Μέερς Πρώτο (Σελίδες 1-37)

ΣΕΙΡΑ ΜΑΝΑΤΖΜΕΝΤ ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΟΥ ΔΑΣΜΟΛΟΓΙΟΥ

Γιώργος Γιωγγαράς

ΠΟΙΝΕΣ στη ΣΥΝΤΑΞΗ της ΔΙΑΣΑΦΗΣΗΣ

ανάλυση της ποινής του άρθρου 33

α) ανακριβούς δήλωσης /πρώην αξίας, βάρους ,αλλαγής κλάσεως κλπ

β) ανακριβούς δήλωσης περιγραφής /πρώην αοριστίας

γ) ως περίπτωση λαθρεμπορίας

πρόστιμο εξαγωγής άρθρου 94 παρ 5

πρόστιμο άρθρου 27 παρ 10 και άρθρου 94 παρ 5

διαφορές διασάφησης σε απλοποιημένες διαδικασίες

Ηλεκτρονική διασάφηση

Πειραιάς 1997

Εκδόσεις

Εργαστήρι Μεταφοράς

Παρασκευή, 16 Αυγούστου 2019

Απαγορεύεται η ολική ή μερική αναπαραγωγή του παρόντος με οποιοδήποτε τρόπο χωρίς την έγγραφη άδεια του συγγραφέα και του εκδότη.

This book or any part thereof must not be reproduced in any form without the written permission of the author and the editor

ΕΚΔΟΣΕΙΣ - ΓΙΩΓΓΑΡΑΣ

Αλκιβιάδου 113, Τ.Κ. 185 32, Πειραιάς,

Τηλ: 010 4172601, Fax: 010 4220644

http://www.transmart.gr

Εξώφυλλο Αλέξανδρος Γιωγγαράς

Χειροποίητο αντίτυπο ηλεκτρονικού υπολογιστή

ανοικτής γραμμής (On line) της 16 August, 2019

ΠΟΙΝΕΣ στη ΣΥΝΤΑΞΗ της ΔΙΑΣΑΦΗΣΗΣ

ανάλυση της ποινής του άρθρου 33

α)ανακριβούς δήλωσης /πρώην αξίας, βάρους, αλλαγής κλάσεως κλπ

β) ανακριβούς δήλωσης περιγραφής /πρώην αοριστίας

γ) ως περίπτωση λαθρεμπορίας

πρόστιμο εξαγωγής άρθρου 94 παρ 5

πρόστιμο άρθρου 27 παρ 10 και άρθρου 94 παρ 5

διαφορές διασάφησης σε απλοποιημένες διαδικασίες

Ηλεκτρονική διασάφηση

Έντυπο Νο 1 Διασάφηση της δεκαετίας του 50 (έμπροσθεν όψη)

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ 12

ΠΟΙΝΕΣ ΣΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΔΙΑΣΑΦΗΣΗΣ 13

ΝΟΜΟΘΕΤΗΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ 13

Α-1 Κείμενα νόμου 13

Α-1^αΤο νέο άρθρο 33 του Τελωνειακού Κώδικα 15

Α-1β. Το νέο άρθρο 37 του τελωνειακού κώδικα 19

παράγραφοι 11, 12, 13, 14 19

Α-1γ Τα πρόσθετα τέλη ως περίπτωση λαθρεμπορίας 22

Α-1γα Περιπτώσεις λαθρεμπορίας με υποτιμολόγηση και υπερτιμολόγηση 22

Α-1γβ Λαθρεμπορία με εμφάνιση ψευδών στοιχείων στη διασάφηση 23

Α-1γγ Λαθρεμπορία στη δασμολογική κατάταξη των εμπορευμάτων 24

Α-1δ Το κείμενο του άρθρου 27 παρ 10 Τελων. Κώδικα (όπως τροπ. Ν1808/88 απλουστευμένες διαδικασίες) 26

Α-1ε Το κείμενο του άρθρου 94 παρ 5 Τελ. Κώδικα (όπως τροπ Ν 1808/89 απλουστευμένες διαδικασίες και Ν 2443/1996) 28

Α-1στ Ιστορικά νομοθετικά κείμενα 28

Α-1στ.α Χρονολογικός πίνακας ποινών σύνταξης της διασάφησης από το 1830 μέχρι σήμερα 32

ΠΟΙΝΕΣ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΩΝ ΣΤΗ ΔΙΑΣΑΦΗΣΗ 38

Α-2 Ποινή ανακριβούς δήλωσης 38

Α-2.0 Γενικά 38

Α-2.1 Πρώην ποινές που καταργούνται 53

Α-2.2 Βάση υπολογισμού της ποινής ανακριβούς δήλωσης 56

Α-2.3 Η έκπτωση του 5% (δικαίωμα ανοχής) 57

Α-2.4 Παράδειγμα υπολογισμού ποινής ανακριβούς δήλωσης διασάφησης 57

Α-2.5 Αναπροσαρμογή 59

Α-3 Ποινή ανακριβούς δήλωσης περιγραφής (πρώην ποινή αοριστίας) 60

Α-3.1 Έννοια 60

Α-3.2 Περιγραφή των εμπορευμάτων στη διασάφηση 78

Α-3.2.1 Η περιγραφή του εμπορεύματος στη διασάφηση 78

Α-3.2.2 Πρώτο παράδειγμα σύνταξης διασάφησης 79

Α-3.2.3 Δεύτερο παράδειγμα σύνταξης διασάφησης 80

Α-3.3 Ποσοστό επιβάρυνσης 81

Α-3.4 Βάση υπολογισμού της ποινής 81

Α-3.5 Αναπροσαρμογή 81

Α-3.6 Παράδειγμα υπολογισμού ποινής ανακριβούς δήλωσης 82

περιγραφής διασάφησης 82

Α-4 Συνδυασμός ποινής ανακριβούς δήλωσης και ανακριβούς 87

δήλωσης περιγραφής και συγκρίσεις 87

Α-4.1 Συνδυασμοί ποινών 87

Α-4.2 Συγκριτικός πίνακας ποινών 90

Α-5 Πρόστιμο στην αξία των εξαγωγών άρθρου 94 παρ 5 του ΤΚ (Ν 2443/1996) 91

Α-6 Πρόστιμα απλοποιημένων διαδικασιών άρθρου 27παρ 10 και 100

άρθρου 94 παρ 5 του Τ. Κ. 100

Α-6.1 Γενικά 100

Α-6.1.1 Πίνακας απλοποιημένων διαδικασιών εισαγωγής 104

Α-6.1.2 Πίνακας απλοποιημένων διαδικασιών εξαγωγής 108

Α-6.2 Παραδείγματα εφαρμογής 109

Α-7 Υπόχρεως ευθύνης καταβολής & ένδικα μέσα 113

Α-7.1 Υπόχρεως καταβολής 113

Α-7.2 ένδικα μέσα 115

Α-7.3 Η σύσταση τελωνειακής παρακαταθήκης 116

Α-7.4 Ελλιπής βεβαίωσης ή είσπραξης της ποινής 117

Α-8. Όριο ευθύνης στα ποσά αναληθούς δήλωσης 118

Α-9 Αναστολή εφαρμογή ποινών 119

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΑΣΑΦΗΣΗ 121

Α-9.1 Γενικά 121

Α-9.2 Ποινές διαφορών στην ηλεκτρονική διασάφηση 123

ΧΡΗΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΣΤΑ ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ 126

Α-10. Οι ποινές στα τελωνειακά καθεστώτα 126

Α-10.1 Γενικά 126

A-10.2 Τελωνειακή αποταμίευση 126

Α-10.3 Εισαγωγή 128

α) σε ανάλωση 128

β) σε ανάλωση από αποταμίευση 128

γ) σε ανάλωση με ολική ή μερική ατέλεια 130

δ) σε ελεύθερη κυκλοφορία 131

Α-10.4 Προσωρινή εισαγωγή 131

Α-10.5 Τελειοποίηση (ενεργητική, παθητική και μεταποίηση υπό τελωνειακό έλεγχο) 135

Α-10.6 Διαμετακόμιση 136

α. Οι ποινές ανακριβούς δήλωσης στην μεταφόρτωση 136

γ. Η μεταφόρτωση στο τελωνείο αποστολής 140

δ. Η μεταφόρτωση στο τελωνείο προορισμού 140

Α-10.7 Εφόδια πλοίων αεροσκαφών και διεθνή τρένων 141

Α-10.8 Επανεισαγωγή εγχωρίων προϊόντων 145

Α-10.9 Επανεξαγωγή εμπορευμάτων 145

Α-10.10 Καταστροφή εμπορευμάτων 145

Α-10.11 Αζήτητα εμπορεύματα (καθεστώς εγκατάλειψης) 145

Α-10.12 Επιβάτες και οι ασυνόδευτες αποσκευές τους 147

Α-10.13 Ταχυδρομικά δέματα 147

Α-10.14 Εξαγωγή 147

ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΜΑΝΑΤΖΜΕΝΤ ΣΤΗ ΔΙΑΣΑΦΗΣΗ 149

ΠΗΓΕΣ 152

ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ 154

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ 157

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Στα πλαίσια του Μάνατζμεντ Διοίκησης, στον ευρύτερο χώρο της αλυσίδας της Εμπορευματικής Μεταφοράς, συντάχτηκε αυτή η εργασία, προκειμένου να προσφερθεί στους φορείς του εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου αλλά και ευρύτερα σε κάθε ενδιαφερόμενο, για καλύτερη ποιοτικά παρεχόμενη υπηρεσία. Στο 25ο Πανελλαδικό Συνέδριο των Ελλήνων Εκτελωνιστών, το 1996, πρωτοακούστηκε η έκφραση Μάνατζμεντ Τελωνειακού Δασμολογίου, στον ευρύτερο χώρο του μάνατζμεντ διοίκησης. Αποσκοπεί το Μάνατζμεντ Τελωνειακού δασμολογίου σε δύο στόχους, στην καλύτερη προσφερόμενη ποιοτική υπηρεσία και στην αποφυγή κάθε χρηματικού προστίμου που ήθελε προκύψει από κακή διατύπωση ή ανακρίβεια στη σύνταξη της διασάφησης.

Στην αλυσίδα της μεταφοράς το Μάνατζμεντ Τελωνειακού Δασμολογίου διευρύνει τους ορίζοντες της εμπορικής δραστηριότητας του εμπόρου, αλλά ταυτόχρονα προσφέρει και καλύτερο συντονισμό (Operation) στην διακίνηση του φορτίου/ εμπορεύματος.

Σιγά, σιγά αλλά σταθερά, αποκαθίσταται η τάξη στις τελωνειακές υπηρεσίες. Η καταστροφική λαίλαπα του ανοίγματος των συνόρων στο τέλος του 1992, που έφερε σε ημερήσια διάταξη την έννοια της φοροδιαφυγής και της λαθρεμπορίας αρχίζει να παίρνει τέλος. Το Υπουργείο Οικονομικών ξανακοίταξε με ιδιαίτερη προσοχή τις τελωνειακές διαδικασίες. Έτσι με την τελευταία τροποποίηση του τελωνειακού κώδικα (Ν 2443/96) ισχύουν οι παρακάτω αλλαγές στα χρηματικά πρόστιμα που επιβάλλονται σε ανακρίβειες που προκύπτουν από τη σύνταξη της κατατιθέμενης διασάφησης.

Πειραιάς 24.10.97

Γιώργος Γιωγγαράς

ΠΟΙΝΕΣ ΣΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΔΙΑΣΑΦΗΣΗΣ

ΝΟΜΟΘΕΤΗΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Α-1 Κείμενα νόμου

Σύμφωνα με το τελευταίο φορολογικό νομοσχέδιο (ν. 2443/96) που ψηφίστηκε στη Βουλή των Ελλήνων τον Νοέμβριο του 1996, αντικαθίσταται το άρθρο 33[1] του Τελωνειακού Κώδικα το οποίο αναπροσαρμόζει τις χρηματικές ποινές στην κατατιθέμενη διασάφηση από τον παραλήπτη ή τον νόμιμο αντιπρόσωπό του, τον εκτελωνιστή.

Η διασάφηση είναι φορολογική δήλωση κατά τον νομοθέτη και πρέπει να είναι νόμιμος, ειλικρινής, ακριβής και πλήρης. Κατ’ άλλους η διασάφηση πρέπει να διέπεται από τις αρχές της εκούσιας ή αυθόρμητης δήλωσης, της αλήθειας (αρχή της αληθείας) και της σαφήνειας.

Η σοβαρότητα που επέδειξε ο νομοθέτης αποδεικνύεται και από την τριαδική υπόσταση της διασάφησης που κατατίθεται από τον παραλήπτη του εμπορεύματος. Μια τριαδικότητα που πέρα από τις ποινές ανακρίβειας και ανακρίβειας περιγραφής, δεν αποκλείει και την έρευνα για λαθρεμπορία, όταν συντρέχει περίπτωση. Για παράδειγμα, δηλώθηκε σε διασάφηση εμπόρευμα που φορολογείται με μικρή συνολική επιβάρυνση και ευρέθηκε στον τελωνισμό με μεγάλη συνολική επιβάρυνση (βαρυτελή είδη). Μέχρι εδώ είναι όλα καλά. Αν όμως συνεχίζεται μια τέτοια πρακτική, από τον ίδιο παραλήπτη, πιθανόν να εμπεριέχει και δόλια προαίρεση οπότε η περίπτωση ελέγχεται και για λαθρεμπορία (Βλέπε παράγραφος 4 του νέου άρθρου 33 και για περισσότερα σε παρακάτω κεφάλαιο).

Αυτές οι χρηματικές ποινές πέραν των άλλων έχουν για σκοπό την διασφάλιση των δημοσιονομικών συμφερόντων του δημοσίου και την επίσπευση της διεκπεραίωσης της διαδικασίας του τελωνισμού των εμπορευμάτων σύμφωνα πάντα με τις τελωνειακές διατάξεις.

Μερικοί κατά το παρελθόν υποστήριξαν την απάλειψη του άρθρου 33 εξ αιτίας της επίρριψης των πληρωνόμενων πρόσθετων τελών στον καταναλωτή, άλλοι υποστηρίζουν την εφαρμογή προοδευτικής κλίμακας [2] προστίμων συναρτωμένης προς το ύψος των διαφυγόντων τελωνειακών εσόδων γενικώς.

Α-1^αΤο νέο άρθρο 33 του Τελωνειακού Κώδικα

Το νέο άρθρο 33[3] του Τελωνειακού κώδικα όπως τροποποιήθηκε με τον Ν 2443/96 έχει ως εξής:

1. Αν το συνολικό ποσό από δασμούς και λοιπές επιβαρύνσεις, το οποίο βεβαιώνεται από την τελωνειακή αρχή, έπειτα από την εξέταση των εμπορευμάτων που τελωνίζονται σε ανάλωση ή ελεύθερη κυκλοφορία διαφέρει εκείνου που προκύπτει από τα στοιχεία δήλωσης του διασαφηστή των εμπορευμάτων στη διασάφηση που κατατέθηκε, επιβάλλεται ποινή ανακριβούς δήλωσης.

α) δέκα πέντε τα εκατό (15%) επί της επιπλέον διαφοράς που διαπιστώνεται και

β) πέντε τα εκατό (5%) επί της επί έλαττον διαφοράς που διαπιστώνεται. Η παραπάνω ποινή επιβάλλεται, βεβαιώνεται και εισπράττεται, έστω και αν τα εμπορεύματα απαλλάσσονται ολικά ή μερικά των δασμών, φόρων και λοιπών επιβαρύνσεων, σύμφωνα με τις διατάξεις του δασμολογίου ή άλλων ειδικών νόμων και κανονισμών.

2. Επιβάλλεται επίσης ποινή ανακριβούς δήλωσης τρία τα εκατό (3%) επί του συνολικού ποσού, από δασμούς φόρους και λοιπές επιβαρύνσεις, που βεβαιώνεται στα εμπορεύματα που τελωνίζονται σε ανάλωση ή ελεύθερη κυκλοφορία, όταν από την περιγραφή τους (σημ. συγγρ: ανακριβούς δήλωσης περιγραφής) στη διασάφηση που κατατέθηκε δεν προκύπτει σαφώς η ακριβής δασμολογική τους διάκριση.

Η παραπάνω ποινή επιβάλλεται και για τα εμπορεύματα που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο της προηγούμενης παραγράφου.

3. Οι ποινές ανακριβούς δήλωσης που προβλέπονται από τις προηγούμενες παραγράφους εισπράττονται έστω και αν τα εμπορεύματα εγκαταλειφθούν ή καταστραφούν.

4. Η επιβολή των παραπάνω ποινών δεν αποκλείει την εφαρμογή των επί λαθρεμπορίας διατάξεων, όταν συντρέχει περίπτωση.

5. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών επιτρέπεται να αυξάνονται μέχρι το διπλάσιο τα ποσοστά των ποινών που προβλέπονται από το άρθρο αυτό.[4]

Α-1β. Το νέο άρθρο 37[5] του τελωνειακού κώδικα

παράγραφοι 11, 12, 13, 14

Το νέο άρθρο 37[6] του Τελωνειακού Κώδικα όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 2443/96 έχει ως εξής:

11. (συνέχεια αρίθμησης παραγράφου) Αν στο τελωνείο αποστολής προκύπτει δασμοφορολογική διαφορά μεταξύ διασάφησης διαμετακόμισης και εξέτασης (επαλήθευσης), η οποία προσδιορίζεται κατά τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 33, επιβάλλεται και εισπράττεται από το τελωνείο αυτό σε βάρος του αποστολέα ποινή ανακριβούς δήλωσης, που ανέρχεται σε κάθε περίπτωση σε ποσοστό 15% επί της διαφοράς αυτής.

Η αυτή ποινή επιβάλλεται και αν κατά την εξέταση των εμπορευμάτων από το τελωνείο προορισμού προκύψει η παραπάνω διαφορά μεταξύ της εξέτασης αυτής και της διασάφησης διαμετακόμισης που κατατέθηκε στο τελωνείο αποστολής, εφόσον στο τελωνείο αυτό δεν έγινε εξέταση.

Το τελωνείο προορισμού σημειώνει για το σκοπό αυτόν λεπτομερώς όλα τα σχετικά στοιχεία με τη διαφορά που διαπιστώθηκε στο αντίγραφο του αποσπάσματος δηλωτικού, που επιστρέφεται στο τελωνείο αποστολής. Το τελωνείο αποστολής επιφυλασσομένων των περί λαθρεμπορίας διατάξεων βεβαιώνει με πράξη του σε βάρος του αποστολέα και του εγγυητή και εισπράττει τη δασμοφορολογική διαφορά που αναλογεί, καθώς και την ποινή ανακριβούς δήλωσης σε κάθε περίπτωση.

12. Οι λοιπές διατάξεις του άρθρου 33 εφαρμόζονται ανάλογα και για τη διασάφηση διαμετακόμισης.

13. Η διασάφηση που κατατίθεται από το διασαφηστή των εμπορευμάτων στο τελωνείο προορισμού κρίνεται ως προς την ποινή ανακριβούς δήλωσης αυτοτελώς και κατά τις διακρίσεις του άρθρου 33.

Α-1γ Τα πρόσθετα τέλη ως περίπτωση λαθρεμπορίας

Α-1γα Περιπτώσεις λαθρεμπορίας με υποτιμολόγηση και υπερτιμολόγηση

Στο άρθρο 100 του Τελωνειακού κώδικα αναφέρεται η περίπτωση της υποτιμολόγησης ή υπερτιμολόγησης εισαγομένων ή εξαγομένων εμπορευμάτων σαν εμφανή λαθρεμπορία[7] με άμεση σχέση στο μηχανισμό σύνταξης και διεκπεραίωσης της διασάφησης. Αυτή η διάταξη θεσμοθετήθηκε σχετικά πρόσφατα με την παράγραφο 1 του άρθρου 4 ν. 1567/1985 (ΦΕΚ Α200/1985), σαν ενέργεια αντίδρασης στην εκρηκτική κατάσταση που είχε δημιουργηθεί εκείνη την εποχή με την εξαγωγή λαθραίου συναλλάγματος στην Ελβετία κυρίως, από έλληνες εισαγωγείς /εξαγωγείς, μέσω του κυκλώματος της εισαγωγής - υπερτιμολόγησης - παραμονή πλεονάζοντος συναλλάγματος στο εξωτερικό ή εξαγωγής – υποτιμολόγησης - παραμονή πλεονάζοντος συναλλάγματος στο εξωτερικό.

Τα υποκοστολογούμενα εμπορικά τιμολόγια αποτελούν προσφορότατο μέσο φοροδιαφυγής, όταν μάλιστα αυτό αντανακλά και στη μείωση του κόστους του εισαγόμενου εμπορεύματος για ευκολότερη πώληση στην εσωτερική αγορά. Βέβαια αυτό δεν αποτελεί κανόνα. Ο κύριος στόχος είναι το περισσότερο κέρδος από τον εισαγωγέα.

Στην εισαγωγή μπορεί να γίνει υπερτιμολόγηση στα εμπορικά τιμολόγια οίκων εξωτερικού, με στόχο να εμφανίσουν οι έλληνες εισαγωγείς μεγαλύτερο επιχειρηματικό τζίρο για διαφόρους λόγους, όπως μεγαλύτερη χρηματοδότηση με βάση τον τζίρο εισαγωγής, για λόγους φορολογικούς ώστε να αυξηθούν τα έξοδά τους για να εμφανίσουν στη φορολογία εισοδήματος μικρότερα κέρδη και τέλος να γίνει λαθραία εξαγωγή συναλλάγματος στο εξωτερικό για αγορά περιουσιακών στοιχείων (ακινήτων κλπ).

Παράδειγμα: Εισαγωγέας μοτοποδηλάτων της δασμολογικής κλάσεως ................. προκειμένου να τα τελωνίσει, ανέγραψε στη διασάφηση εισαγωγής α) ότι είναι μοτοποδήλατα μεταχειρισμένα β) την αξία των κατά το ήμισυ της πραγματικής και γ) προσκόμισε στο Τελωνείο εμπορικό τιμολόγιο Γερμανικού Οίκου πλαστό, όσον αφορά το τμήμα της αξίας των εμπορευμάτων. Ο σκοπός του ήταν η αποστέρηση του Ελληνικού Δημοσίου από την διαφορά των δασμών και λοιπών φόρων που προκύπτει από την ανακριβή δηλωθείσα αξία.

Α-1γβ Λαθρεμπορία με εμφάνιση ψευδών στοιχείων στη διασάφηση

· Η δήλωση στη διασάφηση βαρελιών ως κενών ενώ ήσαν γεμάτα με εμπορεύματα

· Η ψευδής δήλωση περί του είδους και του ποσού των μεταφερομένων εμπορευμάτων

· Η χρήση πλαστής διασάφησης[8] εισαγωγής

· Η χρήση πλαστού εγγράφου σαν δικαιολογητικό ατελούς εισαγωγής εμπορευμάτων

· Η εμφάνιση των εισαγομένων εμπορευμάτων σαν μεταχειρισμένων

· Σε περίπτωση απώλειας του τελωνειακού παραστατικού (διασάφησης), που έχει σχέση με απόκρυψη δασμών και λοιπών φόρων. Σε τέτοιες περιπτώσεις συντάσσεται σχετική αναφορά και διαβιβάζεται στην Γραμματεία Δικαστικού του Τελωνείου. Εκεί διεξάγεται λεπτομερή εξέταση για να διαπιστωθούν οι συνθήκες που απωλέσθηκε το έγγραφο. Μετά τον τερματισμό υποβάλλεται αναφορά στον αρμόδιο επιθεωρητή, όπου εκτίθενται τα πραγματικά περιστατικά και οι λόγοι που συνετέλεσαν στην απώλεια της διασάφησης. Με βάση τα στοιχεία αυτά ο επιθεωρητής των Τελωνείων εκδίδει απόφαση, όπου δίδονται οδηγίες για την έκδοση νέου παραστατικού, αφού ελεγχθεί η υπόθεση για πιθανή φοροδιαφυγή.

· Σε περίπτωση που τα εμπορεύματα υπάγονται στον πίνακα Α+Β (περιοριστικοί πίνακες) και ο εισαγωγέας προσπαθεί να ξεγελάσει την τελωνειακή αρχή με διάφορα έγγραφα που προσκομίζει, όπως πιστοποιητικό κυκλοφορίας, παραγωγής κλπ.

Α-1γγ Λαθρεμπορία στη δασμολογική κατάταξη των εμπορευμάτων

Όταν δηλώνεται από τον ενδιαφερόμενο, ότι τα εμπορεύματα ανήκουν σε άλλο είδος από αυτό που στην πραγματικότητα είναι, με σκοπό να καταβληθούν μικρότεροι δασμοί, φόροι και άλλα δικαιώματα, στοιχειοθετείται το αδίκημα της λαθρεμπορίας (φοροδιαφυγής).

Με το σκεπτικό αυτό όταν υπάρχει διαφωνία δασμολογικής κατάταξης του εμπορεύματος με αποτέλεσμα η τελωνειακή αρχή να το κατατάξει σε υψηλότερο ποσοστό δασμών, κινδυνεύει ο εκτελωνιστής και ο εισαγωγέας/ εξαγωγέας να διωχθεί για λαθρεμπορία. Βέβαια τέτοιες περιπτώσεις αποτελούν ακραίες συμβάντα. Πάντα ο εκτελωνιστής σαν αντιπρόσωπος του εισαγωγέα /εξαγωγέα θα επιδιώκει να απονείμει οικονομική δικαιοσύνη, με βάση τις απέραντες γνώσεις και πείρα που διαθέτει στο μάνατζμεντ του τελωνειακού δασμολογίου.

Όταν όμως υπάρχει κραυγαλέα διαφορά της ζητούμενης δασμολογικής κλάσης και της ευρεθείσης κατά τον έλεγχο από την τελωνειακή αρχή, με ταυτόχρονη ύπαρξη δόλου, τότε και μόνο τότε η υπόθεση ελέγχεται για λαθρεμπορία.

Μερικά παραδείγματα που δεν μπορούν να θεμελιώσουν κατηγορία λαθρεμπορίας, λόγω της συχνής και συνηθισμένης εμφάνισής των στην καθημερινή τελωνειακή πρακτική.

Παράδειγμα 1^ον Διασαφήζουμε “υφάσματα βαμβακερά” και μετά τον τελωνισμό τους διαπιστώνουμε ότι εμπεριέχουν και “μετάξι” σε τέτοια αναλογία που να υπαχθούν σε δασμολογική κλάση με υψηλότερους δασμούς αλλά πιθανώς και πρόσθετους φόρους πολυτελείας. Γιατί να υπάρχει λαθρεμπορία; Οι φορτωτές πολλές φορές δεν γνωρίζουν να ενημερώσουν τον παραλήπτη για τα ποσοστά είδους των νημάτων που περιέχει η ύφανση.

Παράδειγμα 2^ον Διασαφήζουμε “τηλεφωνικές συσκευές” και η τελωνειακή αρχή διαφωνεί και τα ζητά στα “είδη διακόσμησης“ λόγω ύλης ή εμφάνισης, με υψηλότερους δασμούς και φόρους πολυτελείας. Μετά από παραπομπή της υπόθεσης σε Επιτροπή Αμφισβήτησης για τον προσδιορισμό της δασμολογικής κατάταξης και την έκδοση της σχετικής απόφασης, όπου τελικώς επικρατεί η άποψη του τελωνείου, γιατί το τελευταίο να επιμένει σε κατηγορία λαθρεμπορίας; Οι τηλεφωνικές συσκευές μπορεί να κατασκευασθούν από πλαστική ύλη μέχρι χρυσό, ανάλογα με την κοινωνική τάξη στην οποία θέλει να απευθυνθεί ο κατασκευαστής.

Παράδειγμα 3^ον Έγινε εισαγωγή εκ του εξωτερικού μιας ποσότητας με 10.000 τεμάχια φιαλίδια από γυαλί για την συσκευασία αρωμάτων και μια αντίστοιχη ποσότητα με 10.000 τεμάχια καλαθάκια πλαστικά, με προορισμό να προσαρμοσθούν τα γυάλινα φιαλίδια στα καλαθάκια, ώστε να αποτελέσουν ένα ενιαίο σύνολο συσκευασίας, χωρίς να αποτελούν κάποιο άλλο ανεξάρτητο εμπορικό είδος.

Τα καλαθάκια (περιβλήματα) έφεραν την επιγραφή του εργοστασίου κατασκευής των αρωμάτων, ενώ τα φιαλίδια δεν είχαν καμμία ένδειξη κατασκευαστού. Ο εισαγωγέας εκμεταλλεύτηκε το γεγονός αυτό και ζήτησε να παραλάβει τα φιαλίδια σε δασμολογική κλάση του δασμολογίου που δεν πληρώνεται φόρος πολυτελείας, αφού δεν ήταν χαραγμένη η επιγραφή του εργοστασίου αρωμάτων.

Ο εκτελωνισμός που ακολούθησε στηρίχθηκε σε μια άδεια εκτελωνισμού αφού έγινε ενιαίος διακανονισμός συναλλάγματος στην Τράπεζα, αλλά πραγματοποιήθηκε σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα.

Για τα γυάλινα φιαλίδια επιδιώχθηκε η κατάταξή τους στην δασμολογική κλάση 7010 9071 000 02 και όχι στην δασμολογική κλάση 7010 9071 000 01, χωρίς να πληρωθεί ο φόρος πολυτελείας. Για δε τα πλαστικά καλαθάκια (περιβλήματα) κατατάχθηκαν σε δασμολογική κλάση που πληρώνει φόρο πολυτελείας, επειδή βέβαια για τα τελευταία υπήρχε επιγραφή του εργοστασίου αρωμάτων.

Η υπόθεση ελέγχθηκε για λαθρεμπορία από την τελωνειακή υπηρεσία και παραπέμπει στην δικαιοσύνη. Η απόφαση του Δικαστηρίου ήταν απαλλακτική γιατί δεν αιτιολογείται η σκοπιμότητα της κεχωρημένης και κατά διάφορα χρονικά διαστήματα προσαγωγής των εμπορευμάτων για εκτελωνισμό και δεν αποτελεί τέχνασμα δυνάμενο να εξαπατήσει την τελωνειακή αρχή.

Παραδείγματα που μπορεί να θεμελιώσουν κατηγορία λαθρεμπορίας και εσκεμμένης φοροδιαφυγής:

Παράδειγμα 4^ον Διασαφίζουμε χημικά της ΣΟ 3823 9099 09 900 και κατά τον τελωνισμό ανακαλύπτεται ότι πρόκειται για ”μαγνητόφωνα“ της ΣΟ 8521 1090 00001, τότε είναι φοροδιαφυγή (λαθρεμπορία). Υπάρχει δόλος και κραυγαλέα διάσταση, μεταξύ των τελωνειακών εγγράφων (διασάφησης, εμπορικών τιμολογίων, πιστοποιητικών κλπ) και των παρουσιαζομένων εμπορευμάτων ενώπιον της τελωνειακής αρχής.

Παράδειγμα 5^ον Στον Α.Μ. καταλογίζεται ότι νόθευσε έγγραφα με σκοπό να παραπλανήσει (λαθρεμπορία)...................ώστε να κερδίσει περιουσιακά οφέλη .........................Ειδικότερα την 6-4-198... νόθευσε διασαφήσεις, διορθώνοντας τον λήγοντα αριθμό του δηλωτικού προφανώς για να αποφύγει τον επόπτη /διευθυντή του τελωνείου κον.......................... που γνώριζε τη σωστή δασμολογική κατάταξη του προϊόντος που παρελάμβανε.

Στη συνέχεια αφού είχε πραγματοποιήσει τον τελωνισμό του εμπορεύματος, τότε διόρθωνε και πάλι τον λήγοντα αριθμό του δηλωτικού (των διασαφήσεων) και τον επανέφερε στην προηγούμενη κατάσταση, ώστε να αποφύγει τις παραπέρα συνέπειες. Έτσι δηλαδή που να μην μπορεί στο εξής άλλος τελωνειακός υπάλληλος να αντιληφθεί την πλαστογραφία.

Έτσι εισήγαγε “παίγνια συντροφιάς“ της δασμολογικής κλάσης 9504 1000 000 00 δηλαδή βιντεοκασέτες με παιγνίδια, ενώ δήλωνε ότι εισήγαγε “υποθέματα εγγραφής ήχου” δηλαδή απλές κασέτες μαγνητοφώνου οι οποίες υπάγονται σε χαμηλότερη επιβάρυνση δασμών και άλλων φόρων, ύψους 20% αντί του κανονικού που ανέρχεται σε 130%. (η υπόθεση εμφανίστηκε στον τύπο τον Ιανουάριο του 1987).

Α-1δ Το κείμενο του άρθρου 27 παρ 10 Τελων. Κώδικα (όπως τροπ. Ν1808/88 απλουστευμένες διαδικασίες)

“Με προεδρικά διατάγματα, που εκδίδονται με πρόταση του Υπουργού Οικονομικών επιτρέπεται:

α) Να ενεργείται η βεβαίωση και είσπραξη των δασμών, φόρων και λοιπών επιβαρύνσεων με βάση τις ενδείξεις της διασάφησης[9] για όλα ή ορισμένα μόνο εμπορεύματα ή κατηγορίες τους και από όλες ή ορισμένες μόνο τελωνειακές αρχές.

β) Να μεταβάλλονται τα στοιχεία που πρέπει να δηλώνονται στη διασάφηση, η διαδικασία της εξέτασης των εμπορευμάτων, εφοδίων πλοίων, ταχυδρομικών δεμάτων και αποσκευών επιβατών που τίθενται σε ανάλωση, ελεύθερη κυκλοφορία, αποταμίευση, διαμετακόμιση ή εξαγωγή, η διαδικασία της βεβαίωσης στις περιπτώσεις αυτές των δασμών, φόρων και λοιπών επιβαρύνσεων, καθώς και ο τρόπος της είσπραξής τους.

γ) Να περιορίζεται η επαλήθευση της διασάφησης και των προσαρτημένων σ’ αυτή δικαιολογητικών, καθώς και η εξέταση ορισμένων εμπορευμάτων, σε ποσοστό που δεν μπορεί να είναι κατώτερο από δέκα στα εκατό (10%) των διασαφήσεων που γίνονται αποδεκτές.

Στις περιπτώσεις α και γ τα εμπορεύματα που δεν υποβάλλονται σε εξέταση ή για τα οποία δεν γίνεται επαλήθευση της διασάφησης και των δικαιολογητικών θεωρούνται ότι έχουν εξετασθεί. Στην περίπτωση αυτή, ο υπολογισμός των δασμών, φόρων και λοιπών επιβαρύνσεων, καθώς και η εφαρμογή των διατάξεων που διέπουν τη θέση τους σε ανάλωση ή ελεύθερη κυκλοφορία ενεργείται με βάση τις ενδείξεις της διασάφησης. Αν κατά τη διενέργεια ελέγχου διαπιστωθούν διαφορές μεγαλύτερες από τις προβλεπόμενες στο άρθρο 33, επιβάλλεται στο διασαφηστή, με επιφύλαξη των διατάξεων για λαθρεμπορία, αντί για τη ποινή του άρθρου 33, πρόστιμο ίσο με το σύνολο της βεβαιουμένης από τον έλεγχο οφειλής του από δασμούς, φόρους και λοιπές επιβαρύνσεις. Σε περίπτωση υποτροπής του διασαφιστή μέσα σε τρία χρόνια, το πρόστιμο αυτό βεβαιώνεται και εισπράττεται στο πενταπλάσιο.

Με όμοια διατάγματα μπορεί να καθορίζονται πρόσθετα μέτρα για την εξασφάλιση των συμφερόντων του δημοσίου ή τρίτων, ειδικές διαδικασίες τελωνισμού στις πιο πάνω περιπτώσεις, οι πρακτικοί τρόποι λειτουργίας των διαδικασιών αυτών, καθώς και κάθε άλλη λεπτομέρεια“.

Α-1ε Το κείμενο του άρθρου 94 παρ 5 Τελ. Κώδικα (όπως τροπ Ν 1808/89 απλουστευμένες διαδικασίες και Ν 2443/1996)

“Στους παραβάτες των διατάξεων των άρθρων 70 και των άρθρων 70 έως 70ιγ[10], επιβάλλεται για κάθε παράβαση και ανεξάρτητα από τις ποινές που προβλέπεται από τις διατάξεις για την λαθρεμπορία, πρόστιμο μέχρι το διπλάσιο της αξίας FOB των εμπορευμάτων που προσδιορίστηκε για τελωνειακούς σκοπούς σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις. [11]

Αν η παράβαση συνεπάγεται και την απώλεια εξαγωγικών δασμών και λοιπών επιβαρύνσεων ή της λήψη μεγαλύτερων επιστροφών ή άλλων ποσών που χορηγούνται κατά την εξαγωγή των εμπορευμάτων, το πρόστιμο αυτό είναι τουλάχιστον ισόποσο προς την απώλεια ή τη διαφορά αυτή.

Δεν επιβάλλεται πρόστιμο αν η απώλεια ή η διαφορά δεν υπερβαίνει τα τρία τα εκατό (3%).

Σε περίπτωση επιβολής προστίμου ανακαλείται η έγκριση υπαγωγής στις απλουστευμένες διαδικασίες και με πράξη του προϊσταμένου της οικείας τελωνειακής περιφέρειας επιβάλλεται στον παραβάτη εξαγωγέα στέρηση από ένα μέχρι τρία χρόνια της υπαγωγής στις απλουστευμένες διαδικασίες εξαγωγής σε όλες τις τελωνειακές αρχές της δικαιοδοσία του.“

Α-1στ Ιστορικά νομοθετικά κείμενα

Με την επανάσταση του 1821, έχουμε και το πρώτο ελληνικό δασμολόγιο που θέσπισε η τότε επαναστατική κυβέρνηση στην προσπάθειά της να εξασφαλίσει πόρους, έσοδα, στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος. Το δασμολόγιο του 1821 περιελάμβανε δασμούς εισαγωγικούς και εξαγωγικούς. Ανέπτυσσε 95 εισαγόμενα είδη και 43 εξαγόμενα. Το δασμολόγιο αυτό λειτούργησε έως το 1830.

Το 1830 ο τότε Κυβερνήτης του Ελληνικού Κράτους Καποδίστριας, έθεσε σε εφαρμογή νέο δασμολόγιο, αρκετά προηγμένο για τη εποχή του. Με αυτό το δασμολόγιο θεσπίζονται δύο σοβαρές μεταρρυθμίσεις

α) Περιορίζονται τα εξαγωγικά τέλη και

β) Καθιερώνονται παράλληλα με τους δασμούς στη αξία και δασμοί ειδικευμένοι. Το δασμολόγιο αυτό ονομάζετο “ταρίφα” ή “τελωνειακή διατίμηση” ή “τελωνειακή διάταξη”

Επίσης ο κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας νομοθέτησε τον πρώτο τελωνιακό οργανισμό,[12] προκειμένου να ελεγχθεί καλύτερα η ροή των εμπορευμάτων προς τις δύο κατευθύνσεις, την εισαγωγή και εξαγωγή αλλά και να εισπραχθούν φόροι για τις ανάγκες του νέου κράτους.

Θα πρέπει εν πρώτοις να δούμε ποιο ήταν το περιβάλλον και πως διεξήγετο η μεταφορική/ εμπορευματική κίνηση στα ελληνικά λιμάνια (Σύρου, Πειραιά, Πάτρας, Ναυπλίου κλπ).

Το είδος των εμπορευμάτων που περνούσαν από τα λίγα γνωστά τότε λιμάνια ήταν ως επί το πλείστον φυσικά προϊόντα γης, γνωστά με μια πρώτη ματιά.

Η διασάφηση, το κυρίαρχο τελωνειακό έγγραφο, προκειμένου για ανάλωση με πληρωμή των δασμών, στην πρώτη περίοδο, κατατίθεται όταν τα εμπορεύματα βρίσκονται μέσα στο πλοίο και πληρώνεται το τέλος (τελώνιον) είτε τοις μετρητοίς, είτε επί πιστώσει (καλά διαβάσατε) και στην δεύτερη περίοδο τα εμπορεύματα εκφορτώνονται στις προβλήτες, με την υποχρέωση του παραλήπτη να καταθέσει διασάφηση προς ανάλωση εντός πέντε ημερών, που στην συνέχεια έγιναν δέκα πέντε.

Αν δεν ήθελε ο παραλήπτης την άμεση παραλαβή των εμπορευμάτων, ήταν υποχρεωμένος να ακολουθήσει τη διαδικασία της τελωνειακής αποταμίευσης. Αυτό έπρεπε να αποφασισθεί μέσα σε πέντε ημέρες ή δέκα πέντε αργότερα, αν όχι επιβάλλοντο υπερημέριες.

Το υποτυπώδες δασμολόγιο της τότε εποχής ήταν συγκινητικά απλοποιημένο για το 1830. Το ΙΔ ψήφισμα του 1830 αναφέρει:

Παράγραφος Γ” Το τελώνιον της εξαγωγής προσδιορίζεται 6% εξαιρουμένων των όσων διαλαμβάνονται εις τον πίνακα Α.”

Παράγραφος Δ. “Το τελώνιον της εισαγωγής προσδιορίζεται 10% εκτός τινών εξαιρέσεων εμπεριλαμβανομένων εις την διάταξιν.”

Παράγραφος ΣΤ.” Δια τας από πλοίου εις πλοίον μεταβιβαζομένας πραγματείας θέλει πληρόνεσθαι 1% αι δε προερχόμεναι από την Ελλ. Επικράτειαν και μεταφερόμεναι εκτός της Επικράτειας δεν υπόκεινται παρά μόνο εις την πληρωμήν του εξαγωγικού τελωνίου.”

Το έτος 1842 (Νόμος της 25 Μαίου 1842) άρχισε να δημιουργείτε το «τελωνειακόν τιμολόγιον» με τα διαφοποιημένα σε ποσοστά τελώνια. Συγκεκριμένα: ‘Τα τελωνειακά δικαιώματα της εισαγωγής, της εξαγωγής, της μεταφοράς και της από πλοίον εις πλοίον μεταβιβάσεως μένουν επί του παρόντος τα αυτά, κατά την εν ισχύει τελωνιακή διατίμησιν και τας λοιπάς τελωνιακάς διατάξεις μέχρι της εκδόσεως νέου τελωνιακού τιμολογίου.” Είναι ολοφάνερο δηλαδή ότι η τελωνιακή διατίμηση αποτελείται από τους πίνακες των ποσοστών των δασμών που εφαρμόζονται στο εξωτερικό εμπόριο της ελληνικής επικράτειας. Τα ερωτηματικά αρχίζουν αχνά να εμφανίζονται στις τελωνειακές συναλλαγές.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον [13]οι έμποροι μπορούσαν να συμπεριφερθούν απέναντι στον τελωνειακό νόμο με τρεις τρόπους:

α) Ν’ αναγράφουν την αλήθεια του βάρους και της ποιότητας (τιμή) των εμπορευμάτων στην διασάφηση

β) Ν’ αναγράφουν εσφαλμένο το βάρος και την ποιότητα (τιμή) των εμπορευμάτων στην διασάφηση λόγω άγνοιας και

γ) Να αναγράφουν εσφαλμένο το βάρος και την ποιότητα (τιμή) των εμπορευμάτων στη διασάφηση σκόπιμα (απόκρυψη φορολογικής ύλης).

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση που αναμενόταν, το κράτος προνόησε να νομοθετήσει και επιβάλλει στους παραλήπτες των φορτίων, χρηματικά πρόστιμα, στην αρχή οκταπλάσια επί της ανακαλυπτόμενης διαφοράς που μετατράπηκαν μετέπειτα σε εξαπλάσια {βλέπε πίνακα).

Με την πάροδο των ετών και με την δημιουργία των “τελωνιακών τιμολογίων” δηλαδή των γνωστών δασμολογίων, εξ αιτίας των συνεχών εισπρακτικών αναγκών του κράτους αφ’ ενός, και αφ’ ετέρου λόγω της αύξησης σε όγκο και ποικιλία της εμπορευματικής κίνησης, άρχισε να εμφανίζεται και μια τρίτη διάσταση της αποκαλυπτόμενης διαφοράς, η κατάταξη των εμπορευμάτων.

Πίνακας Νο Error! Unknown switch argument. Ποινές σύνταξης διασάφησης από το 1830 μέχρι σήμερα

Α-1στ.α Χρονολογικός πίνακας ποινών σύνταξης της διασάφησης από το 1830 μέχρι σήμερα

ΙΔ ψήφισμα / 1830	Ολιγώτερα = επί των ελλειπόντων απλούν τελώνιον ως της αρίστης ποιότητος (κατωτέρας αξίας ή ποιότης χειροτέρα = απλούν τελώνιον επί της τελευταίας	πλειότερα = τα πλεονάζοντα εις οκταπλούν τελώνιον	καλυτέρου είδους ή καλυτέρας ποιότητος = το περιπλέον της αξίας εις οκταπλούν τελώνιον
Νόμος της 19 Μαρτίου 1843 Περί Οργανισμού Τελωνείων	ολιγώτερα ή κατωτέρας ποιότητος = επί των ελλειπόντων ή επί της πραγματικής ποιότητος απλούν τέλος	πλειότερα ή καλητέρας ποιότητος = τα περιπλέον ή στο περιπλέον της αξίας τέλους εις εξαπλούν τέλος
Νόμος ΧΞΘ 7 Αυγούστου 1861	ολιγώτερα ή κατώτερον τελώνιον = το τελώνιον κατά την διασάφησιν	περισσότερα ή ανώτερον τελώνιον = το διπλούν του εισαγωγικού τέλους στην διαφορά (κατάταξιν)
Νόμος ΒΡΚΑ του 1892 (Περί Τελωνειακού δασμολογίου άρθρο 10 εδάφιον 1
Νόμος ΓΥΚΑ υπ’ αριθ 3421/ 1909	ελάσσονα ή τέλος κατώτερον = πρόσθετον 10% της διαφοράς (κατάταξιν)	πλείονα ή τέλος ανώτερον = πρόσθετον 30% της διαφοράς {κατάταξιν)	υποκείμενα σε τέλος = ευρεθώσι μηδόλως σε τέλος 5% κατά τη διασάφηση,όριο 500 δραχμές
Νόμος 1165/18 άρθρο 33	ελάσσονα ή τέλος κατώτερον = πρόσθετον 5% επί της διαφοράς	πλείονα ή τέλος ανώτερον ή αξίας ανωτέρας = πρόσθετον 15% επί της διαφοράς (αξία επί διαφορών πέραν του15% =το πενταπλάσιον)	αοριστία περιγραφής εμπορεύματος =5% επί του τέλους(εισαγωγικού δασμού)
Ν 542/1977 άρθρο 75			ο υπολογισμός των τελών γίνεται με βάση τον ισχύοντα δασμόν των τρίτων χωρών ως προς την ΕΟΚ
Ν 2443/96 άρθρο 1 παρ 2	επί έλαττον διαφορές = 5% στο συνολικό ποσό των δασμών και λοιπών επιβαρύνσεων	επί πλέον διαφορές =15% στο συνολικό ποσό των δασμών και λοιπών επιβαρύνσεων	ανακριβούς δήλωσης περιγραφής εμπορευμάτων 3% = στο συνολικό ποσό των δασμών και λοιπών επιβαρύνσεων

Ο νομοθέτης με δικές του λέξεις εκφράζει το τότε περιβάλλον και τις συνθήκες ανταγωνισμού (διαγωνισμού κατά την τότε έκφραση) μεταξύ των εμπόρων του εξωτερικού εμπορίου ως εξής: “.....Η ανάγκη της συντάξεως νέου τελωνιακού δασμολογίου, περιέχοντος όλα, ει δυνατόν τα είδη των εμπορευμάτων είχε καταστή προ πολλού λία επαισθητή και εις το εμπόριον και εις την Κυβέρνησιν, η δε ανάγκη αύτη εθεραπεύθη δια του καταρτισθέντος και από του 1857 τεθέντος εις ενέργεια νέου δασμολογίου. Εις το Δασμολόγιον τούτο ελήφθη πρόνοια να σημειωθώσιν όλα εν γένει τα γνωστά εμπορεύματα και να υπαχθώσι εις ορισμένον τελώνιον, εκτός ολίγον τινών τα οποία εθεωρήθη καταλληλότερον να αφεθώσιν εις την εκτίμησιν ...................Επειδή δε με μ’ όλην την καταβληθείσαν προσπάθειαν του να περιληφθώσιν και κατονομασθώσιν εν τω δασμολογίω όλα τα γνωστά εμπορεύματα, ήτο ενδεχόμενον να παρελήφθησαν τινά, το άρθρο 2 του περί δασμολογίου νόμου εκανόνισεν, ότι τα μη κατονομαζόμενα εις τον πίνακα της εισαγωγής εμπορεύματα ............θέλουν τελωνίζεσθαι κατ’ εκτίμησιν (Εγκύκλιος 49101/1860).”

Το καθοριστικό έτος 1861 γίνεται μεταρρύθμιση του τελωνειακού οργανισμού και εμφανίζεται η ποινή στη σύνταξη της διασάφησης[14] λόγω διαφοράς κατάταξης του εμπορεύματος, αφού υπήρχαν οι προϋποθέσεις, όπως το Τελωνιακό δασμολόγιο με κάποιες εκατοντάδες διάφορα εμπορεύματα που είχαν ποικιλία ποσοστών, τελών (τελώνιον) και η συνεχής διαμαρτυρία των παραληπτών για επιβολή από την τελωνειακή υπηρεσία υψηλών ποσοστών σε πρόσθετα τέλη. (Βλέπε και πίνακα).

Το έτος 1867 στο δασμολόγιο του 1830 έγιναν ορισμένες σοβαρές μεταρρυθμίσεις που αφορούσαν κυρίως τη κατάργηση των εξαγωγικών τελών.

Το έτος 1884 επί Κυβερνήσεως Χ. Τρικούπη, είχαμε τη σύνταξη δασμολογίου επί επιστημονικού επιπέδου που παράλληλα ενίσχυε τους πόρους του κράτους.

Ακολούθησε μια νέα μείωση[15] των πρόσθετων τελών στο 30% από το διπλάσιο που ήταν και φθάσαμε στο έτος σταθμό για τις τελωνειακές συναλλαγές. Ο τελωνειακός κώδικας που κυρώθηκε με τον Ν 1165/11912 έφερε νέες μορφές χρηματικών οικονομικών προστίμων αλλά και μείωση των ποσοστών από 30% σε 15% για τα επί πλέον ευρεθέντα.

Το νέο είδος χρηματικού προστίμου που εμφανίστηκε στο προσκήνιο, εκείνη την εποχή ονομάζεται ποινή αοριστίας. Πρωτοεισάγεται στην τελωνειακή πρακτική και έχει ισχυρή επίδραση επί της αναστολής των επίδοξων λαθρεμπόρων. Όλοι όσοι κάνουν εισαγωγές υποχρεώνονται να γνωρίζουν το τελωνειακό δασμολόγιο και την περιγραφή των εμπορευμάτων σε αυτό. Δημιουργείτε και επίσημα μια τάξη επαγγελματιών που ασχολείτε αποκλειστικά με το αντικείμενο των τελωνειακών συναλλαγών και κυρίως με τη σύνταξη και διεκπεραίωση της διασάφησης.

Ο έμπορος δεν έχει πλέον δικαιολογίες σχετικά με την λανθασμένη περιγραφή των υποκειμένων εμπορευμάτων του τύπου “...δεν γνωρίζω,.......κατά λάθος, .......εκ παραδρομής.” Η απάντηση είναι χρησιμοποιείστε εκτελωνιστή.

Το έτος 1923 λόγω της αδήριτης ανάγκης να αυξηθούν τα έσοδα του κράτους για τη κάλυψη των αναγκών των προσφύγων της μικρασιατικής καταστροφής, είχαμε την σύνταξης ενός νέου δασμολογίου που άρχισε να εφαρμόζεται την 1.1.1926. Το δασμολόγιο αυτό με ορισμένες μόνο τροποποιήσεις, λειτούργησε μέχρι το έτος 1960. Σ’ αυτό το δασμολόγιο και σε ορισμένες μεταρρυθμίσεις που δέχθηκε κατά καιρούς, βρίσκουμε δασμούς προστατευτικούς της νεοσύστατης ελληνικής βιομηχανίας [16]

Το έτος 1960 ………το νέο δασμολόγιο που εφαρμόσθηκε την 27-4-1960 συντάχθηκε σύμφωνα με την ονοματολογία του Συμβουλίου Τελωνειακής Συνεργασίας, την γνωστή μας ονοματολογία των Βρυξελλών του έτους 1950. Εκτός της ονοματολογίας, το δασμολόγιο αυτό ήτο και δίστηλο, με μια στήλη δασμών γενικών και μια συμβατικών, σε σχέση με το προηγούμενο που ήταν τρίστηλο καθώς είχε δασμούς γενικούς, μέγιστους, ελάχιστους και συμβατικούς.

Επί 80 τόσα χρόνια τα χρηματικά πρόστιμα με την μορφή που παρουσιάστηκαν το 1918 λειτούργησαν ανασταλτικά στο μεγάλο πάθος της λαθρεμπορίας, με τη βοήθεια του κράτους αλλά και των επαγγελματιών εκτελωνιστών. Παρά τις μεγάλες ανακατατάξεις που υπέστη ο θεσμός των τελωνείων με την εφαρμογή της ενιαίας εσωτερικής αγοράς της πρώην ΕΟΚ και σημερινής Ενωμένης Ευρώπης, διατηρήθηκαν τα χρηματικά οικονομικά πρόστιμα που αφορούν τη σύνταξη και διαδικασία τη διασάφησης.

Αν θέλουμε να μιλήσουμε με τη σημερινή γλώσσα της οικονομίας, το μάνατζμεντ της διοίκησης στην αλυσίδα της διεθνούς μεταφοράς των εμπορευμάτων πέτυχε, με άριστα αποτελέσματα και ελπίζουμε να έχουμε και τα ίδια αποτελέσματα με την είσοδο στην τρίτη χιλιετηρίδα, παρά τις πιέσεις για άκρατη φιλελευθεροποίηση και παγκοσμιοποίηση των διεθνών συναλλαγών.

[1] Άρθρο 33 Ν 1165/18 (όπως ίσχυε)

1. Εάν ευρεθώσιν εμπορεύματα πλείονα των εν τη διασαφήσει αναφερομένων, ή υποκείμενα εις τέλος ανώτερον, ή επί τέλους κατ’ εκτίμησιν, αξίας ανωτέρας, εισπράττεται το τέλος των ευρεθέντων και πρόσθετον τοιούτον 15% επί της διαφοράς, ήτις προκύπτει μεταξύ του βεβαιωθέντος τέλους και του κατά την διασάφησιν τοιούτου.

“Επί διαφορών πέραν του 15% μεταξύ της δηλουμένης κατά τον τελωνισμόν των εισαγομένων εμπορευμάτων αξίας και της υπό της τελωνειακής Αρχής καθοριζομένης τοιαύτης, κατά τας διατάξεις του Ν 398/76 “περί δασμολογητέας αξίας των εμπορευμάτων” τα κατά το άρθρο 33 του Ν 1165/1918 “περί τελωνειακού κώδικος” πρόσθετα τέλη εισπράττονται εις το πενταπλάσιον.

“Της κατά τ’ ανωτέρω προσαυξήσεως των πρόσθετων τελών εξαιρούνται διαφοραί αφορώσαι εις εμπορεύματα μεταχειρισμένα, δευτέρας διαλογής και μη κανονικά εν γένει εμπορεύματα”.

2. Εάν εν τη διασαφήσει αναγραφώσιν ως ατελή εμπορεύματα ευρεθώσι δε τοιαύτα υποκείμενα εις τέλος, εισπράττεται τούτο και πρόσθετον 15% έπ’’ αυτού.

3. Εάν ευρεθώσιν εμπορεύματα ελάσσονα των εν τη διασαφήσει αναφερομένων η υποκείμενα εις τέλος κατώτερον, εισπράττεται το τέλος των ευρεθέντων και πρόσθετον 5% επί της διαφοράς.

4. Τα πρόσθετα ταύτα τέλη δεν δύναται να είναι ανώτερα του δεκάτου του τέλους των ευρεθέντων εμπορευμάτων.

5. Εάν το δέμα, δοχείον ή κιβώτιον, εις ο ευρεθώσιν εμπορεύματα ελάσσονα των εν τη διασαφήσει, τυγχάνη ανέπαφον και πλήρες και μη δυνάμενον να περιλάβει πλέον του ευρεθέντος, βεβαιούνται ταύτα επί της διασαφήσεως και επιβάλλεται μόνον το εις το ευρεθέν εμπόρευμα ανήκον τέλος.

6. Εάν το δέμα, κιβώτιον ή δοχείον ευρεθή παραβιασμένον και το περιεχόμενον αυτού ελλιπές ή διάφορον του διασαφησθέντος, βεβαιούνται ταύτα επί της διασαφήσεως, αντίγραφον δε αυτής αποστέλλεται εις τον αρμόδιον Εισαγγελέα, εάν συντρέχη περίπτωσις ποινικής καταδιώξεως, επιβάλλεται δε το εις το ευρεθέν εμπόρευμα ανήκον τέλος.

7. Εάν ευρεθώσιν εμπορεύματα ατελή, ποσού δε ίσου ή διαφόρου προς το εν διασαφήσει αναγραφέν, ενώ εν αυτή αναγράφονται ως υποκείμενα εις τέλος, ουδέν επιβάλλεται τέλος.

8. Εάν δοχείον, περιέχον ρευστόν ,ευρεθή κατά τον τελωνισμόν εν μέρει ή καθ’ ολοκληρίαν κενόν, η δε έλλειψις προήλθεν εκ βλάβης του δοχείου, συντάσσεται περί τούτου επί της διασαφήσεως πράξις και εάν αποδειχθεί ότι όντως η έλλειψις προήλθεν εκ του λόγου τούτου, επιβάλλεται τέλος μόνον επί του τυχόν απομείναντος εν τω δοχείω ποσού.

9. Διαφοραί επί έλαττον μεν άχρι 5% εκπίπτονται κατά τον υπολογισμόν του τέλος, επί πλέον δε άχρι 5% υποβάλλονται μόνον εις το απλούν τέλος.

10. Εις επιβάτην φέροντα μεθ’ εαυτού υποκείμενα εις τέλος είδη μη αναγραφόμενα εις το του πλοιάρχου κατατεθέν δηλωτικόν, επιβάλλεται πρόσθετον τέλος 10% εάν το πληρωτέον τέλος είναι ανώτερον των δραχμών 200 και κατώτερον των 1000 δραχμών, 30% δε εάν το τέλος είναι ανώτερον των 1000 δραχμών. Το πρόσθετον τούτο τέλος εισπράττεται μόνον κατά τον προς εισαγωγήν τελωνισμόν, ως επίσης και κατά την περίπτωσιν της μεταφορτώσεως δια τας Ελευθέρας Ζώνας Πειραιώς και Θεσσαλονίκης.

Εάν ως εκ του είδους των τα υπό του επιβάτου φερόμενα μεθ’ εαυτού είδη εν συνδυασμώ προς την ποσότητα αυτών και την επαγγελματικήν ειδικότητα ή οιανδήποτε άλλα στοιχεία έχωσι τον χαρακτήρα του εμπορεύματος επιβάλλεται εις τον επιβάτην, εξαιρέσει, των δειγματοφόρων και των αλλοδαπών των μη μονίμως εγκατεστημένων εν Ελλάδι, πρόσθετον τέλος 50% εις οιονδήποτε ποσόν και αν ανέρχεται το ανήκον τέλος και οιονδήποτε τελωνειακόν προορισμόν ήθελε λάβει το εμπόρευμα. Εάν ενίσταται ο επιβάτης κατά της εκτιμήσεως των ανωτέρω στοιχείων του χαρακτηρισμού ως εμπορεύματος των μεθ’ εαυτού κομισθέντων ειδών, αποφαίνεται αμετακλήτως η παρά τω Τελωνείω Επιτροπή Αμφισβητήσεων ή εν ελλείψει τοιαύτης η Ανωτάτη Επιτροπή Τελωνειακών Αμφισβητήσεων.

11. Εισπράττεται πρόσθετον τέλος 15% επί του τέλους του ευρεθέντος εμπορεύματος οσάκις δια της διασαφήσεως εδηλώθη ως άγνωστον το περιεχόμενον του δοχείου ή δέματος, είτε ως προς το είδος, είτε το ποσόν, είτε ποιόν και βάρος.

12. Επίσης εισπράττεται πρόσθετον τέλος 5% επί του τέλους του ευρεθέντος εμπορεύματος, οσάκις εν τη κατατιθεμένη διασαφήσει εισαγωγής ενυπάρχει αοριστία ως προς την περιγραφήν του εμπορεύματος.

13. Δια τον υπολογισμόν των προσθέτων τελών, περί ων αι ανωτέρω παράγραφοι του παρόντος άρθρου, λαμβάνεται πάντοτε, ασχέτως βεβαιώσεως ή μη τέλους επί του τελωνειακού παραστατικού, ως βάσις ο έναντι των τρίτων προς την ΕΟΚ χωρών ισχύων δασμός, ανεξαρτήτως χώρας προελεύσεως του εμπορεύματος.

[2] Κων Κονιστή Δασμοί και λοιποί φόροι, σελ 365 “Προς τούτοις η εφαρμογή προοδευτικής κλίμακος προστίμων, συναρτομένης προς το ύψος των διαφευγόντων (εκ της ανειλικρινούς δηλώσεως των στοιχείων του εμπορεύματος κλπ) τελωνειακών εσόδων (ουχί μόνον δασμών) κατά τα ισχύοντα εις ενίας ετέρας χώρας (πχ Μ. Βρεττανία, Ιταλία) και το πνεύμα της από 17ης Ιουνίου 1954 σχετικής Συστάσεως του Συμβουλίου Τελωνειακής Συνεργασίας (ην σύστασιν έχει μάλιστα αποδεχθεί και η Ελλάς) φρονούμεν ότι θα πρέπει να αποτελέση την βάσιν καθιερώσεως ενός απλοποιημένου συστήματος επιβολής προστίμων και εν Ελλάδι. Περαιτέρω, η ενοποίησις της επιβαλλομένης σήμερον επιπροσθέτου ποινής αοριστίας μετά των λοιπών προσθέτων τελών και ο σαφής (εν πλαισίω) καθορισμός των περιπτώσεων επιβολής των εν λόγω ποινών, θα πρέπει ωσαύτως να αποτελέσουν βασικάς θέσεις του νέου συστήματος”.

[3] Η παράγραφος 2 της Εγκυκλίου Τ 2326/126/Α0019/96 που δίδει οδηγίες (Ν 2443/96) αναφέρει. ‘Με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 1 αντικαθίσταται το άρθρο 33.

Τα διαλαμβανόμενα στο άρθρο αυτό αναφέρονται στις περιπτώσεις επιβολής ποινών ανακριβούς δήλωσης λόγω διαπίστωσης διαφορών κατά τον τελωνισμό εμπορευμάτων σε ανάλωση ή ελεύθερη κυκλοφορία.

Όπως θα παρατηρήσετε εκτός της αλλαγής της ονομασίας από πρόσθετα τέλη σε ποινή ανακριβούς δήλωσης, αλλάζει και ο τρόπος υπολογισμού από τα μέχρι σήμερα ισχύοντα. Στις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου αυτού καθορίζονται οι περιπτώσεις που επιβάλλονται τέτοιες ποινές.

Σύμφωνα με την παρ. 1 βασική προϋπόθεση για επιβολή της ποινής ανακριβούς δήλωσης αποτελεί η διαπίστωση δασμοφορολογικής διαφοράς που προκύπτει μεταξύ στοιχείων της δήλωσης του διασαφηστή και βεβαίωσης του τελωνείου. Αντίθετα με τα οριζόμενα στην παρ 2 αν από την περιγραφή των εμπορευμάτων στη διασάφηση θέσης αυτών σε ανάλωση ή ελεύθερη κυκλοφορία δεν προκύπτει με σαφήνεια η δασμολογική τους διάκριση, επιβάλλεται ποινή ανακριβούς δήλωσης 3% επί του συνολικού ποσού των βεβαιουμένων δασμοφορολογικών επιβαρύνσεων.

Διευκρινίζεται ότι είναι δυνατό να συντρέχουν ταυτόχρονα και οι δύο περιπτώσεις επιβολής ποινών.

Επισημαίνεται ότι, η ποινή αυτή βεβαιώνεται και εισπράττεται σε κάθε περίπτωση, έστω και αν τα εμπορεύματα απαλλάσσονται ολικά ή μερικά των δασμών, φόρων κα λοιπών επιβαρύνσεων, καθώς επίσης και στις περιπτώσεις που ζητείται η καταστροφή των εμπορευμάτων ή εγκαταλείπονται υπέρ του δημοσίου’.

[4] “Κοινοτικός Τελωνειακός Κώδικας” Γεωργίου Βήτου σελ 467 επόμ.

Χαρακτηριστικές είναι οι νέες τάσεις που υπάρχουν στις παρακάτω παραγράφους μεταξύ των τελωνειακών υπαλλήλων.

“1) Κυρωτικός χαρακτήρας

Οι διατάξεις του άρθρου 33 έχουν καθαρά κυρωτικό χαρακτήρα, αφού επιβάλλονται όταν διαπιστώνεται διάπραξη παράβασης, η οποία συνίσταται στη μη αληθή δήλωση των στοιχείων που αναφέρονται στα εμπορεύματα, ένεκα της οποίας εισπράττονται λιγότεροι από τους οφειλόμενους δασμούς και φόρους.

Η προβλεπόμενη κύρωση συνίσταται σε ποσοστό 15% της διαφοράς όταν το ποσό των δασμών και φόρων που προκύπτουν από τα διασαφισθέντα στοιχεία είναι χαμηλότεροι από το σύνολο που προκύπτει από τα επαληθευθέντα στοιχεία. Αντίθετα όταν το σύνολο των δασμών και φόρων που προκύπτουν από τη διασάφηση είναι υψηλότεροι από το σύνολο των επαληθευθέντων στοιχείων η κύρωση συνίσταται σε 5% της διαφοράς. Παρά τον κυρωτικό χαρακτήρα της, η διάταξη αυτή εντάσσεται στις διαδικαστικές του εκτελωνισμού διατάξεις του Ν 1165/18 και όχι στις διατάξεις που ρυθμίζουν τον τρόπο αντιμετώπισης των παραβάσεων. Ο λόγος της παράξενης αυτής νομοτεχνικής συμπεριφοράς δεν είναι και πολύ κατανοητός. Λογικά πράξεις που συνίστανται σε εσφαλμένη ή ψευδή δήλωση εμπορευμάτων πρέπει να θεωρούνται τελωνειακές παραβάσεις και να αντιμετωπίζωνται από τις τελωνειακές αρχές σύμφωνα με τους κανόνες που καθορίζονται από τις σχετικές διατάξεις.

Η αναφορά της παραγράφου 4 στις διατάξεις της λαθρεμπορίας όταν συντρέχει περίπτωση, δεν μπορεί να αλλάξει το χαρακτήρα της ευκαιριακής αντιμετώπισης σοβαρών τελωνειακών παραβάσεων, όπως είναι η ψευδής δήλωση στοιχείων που σχετίζονται με τον εκτελωνισμό.

β) Σκοπιμότητα και αποτελεσματικότητα της διάταξης

Οι κυρωτικές διατάξεις αποσκοπούν στην δια των επιβαλλόμενων κυρώσεων καταστολή των πράξεων με τις οποίες παραβιάζονται διατάξεις που έχουν ως σκοπό την επίτευξη μιας συμπεριφοράς των συναλλασσομένων με τις τελωνειακές αρχές. Στην περίπτωση της διασάφησης η συμπεριφορά αυτή συνίσταται στη σωστή δήλωση των στοιχείων που αναφέρονται στα τελωνιζόμενα εμπορεύματα και ειδικότερα τα στοιχεία με τα οποία υπολογίζονται οι δασμοί και φόροι. Τα στοιχεία αυτά είναι ο κωδικός συνδυασμένης ονοματολογίας (δασμολογική κλάση) η αξία με βάση την οποία υπολογίζονται οι δασμοί και φόροι, καθώς και η ποσότητα όταν αυτή λαμβάνεται υπόψη για τον καθορισμό της δασμολογητέας αξίας, ή όταν οι δασμοί και φόροι καθορίζονται με βάση αυτό το στοιχείο (εξειδικευμένοι δασμοί, ειδικός φόρος κατανάλωσης κλπ).

Όταν ο διασαφιστής δηλώσει στοιχεία που δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια με σκοπό να επωφεληθεί από χαμηλότερη επιβάρυνση των εμπορευμάτων, αντί της πραγματικής, και η ανακρίβεια αυτή διαπιστώνεται από τον έλεγχο του τελωνείου, μια ποινή πρέπει να είναι τέτοια που να αποτρέπει τον διασαφιστή να επαναλάβει αυτήν την πράξη.

Με την καθιέρωση ενός προστίμου που συνίσταται σε ένα μικρό ποσοστό της διαφοράς, δεν μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά η κυρωτική διάταξη. Μάλιστα η θέσπιση ποινής 5% και στην περίπτωση που τα δηλούμενα στοιχεία οδηγούν σε μεγαλύτερη επιβάρυνση από τα επαληθευόμενα από το τελωνείο, μπορούμε να πούμε ότι ωθεί τους διασαφιστές να δηλώνουν στοιχεία με τα οποία επιβαρύνεται λιγότερο το προϊόν, ελπίζοντας ότι τα πραγματικά στοιχεία δεν θα αποκαλυφθούν από το τελωνείο.(σημ συγγραφέα. Απαράδεκτη η άποψη. Θεωρεί όλους τους διασαφιστές επαγγελματίες και μη καθ’ έξιν φοροφυγάδες. Τέτοιες απόψεις πρέπει να τεκμηριώνονται με στατιστικά δεδομένα και μόνο).

Όμως πολλές περιπτώσεις που συμβαίνουν στην πράξη η ποινή αυτή μπορεί να θεωρηθεί ως αδικαιολόγητη καθόσον επιβάλλεται χωρίς να ερευνηθεί η πρόθεση του διασαφιστή, αλλά μόνο το γεγονός της διαπίστωσης της διαφοράς έστω και αν αυτή η διαφορά δεν τεκμηριώνεται απόλυτα από το τελωνείο. Πχ σε πολλές περιπτώσεις ο διασαφιστής διασαφίζει τα εμπορεύματα σε κάποιο κωδικό ερμηνεύοντας τη σχετική δασμολογική διάταξη με βάση τον κανόνα της ύλης που περιέχεται σ’ αυτό. Το τελωνείο μπορεί να το κατατάξει σε διαφορετικό κωδικό ΣΟ ερμηνεύοντας τη σχετική δασμολογική διάταξη με βάση τον κανόνα της χρήσης του εμπορεύματος. Στην περίπτωση αυτή θα έπρεπε να ερευνηθεί αν η δήλωση του διασαφιστή έγινε με σκοπό την επίτευξη μικρότερης επιβάρυνσης. Στην περίπτωση αυτή η ποινή που θα επιβληθεί πρέπει να είναι τέτοια ώστε να αποτρέπει παρόμοια συμπεριφορά από τον ίδιο ή από άλλο διασαφιστή. Αντίθετα αν αποδειχθεί ότι η δήλωση δεν είχε ως σκοπό την μικρότερη επιβάρυνση αλλά έγινε με βάση τις γνώσεις των δασμολογικών διατάξεων, η ποινή πρέπει να του υπενθυμίζει απλώς τις υποχρεώσεις του να μελετά καλύτερα τις δασμολογικές διατάξεις . (σημ συγγραφέα Μια τέτοια πρακτική θα έφερνε σε αδιέξοδο την διεκπεραίωση της κατατιθέμενης διασάφησης).

Η διάταξη του άρθρου 33 φαίνεται να βασίζεται στη δεύτερη εκδοχή. Οτι δηλαδή τα ανακριβώς δηλούμενα στοιχεία γίνονται χωρίς εμφανή πρόθεση οφέλους αλλά κυρίως από ελλιπή γνώση των διατάξεων ή των πραγματικών στοιχείων των εμπορευμάτων (σημ συγγραφέα Η από διαφορετική θεωρητική προσέγγιση). Έτσι δικαιολογείται και η επιβολή ποινής και στην περίπτωση που ο διασαφιστής δηλώνει μεγαλύτερο ποσό δασμών και φόρων απ’ ότι πραγματικά οφείλεται.

Μια τέτοια άγνοια μπορεί να δικαιολογηθεί για την δασμολογική κατάταξη των εμπορευμάτων. Πράγματι το στοιχείο αυτό μπορεί να διαφέρει σε ορισμένα εμπορεύματα που μπορούν να καταταγούν σε περισσότερες του ενός κωδικούς ΣΟ. Όμως για τα άλλα στοιχεία όπως η δασμολογητέα αξία, το είδος των εμπορευμάτων ή η ποσότητα δεν μπορεί να δικαιολογηθεί άγνοια.

Η αξία είναι αποτέλεσμα της σύμβασης αγοράς που απεικονίζεται στο τιμολόγιο αγοράς.

Για την ποσότητα και το είδος, που παλαιότερα θα μπορούσε να δικαιολογηθεί κάποια άγνοια, σήμερα δεν είναι δυνατό τέτοια δικαιολογία, αφού πριν από την κατάθεση της διασάφησης επιτρέπεται η ζύγιση και η δειγματοληψία των εμπορευμάτων που θα αποτελέσουν αντικείμενο της διασάφησης (182 ΚΕ).

3) Έκταση εφαρμογής του άρθρου 33

Οι διατάξεις του άρθρου 33 πριν την τροποποίησή τους με το νομοσχέδιο για τη τροποποίηση ορισμένων διατάξεων του τελωνειακού κώδικα, εφαρμόζονταν σε όλες τις διασαφήσεις, αφού γίνονταν αναφορά σε διασάφηση ανεξάρτητα από το καθεστώς υπαγωγής των εμπορευμάτων.

Με την τροποποίησή της η νέα διάταξη αναφέρεται μόνο στις διασαφήσεις για θέση των εμπορευμάτων σε ελεύθερη κυκλοφορία ή σε ανάλωση αυτό σημαίνει ότι τα πρόστιμα ή όπως είναι γνωστά, τα τέλη του άρθρου 33 δεν εφαρμόζονται όταν διαπιστώνεται διαφορές μεταξύ διασαφιζομένων και ευρισκομένων στις διασαφίσεις για υπαγωγή εμπορευμάτων σε καθεστώς προσωρινής εισαγωγής, ενεργητικής τελειοποίησης, αποταμίευσης κλπ. Τι θα γίνει αν διαπιστώνεται στα καθεστώτα άλλα από την ελεύθερη κυκλοφορία διαφορά μεταξύ διασάφησης και επαλήθευσης στα στοιχεία που αφορούν το είδος, τη δασμολογική κατάταξη, τη δασμολογητέα αξία , την ποσότητα;

Η απάντηση πρέπει να δοθεί ενιαία για όλα τα καθεστώτα. Η θα εφαρμοσθεί το άρθρο 33 αναλογικά και για τα λοιπά καθεστώτα ή πρέπει να γίνει εφαρμογή των διατάξεων περί τελωνειακών παραβάσεων, οι οποίες βέβαια θα πρέπει να συμπληρωθούν και να καλύψουν τις παραβάσεις που προκύπτουν από ψευδείς ή ανακριβείς δηλώσεις. Μια τέτοια ρύθμιση θα μπορούσε να καλύψει όχι μόνο τα στοιχεία που αναφέρονται στα εμπορεύματα, αλλά και τα άλλα στοιχεία που σχετίζονται με την καταγωγή τη προέλευση ή τον περιορισμό των εμπορευμάτων και τα οποία μπορεί να μη έχουν σχέση με τη δασμολογική επιβάρυνση των εμπορευμάτων αλλά έχουν σχέση με τη στατιστική πληροφόρηση.”

[5] Άρθρο 37 Ν 1165/18 (όπως ίσχυε)

11. Εάν κατά την υπό του τελωνείου της αποβίβασις εξέτασιν των εμπορευμάτων προκύψωσι διαφοραί εκ των προβλεπομένων εν παραγράφοις 1 και 2 του άρθρου 33, μεταξύ της εν τω τελωνείω της αποστολής κατατεθείσης διασαφήσεως και των ευρεθέντων εμπορευμάτων, δεν προκύπτουσι δε τοιαύται μεταξύ αυτών και της εν τω τελωνείω της αποβιβάσεως κατατεθείσης διασαφήσεως, το τελωνείον τούτο σημειοί λεπτομερώς τας διαφοράς ταύτας επί των αντιγράφων αποσπασμάτων, των αποστελλομένων εις το τελωνείον της αποστολής, τούτο δε βεβαιοί δια πράξεως του εις βάρος του αποστολέως και του εγγυητού και εισπράττει το ανήκον πρόσθετον τέλος επί των διαφορών τούτων.

12. Εάν αι αυταί ως ανωτέρω διαφοραί προκύπτωσι μεταξύ της κατατεθείσης εν τω τελωνείω της αποβιβάσεως διασαφήσεως (συμφωνούσης κατά το περιεχόμενον προς την κατατεθείμενην εν τω τελωνείω της αποστολής) και των ευρεθέντων εμπορευμάτων, το τελωνείον της αποβιβάσεως βεβαιοί και εισπράττει εις βάρος του παραλήπτου το τε τέλος και το πρόσθετον κατά τους ορισμούς του άρθρου 33 επί τη βάσει των ευρεθέντων και της διαφοράς.

13. Εάν αι αυταί ως ανωτέρω διαφοραί εν μέρει μόνον προκύπτωσι μεταξύ των εμπορευμάτων και της εν τω τελωνείω της αποβιβάσεως κατατεθείσης διασαφήσεως, εφαρμόζονται κατ‘ αναλογίαν αι διατάξεις των ανωτέρω παραγράφων 11 και 12.

14. Κατά την περίπτωσιν της παραγράφου 3 του άρθρου 33 επιβάλλεται πρόσθετον τέλος 15% επί της διαφοράς και κατά τας διακρίσεις των διατάξεων των ανωτέρω παραγράφων 11-13.

15. Οι λοιποί ορισμοί του άρθρου 33 εφαρμόζονται και κατά την επιβολή των υπό του παρόντος άρθρου προβλεπομένων τελών, εκτός της διατάξεως της παραγράφου 9 του άρθρου 33, ήτις δεν ισχύει επί διαφορών προκυπτουσών κατά την εν τελωνείω της αποβιβάσεως εξέτασιν των υπό διαμετακόμισιν αποστελλομένων εμπορευμάτων.

[6] Η παράγραφος 3 της εγκυκλίου Τ 2326/126/Α.0019/96 έχει ως εξής «Με την παράγραφο 3 του άρθρου 1 αντικαθίστανται οι διατάξεις των παρ. 11,12,13,14,και 15 του άρθρου 37».

α) Στις διατάξεις της παρ 11 προβλέπεται επίσης η επιβολή ποινής ανακριβούς δήλωσης στα πλαίσια της διαδικασίας διαμετακόμισης.

Σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παραγράφου αυτής εφόσον το τελωνείο αποστολής διαπιστώσει δασμοφορολογική διαφορά η οποία προκύπτει μεταξύ της δήλωσης στη διασάφηση διαμετακόμισης και εξέτασης (επαλήθευσης) βεβαιώνει και εισπράττει ποινή ανακριβούς δήλωσης 15% επί της εν λόγω διαφοράς (επί πλέον ή επί έλαττον).

Επίσης στα επόμενα εδάφια της παραγράφου αυτής προβλέπεται η επιβολή της ίδιας ποινής εφόσον το τελωνείο προορισμού διαπιστώσει δασμοφορολογική διαφορά μεταξύ της εξέτασης και της διασάφησης διαμετακόμισης που κατετέθηκε στο Τελωνείο αποστολής, εφόσον στο Τελωνείο αυτό (αποστολής) δεν έγινε επαλήθευση όπως ορίζεται στην παρ 3 του άρθρου 37.

Στην περίπτωση όμως αυτή το Τελωνείο προορισμού σημειώνει λεπτομερώς όλα τα στοιχεία με τη διαφορά που προκύπτει στο αντίγραφο του αποσπάσματος δηλωτικού και το επιστρέφει ως γνωστό στο Τελωνείο αποστολής, το οποίο πλέον είναι αρμόδιο να βεβαιώσει και να εισπράξει τόσο τη διαφορά των δασμών και φόρων που προκύπτει, όσο και την ποινή ανακριβούς δήλωσης σε βάρος του αποστολέα και του εγγυητού, επιφυλασσομένων, βεβαίως των διατάξεων περί λαθρεμπορίας.

β) Στις διατάξεις της παρ 12 ορίζεται ότι οι λοιπές διατάξεις δηλαδή παρ 2, 3 και 4 του άρθρου 33, εφαρμόζονται ανάλογα κα στη διασάφηση διαμετακόμισης.

γ) Με τις διατάξεις της παρ 13 ορίζεται ότι στα εμπορεύματα που απετέλεσαν αντικείμενο διαμετακόμισης και τίθενται στο Τελωνείο προορισμού σε ανάλωση ή ελεύθερη κυκλοφορία εφαρμόζονται, εφόσον συντρέχει περίπτωση οι διατάξεις του άρθρου 33 αυτοτελώς.

δ) Με τις διατάξεις της παρ 14 ορίζεται ότι με την επιφύλαξη των περί λαθρεμπορίας διατάξεων του ποινικού κώδικα, επιβάλλεται το πρόστιμο που προβλέπεται στην παρ 4 του άρθρου 91 στις περιπτώσεις που το τελωνείο προορισμού διαπιστώσει ρήξη, αντικατάσταση, αφαίρεση ή αλλοίωση των σφραγίδων ή άλλων σημείων αναγνώρισης που τέθηκαν στο μεταφορικό μέσο ή στα εμπορεύματα από το Τελωνείο αναχώρησης, είτε στα πλαίσια της Εθνικής, είτε στα πλαίσια της διεθνούς τελωνειακής διαμετακόμισης.

[7] Άρθρο 100 παράγραφος 1” Λαθρεμπορία είναι α) η εντός των συνόρων του Κράτους εισαγωγή ή εξ αυτών εξαγωγή εμπορευμάτων υποκειμένων, είτε εις εισαγωγικόν δασμόν, είτε εις εισπραττόμενον εν τοις Τελωνείοις τέλος, φόρον ή δικαίωμα, άνευ γραπτής αδείας της αρμοδίας τελωνειακής αρχής ή εν άλλως παρά τον ωρισμένον παρ’ αυτής τόπω ή χρόνω και β) πάσα οιαδήποτε ενέργεια, σκοπούσα να στερήση το Δημόσιον των υπ’ αυτού εισπρακτέων δασμών, τελών, φόρων και δικαιωμάτων επί των εισαγομένων εκ της αλλοδαπής ή εξαγομένων εμπορευμάτων και αν έτι ταύτα εισεπράχθησαν κατά χρόνον και τρόπον έτερον ή τον υπό του νόμου οριζόμενον.

[8] “Λαθρεμπορία και τελωνειακές παραβάσεις” Βασίλη Ι Παπαχρήστου σελ 126 και επόμ.

“Κρίθηκε ότι, πλημμέλειες και παραλήψεις των παραστατικών εγγράφων εισαγωγής, οι οποίες δεν μαρτυρούν πρόθεση αποφυγής των δασμών, φόρων κλπ εφόσον τέθηκαν κανονικά υπόψη της τελωνειακής αρχής, για έλεγχο και επαλήθευση τόσο τα έγγραφα αυτά όσο και τα εμπορεύματα στα οποία αναφέρονται, δεν συγκροτούν τελωνειακές παραβάσεις (ΔΕφΠειρ 802-803/1984 Τελων Επιθ ΝΒ. 72-74).

[9] Εγκ ΥπΟικ Τ 4581/155/πολ43/1-12-1988 “γ. Ειδικά επί της παρ 10 του αυτού άρθρου σας επισημαίνουμε ότι η εφαρμογή της παραγράφου αυτής απαιτεί προηγούμενη έκδοση Π Δ/τος για αυτό και οδηγίες για την εφαρμογή της θα σας δοθούν μετά την έκδοση του Δ/τος.

[10] Εγκ ΥπΟικ Τ 4581/1-12-1988 “6. Πρέπει όμως να τονισθεί ότι τα άρθρα 70η έως 70ιγ αφορούν απλοποιημένες διαδικασίες εξαγωγής εμπορευμάτων των οποίων όμως η εφαρμογή θα αρχίσει μετά την κοινοποίηση της Υπουργικής Απόφασης που προβλέπει ο παρών νόμος.

Τέλος το άρθρο 4 του νόμου αυτού προβλέπει την επιβολή διοικητικών ποινών στις περιπτώσεις διαπίστωσης παρατυπιών κατά την εφαρμογή των απλοποιημένων διατυπώσεων εξαγωγής”.

[11] Όπως τροποποιήθηκε με τον Ν 1808/89 για απλουστευμένες διαδικασίες. “Στους παραβάτες των διατάξεων της παραγράφου 2 του άρθρου 70 και των άρθρων 70θ έως 70ιγ επιβάλλεται για κάθε παράβαση και ανεξάρτητα από τις ποινές που προβλέπεται από τις διατάξεις για την λαθρεμπορία, πρόστιμο μέχρι το διπλάσιο της αξίας FOB των εμπορευμάτων που προσδιορίστηκε για τελωνειακούς σκοπούς σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις.”

[12] Αποσπάσματα σχετικά με την σύνταξη και τις ποινές της διασάφησης “Τελωνιακός οργανισμός (ΙΔ ψήφισμα του Κυβερνήτου της 25 Μαρτίου 1830) (Εγκύκλιος Αριθμ 1018)”

“άρθρο 27. Ο παραλήπτης εμπορεύματος, το οποίον αποβιβάζεται από πλοίον, οφείλει πριν γίνη η αποβίβασις να δώση εις το τελωνείον ακριβή και λεπτομερή διασάφησιν γεγραμμένην εις φύλλον μονογραφημένον και αριθμημένον από υπάλληλον της επί των Οικονομικών Γραμματείας διωρισμένον επί τούτω παρ’ αυτής, διαλαμβάνουσαν το είδος, την ποιότητα και την ποσότητα (μέτρον βάρος) αυτού. Διασάφησις μη γεγραμμένην επί ωρισμένω φύλλω ή με αορίστους λέξεις μη καταδεικνύουσα το πράγμα κατά τον ειρημένον τρόπον, δεν είναι δεκτή και θεωρείται μη γενομένη.................”

“άρθρο 28.........Εάν τα εμπορεύματα ευρεθώσιν ολιγώτερα των εις την διασάφησιν διαλαμβανομένων πληρώνεται απλούν τελώνιον επί των ελλειπόντων, θεωρουμένων αυτών ως της αρίστης ποιότητος, εάν δε ευρεθώσι πλειότερα υποβάλλονται τα πλεονάζοντα εις οκταπλούν τελώνιον. Εάν τα εμπορεύματα ήθελον είσθαι καλυτέρου είδους ή καλητέρας ποιότητος της εις την διασάφησιν διαλαμβανομένης, υποβάλλονται εις οκταπλούν τελώνιον του αναλογούντος εις το περιπλέον της αξίας. Αν δε το είδος ήναι κατωτέρας αξίας ή, η πραγματική ποιότης είναι χειροτέρα της δηλωθείσης, τότε πληρώνεται απλούν τελώνιον επί της αξίας της τελευταίας ταύτης, καθ όσον η διαφορά δεν προήλθον από συμπεσούσαν φθοράν, η οποία βεβαιούται δια πρωτοκόλλου, κατά τας εν τω τέλει του άρθρο 18 διάταξις .“

“άρθρον 29. Εάν κατά τας διατάξεις των άρθρων 22 και 23 ο παραλήπτης δεν γνωρίζη επακριβώς το ποσόν (βάρος ή μέτρον) των εμπορευμάτων, εφαρμόζονται και ως προς αυτόν αι δια τον πλοίαρχον ή κυβερνήτην σημειούμεναι εκεί διατάξεις.”

[13] “Νόμος της 19 Μαρτίου 1843 Περί Οργανισμού των Τελωνείων του Κράτους“

“Άρθρο 25. Ο παραλήπτης εμπορευμάτων, τα οποία αποβιβάζονται από πλοίον, οφείλει πριν παραλάβη αυτά να δώση εις το τελωνείον διπλήν ακριβή και λεπτομερή διασάφησιν, διαλαμβάνουσαν το είδος την ποσότητα και την εν γένει ποιότητα αυτών. Το εν των αντιτύπων της διασαφήσεως στέλλεται αμέσως προς την υγειονομικήν αρχή. Διασάφησις γεγραμμένη με αορίστους λέξεις και μη καταδεικνύουσα το πράγμα, κατά τον ανωτέρω τρόπον, δεν είναι δεκτή και θεωρείται ως μη γενομένη. Ο δε προϊστάμενος τελωνειακής αρχής όστις εδέχθη αυτήν, το μεν πρώτον τιμωρείται με πρόστιμο.......................................”

“............Εις περίπτωσιν δε καθ’ ην ο έμπορος θελήσει να παραλάβη τα εμπορεύματα του, προ του να παρουσιάση την παρά του νόμου απαιτουμένην διασάφησιν υποχρεούται εις την πληρωμήν ενός τοις εκατόν (1%) πλέον τέλους του νομίμου τέλους.“

“Άρθρο 26. .......Εάν τα εμπορεύματα ευρεθώσι ολιγώτερα των εις την διασάφησιν διαλαμβανομένων, πληρώνεται απλούν τέλος επί των ελλειπόντων. Εάν ευρεθώσιν πλειότερα υποβάλλονται τα περιπλέον εις εξαπλούν τέλος.

Εάν τα εμπορεύματα ήθελον είσθαι καλητέρας ποιότητος της εις την διασάφησιν ενδιαλαμβανομένης, υποβάλλονται εις το εξαπλούν του αναλογούντος εις στο περιπλέον της αξίας τέλους. Εάν δε ήναι κατωτέρας ποιότητος τότε πληρώνεται απλούν τέλος επί της πραγματικής ποιότητος.“

[14] Νόμος ΧΞΘ της 7 Αυγούστου 1861 περί μεταρρυθμίσεως διατάξεων τινών του τελωνειακού οργανισμού.

” Άρθρο 1 ......Εάν ευρεθώσιν εμπορεύματα ολιγώτερα ή υποκείμενα εις κατώτερον τελώνιον των εις τη διασάφησιν διαλαμβανομένων πληρώνεται το τελώνιον κατά την διασάφησιν. Εάν δε ευρεθώσιν περισσότερα , ή εις ανώτερον τελώνιον υποκείμενα, πληρώνεται διπλούν το ποσόν του εισαγωγικού τέλους, όπερ ήθελε ζημιωθή το δημόσιον, εάν δεν ανακαλύπτετο η διαφορά. Εις τοιαύτην περίπτωσιν προσφυγή εις το Υπουργείον δεν επιτρέπεται, εκτός αν υπάρχη αμφισβήτησις περί την κατάταξιν.”

Εγκύκλιος 23630/12 Μαίου 1861 Περί του τρόπου της συντάξεως πρωτοκόλλων και των αποφάσεων δια τας παραβάσεις του Τελωνειακού νόμου.

Παραθέτουμε απόσπασμα που αφορά τις ποινές σύνταξης της διασάφησης:

“Τύπος Ζ

Σχέδιον πρωτοκόλλου (δια πλεονάσματα ή ελλείμματα διασαφήσεων ανακαλυπτόμενα αμέσως παρά της τελωνιακής αρχής)

Εν............τη................εν τω τελωνιακώ καταστήματι ενώπιον ημών (του Τελώνου ή Υποτελώνου) και του Ελεγκτού ενεργουμένης της εξετάσεως των υπό του................παρόντος ή αντιπροσωπευομένου υπό του............... κατά την υπ’ αριθ ......διασάφησιν παραληπτέων εμπορευμάτων, εβεβαιώθησαν αι ακόλουθοι διαφοραί μεταξύ της διασαφισθείσης και ευρεθείσης ποιότητος (ή του διασαφισθέντος και ευρεθέντος βάρους).

Διεσαφίσθη η παραλαβή δύο δεμάτων περιεχόντων 200 οκ. λινά πανία κοινά και κατά την εξέτασιν ευρέθησαν ρεβεντούκια οκ.......

Διεσαφίσθη η παραλαβή ενός κιβωτίου περιέχοντος 5 οκ υφάσματα μεταξοβάμβακα, και κατά την εξέτασιν ευρέθησαν μεταξωτά ως μη έχοντα ή μέρος μόνον του υφαδίου και ουχί ολόκληρον εκ βάμβακος.

Διεσαφίσθη η παραλαβή 10 σάκκων ορυζίου οκ 450 και ευρέθη εκ της ζυγίσεως βάρος οκάδες 650. Επί τούτω συνετάχθη η παρούσα έκθεσις και υπογράφεται:

ο Τελώνης Ο Ελεγκτής

{εν περιπτώσει, καθ ην αμφισβητήση ο έμπορος την κατάταξιν, ο Τελώνης συμμορφούμενος προς την υπ αριθ 49101 από 6 Σεπτεμβρίου 1860 εγκύκλιον υποβάλλει εις το Υπουργείον δείγμα του εμπορεύματος και αναβάλλει την έκδοσιν της αποφάσεώς του μέχρις ου αποφανθή το Υπουργείον).

Παρατήρησις

α) οσάκις ο έμπορος παραδέχεται να πληρώση την ποινήν του εξαπλού δια το περιπλέον ή καλλητέρας ποιότητος ευρεθέντα εμπορεύματα, δεν είναι ανάγκη να συντάσσηται πρωτόκολλον ουδέ να εκδίδηται απόφασις, αρκεί μόνον να υπογράφη ο έμπορος επί της διασαφήσεως το αποτέλεσμα της εξετάσεως και ακολούθως το στέλεχος του διπλοτύπου της χρεώσεως.

β) Συμβαίνει ενίοτε να ευρίσκωνται τα εμπορεύματα ολιγώτερα ή κατωτέρας ποιότητας των δασφησθέντων, εν τοιαύτη περιπτώσει πληρόνονται τα τέλη κατά την διασάφησιν. Αλλά εάν ο έμπορος ζητήση να βαβαιωθή το γεγονός δια να προσφύγη εις το Υπουργείον, η Τελωνειακή Αρχή οφείλει να καλέση παραχρήμα και τον Υγειονόμον και να συντάξη πρωτόκολλον, επί του οποίου θέλουσιν εκτεθή και τα δικαιολογήματα του εμπόρου και το οποίον υποβάλλεται παραχρήμα εις το Υπουργείον.”

Ερμηνείαι κλπ επί του από 7 Αυγούστου 1861 ΧΞΘ νόμου περί τροποποιήσεως του Τελωνειακού Οργανισμού (Εγκύκλιος 44628/9 Αυγούστου 1861)

“.....................................1) Αι δια του 1 άρθρου επενεχθείσαι τροποποιήσεις εις τα β και γ εδάφια του άρθρου 26 του τελωνιακού οργανισμού συνίστανται εις τα ακόλουθα:

α. Αντί του εξαπλού τέλους, εις το οποίον υπεβάλλοντο τα εμπορεύματα όταν ευρίσκοντο περισσότερα ή καλλητέρας ποιότητος των διασαφησθέντων επιβάλλεται ήδη διπλούν μόνο τελώνιον.

β. Όταν τα εμπορεύματα ευρεθώσι κατωτέρας ποιότητος των διασαφησθέντων, πληρώνεται τα απλούν τέλος κατά την διασάφησιν και ουχί ως διαλαμβάνεται ο οργανισμός επί τη βάσει της πραγματικής ποιότητος και

γ) Δια τας ανακαλυπτομένας κατά την εξέτασιν των εμπορευμάτων διαφοράς δεν επιτρέπεται η εις το Υπουργείον προσφυγή εκ μέρους των παραληπτών ει μη μόνον όταν υπάρχη αμφισβήτησης περί της κατατάξεως των εμπορευμάτων.

Μετά τας τροποποιήσεις ταύτας η ενέργεια των Τελωνιακών αρχών ως προς την επιβολή του πληρωτέου τελωνίου καθίσταται απλουστάτη. Εάν τα εμπορεύματα ευρεθώσι σύμφωνα με την διασάφησιν ή ολιγώτερα κατά το ποσόν ή κατώτερα κατά το ποιόν, ο παραλήπτης είναι υποχρεωμένος να πληρώση το τελώνιον κατά την διασάφησιν, διότι το περιεχόμενον της διασαφήσεως είναι υποχρεωτικόν δια τον παραλήπτην. Εάν όμως ευρεθώσι περισσότερα ή άλλου είδους ή ποιότητος υποκειμένης εις ανώτερον τελώνιον, πληρώνεται διπλούν το ποσόν του τέλους, όπερ ήθελε ζημιωθή το δημόσιον, εάν δεν ανεκαλύπτετο ή διαφορά.

...........................Εις περίπτωσιν καθ’ήν η μεν τελωνιακή αρχή ευρίσκει τα εμπορεύματα καλλιτέρας ποιότητος των διασαφισθέντων, ο δε παραλήπτης φιλονικεί την κατάταξιν ταύτην και επιμένει ότι τα εμπορεύματά του είναι οποία περιεγράφησαν εις την διασάφησιν,...........η τελωνιακή αρχή θέλει φέρει την αμφισβήτησιν υπόψιν του υπουργείου.

Εγκύκλιος 11140 της 3 Μαρτίου 1877

“..........Ευθύς ως υπαγάγη τούτο (Τελωνείο) εμπόρευμά τι εις τέλος ανώτερον εκείνου, όπερ ο χαρακτηρισμός της διασαφήσεως ώρισεν, η ποινή είναι αναπόφευκτος συνέπεια χωρίς πλέον η επιβολή αυτής να εξαρτάται εκ της αποφάσεως του Υπουργείου.”

[15] Άρθρο 3 Νόμου ΓΥΚΑ(3421/1909)

“ Το εδάφιον πρώτον του άρθρου 10 του νόμου ΒΡΚΑ του 1892 αντικαθίσταται ως εξής: “ Αι κατά τας οικείας διατάξεις του νόμου περί τελωνειακού οργανισμού κατατιθέμεναι διασαφήσεις αποτελούσιν τίτλον υπέρ του δημοσίου.

Εάν ευρεθώσιν εμπορεύματα πλείονα ή υποκείμενα εις τέλος ανώτερον των εν τη διασαφήσει αναφερομένων, εισπράττεται το τέλος των ευρεθέντων και πρόσθετον τοιούτον 30% επί της διαφοράς ήτις προκύπτει μεταξύ του τέλους του εν τη διασαφήσει αναγραφέντος και του εις το ευρεθέν εμπόρευμα ανήκοντος.

Εάν εν τη διασαφήσει αναγράφωσιν ως μη υποκείμενα εις τέλος εμπορεύματα ευρεθέντα ως υποκείμενα εις τοιούτο εισπράττεται το τέλος και πρόσθετον τοιούτον 30% επί του τέλους.

Εάν ευρεθώσιν εμπορεύματα ελάσσονα ή υποκείμενα εις κατώτερον τέλος των εν τη διασαφήσει αναφερομένων εισπράττεται το τέλος των ευρεθέντων και πρόσθετον τοιούτον 10% επί της διαφοράς.

Εάν δε ευρεθώσιν εμπορεύματα μηδόλως υποκείμενα εις τέλος ενώ εν τη διασαφήσει αναγράφονται ως υποκείμενα εισπράττεται μόνον 5% επί του κατά την διασάφησιν οφειλομένου, τέλους αλλά έπ’’ ουδεμία περιπτώσει το τέλος τούτο δύναται να ή ανώτερον των δραχμών πεντακοσίων.”

[16]“ Από το Ειδικό Πρόγραμμα επιμόρφωσης τελωνειακών υπαλλήλων …..” Παραδόσεις Λουκά Χαρέμη, Στέλλας Γιαννίου Αθήνα 1987

Λογοτεχνία - Πολιτιστικά Εκτελωνιστών

Παρασκευή 16 Αυγούστου 2019

Ποινές στη Σύνταξη της Διασάφησης Μέρος Πρώτο. 16 Αυγούστου 2019