Ο Αλέκος Αλεξιάδης, εκτελωνιστής γράφει: « Προβληματισμοί για το μέλλον του εκτελωνιστή», 19 Νοεμβρίου 2014

Ο Αλέκος Αλεξιάδης, εκτελωνιστής γράφει: « Προβληματισμοί για το μέλλον του εκτελωνιστή», 19 Νοεμβρίου 2014

Οι προβληματισμοί μου για την πορεία και τους κινδύνους τους οποίους  αντιμετωπίσει το επάγγελμα του εκτελωνιστή, είχαν αφετηρία πριν ακόμη η Ελλάδα γίνει ομότιμο μέλος των Ευρωπαϊκών Κενοτήτων. Και τα θέμα το θέσαμε τότε επίσημα (1980) στο αρμόδιο Υπουργείο Οικονομικών με αποτέλεσμα την συμμετοχή των Εκτελωνιστών στην Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή εναρμόνισης της εκτελωνιστικής Νομοθεσίας, και την σθεναρή στάση των Ελληνικών Κυβερνήσεων στην Κομισιόν για την αναγνώριση της ύπαρξης του, βάσει της εθνικής μας Νομοθεσίας παρά της αντίδραση ορισμένων χωρών της ΕΟΚ.

Όμως δεν θα ωφελούσε σήμερα να επεκταθώ σε ιστορικά γεγονότα αφού φτάσαμε στο σήμερα όπου εξακολουθεί να «υπάρχει» το επάγγελμα του εκτελωνιστή. Με αφετηρία λοιπόν το 1985, ξεκίνησε μια πορεία στις χώρες της Ευρωπαϊκής Κοινότητας με στόχο την εφαρμογή της ενιαίας εσωτερικής αγοράς που προβλέπεται να ολοκληρωθεί στο τέλος του 1992.[1]

 θα αναφερθώ γενικότερα στο θέμα για να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε ειδικότερα τις επιπτώσεις και τις προβλέψεις για την τύχη του επαγγέλματος μας.

Είναι όμως βασικά απαραίτητο να αξιολογήσουμε και τα πλεονεκτήματα που θα προκύψουν από τη δημιουργία της ενιαίας εσωτερικής αγοράς.

Γιατί ασφαλώς και υπάρχουν αδιαφιλονίκητα στοιχεία γι’ αυτό, θα προκύψουν οφέλη από την ενιαία αγορά που θα αυξάνονται προοδευτικά όλο και περισσότερο και ότι αυτή η συνεχής αύξηση θα έχει πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις. Κατά την διάρκεια της πρώτης φάσης η κατάργηση των εμποδίων θα έχει σαν αποτέλεσμα τη ν δημιουργία σχετικά περιορισμένων πλεονεκτημάτων τα οποία όμως αυξάνονται με ταχύ ρυθμό καθώς οι επιπτώσεις της ενοποιημένης αγοράς θα γίνονται όλο και περισσότερο αισθητές στις δομές της οικονομίας.

Είναι επίσης κατανοητό ότι η Κοινότητα δεν θα μπορέσει να αξιοποιήσει πλήρως όλες στις δυνατότητας που της προσφέρει η μεγάλη εσωτερική αγορά εάν δεν καταργήσει πραγματικά τις πολύπλοκες διοικητικές διαδικασίες που εφαρμόζονται σήμερα στις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών.

Οι ιθύνοντες της Κοινότητας θεωρούν τον κυριότερο μοχλό της επιτυχίας , την πραγματική κατάργηση των εσωτερικών συνόρων και των πολύπλοκων διοικητικών διατυπώσεων που εφαρμόζονται σήμερα . και θεωρούν επίσης απαραίτητη προϋπόθεση της επιτυχίας την κατάργηση στο σύνολο τους, των διαφόρων εμποδίων  δεδομένου ότι και τα ελάχιστα εμπόδια που ενδέχεται να απομείνουν μπορούν από μόνα τους να διαιωνίσουν τον κατακερματισμό της αγοράς και να ορίσουν τον ανταγωνισμό.

Έτσι λοιπόν προβλέπεται ότι η Ευρωπαϊκή Κοινότητα θα δημιουργήσει τις δυνατότητας για οικονομική ανάπτυξη, για δημιουργία θέσεων απασχόλησης, για βελτίωση της παραγωγικότητας των επιχειρήσεων , για σταθερότητα των τιμών και διερεύνηση των δυνατοτήτων επιλογής των καταναλωτών.

Τα οφέλη που θα προκύψουν και που θα καρπωθούν, συνεπεία των ανωτέρω , τα 320 εκατομμύρια των πολιτών της Κοινότητας είναι σημαντικά ,αφού έχουν υπολογισθεί ότι θα ανέλθουν σε ποσοστό 5-10% στο ακαθόριστο προϊόν της Κοινότητας, χωρίς να υπολογιστεί σε αυτό η κατάργηση σε αυτό των διαφόρων εμποδίων που περιορίζουν ή δυσχεραίνουν άμεσα το ενδοκοινοτικό εμπόριο.

Επίσης η κατάργηση των εμποδίων που δυσχεραίνουν την είσοδο νέων επιχειρήσεων στην αγορά και η επικράτηση ελευθέρου ανταγωνισμού, βραχυπρόθεσμα θα έχει συνέπεια την αύξηση της παραγωγής και την σταδιακή αύξηση όγκου πωλήσεων.

Το βασικότερο στοιχείο της επιτυχίας αυτής της ευρωπαϊκής αλλαγής για την δημιουργία της εσωτερικής αγοράς, είναι η κατάργηση των γεωγραφικών συνόρων μεταξύ των μελών της Κοινότητας , με στόχο την κατά το δυνατόν εξαφάνιση των πολύπλοκων διοικητικών διατυπώσεων ου εφαρμόζονται σήμερα στις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών.

Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν ας δούμε το δρόμο ου οδηγεί στο 1992 και ποιες από τις εξελίξεις των νέων διαδικασιών θα έχουν επιβαρυντικές συνέπειες στο δικό μας επάγγελμα.

Οι κοινωνικές οδηγίες (300 των αριθμό αν δεν κάνω λάθος) που θα υλοποιήσουν την ενιαία αγορά είναι τριών κατηγοριών.

Α) κατάργηση των φυσικών φραγμών , δηλ. η βαθμιαία κατάργηση όλων των ελέγχων που γίνονται στο εσωτερικό της Κοινότητας σε πρόσωπα και εμπορεύματα.

Β) κατάργηση των τεχνητών φραγμών δηλ. ελεύθερη κυκλοφορία επαγγελματιών και εργατικού δυναμικού , κοινή αγορά στις Τράπεζες , ασφάλειες κα ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων.

Γ) κατάργηση φορολογικών φραγμών δηλ. προσέγγιση συντελεστών ΦΠΑ , κατάργηση φορολογικών συνόρων.

Με όλα τα ανωτέρω θα αλλάξει ριζικά η καθημερινή οικονομική ζωή της Ευρώπης των 12 με σοβαρές επιπτώσεις σε όλες τις διαστάσεις της ζωής , γι αυτό δε το λόγο οι διαπραγματεύσεις θα είναι σκληρές και επίπονες , με συνέπεια την πιθανή καθυστέρηση και πέραν το 1992.

Υπάρχει μια ογκώδης έκθεση της ΕΟΚ, η επονομαζόμενη έκθεση ΤΣΕΚΙΝΙ, στην οποία αναφέρονται τα οφέλη των 320 εκατομμυρίων πολιτών της Κοινότητας των 12 που θα προκύψουν μετά την ολοκλήρωση της ενιαίας αγοράς , είτε αυτή γίνει το 1992 είτε αργότερα.

Σύμφωνα λοιπόν με ατή την έκθεση, ενώ   τον πρώτο καιρό της προσαρμογής θα υπάρξει απώλεια θέσεων εργασίας, ταυτόχρονα θα δημιουργήσει από 1,75 έως 5 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας κι' αύξηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) κατά 4,5-7%. Μείωση των τιμών καταναλωτού κατά 6% (!!) με ταυτόχρονη αύξηση της ποιότητας.

Κατ’ αυτό τον τρόπον, η επιτυχία το προγράμματος αυτού προϋποθέτει αλλαγές, που θα θίξουν εδραιωμένες καταστάσεις και κεκτημένα συμφέροντα, τόσο σε επίπεδο περιοχών όσο και σε επίπεδο επιχειρήσεων ορισμένης κατηγορίας επαγγελμάτων, μεταξύ των οποίων και των εκτελωνιστών.

Το περισσότερο καθυστερημένο «κομμάτι» το λεγόμενου πακέτου Ντελόρ είναι το κοινωνικό , κάτι που συμπεριλαμβάνεται στο ενιαίο πρόγραμμα και που οπωσδήποτε θα πρέπει να προωθήσει ταυτόχρονα μία και είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ενιαίας αγοράς, και το οποίον ενδιαφέρει άμεσα τους εκτελωνιστές.

