Ο Βαγγέλης Λισμάνης εκτελωνιστής για την κατάργηση των πυρηνικών όπλων, 1 Νοεμβρίου 2014

Ο Βαγγέλης Λισμάνης εκτελωνιστής για την κατάργηση των πυρηνικών όπλων, 1 Νοεμβρίου 2014

Μικρή συμβολή στον μεγάλο αγώνα που γίνεται τούτες τις μέρες σε παγκόσμια κλίμακα για την κατάργηση των πυρηνικών όπλων και του πολέμου γενικότερα.


Στα νησιά της Αλήθειας 

Σαράντα χρόνους τρέμουνε η Ανατολή κι   η Δύση
του Άρη την οργή ..........
Πύραυλος "πάντα επί σκοπόν" και βόμβες "πάντα εν πτήσει" ........
Και δυό "κουμπιά " που αν πατηθούν πτώματα θα γιομίσει
κι ερείπια όλη η γη ...............
κλώθουν οι Μοίρες σκυθρωπές ......Κι' ο Χάρος το δρεπάνι
στο ακόνι του περνά ...........

Μιαν ολοούρανη αστραπή την κόψη του έχει κάνει
για να θερίσει ολάκερο της γης τ' ανθρωπομάνι
με μια του δρεπανιά..............

Και γω που κοίταζα έκθαμπος τα θαύματά σου, ω Γνώση
επιστημονική ...........
και σ' είχα για το Λυτρωτή  που τόντι θα μας σώσει! ....
Τώρα απ' τ'  αητονύχια σου και ποιος θα μας γλυτώσει
μοίρα μας τραγική !

                             II

Ω, γίνου απόψε, λύρα μου, Σειρήνες, πλάνο στόμα
και σκόρπισε γητειές
να λάμψουν διαμαντόπετρες τα δάκρυά μου στο χώμα
και της ψυχής μου οι στεναγμοί να ξαπλωθούν στο γιώμα
τσιγγανοδοξαριές!.....
Και συ που καταπρόδωσες κάθε μου ελπίδα, Σκέψη
φίνου φωτοσαϊτιά
κι' οδήγαμε να βρω αλλού ότι από τη γη έχεις κλέψει
απόψε που ότι χαρωπό μέσα μου έχει στερέψει
και κλέγει μου η Καρδιά !.....
Στ' αστέρι που αργοκυλάει σε πλάτια μυροφόρα
- μακρυά, πολύ μακρυά-
κάμε ν΄ανοίξει η γης φτερά να φτερουγίσει τώρα
και στης Αλήθειας τα νησιά, στων Αγαπώ τη χώρα
ν' αράξει απαλά.

                               III

Τ' αγέρι μόσχος και μεθά ............ Και είναι όλα μαγεμένα
δάση, σπηλιές, νερά ..........
Κι' ούτε παλάτι  ούτε βωμός ούτε μνημείο κανένα ..........
Πλανιούνται αλήτες οι θνητοί, γυμνοί ...... Και σαλεμένα
έχουν τα λογικά .........
Κια παίρνουν  -δίνουν  γελαστοί ολημερίς. λουλούδια
κοχύλια και καρπούς ......
Κι' ως πανηγύρι νάχουμε ...... γέλια χοροί, τραγούδια!.....
Σαλεύει κι' ο δικός σου νους και παίρνεις γι' αγγελούδια
και ημίθεους τους θνητούς !...
Πάναγνη Νύμφη που σκορπάει τα χάδια, το φιλί της
όποια κι' αν απαντάς
και νιώθεις πλούσιος ο φτωχός, άρχοντας ο αλήτης!......
Άρωμα  ανιών η ανάσα της........... Τα χείλη της μηλίτης ......
Και πίνεις  ....... και μεθάς........
και ξύπνιος σ' όνειρα γλυστράς θωρώντας τη στα μάτια
κι' ως σου γλυκομιλεί
πουλιά τριλίζουν και γελούν σ' ανθοσπαρμένα πλάτια
κάστρα φαντάζουν οι σπηλιές κι' ολόχρυσα παλάτια
και πύργοι από γυαλί !......

                             IV

Ω! και να μπόρουν, λύρα μου, θεϊκιά να είχα χάρη
με μια μου δοξαριά
να ορθώνονταν τα πτώματα τόσων πολέμων φάροι!
και να φωτίζαν την τροχιά  πόχει η Αλήθεια πάρει
κι' έχει χαθεί μακρυά

Βαγγέλης Λισμάνης

Αναδημοσίευση απο το Εκτελωνιστικό Βήμα Ιούλιος 1982




Κυκλοφόρησε και το θεατρικό έργο του "Μέσα στις φλόγες της Αγάπης"

E-mail = ggioggaras@Gmail.com Για αγορά βιβλίων πατήστε εδώ

Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό