Το δώρο δεν δωρίζεται Η καθημερινότητα στα Εκτελωνιστήρια του Τελωνείου 28 Απριλίου 2014

Το δώρο δεν δωρίζεται Η καθημερινότητα στα Εκτελωνιστήρια του Τελωνείου 28 Απριλίου 2014

Γιώργος Γραικός   Περιστατικά στα Εκτελωνιστήρια Διηγήματα με ανθρώπους των Τελωνείων Ν. Κηφισιά Bookstars.gr Βιβλιαράκι καρφίτσας σελ 52

Ένα από τα τέσσερα διηγήματα από τα «Περιστατικά στα Εκτελωνιστήρια» ……………… Όταν το θράσος περισσεύει, ο άνθρωπος ξεχνάει το νόημα της λέξης <όρια>

Το δώρο δεν δωρίζεται

«Γρηγόρη έλα στα γραφεία που σε θέλω….»

«Συμβαίνει κάτι»

«Ναι!! και είναι επείγον» Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Εταιρείας ΓΕΜΕ που εισάγει ενδύματα γυναικεία, ανδρικά και παιδικά, γνωστών οίκων μόδας του εξωτερικού, ακούστηκε στο τηλέφωνο να είναι οργισμένος.

Ο Γρηγόρης, εκτελωνιστής της Εταιρίας ΓΕΜΕ, παίρνει το δρόμο για τον πελάτη του. Τα ερωτηματικά να τον βασανίζουν στο δρόμο. Υπάρχει κάποιο πρόβλημα που ξεκίνησε από το Τελωνείο; ανέβηκε το κόστος εισαγόμενων γυναικείων φορεμάτων; Ίσως κανένα έλλειμμα που του διέφυγε;.

Η εισαγωγική εταιρία είχε συμβόλαια με γνωστούς οίκους μόδας του εξωτερικού και το κύριο αντικείμενο της είναι η διανομή των μοντέλων τους, στα μεγάλα καταστήματα σε όλη την Ελλάδα. Διέθετε ένα στόλο από μικρά ημιφορτηγά αυτοκίνητα Van με κρεμάστρες για να είναι σε πρώτη ζήτηση πανταχού παρόν στις ανάγκες της πελατείας.

«Σταύρο, εξήγησέ μου κάτι» λέει ο Διευθύνων Σύμβουλος που τυχαίνει να είναι και ο κύριος ιδιοκτήτης της εταιρίας.

«Παρακαλώ!!»

«Ήλθε μια κυρία και ζήτησε αλλαγή ενός φορέματος χειμωνιάτικης σαιζόν, που ο κωδικός δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα στην αγορά. Εδώ αρχίζουν τα ερωτηματικά!!! Πως βρέθηκε στα χέρια της; Έχεις εξήγηση; εγώ δεν έχω». Τα λόγια του Διευθύνοντος Συμβούλου έβγαιναν οργισμένα και βιαστικά, σχεδόν αταίριαστα. Σημείο ότι είχε χάσει την ψυχραιμία του. Την κερδοφορία της επιχείρησης την στήριζε στα νέα μοντέλα, στο χαρούμενο ξάφνιασμα της αγοράς.

«Θα μου πείτε ποια ημερομηνία κάναμε την εισαγωγή; Διαβάστε το τιμολόγιο μου».

«Να φωνάξω τον Πέτρο από το Λογιστήριο. Αυτός ξέρει!!»

Με ιδιαίτερη σοβαρότητα, ο Γρηγόρης διάβασε το τιμολόγιο του και τα επισυναπτόμενα έγγραφα. Προσπάθησε να συγκεντρώσει τη μνήμη του και να θυμηθεί. Να θυμηθεί τον τελωνισμό και τα στάδια που προσέγγισαν οι εμπλεκόμενοι το εμπόρευμα. Ήξερε ότι το εμπόρευμα δεν ήταν κανονική παραγγελία. Ήταν παραγγελία δειγμάτων, έτσι γίνεται πάντα. Πρώτα η παραγγελία δειγμάτων και ύστερα οι μαζικές εισαγωγές. Θέμα διαίσθησης και μάρκετινγκ.

Ο Γρηγόρης κοίταζε μια το τιμολόγιο του, μια τους ανθρώπους που τον παρακολουθούσαν ανυπόμονα. Μια λάμψη πέρασε από το μυαλό του. Φωτίστηκε η υπόθεση. Σκεφτόταν: «Λες να είναι αυτό που υποψιάζομαι; χαμογέλασε λιγάκι, ύστερα άνοιξε περισσότερα τα χείλια του ασυναίσθητα και γέλασε πλατειά.

«Δεν είναι τίποτα το σπουδαίο. Φαίνεται ότι η πλεονεξία περισσεύει στους ανθρώπους»

«Εξήγησε και σε εμάς …….» λιγότερο σοβαρός τώρα, μίλησε ο Διευθύνων Σύμβουλος

«Να! στον  τελωνισμό αυτών των δειγμάτων, θέλησα να κάνω ένα δώρο στον Ελεγκτή. Εκείνη την ημέρα εόρταζε. Είχε φορέσει το επίσημο κουστούμι του και  ……. έλαμπε μέσα στα ελεγκτήρια. Ο Γρηγόρης ήταν με το μέρος του πελάτη και έβλεπε το Τελωνείο, σαν ένα φρούριο που έπρεπε να κατακτηθεί. Πολεμούσε τη διαδικασία με την πείρα του, με τις γνώσεις του, με την ύψωση της φωνής του, με την γρηγοράδα του. Προσπαθούσε να βρει κενά στη διαδικασία για να την ξεπεράσει. Στόχος του πάντα θεμιτός, το εμπόρευμα να ελευθερώνεται με προορισμό τις αποθήκες του παραλήπτη.

Όλοι στα Ελεγκτήρια της αποθήκης εκείνη την ημέρα τις γιορτής του, έκαναν ένα χρήσιμο δώρο στον Ελεγκτή. Το συνηθισμένο γρηγορόσημο ήταν μόνο για καθημερινή υπόθεση. Το χώνευε η εξουσία χωρίς διάκριση.  Ήταν ανθρώπινο να δώσουμε, εμείς οι εκτελωνιστές έναν νέο τόνο χαράς. Ο επόπτης του προσέφερε ένα στυλό, άλλος παρουσιάστηκε με ένα μπουκάλι ουίσκι, άλλος ένα βιβλίο, άλλος μια ανδρική τσάντα, μια κυρία συναλλασσόμενη εκτελωνίστρια, μία ανθοδέσμη, εγώ είπα να του δώσω ένα φόρεμα, έστω και αν ήταν από παραγγελία δειγμάτων. Επικοινώνησα αν θυμόσαστε μαζί σας και μου το επιτρέψατε. Τη συνέχεια πρέπει να τα την υποψιάζεστε. Το δώρισε σε φιλενάδα του και ……….. ήλθε να κάνει την αλλαγή σε εσάς. Γνωρίζει τον οίκο μόδα και την διεύθυνσή σας και προχώρησε σε αυτή την απερισκεψία. Δεν τηρήθηκε η λαϊκή παροιμία το δώρο δεν δωρίζεται. Ηθέλησε η φιλενάδα του, δεν πρόκειται πιστεύω για τη γυναίκα του, να υπερβεί τα εσκαμμένα και να περάσει στην απληστία»

«Α!!! έτσι εξηγούνται όλα και νομίζαμε ότι εμφιλοχώρησε στην αντιπροσωπεία κανένας ανταγωνιστής» λέει πιο ήρεμος τώρα ο Διευθύνων Σύμβουλος και γέλασε κοροϊδευτικά και αυτός.

Σημ: Οποιαδήποτε ομοιότητα με την πραγματικότητα είναι εντελώς συμπτωματική

Δείτε πίνακα διηγημάτων στην Ανάρτηση της 12 Απριλίου 2014