Ο Θανάσης Βενέτης αμφισβητεί δασμολογική κλάση 23 Αυγούστου 2014

Ο Θανάσης Βενέτης  αμφισβητεί δασμολογική κλάση, 23 Αυγούστου 2014

ΑΡΑΧΝΑΙΑ ΝΗΜΑΤΑ

Επιστρέφω

μετανοιωμένος στ’ ακροκλώναρα των ιστών τους.

Χαϊδεύω τα μετάξινα υφαντά τους, τα’ αραχνοΰφαντα πέπλα τους.

Ρίχνω πέτρα και κατάρα στους βοριάδες και τη θλίψη τους

παραφυλάω μερόνυχτα και τους φονιάδες τους πισώπλατα

καρφώνω.

Γίνομαι κωφάλαλος και μιλάω μαζί τους με νοήματα

γίνομαι τυφλός και βλέπω με τα μάτια τους, ανασαίνω τη νύχτα τους.

Αρπάζω το σκουριασμένο μου κασμά και σκάβω

εισβάλλω στις αρχαίες τους συναγωγές απροσδόκητα

επίμονος αρουραίος εισχωρώ στα ιερά τους τεμένη

λεηλατώ τα τέμπλα τους, προσβάλλω τους βωμούς τους.

Επιστρέφω

στον τελωνισμό ενός τεχνουργήματος εκ  πλαστικών υλών[1]

Και δηλώνω αλλαζονικά στον επόπτη μου την αντίθετη

κατάταξη.

Θανάσης Βενέτης

Αναδημοσίευση «Εκτελωνιστικό Βήμα» φύλλο 62 Μάρτιος 1984

---

[1] Ο ποιητής – τελώνης δεν ξεχνά τις αντιθέσεις στον προσδιορισμό των φόρων ενός εμπορεύματος, είτε προς τον εκτελωνιστή, είτε προς τον διευθυντή – επόπτη του.  Το να διεκπεραιώνεις μια διαδικασία είναι μια δύσκολη υπόθεση, το να επιβάλλεις έναν μικρό ή μεγάλο φόρο, σαράντα και πενήντα φορές την ημέρα είναι μια άλλη βασανιστική εμπειρία.  Θυμήθηκε ο ποιητής – τελώνης την περισσότερο συζητημένη δασμολογική κλάση «τεχνουργήματα εκ πλαστικών υλών», με την υψηλότερη φορολογική κλίμακα.  Ήταν η εύκολη λύση για τους ελεγκτές, ο ……… εφιάλτης για 

τους εκτελωνιστές.

Αραχναία Νήματα

(Απόσπασμα 2)

Πιστοποιητικό μετοικεσίας [1]πήραν

τα όνειρά μου

από τη χώρα της νιότης για τη χώρα

του σήμερα.

Στη συνημμένη κατάσταση[2]

ένα – ένα με λεπτομέρεια καταγράφονται

τα προσωπικά [3]μου είδη:

Μεταχειρισμένες

ελπίδες, φεγγάρια που δεν πουλιούνται

έπιπλα και σκεύη ερώτων άχρηστα

ποτάμια που θόλωσαν πολυκαιρισμένα

αράχνες που ελλοχεύουν ανασφαλείς.

Όλα κουβαλιούνται και όλα

πληρώνονται στην οικοσκευή μου

μόνο για λόγους συναισθηματικούς[4]

-παρά για λόγους χρήσης.

Βλοσυρέ τελωνειακέ[5]

κόψε με μειωμένο δασμό την οφειλή μου – ούκ

αν λάβεις παρά του μη έχοντος.

Θανάσης Βενέτης έκδοση 1984

Αναδημοσίευση από την «Πανεκτελωνιστική» φύλλο 9 Φεβρουάριος 1984

---

[1] Τα Πιστοποιητικό Μετοικεσίας είναι ένα έγγραφο που εκδίδεται από τα Ελληνικά Προξενεία με την ευκαιρία ενός Έλληνα μετανάστη να επιστρέψει στην πατρίδα. Περιλαμβάνει όλα τα απαραίτητα αντικείμενα που αποτελούν την λειτουργικότητα ενός σπιτιού, εκεί στο εξωτερικό.

[2] Η συνημμένη κατάσταση περιλαμβάνει την οικοσκευή του επαναπατριζόμενου μετανάστη:  Έπιπλα, κουζινικά, ρουχισμό, αυτοκίνητο, υαλικά, συσκευές διασκέδασης και εξυπηρέτησης. Ο ποιητής- τελώνης ξέρει τα προβλήματα που παρουσιάζονται σε μια τέτοια τελωνειακή πράξη. Δεν λείπουν οι υπερβολές ένθεν και ένθεν.

[3] Προσωπικά είδη: Μια φράση με πολλές ερμηνείες. Δείγμα μιας εσφαλμένης ερμηνείας και το παρακάτω:  Γνωστός φίλος δικηγόρος τηλεφωνεί σε εκτελωνιστή, για την επιμονή του τελωνειακού να του βάλει δασμούς και φόρους σε δύο μπαούλα με έγγραφα και φυλλάδια από τις Βρυξέλλες. Πρόσφατα πήγε εκεί για επαγγελματικούς λόγους (υπόθεσή του σε εξέλιξη)  και συγκέντρωσε μια σειρά από νομικά και άλλα έγγραφα. Ο εκτελωνιστής δίνει τις αναγκαίες συμβουλές: «Δείξε στον ελεγκτή την επαγγελματική σου ταυτότητα, το εισιτήριο για τις Βρυξέλλες  και  ανάφερέ του ότι αυτά αποτελούν στοιχεία από έρευνα που έκανες εκεί. Και συμπλήρωσε, άλλωστε αυτά δεν αποτελούν αντικείμενο εμπορίας πουθενά». Το αποτέλεσμα ήταν,  ο ελεγκτής να αλλάξει γνώμη και να παραδοθούν τα αμφισβητούμενα έγγραφα χωρίς δασμούς και φόρους.

[4] Η οικοσκευή είναι συνδεδεμένη περισσότερο με αναμνήσεις και δεν αποτελούν αντικείμενα κάποιας αξίας για πώληση.

[5] Οι υπερβολές ένθεν και ένθεν, δημιούργησαν στον  ποιητή τη σκηνή του «βλοσυρού τελώνη» τη στιγμή που κάνει επαλήθευση στην οικοσκευή ή στα προσωπικά είδη. 

Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό

E-mail =info@bookstars.gr

τους εκτελωνσιτές.