Διηγόντας τα να κλαις Χρονογράφημα του Γιώργου Γιωγγαρά 12 Ιουνίου 2014

Διηγόντας τα να κλαις Χρονογράφημα του Γιώργου Γιωγγαρά 12 Ιουνίου 2014

Τον Νοέμβριο μήνα έκανα ένα τελωνισμό στο Τελωνείο Αθηνών που έχει μεταφερθεί πρόσφατα στη Μεταμόρφωση. Το μικρό φορτίο, επρόκειτο για έξη παλέτες, είχε αφιχθεί με αυτοκίνητο και εκφορτώθηκε στην ΠΑΕΓΑΕ του Ρουφ.

Πέρα από τις ευωδιές της Μεταμόρφωσης, η διασάφηση βγήκε στον μεσαίο έλεγχο, δηλαδή έλεγχος των προσηρτημένων εγγράφων και τελείωσα γρήγορα, γρήγορα. Πήρα το ΙΧ μου και τράβηξα κατά τα παλαιά λημέρια τη ΠΑΕΓΑΕ Ρουφ για παραλαβή.

Η πρώτη μου κίνηση ήταν να κόψω τα αποθήκευτρα. Ανεβαίνω τα κλασσικά σκαλοπάτια του κτιρίου και μπαίνω στη μεγάλη αίθουσα. Αμέσως με παίρνει κατά πρόσωπο μια ψύχρα θανάτου. Πολλοί υπάλληλοι χωρίς αντικείμενο δουλειάς. Στα χείλη μου ήλθε το κομμάτι του Εθνικού ύμνου «και διηγώντας τα να κλαις».

Έμαθα, άκουσα, οσμίστηκα ότι το κτίριο θα χρησιμοποιηθεί για μπουζουξίδικο. Ένα νέο «πολιτιστικό κέντρο» κατά Γιαννόπουλο, άποψη που δεν την ασπάζομαι, παίρνει τη θέση μιας κυψέλης εργασίας. Στους χώρους της ΠΑΕΓΑΕ Ρουφ ξιφουλκούσαν καθημερινά, οι εκτελωνιστές, οι τελωνειακοί, οι μεταφορείς , οι εργάτες φορτοεκφόρτωσης, για να προλάβουν τα φορτία να βρίσκονται  έγκαιρα στον προορισμό τους. 

Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό

E-mail =info@bookstars.gr