Φίλος ή γνωστός; Η καθημερινότητα στα Εκτελωνιστήρια των Τελωνείων 26 Απριλίου 2014

Φίλος ή γνωστός; Η καθημερινότητα στα Εκτελωνιστήρια των Τελωνείων  26 Απριλίου 2014

Γιώργος Γραικός   Περιστατικά στα Εκτελωνιστήρια Διηγήματα με ανθρώπους των Τελωνείων Ν. Κηφισιά Bookstars.gr Βιβλιαράκι καρφίτσας σελ 52

Ένα από τα τέσσερα διηγήματα από τα «Περιστατικά στα Εκτελωνιστήρια» ……………………………… Ο πίνακας προτεραιοτήτων του καθενός είναι προσωπική επιλογή. Βάζεις πρώτα τα χρήματα, ύστερα ακολουθεί η φιλία, η αγάπη, η καλοσύνη. Καλοδέχεσαι τον έρωτα, θέλεις να συγχωρείς το συνάνθρωπό σου. Μόνο που, αν μπορείς να διαβάσεις έναν τέτοιο πίνακα, βλέπεις το μέγεθος της ανθρωπιάς σου.

 

Φίλος ή γνωστός;

Η καθημερινότητα στα Εκτελωνιστήρια των Τελωνείων

Η συντροφιά κάθεται σε μαγαζί στο Πειραιά, εκεί κατά την Τερψιθέα μεριά. Όμορφο μικρό μαγαζί με δέκα περίπου τραπέζια, σε μια σάλα τέσσερα επί δέκα μέτρα, με καλή και ήρεμη μουσική. Το μαγαζί βρισκόταν στο βόρειο τμήμα του κήπου της Τερψιθέας. Κουβεντιάζει η συντροφιά την καθημερινότητα και τον επαγγελματισμό της. Ένας εκτελωνιστής,, τρεις τελωνειακοί η συντροφιά τους, έχει ζυμώσει ο χρόνος που έχει περάσει από πάνω τους. Ανταμώνουν τακτικά σε αυτή την ταβέρνα, έτσι για ενημέρωση, έτσι για να αλλάζουν σκηνικό.

«Τι κάνει ο Κωστής ο γιος σου;» λέει ο Γρηγόρης, ο εκτελωνιστής, απευθυνόμενος στον Βαγγέλη, τον τελωνειακό.

«Καλά είναι. Ψάχνει να βρει το δρόμο του. Μπήκε στα ΤΕΙ του Πειραιά, στους μηχανολόγους. Πότε παρακολουθεί, πότε όχι»

«Έλα τώρα, όλα γίνονται σιγά, σιγά. Οι νέοι σήμερα αργούν να προσαρμοστούν”

«Εγώ ξεκίνησα να δουλεύω όταν ήμουν δεκάξι χρονών. Ο Κωστής έπιασε τα είκοσι δύο του και ακόμα τίποτε»

«Παιδιάς, παιδιάς καημένε’ έτσι έλεγε ο παππούς μου» συμπληρώνει ο Θανάσης, ο δεύτερος τελωνειακός. Δεν ξέρουμε σε ποια γραμματική κλήση ανήκει η έκφραση. <Επιφυλαττόμεθα> να το ψάξουμε.

«Βρήκα ένα φίλο. Τον παρακάλεσα. Τον εξυπηρέτησα σε μερικές εισαγωγές που έκανε. Έχει ένα μηχανουργείο στον Άγιο Γεώργιο, εκεί στη Βιομηχανική Ζώνη στο Σχιστό. Θέλει ανθρώπους για τα μηχανήματα που δουλεύουν. Τεράστια σε μέγεθος συγκροτήματα, τόρνους, ψαλίδια, πρέσες για κάθε παραγγελία, συνήθως πλοίου, που θα του παρουσιαστεί στο δρόμο. Τον προκάλεσα να πάρει τον Κωστή, να μάθει, να συνηθίσει να ξυπνά το πρωί, να βγάζει το χαρτζιλίκι του»

«Λοιπόν η συνέχεια;»

«Πήγε τέσσερις ημέρες και σταμάτησε. Αυτό ήταν. Με πήρε τηλέφωνο ο φίλος, ο ιδιοκτήτης του μηχανουργείου. Του εξομολογήθηκα: “Στεναχωρήθηκα για το γιο μου, δεν μπορώ να επικοινωνήσω μαζί του> και συνέχισα: Κάνε έναν κόπο μίλα του. Ίσως εσένα σε ντραπεί, σε ακούσει. Εκεί έμεινε το θέμα ….»

«Η δική σου ή Ελένη, το Ελενάκι; πως πηγαίνει με τις επιχειρήσεις της;» λέει ο Βαγγέλης, ο τελωνειακός στο Γρηγόρη τον εκτελωνιστή.

«Δεν ξέρω λεπτομέρειες. Νέοι με ορμή όλοι τους. Έρχεται κάποια Σαββατοκύριακα στην Αθήνα. Τότε γίνομαι χαρούμενος. Σχεδόν ευτυχισμένος. Η Θεσσαλονίκη είναι αναπτυσσόμενη περιοχή, λέει η κόρη μου. Τα κινητά τηλέφωνα θα κατακτήσουν την αγορά των Θεσσαλονικέων»

«Έχει στήσει κάποιο επιχείρηση με τα κινητά;»

«Με δύο άλλους έστησαν μια επιχείρηση πώλησης κινητών τηλεφώνων, με το θεσμό των Φρανσάιζ. Η πρώτη τους προσπάθεια είχε πολλά έξοδα. Τώρα βρήκαν καινούργια γραφεία με οικονομικά νοίκια, η δουλειά έχει αποκτήσει γρηγορότερους ρυθμούς»

«Θανάση οι μεταθέσεις είναι προ των πυλών έμαθα»

«Μου πρότειναν να πάρω τη Διεύθυνση του Ε Τελωνείου Πειραιά. Εγώ δεν δέχτηκα. Είναι μεγάλη ευθύνη ρε παιδιά!!! δεν αντέχουν τα νεύρα μου, εσύ θα την αποδεχόσουν αυτή τη θέση;»

«Θα το σκεφτόμουν, μόνο ίσως για την υστεροφημία μου»

***

Μετά από τρεις ημέρες στο Ελεγκτήρια της ΣΤ Τελωνείου πέρα στις αποθήκες του Σχιστού.

«Θανάση καλημέρα»

«Καλημέρα Γρηγόρη, πως από εδώ;»

«Η δουλειά μας Θανάση, η δουλειά του εκτελωνιστή σε εγρήγορση». Ο Γρηγόρης κρατούσε στα χέρια του δύο διασαφήσεις με μηχανήματα φωτισμού της θεατρικής σκηνής.

«Τι έχεις;»

«Ένα σύστημα φωτισμού θεατρικής σκηνής»

«Συμπλήρωσε τα χαρτιά. Φέρε να σου υπογράψω»

Ο Γρηγόρης, ο εκτελωνιστής δίπλωσε δέκα ευρώ στα τέσσερα, πήρε τις υπογεγραμμένες διασαφήσεις και με τρόπο έβαλε το διπλωμένο χαρτονόμισμα στη εξωτερική τσέπη του σακακιού του Θανάση. Ο Θανάσης μόρφασε, βγάζει τα δέκα ευρώ και τα πετάει στο τραπέζι.

«Δεν παίρνω λεφτά από φίλους»

Ο Γρηγόρης γνωρίζει την οικονομική κατάσταση του Θανάση. έχει τρία παιδιά σε σπουδές, άλλος στην Αγγλία, άλλη στη Γερμανία, άλλος στην Ξάνθη. Επιμένει στην χειρονομία του. Τι και αν ήπιαν κρασί μαζί;

Πάλι κάνει την κίνηση και του βάζει το χαρτονόμισμα στην τσέπη. Κάνει την κίνηση και του προσφέρει το καθιερωμένο γρηγορόσημο. Είναι ένα έθιμο από τότε που υπάρχουν τα Τελωνεία. Είναι τα λεγόμενο κωλόκουρο. Ισχύει στα πέρατα του κόσμου.. Για το γρηγορόσημο έχουν γραφεί πολλά. Ο ημερήσιος τύπος και τα παράθυρα της τηλεόρασης συχνά αναφέρονται στο θέμα. Το γρηγορόσημο θα λέγαμε, είναι το <μωρό> στο μεγάλο αχόρταγο <φακελάκι>. Η ύπαρξή του εξαρτάται στενά από το χρονοβόρο των διαδικασιών, όπου υπάρχουν διαδικασίες που δημιουργούν ουρές εκεί φύεται το γρηγορόσημο.

«Δεν παίρνω χρήματα, σου λέω, με φίλους που πίνω κρασί μαζί τους»

«Έλα Θανάση, ξέρω τις ανάγκες σου …….»

Ο Θανάσης παίρνει το δεκάρικο και το κάνει δύο μεγάλα κομμάτια. Ήταν αμετάπειστος. Το χαρτονόμισμα έγινε θυσία στη φιλία δύο ανθρώπων που ξέρουν να τιμούν τις ανθρώπινες σχέσεις.

***

Μετά από πέντε ημέρες στα Ελεγκτήρια του Ε Τελωνείου Πειραιά.

«Κύριε Ελεγκτά καλημέρα»

«Καλημέρα Γρηγόρη»

«Έχω ένα κοντέινερ με χημικά ………… χημείο;»

«Πάμε να πάρουμε δείγμα Γρηγόρη»

Ο Γρηγόρης, με το ένστικτο του εκτελωνιστή, προσπαθεί να κάνει τη συντροφιά στη δουλειά με τον Βαγγέλη περισσότερο φιλική.. ….νιώθει όμως ότι ο Ελεγκτής, εκεί στο χώρο της δουλειάς του αφοσιώνεται στη εξουσία. Μοιάζει με την ιέρεια που υπηρετεί τον σκοπό της πίστης της. Βρίσκεται υπό τη επίδραση του τελετουργικού της.

Μετά από δύο ώρες, ξανά ο Γρηγόρης δίπλα στον Ελεγκτή να κλείσει τη διασάφηση. Έχει ειδοποιήσει το μεταφορέα, το κοντέινερ είναι ήδη φορτωμένο. Είναι η συνηθισμένη διαδικασία. Παίρνεις δείγμα, βγάζεις δελτίο χημικής ανάλυση που κατευθύνει τον ελεγκτή στην κατάταξη σε δασμολογική κλάση, χρεώνεις τους δασμούς και φόρους, ελέγχονται οι πιθανοί περιορισμοί και πληρώνεις του δασμούς. Η καθημερινή διαδικασία, πότε γρήγορη, πότε χρονοβόρα, πότε αξιόπιστη, πότε σε γκρίζες περιοχές.

Ο Γρηγόρης, ο εκτελωνιστής, διπλώνει ένα χαρτονόμισμα των δέκα ευρώ, παίρνει την κλεισμένη διασάφηση από τον Ελεγκτή, και ταυτόχρονα του περνά στο χέρι το διπλωμένο χαρτονόμισμα. Κάνει την κίνηση και του προσφέρει το γρηγορόσημο. Η κίνηση του Θανάση του ελεγκτή, είναι μηχανική, σφίγγει απαλά το χαρτονόμισμα των δέκα ευρώ και το τοποθετεί στην τσέπη του. Το χαρτονόμισμα είναι εξάρτημα της εξουσίας που υπηρετεί ο ελεγκτής, οι διαδικασίες νομοθετούνται για να δημιουργούνται εξουσίες μικρές ή μεγάλες. Η φιλία δεν έχει θέση στη λογική της εξουσίας.

Η Ελβετία για παράδειγμα αποφεύγει τις πολλές τελωνειακές διαδικασίες όπως το δείγμα για το χημείο.

Μάρτιος 2007

Σημ: Οποιαδήποτε ομοιότητα με την πραγματικότητα είναι εντελώς συμπτωματική

Δείτε πίνακα διηγημάτων στην Ανάρτηση της 12/4/2014