Ο Γιώργος Δαδούλης εκτελωνιστής θυμίζει παλιές εποχές στον Τελωνειακό χώρο της Θεσσαλονίκης 25 Αυγούστου 2014

Ο Γιώργος Δαδούλης εκτελωνιστής θυμίζει παλιές εποχές στον Τελωνειακό χώρο της Θεσσαλονίκης 25 Αυγούστου 2014

ΕΤΣΙ ΓΙΝΟΤΑΝ ΤΟΤΕ ……

Απομεσήμερο,[1] αρχές Σεπτέμβρη 1962 …..

(Σαν σήμερα, σαν τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, αλλά  …… πέρασαν (;;;) κιόλας 35 χρόνια και τότε!!).

Σταλμένος από τον Χρήστο Βουλγαράκη, γιο του Ηλία του λιμενεργάτη, (δουλεύαμε μαζί, στον Μήτσο Αγγελή, αριθ πτυχίου 263, ο θεός να τον αναπαύσει), φεύγω για λίγο, από το καΐκι «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ», εγώ ο «μικρός του γραφείου» (μόλις την προηγούμενη χρονιά είχα φορέσει μακριά παντελόνια, με ρητή εντολή: φέρε δύο μερίδες σαρδέλες απ’ του «Γιωργάκη», γιατί εδώ θα βραδιαστούμε ……».

Φορτώναμε στα κάρα, (δεν υπήρχαν, βλέπεις τότε container και νταλίκες ……), χαρτοκιβώτια με σαπούνια, (πράσινα και άσπρα «ΛΕΣΕΛ»,[2] που είχαν φτάσει από τη Μυτιλήνη, με προορισμό τα  ……… αγνώριστα πλέον σήμερα ΛΑΔΑΔΙΚΑ της πόλης μας). Φτάνω στην ταβέρνα του «ΓΙΩΡΓΑΚΗ» στην οδό Κατούνη 4, κάτω από τα Γραφεία της Κοινοπραξίας μας.

Παρήγγειλα δύο μερίδες σαρδέλες και περιμένω να ψηθούν στα κάρβουνα. Μπαίνοντας στο μαγαζί, αριστερά δίπλα στην πόρτα ο πάγκος, ο νεροχύτης, η φουφού[3] με τα κάρβουνα, ο Γιωργάκης. Δεξιά ένα τραπέζι στρογγυλό σιδερένιο, γιατί τα άλλα του μαγαζιού ήταν τετράγωνα, ξύλινα και δεν θα χωρούσαν οι πελάτες που έμπαιναν αν έμπαινε μπροστά –μπροστά ένα τέτοιο τραπέζι.

Παραμέσα δύο στραβές σειρές τραπέζια και παντού ξύλινες καρέκλες με ψάθα.

Η πελατεία του μαγαζιού η συνηθισμένη του μεσημεριού: οι «αυτοκινητάδες», εκτελωνιστές της εποχής (Μα, μόνο μεταχειρισμένα σαράβαλα μηχανάκια, από Γερμανία[4] εκτελώνιζαν τότε ……), Πούλιος   Παπαδιαμαντής, Κώστας Κωτής, Γιάννης Παπαγεωργίου, Γιάννης Φουμάκης, ο Σίμος ο Αραμπατζής , ο Μαχαλόμαγκας (Μιχάλης Μιχαηλίδης) ο λιμενεργάτης και μερικοί άλλοι που δεν θυμάμαι πια.

Γίνονται διάφορες κουβέντες, πειράγματα, λέγονται ανέκδοτα σε γλώσσα «αργκό», που ταιριάζει με την περιοχή και την συντροφιά και όλα κυλάνε ομαλά, μαζί και τη χύμα ρετσίνα του Γιωργάκη, πάντα συνοδευόμενη από σαρδέλα στα κάρβουνα, ψημένη με μεράκι, γαρνιρισμένη με μαϊντανό και λεμόνι.

Ξαφνικά το σκηνικό ανατρέπεται: Μπαίνει μέσα ο Κώστας, ο Ντε Γκολ (Βαφειάδης), κρατώντας το κινητό γραφείο – τσάντα (ξεφτισμένη, δερμάτινη, ηλικίας άνω των 30 ετών…..), έχει δέσει τον σκύλο του, (έναν ασπρόμαυρο κοπρίτη), στο διπλανό κεπέγκι, που ήταν κατεβασμένο.

Μπαίνοντας χαιρετάει όλους με χαμόγελο …. επιτυχίας, επειδή είχε «χτυπήσει» Λαζογερμανό[5] και είχε μόλις τελειώσει τον εκτελωνισμό μιας μηχανάρας 160 κυβικών. Δίνει εντολή στον Γιωργάκη να κεράσει «από πάρτη του» όλη την παρέα και παίρνοντας μια καρέκλα βολεύεται σε ένα από τα τραπέζια που βρισκόταν στο βάθος του στενόμακρου μαγαζιού, αφήνοντας δίπλα στα πόδια του την τσάντα.

Όλα πήγαιναν καλά, μέχρι που φτάνει η είδηση : «Κώστα τρέχα, ο σκύλος λύθηκε και έφυγε …..» Κάποιος  του την είχε κάνει τη λαδιά.

Στην βιασύνη του επάνω, αφήνει την τσάντα, αφού θα έλειπε για λίγο ….

Αστραπιαία η τσάντα ανοίγεται, οι φάκελοι με τα διάφορα χαρτιά[6] βγαίνουν και την θέση τους παίρνουν  ….. δύο (2) τούβλα.

Οι σαρδέλες που παρήγγειλα ψήθηκαν, δόθηκαν αλλού, εγώ ακόμη περιμένω, το «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ» περιμένει, ο Χρήστος περιμένει νηστικός.

Ο Κώστας ανυποψίαστος γυρίζει κρατώντας από το παλιόσχοινο τον σκύλο και τον δένει, αυτή τη φορά στο χερούλι της πόρτας του Γιωργάκη: «Για να μην ξαναφύγει ο  ……. πούστης».

Αυτή τη φορά οι «Ιούδες» τον κερνάνε, ήταν η σειρά τους.

Το φαγοπότι σε λίγο τελειώνει. Την επόμενη μέρα, μάθαμε, πως τον μπελά του βρήκε ο    …….. Γιωργάκης, ο ταβερνιάρης, που είχε φυλάξει τα χαρτιά της τσάντας και τα αντάλλαξε με τα δύο (2)  ….. τούβλα.

Έτσι γινόταν, τότε …….!!!

Σήμερα;;

Γιώργος Α. Δαδούλης Σεπτέμβρης 97 (Μετά 35 χρόνια)

Αναδημοσίευση από «Εκτελωνιστών Κατά-θέσεις» φύλλο 3 Οκτώβριος 1997

Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό

E-mail =info@bookstars.gr

---

[1] Σχόλια από τον διαχειριστή του Blogger

[2] Τότε ίσχυε η διασάφηση εσωτερικής μεταφόρτωσης, για κάθε φορτίο που ερχόταν από τα ελληνικά νησιά. Λίγο αργότερα καταργήθηκε

[3] Φουφού = Μια άλλη μορφή σόμπας με κάρβουνα, λόγω του μικρού μεγέθους της.

[4] Ήταν σε έξαρση η μετανάστευση των Ελλήνων στην Γερμανία με όλα τα επακόλουθά της.

[5] Έλληνα μετανάστη στη Γερμανία Λαζό (Μικρασιάτη)  στην καταγωγή.

[6] Ότι έχει ένας εκτελωνιστής στο γραφείο του. Έντυπα διασαφήσεων, τη σφραγίδα του, το στυλό, αντίτυπα διάφορων αιτήσεων, κάποιες σελίδες δασμολογίου, εγκύκλιοι του Υπ. Οικ. για τη δουλειά του, αιτήσεις του ΟΛΘ, κατάλογος  «πελατών», αμαξάδων, συναδέλφων εκτελωνιστών, ημιτελείς διασαφήσεις κλπ.