Όπως έπειτα απ’ όλες τις ανωτέρω περιγραφόμενες διαπιστώσεις ας καταλήξουμε ποια πρέπει να είναι η λύση του προβλήματος που μέλλοντος του επαγγέλματος.

Παρά το γεγονός ότι κανείς , μα κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι γνωρίζει και ότι μπορεί να προβλέψει όλες τις επιπτώσεις της ενιαίας αγοράς στο επάγγελμα του εκτελωνιστή, είμαστε υποχρεωμένοι σαν υπεύθυνοι που οι συνάδελφοί μας εμπιστεύτηκαν την διαχείριση των κοινών, να λάβουμε θέσεις, αλλά κυρίως να ενεργοποιήσουμε σειρά μέτρων που θα εξασφαλίζουν το μέλλον του συνόλου αυτών.

Έχουμε σηματοδοτήσει τα αναγκαία μέτρα και έχουμε εισηγηθεί αναλόγως , έχοντας οδηγό ότι δεν θα αγνοήσουμε ούτε ένα συνάδελφο, μικρό ή μεγάλο σε ηλικία ή επαγγελματική επιφάνεια έστω και αν το επερχόμενο 1992 θίξει πολλού  η λίγους . με τις προθέσεις αυτές προωθούμε εισηγήσεις που να είναι δυνατό να προστατεύσουν , με οποιαδήποτε εξέλιξη όλε στις περιπτώσεις, ανεξαρτήτως μεγέθους μορφής και επαγγελματικού κόστους , που θα έχει η ενιαία αγορά του 1992.

Με αυτές τις σκέψεις είμαστε υποχρεωμένοι να διαχωρίσουμε σε τέσσερις κατηγορίες τούς θιγόμενους εκτελωνιστές και να εκδιώξουμε τη ανάλογη ρύθμιση.

ΚΑΤΗΓΟΡΊΑ Α: εκτελωνιστές που οικειοθελώς επιθυμούν να παραμείνουν στο επάγγελμα. Αναλαμβάνουν την ευθύνη της μετεξέλιξης, χωρίς καμία απαίτηση από την Πολιτεία, πλην εκείνη της στήριξης του επαγγέλματος.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Β: εκτελωνιστές με μεγάλη προϋπηρεσία (πχ ηλικίας άνω των 50 ετών<0 οι οποίοι σε τακτό χρονικό διάστημα (καταλυτικό) δηλώνουν αδυναμία επαγγελματικής συνέχισης, να συνταξιοδοτηθούν προώρως και να αποζημιωθούν αναλόγως ,με κάποιο εφάπαξ αποχώρησης.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Γ: εκτελωνιστές που επιθυμούν να αλλάξουν επάγγελμα (ελεύθερο). Να πριμοδοτηθούν, δανειοδοτηθούν χαμηλότοκα και να τύχουν άλλων προνομίων.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Δ: απορρόφηση σε κρατικές υπηρεσίες , Οργανισμούς, ή ΑΕ υπό τον έλεγχο του κράτους. Η κατηγορία αυτή θα αφορά κυρίως τούς νεωτέρους.

Ο διαχωρισμός αυτός εννοείται σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να είναι υποχρεωτικός ή αυθαίρετος. Θα είναι κατ’ επιθυμία του εκτελωνιστή.

Άλλα μέτρα πρέπει να ληφθούν όσον αφορά τα θιγόμενα από το 1992 Ταμεία Συντάξεως και Υγείας. Όμως για αυτά θα ασχοληθούμε σε επόμενο, και στον κατάλληλο χρόνο.

Αλ. Αλεξιάδης

Αναδημοσίευση από το Εκτελωνιστικό Βήμα Νοέμβριος 1988

---

[1] Μετά τριάντα χρόνια από τη σύνταξη αυτού του κειμένου από τον πρόεδρο των εκτελωνιστών Αλέκο Αλεξιάδη, έχουμε να κάνουμε μόνο μία παρατήρηση: Όλα τα μέτρα που πάρθηκαν για την ενιαία αγορά προ και μετά από αυτή, γιγάντωσαν τις επιχειρήσεις του Βορρά και εξαφάνισαν όλες του Νότου. Ο νόμος της αγοράς, ο μεγαλύτερος «καταπίνει τον μικρότερο» λάμπει σε όλο το μεγαλείο του. 

E-mail = ggioggaras@Gmail.com Για αγορά βιβλίων πατήστε εδώ

Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό