Ο Λεωνίδας Γρίζος, Εκτελωνιστής και ποιητής, 2 Οκτωβρίου 2014

Ο Λεωνίδας Γρίζος, Εκτελωνιστής και ποιητής, 2 Οκτωβρίου 2014

Ένα παραμύθι απ' το Βιετνάμ

Γρίζος, Λεωνίδας

Εκδόσεις Ουλαλούμ

Σελίδες: 151

Έτος Έκδοσης: 1972

Επιμελητής:             Γκόσπας, Θωμάς

Τόπος έκδοσης:      Πειραιάς

Ένα ποίημα από τη συλλογή του

ΜΕΛΛΟΝ Παιδιά μας Όταν ολόγυμνοι πάνω στη χλόη ή τη ζεστή αμμουδιά σφίγγετε ψηλά στην αγκαλιά την ακριβή σας και την αγαπημένη της ματιά σμίγετε με τη δική σας την ώρα εκείνη που έρωτα αγνό τρυγάτε

κι εφραίνεται και την δυονώ σας το κορμί μη!ω!μη! εμάς τους πεθαμένους μη γροικάτε Η όταν σ’ ανθοσπαρμένες απλωσιές γλεντάτε με τραγούδια, με χορούς και με γεμάτες κούπες το χάρο αψηφάτε με κληματόφυλλα στεφανωμένοι ελεύθεροι από παλιές προκαταλήψεις Κι από τους δάφνηνους καπνούς διονυσιασμένοι μη!ω!μη! τον κόπο δεν αξίζει τότε να μας μελετάτε Μα όταν τις ξάστερες βραδιές μ’ άδολο μάτι τον Ουρανό θωρείτε στη χλόη ξαπλωμένοι και πιάνετε κουβέντα μυστικιά με τ’ άστρα κατάμονοι και νεραϊδοκρουσμένοι τότε  …… τότε για μια στιγμή μονάχα αναπολείστε και τις δικές μας τις νυχτιές στο Μακρονήσι μόνο για μια στιγμή κι ύστερα πάλι συνεχίστε.

ΑΠΟΔΟΣΗ ΠΟΤΑΡΙΑΣΜΩΝ ΣΤΟΝ ΝΑΖΙΜ

Αναδημοσίευση από το «Εκτελωνιστικό Βήμα» του Δεκεμβρίου 1985

Άραγμα

Άργησα:

Αλλ΄ ήλθα ν΄απαγκιάσω στ΄ αραξοβόλι

σα ταλαιπωρημένο τρεχαντήρι

από την άγρια τραμουντάνα.

Με μέθαγε βλέπεις στ΄ ανοιχτά

το σκαμπανέβασμα, τότε

Τ΄ αχόρταγα μάτια μου δε κουράστηκαν

ποτέ ν΄ αγκαλιάζουν κάθε λογής ομορφιά,

πότε θαλασσοδαρμένους κάβους άγριους

πότε ηλιόλουστα αμμουδερά νησιά,

άγνωστα σε πολλούς μα τόσο δικά μας.

Πρυμνίσια μπουκαδούρα όμως

τα μάτια της , μ΄ έφεραν κατά δω

ερωμένη ………………ποίηση

Λεωνίδας Γρίζος

Επανέκδοση από τον «Εκτελωνιστή» 1 Οκτωβρίου 1966 φύλλο 538

Ου ψευδομαρτυρήσεις

Στης μοναξιάς την κρύα πέτρα

Μη κι΄ είσαι απόψε καθισμένη

κι΄ απίθωσες το πρόσωπό σου

στ’ αγαπημένα κι’ άδεια τώρα χέρια;

Μη κι’ είσαι απόψε άρρωστη;

Μη κι’ είσαι απόψε λυπημένη;

Την άγρια τούτη νύχτα

μη και κοιμάσαι μοναχή σου;

Μη και σε πίκραναν οι άνθρωποι

κι’ έγινε δύσκολη η ζωή σου;

Μη κι’  έτρεξ’ απ’  τα μάτια δάκρυ;

Μη και σε τρόμαξ’  η σιωπή σου;

Αυτούς τους στίχους προειδοποιώ

μη τύχει και τους πάρεις μετρητοίς, χρυσή μου

απόψε κάποια αντίζηλός σου σε φουμάρει,

η μούσα. Αυτή (κι’  όχι εγώ) ριμάρει.

Από την κυκλοφορούσα συλλογή του συναδέλφου κ. Λεωνίδα Γρίζου

Επανατύπωση από τον ¨Εκτελωνιστή 2 Οκτωβρίου 1967 φύλλο 561

Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό

E-mail = ggioggaras@Gmail.com Για αγορά βιβλίων πατήστε εδώ