Ο Γιώργος Ζωγράφος εκτελωνιστής, γράφει ότι « Υπάρχει και η άλλη διάσταση» 25 Οκτωβρίου 2014

Ο Γιώργος Ζωγράφος εκτελωνιστής, γράφει ότι  « Υπάρχει και η άλλη διάσταση» 25 Οκτωβρίου 2014

Για να ξεχάσουμε και λίγο τα βάσανα

Έγινε πριν λίγες μέρες.

Έγινε σε αίθουσα συναυλιών του Δήμου Αθηναίων. Στην συναυλία είχαν προσκληθεί και παραβρέθηκαν προσωπικότητες – Έλληνες και ξένοι – του πνευματικού και εμπορικού κόσμου.

Μετά το τέλος της εκδήλωσης ο Δήμαρχος με ορισμένους από τους εκλεκτούς καλεσμένους του και μέλη της ορχήστρας πήγαν σε μια ταβέρνα στον Κολωνό.[1] Και ενώ απολάμβαναν τους νόστιμους μεζέδες και το υπέροχο κρασί, ένα μέλος της ορχήστρας 80 ετών – αν δεν κάνω λάθος – σηκώθηκε όρθιος και απευθυνόμενος στους συνδαιτυμόνες είπε:

Ξέρετε κύριοι που βρισκόμαστε; Στον Κολωνό . Στον Κολωνό για τον οποίο ο Σοφοκλής [2]έγραψε μια από τις ξακουστές τραγωδίες του……………

Και χωρίς άλλα λόγια άρχισε να απαγγέλει -  χωρίς χειρόγραφο αποστήθους- το μονόλογο του Οιδίποδα:

«Ήρθες στα μέρη, ξένε, τα ομορφότερα του αλογοτρόφου τόπου μας : στον ξακουστό Κολωνό. Εδώ όπου το γλυκόλαλο τ’ αηδόνι συχνάζει περισσότερο απ’ οπουδήποτε αλλού. Και γλυκομύρεται σε ολόχλωρα ρουμάνια και κελαηδάει, βαθειά κρυμμένα μέσα στον πυκνό κισσό και στο απάτητο του Θεού το άγιο δάσος , το μυριόκαρπο, το ανήλιαγο και απάνεμο απ’ όλες τις χειμωνιάτικες μπόρες.

 Εδώ όπου ο βακχευτής Διόνυσος [3]συνηθάει συχνά να μονιάζει περιτριγυρισμένος από τις θεϊκές του τις βυζάστρες. Εδώ που κάθε μέρα, με τη δροσιά απ’ τα ουράνια, ανθίζει ωριοφούντωντος ο νάρκισσος και ο χρυσόξανθος ο κρόκος.

Εδώ, που οι ακοίμητες βρυσομάνες από το Κηφισσού το ρέμα ποτέ δεν λιγοστεύουν να στριφογυρνούν, μα πάντα, όλες τις μέρες, τα καθάρια τους νερά κυλούνε προς τους κάμπους της πλατύστηθης της γης και τους κάνουν να καρπίζουν πλούσια.

Εδώ που οι Μούσες, δεν αποστράφηκαν ποτέ τον τόπο αυτόν. Και εδώ ακόμα, βλασταίνει ένα δένδρο που πουθενά αλλού δεν βλάστησε ποτέ; Η σταχτόχλωρη εληά, που απάνω της έχουν πάντα ανοιχτά τα μάτια ο Ζευς και η γλαυκόφθαλμη Αθηνά. Σ’ αυτή τη γη βρίσκεσαι ξένε, που έχει καύχημά της και καμάρι, τα ωραία της τα άλογα τα διαλεχτά και τις θάλασσες πάνω την πρωτιά της.»

Το ακροατήριο, που είχε μείνει από ώρα άφωνο, ξέσπασε σε χειροκροτήματα και επευφημίες. Ο Δήμαρχος και οι φίλοι του αποθέωσαν τον έκτακτο ερμηνευτή, που δε ήταν άλλος από τον παληό γνωστό και αγαπημένο συνάδελφο (συνταξιούχο πλέον) τον Πέτρο Έξαρχο.

Εμείς τι άλλο να προσθέσουμε σ’ αυτό το μικρό κείμενό μας, εκτός από το ότι, ένα μέλος μίας εκτελωνιστικής οικογένειας, που πρόσφερε άπειρες υπηρεσίες στο αγαπημένο μας επάγγελμα, εξακολουθεί να εξυψώνει τον άνθρωπο.

Ναι, εμείς δεν περιμένουμε τίποτα διαφορετικό από κάποιους που η τιμή και η αξία αποτελούν τρόπο ζωής

Γ.Ζ. (Γιώργος Ζωγράφος)

Αναδημοσίευση από τον Πανεκτελωνιστική Ιούλιος Αύγουστος 1997

---

[1] Ο Κολωνός είναι συνοικία της Αθήνας, που βρίσκεται στη δυτική πλευρά του δήμου Αθηνών. Συνορεύει με τις συνοικίες Ακαδημία Πλάτωνος,Σεπόλια και Αττική ενώ τα όριά του στα δυτικά φτάνουν μέχρι τη Λεωφόρο Κηφισού. Διασχίζεται από την οδό Λένορμαν και εξυπηρετείται από τη γραμμή 2 του μετρό και το σταθμό Λαρίσης, αλλά και από τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο και το σταθμό Αττικής. Ο Κολωνός είναι πυκνοκατοικημένη περιοχή με ελάχιστους ακάλυπτους χώρους. Ανοικοδομήθηκε έντονα κυρίως τις δεκαετίες του 1960 και 1970. O λόφος του Ιππίου Κολωνού (37°59.7′N 23°42.9′E) είναι τμήμα της συνοικίας. Στην αρχαιότητα ο Κολωνός θεωρούνταν ο πιο αριστοκρατικός δήμος της αρχαίας Αθήνας. Ήταν παραποτάμιος δήμος και τον διέσχιζε ο ποταμόςΚηφισός, ο οποίος σήμερα έχει υπογειοποιηθεί κάτω από τη λεωφόρο Κηφισού.

[2] Ο Σοφοκλής (496 π.Χ.- 406 π.Χ.) (στα αρχ. ελλ. Σοφοκλῆς ὁ Σοφίλλου ὁ ἐκ Κολωνοῦ) ήταν Έλληνας τραγικός ποιητής της κλασικής εποχής. Αυτός, ο Αισχύλος και ο Ευριπίδης είναι οι τρεις τραγικοί ποιητές των οποίων έχουν σωθεί ολοκληρωμένα έργα. Σύμφωνα με αρχαίες μαρτυρίες φαίνεται ότι έγραψε περίπου 120 έργα, από τα οποία παραδίδονται ολοκληρωμένες μόνο επτά τραγωδίες. Ολοκληρωμένες τρταγωδίες του είναι η Αντιγόνη (περί το 442) η Ηλέκτρα (περί το 413). Άλλα έργα του που έχουν διασωθεί είναι Τραχίνιαι, Οιδίπους Τύραννος, Αίας, Φιλοκτήτης, Οιδίπους επί Κολωνώ.

[3] Ο Διόνυσος, επίσης Διώνυσος, γιος του θεού Δία, ανήκει στις ελάσσονες πλην όμως 

σημαντικές θεότητες του αρχαιοελληνικού πανθέου, καθώς η λατρεία του επηρέασε σημαντικά τα θρησκευτικά δρώμενα της ελλαδικής επικράτειας.. Ο Διόνυσος ωςμυθολογική οντότητα «δεν είναι μήτε παιδί ούτε άντρας, αλλά αιώνιος έφηβος, καταλαμβάνοντας μια θέση ανάμεσα στα δύο». Με αυτή τη μορφή, αντιπροσωπεύει «το πνεύμα της ενέργειας και της μεταμορφωτικής δύναμης του παιχνιδιού» γεμάτο πονηριά, εξαπάτηση και στρατηγικές που υποδεικνύουν είτε τη θεϊκή σοφία ή το αρχέτυπο του Κατεργάρη, παρόν σε όλες σχεδόν τις μυθολογίες του κόσμου. Ο Διόνυσος, επίσης, συνδέεται με τη γονιμότητα, μέσω του εκπληρωμένου έρωτα και το επίγραμμα του Ανακρέοντα στον θεό αρχίζει με τις λέξεις «Ω Κύριε, που σύντροφοί σου στο παιχνίδι είναι ο ισχυρός Έρως, οι μαυρομάτες νύμφες και η Αφροδίτη!».

Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό

E-mail = ggioggaras@Gmail.com Για αγορά βιβλίων πατήστε εδώ