Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015

Συλλογή από Φωτο με Αποθήκες Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς(Μέρος Δεύτερο) 28 Φεβρουαρίου 2015



Συλλογή από Φωτο με Αποθήκες Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς(Μέρος Δεύτερο) 28 Φεβρουαρίου 2015


Σχόλιο:
Ένας πολιτισμός που χάθηκε και προσπαθούμε να 
τον διατηρήσουμε με τις φωτογραφίες. Ένας Πειραιάς που έχασε το 90% της δραστηριότητάς του στις μέρες μας. Χιλιάδες θέσεις εργασίας που χάθηκαν από τη δεκαετία του ΄90. Χιλιάδες επαγγελματίες που  έκλεισαν τις επιχειρήσεις τους. Μια από τις αιτίες είναι και η μετάβαση από την αγορά των 11 εκατομμυρίων στην αγορά των 450 εκατομμυρίων. 

















Στο blog που βρισκόσαστε υπάρχουν:
145 αναρτήσεις σε 1.765 προβολές σελίδων
με λογοτεχνία, πολιτιστικά, φωτογραφίες για Εκτελωνιστές
Πίνακας προηγούμενων
 στην ανάρτηση της 12 Ιανουαρίου 2015

Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015

Ο Θανάσης Καναβούρας, εκτελωνιστής, δείχνει τον καημό του στην «Στάση), 24 Φεβρουαρίου 2015



Ο Θανάσης Καναβούρας, εκτελωνιστής, δείχνει τον καημό του στην «Στάση), 24 Φεβρουαρίου 2015




Βορεινοί αντίλαλοι

Στάση

Μπήκε φουριόζος ο άνθρωπος ταλαιπωρημένος και αγανακτισμένος με το αδιάκοπο πάγαινε – έλα για να προλάβει την οικοσκευή του και πισωπάτησε.

Νόμισε φαίνεται πως μπήκε σε λάθος πόρτα και κοίταζε γύρω του σαν χαμένος.

Τράβηξε αναστατωμένος στο σκοπό τελωνοφύλακα[1]. Εδώ δεν είναι το Α΄ Τελωνείο; Ρώτησε.

Γιατί αυτή η ησυχία, αυτή η νέκρα. Έγινε κανένα ατύχημα, κανένα κακό; Εδώ το πρωί γινόταν χαμός.

-Τίποτα τέτοιο δεν έγινε, οι εκτελωνιστές έχουν «στάση εργασίας» τον πληροφόρησε ο σκοπός.
-Θεέ και Κύριε, μουρμούρισε και απομακρύνθηκε.

Ποιος θα το περίμενε ποτέ αυτός ο κόσμος των εκτελωνιστών ο μαθημένος στην κίνηση και στην τρεχάλα, στις φωνές και στη φασαρία του λιμανιού, αυτός ο κόσμος που μετρά το κάθε λεπτό κι αγκομαχά για να συντονίσει στο κάθε χτύπημά του τα δυσκίνητα γρανάζια που λέγεται «κύκλωμα εκτελωνισμού» που κανείς ζαλίζεται να τα απαριθμήσει μόνο, αυτός ο κόσμος της εξαντλητικής δουλειάς ότι θα κατέβαινε σε «στάση εργασίας», διαμαρτυρόμενος για το πικρό ψωμί που πάει να γίνει φαρμάκι σκέτο, για το νέο χαράτσι που δεν το αντέχουν οι ώμοι του, για τον υπερκορεσμό[2] που οδηγεί στον εξευτελισμό και τινάζει στον αέρα το Ταμείο και τη σύνταξη των γηρατειών[3], για την πολιτεία που οι υπηρεσίες της κόβουν αδικαιολόγητα και αυθαίρετα το ψωμί κάποιων για να τα δώσουν σε ευνοούμενους , για την πολιτεία που ποτέ δεν έσκυψε με στοργή στα προβλήματά του, αυτός ο κόσμος του μόχθου και του άγχους ότι σταμάτησε τη δουλειά για λίγες ώρες.

Όμως, αυτές οι ελάχιστες ώρες έφτασαν για να νοιώσει ένας κόσμος ολόκληρος που κινείται στον ίδιο χώρο - τελωνειακοί και λιμενικοί υπάλληλοι, εργάτες και τεχνικοί, φορτηγατζήδες κα ναυτικοί – να νοιώσει μέσα στη σιωπή και στην ερημιά των χώρων τη μαχητική και δυναμική παρουσία ενός καθημερινά αδικούμενου Κλάδου, ενός Κλάδου που δεμένος με τη δουλειά και ζυμωμένος με τον ιδρώτα δεν σκέφτηκε ποτέ ως τώρα να διαμαρτυρηθεί για όσα του γίνονται κατεβαίνοντας σε «στάση εργασίας».

Μαζεμένοι, ηγεσία και συνάδελφοι, στους έρημους χώρους της δουλειάς για να επιβλέπουμε και να παρακολουθούμε τη στάση, συνειδητοποιούσαμε πως ο Κλάδος μας έδινε βροντερά «παρόν» με τη σιωπή. Κι αυτή η «σιωπή» μας για πρώτη ίσως φορά περισσότερο από το δυναμισμό και την καθημερινή μας δραστηριότητα, επέβαλε το δέος και το σεβασμό στους άλλους.

Για μας ήταν μια από  τις λίγες, τις ελάχιστες φορές που νιώθαμε περήφανοι και συγκινημένοι γιατί ζήσαμε το μεγαλείο αυτών των ωρών. Κι όπως στο βάθος , ψηλά στο Λευκό Πύργο, η γαλανόλευκη ριπιζόταν περήφανη στον ψυχρό βαρδάρη, οι ψυχές μας αναγάλλιαζαν  στο σκίρτημα της ελπίδας για μια νέα πορεία , για ένα καινούργιο περήφανο ξεκίνημα του Κλάδου μας.

Θανάσης Καναβούρας
Αναδημοσίευση από την Πανεκτελωνιστική Ιανουάριος Φεβρουάριος 1986




[1] Ο θεσμός του Τελωνοφύλακα έχει καταργηθεί από χρόνια στα Τελωνεία. Ο σκοπός της Τελωνοφυλακής ήταν να φυλήσουν τους υποκείμενους χώρους των Τελωνείων, που έχουν εμπορεύματα που δεν έχουν πληρωθεί οι δασμοί κλπ, είτε αυτοί είναι εστεγασμένοι είτε υπαίθριοι. 

[2] Ήταν αφορμή από ένα καινούργιο διαγωνισμό για απόκτηση πτυχίων εκτελωνιστή. Δεν  είχε εμφανισθεί ακόμα η περίφημη Ενιαία Εσωτερική Αγορά που διέλυσε κυριολεκτικά τους εκτελωνιστές.
[3]  Ο κακός της σημερινής κατάστασης δεν είμαι πλέον η Ελληνική Πολιτεία αλλά η εξουσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που εκτός των άλλων  έχει προγραμματιστεί σύντομα το  Ενωσιακό Τελωνείο, ένα Τελωνείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  Τις συντάξεις δε τις μείωσαν  κατά 40%.

Στο blog που βρισκόσαστε υπάρχουν:
145 αναρτήσεις σε 1.765 προβολές σελίδων
με λογοτεχνία, πολιτιστικά, φωτογραφίες για Εκτελωνιστές
Πίνακας προηγούμενων
 στην ανάρτηση της 12 Ιανουαρίου 2015

Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

Ο Α Ζέρος, β. εκτελωνιστής δένει τους νέους ...... με τους βαρβάρους, 20 Φεβρουαρίου 2015


Ο Α Ζέρος, β. εκτελωνιστής δένει τους νέους  ...... με τους βαρβάρους, 20 Φεβρουαρίου 2015


Περιμένοντας  ……………      τους βαρβάρους

Την αγωνία και την απογοήτευση των κατοίκων της παρηκμασμένης πόλης, μας υπενθυμίζει ποιητικά ο Καβάφης, δείχνοντάς τους, με την ακατανίκητη δύναμη του στίχου τους, να στέκονται μ’ ανημπόρια στις πλατείες και σηκώνοντας με στωικότητα το βαρύ φορτίου τα φθοράς κα της παρακμής της χώρας τους, να περιμένουν μ’  εναγώνια ελπίδα τη λύτρωση από τους βαρβάρους, που σε λίγο θα εισβάλλουν στα τείχη ένδοξοι καταχτητές.

Όσο κι’ αν οι «βάρβαροι» τοποθετούνται χρονικά στην εποχή της πτώσης της Ρώμης, όσο κι’ αν από τότε που γράφηκαν πέρασαν αρκετές δεκάδες χρόνια, θ’ αντιπροσωπεύουν πάντα το αναπότρεπτο  ίσως κι’ ευκταίο , που κάθε άνθρωπος απογοητευμένος θα περιμένει νάρθει κάποτε σαν λυτρωτική κάθαρση. Σ’   οποιονδήποτε χρόνο, σ’ όποια δυσάρεστη κατάσταση, παντού όπου πλανάται η φθορά κι’ η παρακμή θάχουν τη θέση τους οι στοίχοι- σύμβολο της ελπίδας και του κρυφού πόθου για την αλλαγή προς το καλύτερο αύριο.

…………………………………………………………………………………….
Κοίταξα τον πρεσβύτη Εκτελωνιστή καθώς ξεμάκραινε σκυφτός από το βάρος της ηλικίας της πικρίας και της απογοήτευσης. Μια ζωή γεμάτη τίμια κι’  αδιάκοπη δουλειά για το ψωμί – η μισή. Η άλλη μισή δοσμένη με αλτρουισμό στην υπηρέτηση των συμφερόντων των άλλων – στον συνδικαλισμό. Στην ενεργό δράση ακόμα ο γέρος, δε διστάζει να φανερώνει στον συνομιλητή  του την αμείλικτη αλήθεια: «Δεν βλέπω πως μπορεί να γίνει τίποτε», λέει και συμπληρώνει: «Σε σας τους νέους[1] ανοίγονται οι ορίζοντες, σεις θα μπορέσετε ασφαλώς να υψώσετε το επάγγελμα κει που τού πρέπει». 

Μα  ………..   εμείς οι νέοι, τα «παιδιά», οι «εξτρεμιστές», οι «αχόρταγοι», οι «τρελοί», εμείς μπαρμπούλη μου; Από μας τους  ………..   βαρβάρους περιμένει το επάγγελμα.

Κουνάει το κεφάλι του, υψώνει τους ώμους και ρωτά : «Μήπως υπάρχει κι’ άλλη λύση;» Και ξεμακραίνει απόλυτα σίγουρος γι’ αυτό που είπε, παίρνοντας μαζί του θαρραλέα την ευθύνη για την κατάπτωση του Εκτελωνιστικού Επαγγέλματος.

Πόσοι στ’ αλήθεια τέτοιοι ελπίζουν περιμένοντας τους νέους ! Και πόσοι εκεί που κατρακύλησε το επάγγελμα δεν θυμούνται τον στίχο του Ποιητή:

«Ο άνθρωποι αυτοί είναι μια κάποια λύση»[2].

Α. Ζέρος

Αναδημοσίευση από τον Βοηθό Εκτελωνιστή Μάρτιος 1968



[1]  Η σημερινή εποχή, η εποχή της ψηφιοποίησης των διαδικασιών και στα Τελωνεία έχει και φοβιστικά  και δημιουργικά διλήμματα  είναι λοιπόν επίκαιρο ένα άρθρο  προς 47 χρόνων.

[2]  Περιμενοντας τους βαρβαρους

-Τι περιμενουμε στην αγορα συναθροισμενοι?
Ειναι οι βαρβαροι να φθασουν σημερα.

-Γιατι μεσα στην Συγκλητο μια τετοια απραξια?
Τι καθοντ'οι Συγκλητικοι και δεν νομοθετουνε?

Γιατι οι βαρβαροι θα φθασουν σημερα.
Τι νομους πια θα καμουν οι Συγκλητικοι?
Οι βαρβαροι σαν ελθουν θα νομοθετησουν.

-Γιατι ο αυτοκρατωρ μας τοσο πρωϊ σηκωθη,
και καθεται στης πολεως την πιο μεγαλη πυλη
στον θρονο επανω, επισημος, φορωντας την κορωνα?

Γιατι οι βαρβαροι θα φθασουν σημερα.
Κι ο αυτοκρατωρ περιμενει να δεχθει
τον αρχηγο τους. Μαλιστα ετοιμασε
για να τον δωσει μια περγαμηνη. Εκει
τον εγραψε τιτλους πολλους κι ονοματα.

-Γιατι οι δυο μας υπατοι κ'οι πραιτορες εβγηκαν
σημερα με τες κοκκινες, τες κεντημενες τογες,
γιατι βραχιολια φορεσαν με τοσους αμεθυστους,
και δαχτυλιδια με λαμπρα, γυαλιστερα σμαραγδια,
γιατι να πιασουν σημερα πολυτιμα μπαστουνια
μ'ασημια και μαλαματα εκτακτα σκαλισμενα?

Γιατι οι βαρβαροι θα φθασουν σημερα,
και τετοια πραγματα θαμπωνουν τους βαρβαρους.

-Γιατι κ'οι αξιοι ρητορες δεν ερχονται σαν παντα
να βγαλουνε τους λογους τους, να πουνε τα δικα τους?

Γιατι οι βαρβαροι θα φθασουν σημερα
κι αυτοι βαρυουντ'ευφραδειες και δημηγοριες.

-Γιατι ν'αρχισει μονομιας αυτη η ανησυχια
κ'η συγχυσις. (Τι προσωπα τι σοβαρα που εγ@ιναν).
Γιατι αδειαζουν γρηγορα οι δρομοι κ'η πλατεες,
κι ολοι γυρνουν στα σπιτια τους πολυ συλλογισμενοι?

Γιατι ενυχτωσε κ'οι βαρβαροι δεν ηλθαν.
Και μερικοι εφθασαν απ'τα συνορα,
και ειπανε πως βαρβαροι πια δεν υπαρχουν.

Και τωρα τι θα γενουμε χωρις βαρβαρους.
Οι ανθρωποι αυτοι ησαν μια καποια λυσις.

Στο blog που βρισκόσαστε υπάρχουν:
145 αναρτήσεις σε 1.765 προβολές σελίδων
με λογοτεχνία, πολιτιστικά, φωτογραφίες για Εκτελωνιστές
Πίνακας προηγούμενων
 στην ανάρτηση της 12 Ιανουαρίου 2015

Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

Δημήτρης Καπιδάκης, εκτελωνιστής και σκιτσογράφος, γελοιογραφίες με επαγγελματισμό, (Μέρος Δεύτερο) 17 Φεβρουαρίου 2015


Δημήτρης Καπιδάκης, εκτελωνιστής και σκιτσογράφος, γελοιογραφίες  με  επαγγελματισμό, (Μέρος Δεύτερο) 17 Φεβρουαρίου 2015












Στο blog που βρισκόσαστε υπάρχουν:
145 αναρτήσεις σε 1.765 προβολές σελίδων
με λογοτεχνία, πολιτιστικά, φωτογραφίες για Εκτελωνιστές
Πίνακας προηγούμενων
 στην ανάρτηση της 12 Ιανουαρίου 2015


Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό


Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2015

Ο Γεώργιος Χαλδαίος, εκτελωνιστής καυτηριάζει τη φορολογία των παρκομέτρων 12 Φεβρουαρίου 2015



Ο Γεώργιος Χαλδαίος, εκτελωνιστής καυτηριάζει τη φορολογία των παρκομέτρων 12 Φεβρουαρίου 2015


Τα Παρκόμετρα εις τα Τελωνεία

Προς την εφημερίδα «Ο ΕΚΤΕΛΩΝΙΣΤΗΣ»
Ενταύθα
Κύριες Διευθυντά,
Παρακαλώ όπως δημοσιεύσετε την παρούσα επιστολή μου, προκειμένου, ίσως, να ευρεθή αρμόδιος και να επιληφθή της εν συνεχεία αναφερμένης ανωμαλίας. Πρόκειται περί του εξής γεγονότος.

Συνεπής με την γνωστή παροιμία «τρώγοντας έρχεται η όρεξη» οι Δήμοι, μιμούμενοι αλλήλους, τοποθετούν παρκόμετρα[1] όπου προφθάσουν μέχρι σημείου να μη αφήσουν πεζοδρόμιο χωρίς τον αντιπαθητικό αυτόν εισπράκτορα, ενώ προεισπράττουν  βέβαια από όλα τα αυτοκίνητα τον σχετικό φόρον χρήσεως πεζοδρομίου.

Εφαρμόζοντας λοιπόν την ως άνω «μόδα» τοποθέτησαν παρκόμετρα και εις τα Τελωνεία. Και εις μεν το Τελωνείο Αθηνών ως και εις το Τελωνείο του παλαιού Αερολιμένος, με την παρέμβαση των φίλεργων και αξιότιμων Διευθυντών αυτών, εξηρέθη αρκετός χώρος διά την προσέγγισιν των αυτοκινήτων προς παραλαβή των τελωνιζόμενων εμπορευμάτων και γενικότερων των μετ’ αυτού συναλλασσομένων , δεν συνέβη όμως το ίδιον και εις το Τελωνείο του νέου Αεροδρομίου, τοποθετημένων παρκόμετρων εις όλους τους πλησίον των αποθηκών αυτού χώρους, μη δυνάμενου πλέον να προσεγγίσουν τα εντεταλμένα δια την παραλαβή των διακινούμενων εμπορευμάτων αυτοκίνητα. Διότι, ή είναι κατειλημμένος ο χώρος ή εις περίπτωσιν καταβολής του αντιτίμου σταθμεύσεως, θα υποχρεωθούν να καταβάλουν βαρύτατο πρόστιμο λόγω της συνήθους καθυστερήσεως παραλαβής των εμπορευμάτων.

Εκτός όμως της ανωτέρω αδιανόητου περιπτώσεως, ουδεμία έχει ληφθεί πρόνοια δια τους ανελλιπώς μετά του προαναφερθέντος Τελωνείου συναλλασσομένους εκτελωνιστές, σίτινες μεταβαίνουν εκεί προς διεκπεραίωση μικροσυναλλαγών, εκ των οποίων θα αποκομίσουν το προς το ζειν ημερομίσθιο.

Θεωρώντας άδικον την καταβολή ατού τούτου του ημερομισθίου μας εις τον αχόρταγο νέον κορβανά του Δήμου, απετάθημεν εις τον Διευθυντή του νέου Τελωνείου Αερολιμένος, όστις, πλην της επικαλεσθείσης αναρμοδιότητας, ουδέν άλλον ενδιαφέρον επέδειξε!

Παράκληση λοιπόν όπως επιληφθείτε της δημοσιεύσεως της παρούσης και αποταθείτε όπου δει προς εξάλειψη ενός κραυγαλέου, όσον και παρανόμου, ατόπου.

Μετά τιμής
ΓΕΏΡΓΙΟΣ ΧΑΛΔΑΙΟΣ
Εκτελωνιστής

Αναδημοσίευση από τον Εκτελωνιστή της 1ης Ιανουαρίου 1972



[1] Μετά από σαράντα και χρόνια η φορολογική πολιτική  είναι αντιπαραγωγική. Ακόμα και σήμερα στο Αεροδρόμιο δεν υπάρχει χώρος στάθμευσης για τους εκτελωνιστές.  Εκείνη την εποχή υπήρχε μεγάλη προσέλευση εκτελωνιστών στα αεροδρόμια. Αυτό σήμαινε ότι η ελληνική μεταποίηση ζητούσε πρώτη ύλη, δείγματα, ανταλλακτικά μηχανών. Ο εφοπλισμός ζητούσε ανταλλακτικά για τα φορτηγά πλοία. Οι φαρμακοβιομηχανίες την πρώτη τους ύλη. Τα πάντα δηλώνουν θέσει εργασίας, περισσότερα μεροκάματα. Έρχεται η θεωρία των Δήμων να βάλλει παρκόμετρα, έμμεσα, φόρους στην παραγωγική διαδικασία.  

Στο blog που βρισκόσαστε υπάρχουν:
145 αναρτήσεις σε 1.765 προβολές σελίδων
με λογοτεχνία, πολιτιστικά, φωτογραφίες για Εκτελωνιστές
Πίνακας προηγούμενων
 στην ανάρτηση της 12 Ιανουαρίου 2015

Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό

Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2015

Εφημερίδα Κτίριο 27, Ενημέρωση για τα εμπορεύματα στο αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος σε θέματα Τελωνείου και Μεταφοράς. Αριθμός φύλλου 6, 7 Ιανουαρίου 2015



Εφημερίδα Κτίριο 27, Ενημέρωση για τα εμπορεύματα στο αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος σε θέματα Τελωνείου και Μεταφοράς. Αριθμός φύλλου 6,  7 Ιανουαρίου  2015



Αναδημοσιεύουμε την εφημερίδα «Κτίριο 27» για να γίνει ευρύτερα γνωστός ο παλμός του εκτελωνιστικού επαγγέλματος την προηγούμενη δεκαετία. Τότε κυκλοφόρησε σε επτά φύλλα και σε τιράζ 100 φύλλων.









Στο blog που βρισκόσαστε υπάρχουν:
145 αναρτήσεις σε 1.765 προβολές σελίδων
με λογοτεχνία, πολιτιστικά, φωτογραφίες για Εκτελωνιστές
Πίνακας προηγούμενων
 στην ανάρτηση της 12 Ιανουαρίου 2015

E-mail = ggioggaras@Gmail.com

Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό

Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2015

Ο Στέλιος Γεράνης Εκτελωνιστής θυμάται την Μάντρα της Κοκκινιάς, 5 Φεβρουαρίου 2015



Ο Στέλιος Γεράνης Εκτελωνιστής θυμάται την Μάντρα της Κοκκινιάς, 5 Φεβρουαρίου 2015



ΜΑΝΤΡΑ ΚΟΚΚΙΝΙΑΣ

17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1944

Μες σε μια μάντρα[1] ζήτησαν να πνίξουν μια γενιά
Που ευωδίαζαν στα στήθια της, της λευτεριάς οι ανθώνες
Κ’ ύψωνε αδούλωτες κραυγές, τα θρυλικά χωνιά
Π’ ορμήνευαν κάθε καρδιά και μίλαγαν γι’ αγώνες.

Νομίσαν πως με θάνατους, κρεμάλες και σχοινιά
Πνίγεται ο πόθος του λαού κ’ η λεβεντιά της νιότης
Μα δεν τη σφυγμομέτρησαν καλά την Κοκκινιά
Που δεν τη λύγισε κανείς φασίστας και προδότης.

Κ’ έτσι αφού σώπασε ο φονιάς τις σάρκες να τρυπά
Κ’ αντίκρυ τους σωριάστηκαν νεκρά τα παλληκάρια
Διατάξαμε τη σάλπιγγα του μίσους να χτυπά
Και φύγαν παίρνοντας μαζί τους σκλάβους στα Χαϊδάρια[2].

Μ’ αντί να πάρουν λάφυρο της νιότης την ορμή
Και να σκορπίσουν την ερμιά, το φόβο, την αντάρα
Αφήσαν μίσος στις καρδιές και μάζεψαν ντροπή
Και πλήρωσαν πανάκριβα της μάνας την κατάρα.

(Από τη συλλογή ¨Μνήμη Βομβαρδισμού)

Στέλιος Γεράνης
Αναδημοσίευση από τον Εκτελωνιστή της 1 Νοεμβρίου 1978




[1] Το Μπλόκο της Κοκκινιάς έχει μείνει στην ιστορία ως τραγωδία για τη Νίκαια, κατά την οποία διεξήχθησαν ομαδικές εκτελέσεις στην περιοχή από τα κατοχικά στρατεύματα των Γερμανών.
Στα τέλη του 1943 η πλειονότητα των κατοίκων της Κοκκινιάς ήταν οργανωμένοι ή υποστήριζαν ανοιχτά το ΕΑΜ. Με τη μάχη της Κοκκινιάς, στις 6 - 8 Μάρτη του '44, η επικράτηση των δυνάμεων του ΕΛΑΣ κατέστησε την πόλη «ελεύθερο έδαφος», μέσα στην κατεχόμενη Αθήνα, για περίπου έξι μήνες.
Λίγους μήνες μετά, όμως, η πόλη βρέθηκε στο στόχαστρο των Γερμανών και των συνεργατών τους.
Γύρω στις 3 τα ξημερώματα της Πέμπτης 17 Αυγούστου 1944, δεκάδες μηχανοκίνητα και πεζοπόρα τμήματα του Γερμανικού στρατού μαζί με Γερμανούς και Έλληνες ταγματασφαλίτες εισέβαλαν στη Νίκαια και την περικύκλωσαν. Τις πρώτες πρωινές ώρες, οι ταγματασφαλίτες απαίτησαν από τους άνδρες ηλικίας 14-60 ετών να εμφανιστούν στην κεντρική πλατεία (πλατεία Οσίας Ξένης) προκειμένου να ελεγχθούν.
Τότε οι Γερμανοί εισέβαλαν στα σπίτια και όσους εντόπιζαν στα σπίτια τους ή στις γύρω γειτονιές, τους εκτελούσαν επί τόπου. Έπειτα από μερικές ώρες περίπου 20.000 Νικαιώτες βρίσκονταν στην πλατεία και εκεί ξεκίνησαν οι δωσίλογοι (φορώντας κουκούλες για να μην αναγνωρίζονται) να υποδεικνύουν στους Ναζί τους Έλληνες πατριώτες. Αυτοί οδηγούνταν στη Μάντρα της Νίκαιας (μερικά στενά μακριά από την πλατεία) με την κατηγορία ότι ήταν κομμουνιστές και εκτελούνταν ομαδικά. Ταυτόχρονα με τις ομαδικές εκτελέσεις, οι Γερμανοί λεηλάτησαν και έκαψαν δεκάδες σπίτια. Στο τέλος της ημέρας χιλιάδες πτώματα μεταφέρθηκαν και θάφτηκαν στο Γ' Νεκροταφείο Νικαίας, ενώ περίπου 8.000 Κοκκινιώτες οδηγήθηκαν ως όμηροι στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου.
Ο τόπος εκτέλεσης είναι κοντά στην πλατεία της Οσίας Ξένης στη μάντρα ενός ταπητουργείου στη συμβολή των οδών Κιλικίας και Θειρών. Η μάντρα του υφαντουργείου Παγιασλή γεμίζει με παλικάρια. Ο Γερμανός δήμιος που βρίσκεται στο πόστο του μέσα στη Μάντρα πίνει συνέχεια ούζο και με το όπλο του συνεχώς εκτελεί. Πίνει, βρίζει, εκτελεί και συνεχώς αναφωνεί «άλλες κόμουνιστ καπούτ», («Όλοι οι κομμουνιστές θα πεθάνουν»). Στη Μάντρα του Μπλόκου εκτελέστηκαν εκείνη την ημέρα 72 άντρες .

[2] Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, δημιουργήθηκε στο Χαϊδάρι από τα SS ένα από τα σκληρότερα στρατόπεδα συγκέντρωσης.


Στο blog που βρισκόσαστε υπάρχουν:
145 αναρτήσεις σε 1.765 προβολές σελίδων
με λογοτεχνία, πολιτιστικά, φωτογραφίες για Εκτελωνιστές
Πίνακας προηγούμενων
 στην ανάρτηση της 12 Ιανουαρίου 2015

Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό