Το φάντασμα της Δέλτα Κάπα Διήγημα με ανθρώπους των Τελωνείων 15 Απριλίου 2014
Γιώργος Γραικός
Το φάντασμα
της Δέλτα Κάπα
Διήγημα με ανθρώπους των Τελωνείων
Ν.
Κηφισιά 2006
Bookstars.gr
Βιβλιαράκι καρφίτσας σελ 36
|
Το φάντασμα της Δασμολογικής
κλάσης έχει δύο τρύπες για μάτια
και μια γλώσσα πελώρια για να κοροϊδεύει. Πότε το βρίσκουμε στην θεώρηση της διασάφησης,
πότε στα Ελεγκτήρια. Εκεί κάνει πηδηματάκια μια στο καμαράκι του Επόπτη μια
στο καμαράκι του Ελεγκτή. Πότε στο πανίσχυρο – σαν το VIM- συνάλλαγμα.
Ο Γιώργος ο εκτελωνιστής –κουμάντο το «βλέπει» να πηγαίνει
πότε στον ένα συνεργάτη του, πότε στον άλλο ……….. και η κοροϊδία μένει ……….επαγγελματικά
σταθερή.
|
Το φάντασμα της Δέλτα
Κάπα
Διήγημα με ανθρώπους των
Τελωνείων
Το μικρό Zastava έτρεχε στην ευθεία της
Αγχιάλου από τα Ταμπούρα προς τον Πειραιά. Ήταν η κεντρική λεωφόρο που ένωνε το
κέντρο του Πειραιά με την περιοχή των Ταμπουρίων. Από εκεί μπορούσες να
προσεγγίσεις τις συνοικίες: την Αμφιάλη, τον Καραββά, τα Γερμανικά, το Ικόνιο,
την Δραπετσώνα, το Ικόνιο, το Πέραμα, τα Μανιάτικα, τη Νίκαια, την Κοκκινιά, τον
Άγιο Αντώνιο. Σήμερα αυτοί οι τοποχώροι ανεξαρτητοποιήθηκαν από τον Δήμο
Πειραιά και λειτούργησαν την δική τους αυτοδιοίκηση.
Ήταν πρωινό, επτά η ώρα, και ο Γιώργος επιθυμούσε
να βρεθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα στα Γραφεία της Επιχείρησής του. Οι
σκέψεις γυρνούσαν πότε προς την
οικογένεια, πότε στους συνεργάτες του. Η οικογένεια μετά από μια ώρα, με οδηγό
τη γυναίκα του, με το μικρό Quore θα πήγαινε τα παιδιά στο
σχολείο. Η γυναίκα του θα συνέχιζε τον Γολγοθά τής δικής της δουλειάς. Θα
ερχόταν για άλλη μια μέρα σε επαφή με αρρώστους στο δικό της
φυσικοθεραπευτήριο. Ύστερα ερχόταν η σειρά των συνεργατών του, που είχαν να
αντιμετωπίσουν ακόμα μια δύσκολη εργασιακή ημέρα στα Τελωνεία..
Είχε βάλλει κάποιους κανόνες στη ζωή του. Ένας από
αυτούς ήταν να μην γυρνά το μυαλό του στα συμβάντα της οικογένεια, ενώ βρίσκονταν
στα Γραφεία της Εκτελωνιστικής του
Επιχείρησης. Ο κανόνας αυτός (απομόνωση) ίσχυε και όταν ήταν στο σπίτι, κοντά
στην οικογένεια, δίπλα στα παιδιά και στη γυναίκα, τις Κυριακές και τα Σάββατα.
Έφτανε πάντα πρώτος τα Γραφεία για να κάνει μια επιθεώρηση
στο χώρο. Ξεκίνησε να βάζει το κλειδί στην πόρτα, το έστριψε αριστερά, ήταν συνήθεια
μηνών και ετών, όταν άρχισαν να κτυπούν τα τηλέφωνα.
«Ήλθα λοιπόν», απευθύνθηκε φωνάζοντας στον αέρα των
Γραφείων του.
«Ήλθα και
…………………» Δεν πρόλαβε να τελειώσει τη φράση γιατί το ακουστικό έβγαζε
φωνές οργής.
«Τηλεφώνησε στον μεταφορέα. Το μεσημέρι θα είμαι
έτοιμος για παραλαβή. Κανόνισα για
εργατική πόστα. Είναι μεγάλη ποσότητα οι πεντακόσιοι ρόλοι. (ήξερε τη φωνή του
Θανάση ………..οι κωδικοί επικοινωνίας μεταξύ τους ήταν γνωστοί ……… λειτουργούσαν
υποδειγματικά).
-Καλά …………. να …………. (το τηλέφωνο από την άλλη άκρη
είχε κλείσει ……………… ήταν και αυτό μια έκφραση κωδικού).
Ο Γιώργος ασκούσε το ρόλο του Κουμάντου –
Εκτελωνιστή στην επιχείρηση. Οι συνεργάτες του έτρεχαν στα Τελωνεία, στις Τράπεζες,
στους Πελάτες, στα Πρακτορεία Μεταφοράς και συγκέντρωναν «έγγραφα». Τα οδηγούσαν με γραφές και υπογραφές, με τους κατάλληλους τρόπους και με διαδικασίες
στο «Αρχείο των Τελωνείων». Εισαγωγές, εξαγωγές, μεταφορτώσεις, μεταποιήσεις,
εξωτερικό εμπόριο και εγρήγορση για να μην μας βρουν πιθανές παρεκτροπές.
Το Κουμάντο – Εκτελωνιστής εμψύχωνε μέσα από τα
Δασμολόγια, τις Διασαφήσεις, τις Φορτωτικές, τις Διατακτικές τους συνεργάτες
του και ψυχωνόταν από αυτούς για μια σωστή διαδικασία των εμπορευμάτων, από τον
τόπο αποστολής τους στον τόπο προορισμού.
Σκεφτόταν ο Γιώργος, το Κουμάντο – Εκτελωνιστής την
χθεσινή συζήτηση με τη Μαίρη την συνεργάτισσα – εκτελωνίστρια. Φαινόταν να ήταν
μια συνομιλία τυπική μεταξύ ενός εισαγωγέα και του Εκτελωνιστή.
«Μιλούσα Γιώργο, με τον πελάτη, τον κο Πέτρο Κ.»
«Λοιπόν;»
«Ξέρεις ότι είναι ιδιοκτήτης πέντε μεγάλων καταστημάτων
ανά την Ελλάδα, με κύριο αντικείμενο τα παπούτσια».
«Ξέρω, ξέρω……. «
«Θα σου δώσω μια δουλειά στο αεροδρόμιο. Ύστερα θα
ακολουθήσουν και άλλες», άρχισε να λέει ………………
«Είναι πενήντα κουτιά με παπούτσια. Δείγματα είναι
…………….. είναι όλα του αριστερού ποδιού.
Μόνο αριστερού ποδιού. Ο προηγούμενος εκτελωνιστής, τα παρέλαβε χωρίς πρόβλημα
…… δεν πλήρωσαν δασμούς και φόρους………………. Αυτό θέλω από εσάς,. αν …………………»
«Τέτοια σου είπε ο κύριος Πέτρος Κ;» (Χαμογέλασε ο
Γιώργος).
«Το τιμολόγιο βέβαια γράφει για δείγματα χωρίς
εμπορική αξία – no commercial value-»
«Είναι διαφόρων σχημάτων, είναι διαφόρων χρωμάτων;»
«Άγνωστο σε μένα ……….»
«Ας επιδιώξουμε την εφαρμογή της διαδικασίας,
δοκιμαστικά ίσως. …………… βλέπω λακκούβες βέβαια".
«Έφερα τις αντιρρήσεις μου Γιώργο αλλά …………… ο πελάτης έχει πάντα δίκιο………….. «
«Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο Μαίρη ……… (είπε ο
Γιώργος και χαμογέλασε με κατανόηση.)
«Το να χάσεις έναν πελάτη είναι μια ζημιά ………………»
φιλοσόφησε στη συνέχεια ο Γιώργος το Κουμάντο – Εκτελωνιστής».
-Άκου πενήντα πακέτα με παπούτσια όλα αριστερού
ποδιού ……όλη η πονηριά ενός κακού εμπόρου στο προσκήνιο, (τελείωσε τη φράση της
με έκπληξη η Μαίρη).
***
Το 5ο Λιμενικό Υπόστεγο του ΟΛΠ, βρίσκεται
ακριβώς απέναντι από το τριώροφο κτήριο του Διοικητηρίου των Β΄ και Ζ΄
Τελωνείων του Πειραιά. Άχαρο κτίσμα, στο ισόγειο οι υπηρεσίες του ΟΛΠ, στον
πρώτο όροφο τα Γραφεία των Τελωνείων, ….μπερδεμένα. Ποτέ δεν μπόρεσαν να καταλάβουν
οι επισκέπτες και ήταν πολλοί, που διαχωρίζονταν οι υπηρεσίες τους; Παλαιά
συνήθεια η ανυπαρξία ……. της επιγραφής :
Γραφείο Διευθυντού Β Τελωνείου, Γραφείο Εισαγωγής Ζ Τελωνείου, Ατέλειες Ζ Τελωνείου.
Οι επισκέπτες έχουν την εντύπωση ότι το Συνάλλαγμα λειτουργούσε και για τα δύο
Τελωνεία.
Η σύγχυση αν καταχωρήσεις στο Β΄ ή στο Ζ΄ Τελωνείο
έχει και αρνητικά αποτελέσματα. Πώς να μην κάνεις λάθος; Πώς να θυμάσαι ότι:
Το πρώτο γραφείο –δωμάτιο είναι του Γραμματέα του
Ζ΄ Τελωνείου.
Το δεύτερο
γραφείο –δωμάτιο του Διευθυντή του Ζ΄ Τελωνείου.
Το τρίτο γραφείο –δωμάτιο του Διευθυντή του Β΄
Τελωνείου.
Στη συνέχεια, στην μεγάλη αίθουσα - με το στρογγυλό κισσέ- δεξιά πηγαίνοντας
είναι ο Γραμματέας του Β΄ Τελωνείου, είναι η έκδοση της Άδειας Παράδοσης. Στη
μεγάλη αίθουσα αριστερά πηγαίνοντας στον κισσέ από την κύρια είσοδο οι Ατέλειες
Ζ΄ Τελωνείου, η Άδεια Παράδοσης και η Πληρωμή. Τέλος στον στρογγυλό κισσέ υπάρχουν
τα τμήματα της καταχώρησης του Β΄ Τελωνείου, το Αρχείο και το γνωστό
Συνάλλαγμα. (Όσοι από τους αναγνώστες ξέρουν περισσότερα …. ας τα ταιριάξουν
πάλι…………)
Στον δεύτερο όροφο – που ήταν και πρώτος- ήταν οι
υπηρεσίες Χημείου. σωληνάρια, μπουκαλάκια, περίεργα σχήματα εργαλείων και ο/η
χημικός με μια άσπρη μπλούζα έδινε τον τόνο της
…. γνώσης. Διάβαζε το τιμολόγιο, έβλεπε το δείγμα και έβγαζε απόφαση ………
Δύσκολα, πολύ δύσκολα να αλλάξεις την άποψή της/του, την απόφασή της/του.
Στον τρίτο όροφο – που ήταν δεύτερος- ήταν η
Υπηρεσία Αξιών. Άκουγες συνέχεια την ξενόφερτη πρόταση «Confirmation of order”. Οι φίλοι των Εκτελωνιστών
γνώριζαν αυτόν τον καημό. Πολλές φορές, σε στιγμές εξομολόγησης, «ο
Εκτελωνιστής» έλεγε «γαμότο έβλεπα ακόμα και στον ύπνο μου την αναμονή άφιξης της
«Confirmation of order”
Το κτίριο είχε και ασανσέρ που τα ξεχάσαμε. Είχε
ξεχαστεί από όλους τους υπαλλήλους και τους συναλλασσόμενος. Ήταν απλώς μόνιμα
…. χαλασμένο.
Το 5ο
Λιμενικό Υπόστεγο που χρονολογείται από το 1932, με εγκαίνια από τον τότε
πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο έβλεπε στη θάλασσα. Βαριά, στερεή κατασκευή.
Αποτελείτο από το ισόγειο και τον επάνω όροφο. Το ισόγειο είχε μεγάλες,
τεράστιες πόρτες στην πλευρά της θάλασσας όπως και στην πλευρά της στεριάς προς
το κτίριο του Β, Ζ Τελωνείου. Ο όροφος είχε την ιδιαιτερότητα να έχει τεράστιο
μπαλκόνι προς τη θάλασσα. Εξυπηρετούσε τις παραλαβές των φορτίων από τα πλοία.
Αντίθετα στη μεριά της στεριάς είχε «Γλίστρες» για παραλαβή κυρίως σάκων ή κιβωτίων.
Η ποιο συνήθης συσκευασία εκείνης της εποχής ήταν τα διάφορα μεγέθη σάκων και
κιβωτίων. Συγκρίσεις με τις σημερινές συσκευασίες μεταφορών είναι αδύνατες
(κοντέινερ, μεγασάκκοι, παλέτες κλπ).
Ο εσωτερικός χώρος του 5ου Λιμενικού
Υπόστεγου είχε οριοθετηθεί με αριθμούς. Πόρτα 5 ή κολώνα 4 ήταν μια ιχνηλάτηση.
Ένα μικρό διαμέρισμα κοντά στα γραφεία του Αποθηκάριου χρησίμευε γι αποθήκευση
επικίνδυνων για κλοπή εμπορευμάτων ( στο Locker έμπαιναν τα τσιγάρα, οι
πορσελάνες, τα υφάσματα κλπ). Μπαίνοντας στην πρώτη πόρτα από Βορρά υπήρχαν τα
μικρά καμαράκια με τους ελεγκτές και τον επικεφαλής Επόπτη του Τελωνείου. Τα
«λεγόμενα ελεγκτήρια -πρώην Εκτελωνιστήρια- είχαν και αυτά το δικό τους κλειστό
επτασφράγιστο χώρο. Ήταν ο Γιάννης εκτελωνιστής – συνεργάτης του Γιώργου που
ξεκίνησε την τελωνειακή διαδικασία εισαγωγής. Ήταν εμπλεκόμενες διαδικασίες στο
Β΄ Τελωνείο και στο 5ο Λιμενικό Υπόστεγο. Ήταν πρωί, πολύ πρωί.
Έβλεπες τα φορτηγά που φόρτωναν κιβώτια, ρολά, σάκους και προσδοκούσαν ένα
δεύτερο δρομολόγιο. Ήταν η καθημερινή ζωή της «Ζώνης».
Ο Γιάννης δεν
ήταν ήρεμος, αν και δεν είχε φθάσει ακόμα στην διαδικασία του τελωνισμού της
διασάφησης. Εκεί στην καταχώρηση δεν έβρισκαν τα σημεία και τους αριθμούς στα
δηλωτικά. Προβλήματα που ξεπερνιούνται, ίδωμεν.
Ο Γιώργος, το Κουμάντο- Εκτελωνιστής, άρχισε να
βηματίζει στο διάδρομο, ανάμεσα στα ξύλινα γραφεία με λευκή λάκα. Κατά μια
εκτίμηση – σχόλιο γνωστού και φίλου -
αυτή η παλινδρομική διαδρομή μπορεί να βγάλει κάποια στιγμή ………………… νερό; (όλο κακίες είναι οι εντός
και εκτός παρένθεσης φίλοι).
Κτύπησε το τηλέφωνο, ήταν ο αριθμός που τον
έπαιρναν οι συνεργάτες του,. Είχε μοιράσει τους τέσσερεις αριθμούς των
τηλεφώνων που χρησιμοποιούσε. Ο πρώτος αριθμός για τους πελάτες, ο άλλος για
τους συνεργάτες του που έτρεχαν σε εξωτερικές δουλειές, το τρίτο τηλέφωνο για
τα εισερχόμενα και εξερχόμενα φαξ και τέλος το τέταρτο το τηλέφωνο που
χρησιμοποιούσε για να παίρνει ο ίδιος, όταν υπήρχε ανάγκη. Το τηλέφωνο συνέχιζε
να κτυπά χωρίς σταματημό. Ήταν ο συνηθισμένος ήχος, όμως στα αυτιά του Γιώργου
ακούστηκε εκκωφαντικά,.
-Ναι
«Γιώργο οι συσκευές τηλεφώνου που τελωνίζω έχουν
πρόβλημα ………»
-Τι πρόβλημα έχουν;
«Ο ελεγκτής στο υπόστεγο του 5ου
Λιμενικού δεν θέλει να τα βάλει στη δασμολογική
κλάση των τηλεφώνων αλλά στα είδη διακόσμησης ………»
-Γιατί Γιάννη;
«Δέχεται ότι κάνουν τα τηλέφωνα την εργασία της
τηλεπικοινωνίας, ότι ενώνονται με το τηλεφωνικό δίκτυο, αλλά είναι περισσότερο
για διακόσμηση. Ύστερα υποστηρίζει ότι τα παραλαμβάνει μια εταιρεία εμπορίας μικροαντικειμένων,
μικροεπίπλων, διακοσμητικών αντικειμένων ………….
γαμότο……………. διάβασε και την
επωνυμία του εισαγωγέα στο τιμολόγιο.»
-Βέβαια έχουν μια ομορφιά. Βέβαια έχουν και τμήματα
που είναι επίχρυσα αλλά να σκεφθείς ότι
……….. ο Ωνάσης ή ο …………………. Νιάρχος δεν θα χρησιμοποιούσαν ασφαλώς τηλέφωνα
της σειράς; ………..
«Υποστηρίζει ο ελεγκτής ότι ο παραλήπτης κάνει
εμπορία τέτοιων ειδών. Μετράει ……… λέει
ποιος τα παραλαμβάνει. Γαμότο δεν τα βλέπεις αυτά όταν γράφεις διασάφηση; Δεν
τα βλέπεις;»
Το καθημερινό φάντασμα της δασμολογικής κατάταξης
συνέχεια δείχνει τα δόντια του ……..
-Είναι έμπορος ειδών διακόσμησης και ……………….
Ο Πατέρας- Εκτελωνιστής που μόλις είχε μπει στα
Γραφεία επενέβηκε.
-Γιώργο ήταν λάθος η δασμολογική κατάταξη στα
τηλέφωνα. Είναι εκθαμβωτικά. Αυτά τα τηλέφωνα λειτουργούν σαν αντικείμενο
επίδειξης.
-Καλά, καλά κυρ-Κώστα, επέμενα και επιμένω σε κάτι
…………….. αυτό, γιατί η διαφορά στην δασμολογική επιβάρυνση είναι πολύ μεγάλη,
ακόμα και 50% απάνω.
Το Μαράκι η κοπέλα για όλες τις δουλειές, πηγαίνει
κοντά στο Γιώργο και του ψιθυρίζει: « Εσύ έλεγες χθες, αν δεν έχεις γέρο δίπλα
σου, να αγοράσεις γέρο», το είπε και απομακρύνθηκε.
Το φάντασμα της αλλαγής της δασμολογικής κλάσης
επανήλθε στην ατμόσφαιρα του Γραφείου. Κάθε φορά ένιωθε ο Γιώργος ότι
αποδεχόταν και μια πρόσθετη
……………….. ήττα.
Το καθημερινό φάντασμα της δασμολογικής κατάταξης
δείχνει τα δόντια του ………
Κτύπησε το χέρι του στο τραπέζι-γραφείο και φώναξε:
- Γαμότο …………….. χάνουμε πελάτες έτσι …………………..
οι ερμηνείες των κειμένων και των νόμων, πίσω από τα γεγονότα και τα
προϊόντα, είναι η διακριτική εξουσία του
Δημοσίου Υπαλλήλου. Αυτό σε καταπονεί ψυχικά.
***
Μια περίεργη ησυχία επικρατούσε στα γραφεία της Εκτελωνιστικής
Επιχείρησης. Ο Γιώργος κοιτάζει τον καθαρό ουρανό από την μεγάλη τζαμαρία.
Βλέπει δίπλα του, λίγο πιο πέρα και μετρά, ένα γραφείο, δύο, τρία γραφεία,
τέσσερα, πέντε έξη γραφεία, όλα άδεια. Οι κατέχοντες τις θέσεις είναι σε
εξωτερικές δουλειές. Θα γυρίσουν αργά το μεσημέρι, γύρω στις τρεις η ώρα.
Ανοίγει η πόρτα και μπαίνει το Μαράκι. Είναι η κοπέλα που πηγαίνει στους Πελάτες,
στα Ναυτικά Πρακτορεία στα Πρακτορεία Μεταφοράς, στις Μεταφορικές Εταιρίες, στις
Τράπεζες. Είναι η υπάλληλος που τρέχει παντού. Είναι χαρούμενη. Φαίνεται ένα
χαμόγελο να σκάει στο πρόσωπό της. Τρέχει συνέχεια, δεν κουράζεται και αν
κουράζεται δεν το δείχνει, έχει μια αξιοπρέπεια …….
-Τι συμβαίνει Μαράκι;
-Γιώργο βρήκα δύο πεντοχίλιαρα διπλωμένα, εκεί στην
άκρη στο πεζοδρόμιο. Δύο πεντοχίλιαρα δραχμές……….
-Λοιπόν ……..
-Πήγαινα για διατακτική στον Αλλαλούφ, από την Ακτή
Μιαούλη. Στο ύψος της οδού ΙΙ Μεραρχίας, εκεί στο πεζοδρόμιο κάτι μου γυάλισε
…….
- Κοιτάζεις τον δρόμο όταν περπατάς Μαράκι; (Την
επιπλήττει ο Γιώργος).
-Όχι Γιώργο. Κατά σύμπτωση ……………. και είδα το όνειρο ……………
Το τηλέφωνο των συνεργατών κτυπά και πάλι. Σηκώνει
το ακουστικό ο Γιώργος, δεν ακούει την ενδιαφέρουσα συνέχεια της υπαλλήλου
…………….. άλλα τον απασχολούν.
-Ναι; ……
-«Σκάλωσα στην Πόρτα Γιώργο …………….. (φωνάζει στο
τηλέφωνο ο Θανάσης). Το φορτηγό είναι φορτωμένο
μπροστά στην Πόρτα, στην Πύλη του Αγίου Διονυσίου. Τα χαρτιά είναι εντάξει και
ο εξηκοντάρχης με σταμάτησε …………… «
Μεσολαβούν μερικά δευτερόλεπτα σιωπής…..
φαινόντουσαν αιώνες.
-Μίλα ντε ……….. γιατί σε σταμάτησε; (κραυγάζει ο
Γιώργος).
«Η Άδεια Παράδοσης των εμπορευμάτων γράφει για
οθόνες κλίνης και για τεμάχια (2500) δύο χιλιάδες πεντακόσιες …….»
-Γιατί τελικά σε σταμάτησε; Μίλα;
«Ψάχνει να βρει στο φορτηγό τις ………………………… οθόνες.»
-Τι ψάχνει να βρει; Οθόνες; ……………. να γελάσω.
-Είσαι καλά Θανάση;
Πάλι και πάλι είναι απρόβλεπτη η έξοδος του φορτηγού
αυτοκινήτου από τα «Τελωνειακά τείχη». Ακόμα και μέχρι την έξοδο.
Συνεχίζει να βρυχάται το τηλέφωνο, ενώ ο Γιώργος προσπαθεί
να αποκωδικοποιήσει τις προτάσεις του συνεργάτη του.
Πάλι και πάλι είναι απρόβλεπτη ή έξοδος του
φορτηγού αυτοκινήτου από τα «Τελωνειακά Τείχη». Ακόμα και μέχρι την έξοδο…………
-Δεν σε σταμάτησε για υπέρβαρο;
-Όχι βέβαια. Ξέρεις, ψάχνει να βρει τις οθόνες ο
Εξηκοντάρχης.
-Είσαι καλά Θανάση; Γιατί δεν τις δείχνεις;
«Εγώ καλά είμαι, ο Εξηκοντάρχης είναι ο αγράμματος.»
Το Μαράκι, όταν ο Γιώργος κατέβασε το τηλέφωνο συνέχισε
τη διήγησή της. Ήταν ακόμα σε έξαρση για το μεγάλο της εύρημα. Ο Γιώργος
κούναγε ακόμα το κεφάλι του μετά το κλείσιμο του τηλεφώνου από τον συνεργάτη
του Θανάση,
-Έχουμε μια δόση τρέλας όλοι……….. δεν ήταν δύσκολη
η τελωνειακή διαδικασία του Θανάση. Οθόνες
…. κλίνης ήταν …………όμως!!!!!
Το Μαράκι συνέχιζε χωρίς τελειωμό……
-Γιώργο έτρεμε η καρδιά μου μέχρι να πλησιάσω το
μασούρι με τα πεντοχίλιαρα …………… έτρεμε σου λέω.
-Λοιπόν ;
-Κοίταζα γύρω γύρω. Είδα ότι δεν με παρατηρεί
κανένας, άφησα τον φάκελο που κρατούσα να πέσει κάτω, δίπλα στα πεντοχίλιαρα
και μάζεψα μαζί με τον φάκελο και το μασούρι.
-Καλά έκανες
………….. ήταν η τυχερή σου μέρα.
-Μήπως πρέπει να τα παραδώσω στην Αστυνομία; Εσύ τι
λες;
Η ανεύρεση τραπεζογραμματίων δεν σημαίνει και
πιθανή ανεύρεση του ιδιοκτήτη του. Ένας σταυρό έχει πιθανώς έναν ιδιοκτήτη, ένα
δακτυλίδι έχει τον ιδιοκτήτη του. Το χαρτονόμισμα είναι χωρίς ιδιοκτήτη και συνεπώς
δεν χρειάζεται η παράδοσή του. Βέβαια η ηθική διάσταση του θέματος είναι
διαφορετική: Πόσοι ιδιοκτήτες θα φαινόντουσαν αν γινόταν μια ανακοίνωση όπως :
βρέθηκαν δύο πεντοχίλιαρα αναζητείτε ο ιδιοκτήτης των.
Γέλασε σαν θλιμμένο το Μαράκι:
-Γιώργο, (λέει το Μαράκι) σε άκουσα να μιλάς για
οθόνες. Μα!!! Εμείς δεν τελωνίζουμε οθόνες………. Δεν θυμάμαι τέτοιου είδους
εμπορεύματα.
-Ο κόσμος έχει χάσει την ντοπιολαλιά του……………… οθόνες και πράσινα άλογα.
***
Είναι η ώρα περασμένες τρεις. Η πρωινή εμπορική
κίνηση έχει κοπάσει στην πόλη του Πειραιά. Όλοι κάνουν υπολογισμούς για τις
σημερινές εισπράξεις τους, είτε είναι μετρητά, είτε μεταχρονολογημένες
επιταγές. Όλα πρέπει να ταιριάξουν με τους μελλοντικούς στόχους της εμπορικής
δραστηριότητας. Τα Γραφεία της Εκτελωνιστικής Επιχείρησης έχουν νεκρώσει. Τα τηλέφωνα
σταμάτησαν να κτυπάνε, επιτέλους ησυχία.
Ο πατέρας-Εκτελωνιστής είχε φύγει από νωρίς για το
μεσημεριανό φαγητό, το σπιτικό φαγητό. Έπαιρνε πάντα το λεωφορείο Πειραιά –Άγιος
Αντώνιος, τον έβγαζε στο δρόμο του σπιτιού. Ήταν ίσιωμα, τον ανήφορο δεν
μπορούσε από την καρδιά του. Μέτραγε τα έξοδα του με μια λογική όπως …………ξαφνικής
εμφάνισης ανάγκης. «Να πάρεις ταξί, τώρα που θα βγεις για το σπίτι» τον
συμβούλευε ο γιος του. Εκείνος απαντούσε σταθερά «Ξέρω εγώ πότε θα πάρω ταξί
……… μόνο όταν χρειαστεί. Τα λεωφορεία είναι η συγκοινωνία, τα ταξί είναι για
τα …………. έκτακτα περιστατικά.
Οι περίεργες ταραχές στον αέρα, τα υπόγεια μυστήρια
ρεύματα, που προσδιορίζουν τις τελωνειακές διαδικασίες πήγαν να κρυφτούν, να πάρουν
νέες δυνάμεις για την επόμενη μέρα. Οι εκκρεμότητες είχαν πάρει ευτυχώς τέλος, για
σήμερα. Το Μαράκι φυλάει τα άδεια γραφεία και καθοδηγεί τους συνεργάτες της
επιχείρησης.
-Μαρία που είναι ο Γιώργος; Μπαίνει με φούρια ο
Γιάννης.
-Κάτω στο καφενείο, σας περιμένει για ούζα.
-Μαρία που είναι ο Γιώργος; Ανοίγει με προσοχή την
πόρτα ο Μιχάλης.
-Κάτω στο καφενείο, σας περιμένει για ούζα. Άφησε
τους λογαριασμούς στο γραφείο του;
-Μαράκι ο Γιώργος; Χαμογελώντας πλησιάζει η Μαίρη.
-Κάτω στο καφενείο. Με άφησε εδώ να σας ενημερώσω
για διασκέδαση. Σας περιμένει για ούζα. Άφησε τους λογαριασμούς στο γραφείο
του. Θα σε ακολουθήσω και εγώ. Δεν θέλω να χάσω με τίποτα την ουζοκατάνυξη.
***
Η συγκέντρωση στο ισόγειο Καφέ-Μαγαζί παίρνει τη
χαλαρή συνηθισμένη μορφή. Τακτοποιήθηκαν δύο τραπεζάκια, το ένα δίπλα στο άλλο,
στη μέση και προς τον τοίχο της
αίθουσας. Σύρθηκαν και οκτώ καρέκλες γύρω, τριγύρω. Αυτές θα περιμένουν τη
ζεστασιά από πολλά παντελόνια και λίγα φουστάνια. Τα Καφέ- Μαγαζί περιμένει πάντα
τέτοιες συνάξεις. Αυξάνει τα έσοδά του, είναι τα πρόσθετα έσοδα πάνω από την
καθημερινή είσπραξη.
Ο Γιώργος, το Κουμάντο- Εκτελωνιστής κάνει τακτικά
τέτοιες διατροφικές κινήσεις. Τα εύθυμα ακολουθούν τα σοβαρά …………………
έτσι βρίσκεται η ψυχική και εργασιακή ισορροπία.
-Μήτσο ετοίμασε δύο σαγανάκια με τυρί, καμιά
ντοματοσαλάτα, τίποτε περισσότερα τυριά, τίποτε κρεατικά και δύο καραφάκια ούζο
SANS RIVAL, το πειραιώτικο.
Ο
Γιώργος δεν πρόλαβε να κάτσει στα τραπεζάκια, στην αρχηγική θέση, και ………….. άρχισαν να καταφθάνουν ……….. τα πρόσωπα.
-Καλώς
τον Γιάννη ……………
-Γεια
………… φέρε μου μπάρμπα –Μήτσο μια
γκαζόζα, διψάω ………………
-Καλώς
τον Θανάση ……………
-Μίζερα σκέπτεσαι συνέχεια Γιώργο. Έπρεπε να μας
πας και μια φορά, σε κανένα καλύτερο, λουσάτο μαγαζί …………
-Κάτσε κάτω μωρέ ………-ες αύριο τα σπουδαία- τώρα
έχουμε ουζοκατάνυξη.
-Καλώς τους. (Η Μαίρη, ο Τάκης, ο Μιχάλης, το
Μαράκι, ο Κωστάκης, όλοι πλησίασαν τη συγκέντρωση ). Γεια σας, γεια σας. ……..
- Ποιος θα πάρει πρώτος το λόγο; Ποιος θα κάνει
αρχή σε αυτά που συνέβηκαν σήμερα, (ρωτά ο Γιώργος). Έλα Μαίρη, πως
ξέμπλεξες από τα ……………………………. αριστερά παπούτσια;
Η Μαίρη άρχισε να διηγείται
Ο δρόμος για το Ι Τελωνείο Αερολιμένα ήταν γνωστός.
Διασχίζεις την Παραλιακή Ποσειδώνος - Αλίμου και φτάνεις στο ύψος του
Ελληνικού. Αντί να προχωρήσεις για να συναντήσεις το Θ Τελωνείο Αερολιμένα,
στρίβεις αριστερά και φτάνεις στο ύψος της Λεωφόρου Βουλιαγμένης. Εύκολη
διαδρομή μετά τη δύσκολη της Λεωφόρος Ποσειδώνος. Μετά από μερικά χιλιόμετρα
δεξιά συναντάς το Ι Τελωνείο. Είναι και αυτή μια αγαπημένη διαδρομή των
εκτελωνιστών που έρχονται από τα δυτικά προάστια. Το Ι΄ Τελωνείο Δημιουργήθηκε
για τα αεροπορικά φορτία των ξένων εταιριών που είχαν προορισμό Αθήνα. Ήταν η
εποχή που η Ολυμπιακή Αεροπορία είχε την καλύτερη δυνατή ανάπτυξη. Διατηρούσε δρομολόγια
και στις πέντε ηπείρους. Κατά συνέπεια και τα αεροπορικά φορτία δικαιολογούσαν
αποκλειστικότητα για την λειτουργία ενός Τελωνείου.
-Μας μαθαίνει τα γνωστά Μαίρη; (Λέει ο Θανάσης).
-Μαθαίνεις ………… και σκασμός.
Ο επισκέπτης του Ι Τελωνείου Αερολιμένα συναντά
στην κύρια είσοδο τον κλασικό Τελωνοφύλακα. Αυτό επιτηρεί τα εξερχόμενα φορτία και
τους εισερχόμενους ανθρώπους. Μεγάλος, φαρδύς, σχεδόν παραλληλόγραμμος
διάδρομος, όπου αριστερά υπάρχουν οι Ελεγκτές και σε τακτά διαστήματα οι Επόπτες.
Στα δεξιά είναι οι αποθηκευτικοί χώροι. Η γραμματεία του Τελωνείου και τα άλλα
τμήματα όσα δεν συνδέονται άμεσα με την επαλήθευση των εμπορευμάτων, βρίσκονται
στον επάνω όροφο (Διευθυντής Τελωνείου, Γραμματεία, Συνάλλαγμα, Χημείο, Ατέλειες
κλπ)
Ο τελωνισμός – επαλήθευση των εμπορευμάτων γίνεται
σε ένα πεδίο- αλάνα ικανοποιητικά μεγάλο. Κιβώτια, μικροδέματα, βαρελάκια,
σακίδια, χ/σακκοι είναι απλωμένα στο μεγάλο φαρδύ διάδρομο, άλλα ανοικτά, άλλα
μισόκλειστα, άλλα περίεργα σφραγισμένα, όλα όμως …………….. πειραγμένα. Οι διαδρομές από την
αποθήκη στα ελεγκτήρια είναι συχνές. Ο εργάτες του κομιστικού, πηγαίνουν και
έρχονται μεταφέροντος τα ζητούμενα για επαλήθευση δέματα.
Η Μαίρη …………………. άρχισε να διηγείται:
-Η σκηνή στα ελεγκτήρια (ξέρετε εσείς) είναι μια
από τις πιο συνηθισμένες συγκεντρώσεις στα Τελωνεία. Δέκα, δέκα πέντε Εκτελωνιστές
περίμεναν τούς Ελεγκτές, για να συνεχίσουν τη διαδικασία εκτελωνισμού –
επαλήθευσης της διασάφησης.
-Η δική μου Επόπτρια των ελεγκτηρίων (εγώ την
παρατηρούσα), κοιτάζει με κλεφτή ματιά τον συνωστισμό. Ξέρει τι θα
επακολουθήσει. Η μεγάλη υπομονή των εκτελωνιστών ταιριάζει απόλυτα, είναι
προσαρμοσμένη με τη δύσκολη υπαρκτή διαδικασία. Αν ξεφύγει από αυτή ο ίδιος ο Ελεγκτής
ή ο Επόπτης …………..
οι εκτελωνιστές επιτίθενται (χάνεται η υπομονή).
-Σας περιγράφω αυτολεξεί (απευθυνόμενη στην
Ελεγκτίνα). Έχω δείγματα, (10) δέκα κιβώτια παπούτσια αριστερού ποδιού.
-Η Ελεγκτής με κοιτάζει ………………. και εκπλήσσεται ………
«Αριστερά παπούτσια»;
(Παρεμβαίνει ο Θανάσης: Γιατί να μην είναι δεξιά τα
παπούτσια; Μήπως υπάρχει προβοκάτσια;)
Η παρέα έβαλε τα γέλια.
Χα! Χα! Χα!
- Σταματήστε να συνεχίσω, σταματήστε να συνεχίσω
………………..
- Σας παρακαλώ ησυχία, ησυχία
-Αριστερά παπούτσια; (λέει Η Ελεγκτίνα).
-Ναι
-Να τα δούμε;
-Πράγματι, πλησιάσαμε τα κιβώτια και όντως βρήκαμε
ότι περιείχαν 200 μονά αριστερά υποδήματα διαφόρων σχεδίων. Ψάξαμε για ……….. δεξιά παπούτσια ……………
-Είναι δείγματα και ………………… (λέω στην Ελεγκτίνα).
«Να τα δει και η επόπτρια Μαίρη ……………»
-Άμα θέλεις …………….
«Να τα δει επιμένω».
Η Επόπτρια κοιτάζει μια την Ελεγκτή μια εμένα την Εκτελωνίστρια
και σχολιάζει ……
«Εγώ τα θεωρώ εμπόρευμα, όχι δείγματα άνευ αξίας
…………….. μπορεί να πωληθούν, μπορεί να τα φορέσουν κουτσοί ………………..
δηλαδή μονοπόδαροι».
-Κυρία Επόπτρια;
Εγώ τα θεωρώ κανονικό εμπόρευμα, όχι δείγματα …………………………. και ο νοών νοείτω…………………»
Όλοι μείναμε κόκκαλο.
Νέα γέλια της παρέας, εν μέσω ούζου……………..
Χα! Χα! Χα!
Το καραφάκι γέμισε ξανά τα μικρά ποτηράκια.
-Μαίρη δεν πέρασαν για δείγματα έτσι; (Λέει ο
Μανώλης).
-Όχι πληρώθηκαν οι δασμοί και οι φόροι και ο
παραλήπτης έκανε συγκέντρωση με διαφήμιση, των «κουτσών», για να τα πουλήσει.
Βέβαια ξέχασα να σας πως ότι ο προμηθευτής, έμαθα,
ότι δεν έστειλε την δεύτερη παρτίδα με τα δεξιά παπούτσια.
Νέα γέλια στην παρέα ………..
Χα!!
Χα!! Χα!!
-Κυρ- Μήτσο φτιάξε ένα ακόμα σαγανάκι, (διέταξε η Μαίρη
και σιώπησε).
Το σκαθάρι, ο Κωστάκης μονολόγησε: Οι αριστεροί
είναι πρώτοι και καλύτεροι στις ………….. επαναστάσεις.
Ο Θανάσης ξεκίνησε τον δικό του μονόλογο. Λιγάκι
αρνητικός, λιγάκι γρήγορος, λιγάκι ακαταλαβίστικος.
-Τελώνισα στην τετραώροφη Αποθήκη. Όλα πήγαν καλά. Η
αποβίβαση δεν μπόρεσε να με σταματήσει, Η καταχώρηση έψαχνε να βρει αν υπάρχει
έλλειμμα στο δηλωτικό, ενώ εγώ του φώναζα έντονα: «Έλα προχώρα, μετά θα
διορθωθούν τα ελλείμματα, έλα προχώρα…………………»
-Θεώρησα από τον Τελώνη τη διασάφηση χωρίς πρόβλημα.
Με κοίταξε με μισό μάτι, όμως εγώ δεν του μίλησα. Είχα λίγο χρόνο μπροστά μου,
βιαζόμουν.
-Με βρήκε ο μεταφορέας. (Θανάση τι ώρα θα φορτώσεις);
-Του μίλησα για τις δώδεκα η ώρα. Αν δεν είσαι στην
τετραώροφη Αποθήκη να μην …………….. συναντηθούμε.
-Τον απειλούσες;
-Χωρίς απειλή στην φορτηγάτζα δεν κάνεις δουλειά.
«Καλά, καλά, πάρε τις υπογραφές σου, δεν έχω άλλο
δρομολόγιο και……………..»
Όλα πήγαν κατ΄ευχή
……………. ελεγκτής, επόπτης,
προέλεγχος, συνάλλαγμα, ταμείο και Άδεια Παράδοσης.
Το κομπιούτερ εκείνη την ώρα ήταν εκτός ………………..
έγραψα μόνος μου την άδεια παράδοσης: 250 χ/κιβώτια με 2500 Οθόνες κλίνης,
βάρος 5.000 κιλά.
«Θανάση να πάω μόνος μου στην Πόρτα;»(με ρώτησε ο
οδηγός).
-Πήγαινε (του είπα), έρχομαι και εγώ.
Το αυτοκίνητο σταματά με τη μούρη να βλέπει το
καμπαναριό του Αγίου Διονυσίου. Η
εκκλησία που …….. ευλογούσε ασταμάτητα τη συναλλαγή μεταξύ εκτελωνιστών,
ελεγκτών Τελωνείων και στελεχών του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς, για να
επιτύχουν οι ασυνήθιστες ζητούμενες ταχύτητες. Ο Εξηκοντάρχης φάνηκε να ……………
τρέχει πίσω στην καρότσα του φορτηγού.
«Οθόνες
κλίνης, οθόνες, οθόνες, οθόνες», (μονολόγησε για μια στιγμή ο Εξηκοντάρχης ενώ κοίταζε
μια το φορτηγό, μια εμένα).
«Με κοιτάζει
περίεργα ο τελωνοφύλακας» σκέφτηκα.
«Έλα εδώ βρε παιδάκι μου (έσπασε επιτέλους την
σιωπή) ……………….. που είναι οι τηλεοράσεις»;
-Οι οθόνες κλίνης είναι σεντόνια κύριε Εξηκοντάρχη………
«Είπα και εγώ …………….»
Δεν κρατήθηκα ………….
«Τι Λωζάννη, τι Κοζάνη κύριε Εξηκοντάρχη…………..»
Είπα ………… και για την ……………… εμφανή αγραμματοσύνη
του, να μην του δώσω κανένα ρεγάλο ………..
Νέα γέλια στην παρέα.
Χα!!
Χα!! Χα!!
Τι οθόνες κλίνης, τι οθόνες τηλεόρασης (όλοι μαζί
φωνασκούν και γελούν).
Ο Γιώργος, το Κουμάντο- Εκτελωνιστής πήρε το λόγο
ξανά. Ήθελε ακόμα περισσότερο να γελάσουν οι συνεργάτες του. Είχε παρασυρθεί σε
αυτή την ευθυμία. Ζητούσαν την ψυχική ισορροπία μετά το άγχος.
-Έχουμε ακόμα ένα περιστατικό, ακόμα μία εύθυμη
νότα. Έλα Γιάννη. Εσύ έχεις και την αγάπη προς την ερωτική πλευρά της ζωής,
μετράς τα πράγματα μέσα από τον έρωτα …………
Γέλια από την παρέα ……………….
-Δεν παύεις (λέει ο Γιάννης) να μου δίνεις τις πιο μπερδεμένες δουλειές. Άλλοτε με θεωρείς
τυχερό, άλλοτε με θεωρείς ικανό, με δεξιότητες για τη δουλειά. Ας είναι ………….
-Η διασάφηση με τις τηλεφωνικές συσκευές, ήξερα ότι
θα σκαλώσει στον Ελεγκτή. Η δασμολογική κατάταξη είναι προφανώς ευάλωτη, αλλά
σηκώνει και άλλη ………………. ερμηνεία, μια
ερμηνεία δημοσιοϋπαλληλική. Το κράτος πρέπει να εισπράξει φόρους, φόρους ακόμα
και πέρα από αυτό που φαίνεται.
-Τα τηλέφωνα ήταν «πριγκιπικά». Είχαν χρυσή
διακόσμηση, ήταν μεγάλα σε όγκο, είχαν περίεργο σχήμα, είχαν όμως και όλα τα
απαιτούμενα για μια τηλεφωνική συσκευή.
-Από βράδυ έψαχνα να βρω επιχειρήματα. Να πείσω τον
ελεγκτή για την αλήθεια της λειτουργίας των.
-Να ανοίξω ένα ή δύο κιβώτια κύριε ελεγκτά;
«Άνοιξε ένα».
-Πήρα το κιβώτιο, μια διάσταση 30Χ50Χ30 εκατοστά
έκαστο και κοίταξα να το ανοίξω από το κάτω μέρος. Πίστευα ότι το κάτω μέρος
μπορεί να μην έχει ……… διακοσμητικά
σημεία.
-Εδώ κύριε ελεγκτά …………….. εδώ.
«Βγάλε το έξω, σε παρακαλώ»
-Δεν μπορούσα να κάνω τίποτε άλλο. Το τηλέφωνο
εμφανίστηκε σε όλη του την μεγαλοπρέπεια. Προσπάθησα να το επανασυσκευάσω
γρήγορα -γρήγορα
«Άστο βρε
παιδί μου …….. να το δω!!!»
Μόλις τα είδε ο ελεγκτής …………………… κατσούφιασε
…………………… έσκυψε, φόρεσε τα γυαλιά
του και άρχισε να ψάχνει στο ευρετήριο του δασμολογίου.
«Βρε παιδάκι μου, αυτά είναι ολοφάνερη διακόσμηση.
Να δούμε που θα τα βάλουμε!!!»
-Αν τα έβαζε στα είδη διακόσμησης, όχι μόνο θα
πλήρωναν δασμούς περισσότερους αλλά και φόρο πολυτελείας. Προσπάθησα να τον
πείσω, ότι παραλήπτες και αγοραστές τέτοιων τηλεφωνικών συσκευών, θα είναι μόνο
οι Ωνάσηδες ……………… και οι Νιάρχηδες.
«Παραλήπτης είναι μια επιχείρηση μικροεπίπλων και
μικροαντικειμένων». (άρχισε να αναπτύσσει την άποψή του ο Ελεγκτής. Εκεί
μουλάρωσε).
-Κύριε Ελεγκτά
σας παρακαλώ. Δέστε το πρόβλημα στη βάση του. Ότι λάμπει δεν είναι
χρυσός..
«Τα παραλαμβάνει επιχείρηση ειδών διακόσμησης, θα πάνε
σα είδη διακόσμησης».
-Μα κύριε Ελεγκτά …………….
«Δεν χρειαζόμαστε άλλη συζήτηση, όχι άλλα επιχειρήματα.
Θα πάνε στα είδη διακόσμησης, τα παραλαμβάνει επιχείρηση ειδών διακόσμησης.»
Το καθημερινό φάντασμα της δασμολογικής κατάταξης
εμφανίστηκε στο ελεγκτήριο ……
-Τελικά ξέσπασα ..
Δηλαδή ένας αρχιμανδρίτης – παπάς που εισάγει καπότες
πρέπει να τις πάμε στα εκκλησιαστικά είδη;
Κόκκαλο ο Ελεγκτής. Κοκκίνισε ολόκληρος.
«Δεν σου επιτρέπω, δεν σου επιτρέπω ………»
-Ευτυχώς το φραστικό επεισόδιο έληξε εκεί.
-Να γιατί είπα ότι ο Γιάννης αρέσκεται να παίζει με
τις ερωτικές λέξεις (συνέχισε ο Γιώργος).
Νέα γέλια στην παρέα
Χα!! Χα!!
Χα!!
Δηλαδή ένας αρχιμανδρίτης – παπάς που εισάγει
καπότες πρέπει να τις πάμε στα εκκλησιαστικά είδη; (Πετάγεται ο Μιχάλης).
Νέα γέλια στην παρέα
Χα!! Χα!!
Χα!!
Το πανηγύρι της ουζοκατάνυξης συνεχίστηκε για λίγο
ακόμα.
Ο Γιάννης, πήρε το λόγο και άρχισε να απαγγέλει: εν κιβώτιον εκ κοινού
ξύλου περιέχον συσκευές μη κατονομαζόμενες ούτε περιλαμβανόμενες στο παρόν κεφάλαιο
……της δασμολογικής κλάσης 84……….. Πραγματική αποστάθμισις
Ξέρεις (πετάχτηκε ο Θανάσης) τι σημαίνει ψιμύθιον;
-Εσύ ξέρεις (αντιγυρίζει ο Κωστάκης) τι σημαίνει
πλαγγόνα;
-Αυτά είναι αξεσουάρ για τα κορίτσια ………(φώναξε η
Μαίρη) κραγιόν και κούκλες παρακαλώ ……………….
Τα πιάτα, τα
σαγανάκια, τα καραφάκια είχαν αδειάσει. Οι φωνές της παρέας άρχισαν να ελαττώνονται.
Όλα έδειχναν ότι το «πανηγύρι» έπαιρνε τέλος. Τα γέλια έγιναν χαμόγελα και κάθε ένας έκανε σκέψεις
για τον θλιμμένο πηγαιμό στο σπίτι του.
Αυτό που μένει όμως σαν απόφθεγμα είναι :
Όσο υπάρχουν νόμοι, ο εκτελωνιστής θα τους καλυτερεύει
και θα τους προάγει στην εφαρμογή τους.
Λέξεις 4.300
Απρίλιος 2014
Δείτε πίνακα διηγημάτων στην Ανάρτηση
της 12/4/2014
|
Σημ: Οποιαδήποτε ομοιότητα με την πραγματικότητα
είναι εντελώς συμπτωματική
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου