Ο Γ. Ζούλιας ένας εκτελωνιστής από το παρελθόν 27 Αυγούστου 2014

Ο Γ.  Ζούλιας ένας εκτελωνιστής από το παρελθόν 27 Αυγούστου 2014

Γ.  Ζούλιας ένας εκτελωνιστής από το παρελθόν 27 Αυγούστου 2014

Στου Πειραιά τα μονοπάτια

Στου λιμανιού μας το πλακόστρωτ΄ όσοι ζήσαμε,

Και περπατήσαμ΄ αγκαλιά όλως τις ώρες

Μες απ΄ τα βάθυ της ψυχής μας τη γνωρίσαμε

Την ανθρωπιά τη συμπαράσταση στις μπόρες.

Τότε αντέχαμε στην κάψα, και βαδίζαμε

Απ΄το επτά DOCK[1] μέχρι το παλατάκι[2]

Και «Γεια Χαρά» λέγαμε σε όποιον αντικρύζαμε

Να είναι στριμωγμένος στο «Τραμάκι»[3] …….

Κι αν μας έπιαν’ η βροχή όπως τραβάγαμε

Αν τύχαινε κάποιος να έχει μίαν ομπρέλα

Χωνόμαστε και τρεις σ΄αυτήν και το γλεντάγαμε

Αλήθεια, πως τη βγάλαμε με της δουλειάς την τρέλλα;[4]

Κι είχαν οι ¨Τσάνες» μας διασαφήσεις[5] και λεφτά

Κι ήταν οι μέρες μας γεμάτες μ’ άγχος και ευθύνες

Κι ήταν ο λόγος μας συμβόλαιο [6]που δεν πισωγυρνά

Κι ανεβοκατεβαίναμε στις «αίθουσες»[7] όλους τους μήνες ………

Τώρα βλεπόμαστε μόνο για λίγο στο ΤΑΠΕΠΑ

Και κοιταζόμαστε μ’ ένα πικρό χαμόγελο στα μάτια.

Κι οι αναμνήσεις ζωντανεύουνε στου βίου μας τα στέκια

Και το μυαλό μας τριγυρνά στου Πειραιά τα μονοπάτια …..

Πολλώνια ΜΗΛΟΥ – Γ ΖΟΥΛΙΑΣ

Αναδημοσίευση από το «Εκτελωνιστικό Βήμα» Ιανουάριος 1989

---

[1] Επτά Dock τοπογραφικά εστιάζεται στην μέση προς την εκκλησία του Αγίου Διονυσίου της Ακτής Κονδύλη, όπως πηγαίνουμε προς την ομότιμη εκκλησία από τον σιδηροδρομικό σταθμό ΣΠΑΠ.

[2] Παλατάκι στην Ακτή Ξαβερίου,  στην περιοχή του λιμανιού μετά τον Άγιο Νικόλαο. Το «Παλατάκι», είναι έργο των αρχών του 20ου αιώνα, σε μορφή τυπικού περιπτέρου πολυγωνικής κάτοψης, Χαρακτηρίστηκε μνημείο, λόγω της συμβολικής (πρώην βασιλική παρουσία)  για την περιοχή αξίας του. Είναι ονομασία σε ένα κυνηγητικό περίπτερο όταν ήταν εξοχικό των Βασιλέων η Ναυτική Σχολή Δοκίμων.

[3] Το «Τραμ», χαϊδευτικά και ποιητικά το «Τραμάκι»  που άφησε πολλές αναμνήσεις στη διαδρομή της ζωής του. Οι αναμνήσεις συνδέονται με πολλά ανέκδοτα επαγγελματικά, κοινωνικά και τοπογραφικά.  Συνδεδεμένος με το Τραμ είναι και ο Σωκράτης με το ταξί του, που έκανε την ίδια διαδρομή για συμπληρωματική εξυπηρέτηση των εκτελωνιστών.  Ξεκινούσε μπροστά από την εκκλησία του Αγίου Διονυσίου επί της Ακτής Κονδύλη  και έφτανε μέχρι τον Άγιο Νικόλαο, το Α΄ Τελωνείο,  διασχίζοντας τις παραλιακές Ακτή Ποσειδώνος, Ακτή Μιαούλη.

[4] Μαρτυρίες εισαγωγέων ή εξαγωγέων εκείνης τη εποχής επιβεβαιώνουν «της δουλειάς την τρέλα». Οι δηλώσεις τους ήταν «πως επιβιώνετε με τέτοιους χαοτικούς ρυθμούς;»

[5] Διασάφηση ήταν και είναι για τους παλιούς εκτελωνιστές, το τελωνειακό έγγραφο για τον εκτελωνισμό εμπορευμάτων με προορισμό από και προς το εξωτερικό. Μετονομάστηκε σταδιακά μετά την Ενιαία Εσωτερικά Αγορά, σε ΕΔΕ (Ενιαίο Διοικητικό Έγγραφο) και τον τελευταίο χρόνο σε MRN (= Movement Reference Number-  Μοναδικός Αριθμός αναφοράς κίνησης του τελωνειακού εγγράφου)

[6] Ο Εκτελωνιστής μιλούσε και μιλά, παρουσιάζοντας προτάσεις δασμολογικών και άλλων θεμάτων σε υψηλά επίπεδα και προς το Δημόσιο και προς τον εμποροβιομηχανική κοινότητα. Προς το Δημόσιο συζητά και προτείνει καθημερινά με δημόσιους λειτουργούς  2^ου και 3^ου βαθμού, προς την εμποροβιομηχανική κοινότητα απ΄ ευθείας σε επίπεδο που παίρνονται οι καίριες αποφάσεις ανάπτυξης της επιχείρησης.

[7] Η λέξη ήταν «συνθηματική» στις συζητήσεις των εκτελωνιστών. Σε κάθε Τελωνείο υπήρχε και η «αίθουσα των εκτελωνιστών» όπως εκεί δίδονταν τα διάφορα επαγγελματικά ραντεβού και όχι μόνο.

Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό

E-mail =info@bookstars.gr