμανιού το χώρο,

δημιουργός της προκοπής, ασίγαστος μυρμήγκι ……….  

Όλο το εμπόριο κινά στη χώρα απ’ άκρη, σ’ άκρη

 που παίρνει βόλτα σαν τροχός απ’ τα δικά του χέρια,

ώσπου να πάει στις αγορές για του λαού τη χρήση ………

Τελωνισμούς, παραλαβές, προώθηση – κι ακόμα,

μ’ όλο τον κόσμο μπλέκεται, με συναλλασσομένους,

μεταφορείς, υπάλληλους, τελωνειακούς κι εργάτες, 

αεικίνητος ολοχρονίς, με τις βροχές, στις ζέστες,

στην καταχνιά του λιμανιού, σ’ όλα τα τελωνεία …….

Έτσι, η ζήση του περνά – και πρόωρα γερνάνε,

παθαίνοντας οι πιο πολλοί, καρδιά, φλεβίτη, φθίση,

για να προλάβουν τη δουλειά - π’ όλο τους προλαβαίνει …..

και, πριν τελειώσει η δουλειά, τελειώνει …….. η ζωή τους……

Γιάννης Μπαρμπαγιάννης – Προσήλιος

Από το Βιβλίο ΜΟΥΡΑΓΙΑ (ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ)

Εκδόσεις «Ελικώνας» Πειραιάς 1982

Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό

E-mail = ggioggaras@Gmail.com Για αγορά βιβλίων πατήστε εδώ

---

[1] Ο Προσήλιος είναι ένας λαϊκός ποιητής που γνωρίζει από πρώτο χέρι τον «Άγνωστο Εκτελωνιστή». Λιμενεργάτης βιώνει τη δουλειά του Εκτελωνιστή, σαν τρίτο μάτι, μαζί με τη δική του. Αυτό μας παρακίνησε να περιλάβουμε στην ιστοσελίδα «πολιτιστική κουλτούρα» αυτό το ποίημα.