Ο Νίκος Κωστέας, εκτελωνιστής,
δημοσιεύει ποίηση με αυθορμητισμό, 7
Μαρτίου 2015
Γκρεμίσανε
Γκρεμίσανε
το σύννεφο,
που έφερνε βροχή.
Μολύνανε
τον έρωτα,
ου έφερνε ζωή.
Θέσανε
εκτός νόμου
το παρελθόν,
που έφερνε μέλλον.
Χαράξανε
κανάλια στη σκέψη,
που έφερνε άνοιξη.
Φέρανε τη διαίρεση,
την μείωση
στην επικοινωνία,
που έφερνε επανάσταση.
Δεν μας έμεινε
τίποτα,
παρά μόνο
η ζωή μας
Νίκος Α Κωστέας
Αναδημοσίευες από
Εκτελωνιστική Βήμα Ιούλιος 1992
17.11.1973 -17.11.1987 (στην κόρη μου ΚΥΒΕΛΗ)
Είμαστε και εμείς εκεί .
μέσα στην κουβέρτα τη
ζεστασιά.
Δεν ακούσαμε τότε το
κάλεσμά σας
Και μείναμε μακριά, στης
σιγουριάς το δωμάτιο.
Ακούγαμε του σταθμού σας
τη φωνή
και μείναμε μακριά της,
λες κι ερχόταν απ’ τη μακρινή Γρανάδα,
τη διπλανή Παλαιστίνη,
το, πέρα του Ατλαντικού
Σαλβαντόρ,
λες και ερχόταν
έξω απ’ την ιστορία της ψυχής μας.
Ακούγαμε του σταθμού σας την
«ικασία»
και κοιμηθήκαμε.
Ποίηση
Ένα από τα σύνεφα,
που συνεχίζουν την πορεία τους,
στον ουρανό των προγόνων
είναι το σπίτι του Πατέρα μου,
και όταν βρέχει
η δροσιά των σταγόνων
δυναμώνει το βήμα της φωνής μου,
και μέσα
στη λάμψη των αστραπών
στης βροχής την παρένθεση,
ακούω την ανάσα Του
να θέλει
να με οδηγήσει στοδρόμο
της Γειτονιάς,
που γεννήθηκε η Μάνη,
που αγάπησε την αγωνία του,
όταν φύλαγε τη νύχτα
το Φως,
μη το κλέψουν
οι εχθροί του Αύριο,
και αφήσουν νηστικά
τα παιδιά της Κυβέλης
Νίκος Κωστέας
02/08/97
Αναδημοσίευση από το Εκτελωνιστικό Βήμα Αύγουστος 1997
21.11.1983
Το φως που μπαίνει
Απ’ το παράθυρό μου
κάθε μέρα ,
δεν είναι το φως του
ήλιου,
είναι το φως
των κραυγών, που κάθε
νύχτα
βγαίνει
απ’ τα μάτια
των κρατούμενων της
Ασφάλειας,
της Ασφάλειας όλου του
Κόσμου.
Νίκος Κωστέας
Αναδημοσίευση από το
«Εκτελωνιστικό Βήμα» Νοέμβριος 1987
Σάββατο 9 Οκτωβρίου 1999
Βασίλη έφυγες,
Γιατί ρε Βασίλη;
Τι να μου πεις κι εσύ;
Ρωτάω
έτσι για να μιλήσω σε
Σένα,
όπως για πρώτη φορά,
τότε το 78
στην πόλη σου.
Τότε
που μας δεχτήκατε
στη Σαλονίκη Σας
να μιλήσουμε
για το μέλλον του κλάδου.
Τότε που άρχισες να υπογράφεις
την πορεία Σου ΒΑ-ΣΙΑ
Τότε Βασίλη
γιατί τώρα,
άστα ……
Έφυγες,
Δεν μπορώ να γράψω,
το χέρι μου
δεν συνεργάζεται μ ε το
μυαλό μου.
Μη με παρεξηγήσεις.
Κάτι άλλο περίμενα
ν’ ακούσω για Σένα
Οι τελείες δεν Σου
ταιριάζουν.
Μήπως δεν έφυγες;
Μήπως η πορεία Σου
συνεχίζεται
στις ελεύθερες διόδους
του σύμπαντος;
Δεν έφυγες
αφού ακόμα
Κάποια συνάδελφος
ΖΗΤΕΙ ΕΡΓΑΣΙΑ
Αφού και τώρα
γίνονται αναδιαρθρώσεις
αφού ακόμα
τυπώνεται η εφημερίδα
θα φανείς στην
ΠΕΝΕΚΤΕΛΩΝΙΣΤΙΚΗ
και υπογράφοντας ΒΑ-ΣΙΑ
Θα δείξεις το δρόμο.
Νίκος Α Κωστέας
Αναδημοσίευση από την
Πανεκτελωνσιτικη Ιούλιος- Αύγουστος 1999
Μια γραμμή στον
ορίζοντα
Κι αν ακόμα
μου ψιθυρίσουν δύο γκιώνηδες
στ’ αυτί
ότι θάρθεις
απίστευτο θάναι για μένα
το μήνυμα.
Κι αν ακόμα
κάποιο σπουργίτι
μου πει
το τραγούδι της άνοιξης
ποιος μπορεί
να πιστέψει πως θάρθει;
Κι αν ακόμα
ένα γεράκι
κράξει
για πτώματα
ποιος θα μας πείσει
πως θα πεθάνει
αχόρταγο;
Κι αν ακόμα
ο άνθρωπος μπορούσε
να δαμάσει
το σύμπαν
κάποιος θα μιλήσει
για Θεούς
και για ήρωες.
Κι αν ακόμα
ένα ουράνιο τόξο
φανεί στον ορίζοντα
μην πιστέψετε
πως τελειώσανε
όλα.
Μόνο τότε αρχίζουν
Η ζωή μας
είναι μια ατέρμονη σειρά
παρενθέσεων
από ουράνια τόξα.
Νίκος Α. Κωστέας
Αναδημοσίευση από τον
Εκτελωνιστή 3 Απριλίου 1987
και φτιάχνοντας τον χώρο μου
αγναντεύω την αθέατη πλευρά
του εγώ μου,
υπογραμμίζω τις λέξεις εκείνες
που στάθηκαν μοιραίες στην πορεία μου
προς το άγνωστο.
Ύστερα από τριάντα πέντε χρόνια
ατέλειωτης αγωνίας,
τώρα, πάνω στην αλλαγή των όλων,
προπαθώ μέσα σ' ένα "ΚΕΝΤΡΟ ΤΥΧΗΣ"
που έχω βάλει τη μοίρα μου,
εκεί στην ΥΨΗΛΑΝΤΟΥ 136
στον αγαπημένο μου Πειραιά πια
να παίξω τα παιχνίδια των μεγάλων
και να σταθώ όρθιος
μπροστά στις στροβιλιζόμενες με μανία μπάλες
της κληρωτίδας του ΟΠΑΠ και των αγωνιστικών χώρων.
ΠΡΟΠΟ - ΠΡΟΠΟΓΚΟΛ -ΛΟΤΤΟ- ΠΡΟΤΟ
ΤΖΟΚΕΡ - ΛΑΧΕΙΑ - ΞΥΣΤΟ
ΠΑΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ
στάσεις ανόδου και καθόδου
στάσεις εισόδου και εξόδου,
στάσεις ελπίδας,
μιας ζωής,
πίσω από τους αριθμούς και τα σημεία
των κληρώσεων και των διαγωνισμών
περιμένοντας τις επισκέψεις
και φτιάχνοντας τον χώρο μου
αγναντεύω την αθέατη πλευρά
του εγώ μου.
Νίκος Κωστέας
Αναδημοσίευση από το Εκτελωνιστικό Βήμα Μάιος 2000
Γράμμα στον Άλκη
Πειραιάς 13 Φλεβάρη ‘96
Μου είπαν
ότι έφυγες.
Πήρες, μου είπαν
το ποτάμι που οδηγεί
στο Βασίλειο του
Πλούτωνα.
Μου είπαν,
ότι θα στεκόσουν
για μια στιγμή
στη μέσα του λιμανιού
των αμαρτιών μας,
για τα αποχαιρετήσεις
το χθες
των ονείρων μας.
Δεν ήρθα.
Δεν ήθελα να έρθω.
Αρνούμαι
να πηγαίνω σε τελετές
που έχουν περιεχόμενο
τη δική Σου
απουσία.
Γιατί
με την απόφασή Σου
να αποχωρήσεις για πάντα
ο τάφος έκλεισε,
και το μνήμα θα μείνει
για να θυμόμαστε
την πορεία μας
στο Άγνωστο.
Φίλε,
Εσύ δεν πέθανες,
αποχώρησες πριν χρόνια,
βλέποντας όπως πάντα
πιότερο μπροστά
από τα μέτρα των βημάτων
του κύκλου
που κλείσαμε τον εαυτό
μας.
Αυτόν τον Άδη λυπάμαι,
όταν θα συναντηθείτε,
γιατί γνωρίζει με ποιον.
Περίμενέ μας,
και πριν θα χρειαστεί
να φτιάξεις
τις συνθήκες του
Κάτω
Κόσμου
Έτσι όταν έρθει η ώρα
της δικής μας αναχώρησης
να είναι έτοιμος ο Νόμος.
Νίκος Α, Κωστέας
Αναδημοσίευση από το
Εκτελωνιστικό Βήμα Φεβρουαρίου 1996
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΕΚΤΕΛΩΝ- ΝΗΣΙΚΕΣ
Ή ΕΚΤΕΛΩΝ- ΣΤΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ
"Σα βγείτε στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος"
Κωνσταντινςο Καβάφης
4 Μάρτη 2000
Μετά από επτά χρόνια απουσίας.
Ήρθα να δω,
να ακούσω τι γίνεται.
Ήρθαν πολλοί.
Πιο πολλοί από τους πολλούς.
Η αίθουσα ήταν γεμάτη αγωνία.
Μια θάλασσα και η Ιθάκη εκεί
να περιμένει.
στην οθόνη.
Οι εικόνες η μια μετά την άλλη,
να δείχνουν το δρόμο,
αυτόν με τις ανηφόρες, και τις
κατηφόρες,
και στο τέλος τον ήλιο.
Και γω να τον κοιτώ με απορία,
και να αναρωτιέμαι
είναι αυγή ή δειλινό;
τον γνωρίζω αυτόν τον δρόμο.
Σ' αυτόν σας συνάντησα
ανάμεσα σε γερανούς και κλαρκ,
σε φωνές και βρισιές,
στη σειρά για αξίες
για ιδανικά,
μαζί με αυτούς που έφυγαν.
Και μετά τα χειροκροτήματα
να σημαίνει την άφιξη.
Τρέξτε οι πόρτες είναι ανοικτές ,,
προλαβαίνουμε,
η κατάθεση της παρουσίας,
δηλωτικά της αγωνίας,
μπορεί να γίνει.
Η Ιθάκη εκεί είναι, εκεί ήταν
πάντα,
μια γνώση πλούσια,
μαζί με τους Λαιστριγόνες και
τους Κύκλωπες,
να παλεύουν μέσ' το κεφάλι μας
να αμς βγάλουν απ' το δρόμο της,
μέχρι να φτάσουμε
να δούμε το μουράγιο,
για να μετρήσουμε τις δέστρες
και να καταθέσουμε την
διασάφηση
της ύπαρξής μας
Νίκος Κωστέας
Αναδημοσίευση απο το Εκτελωνιστικο Βήμα Φεβρουάριος 2000
.
29 Μαΐου 2000
Κάθομαι στην άκρη του χρόνουΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΕΚΤΕΛΩΝ- ΝΗΣΙΚΕΣ
Ή ΕΚΤΕΛΩΝ- ΣΤΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ
"Σα βγείτε στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος"
Κωνσταντινςο Καβάφης
4 Μάρτη 2000
Μετά από επτά χρόνια απουσίας.
Ήρθα να δω,
να ακούσω τι γίνεται.
Ήρθαν πολλοί.
Πιο πολλοί από τους πολλούς.
Η αίθουσα ήταν γεμάτη αγωνία.
Μια θάλασσα και η Ιθάκη εκεί
να περιμένει.
στην οθόνη.
Οι εικόνες η μια μετά την άλλη,
να δείχνουν το δρόμο,
αυτόν με τις ανηφόρες, και τις
κατηφόρες,
και στο τέλος τον ήλιο.
Και γω να τον κοιτώ με απορία,
και να αναρωτιέμαι
είναι αυγή ή δειλινό;
τον γνωρίζω αυτόν τον δρόμο.
Σ' αυτόν σας συνάντησα
ανάμεσα σε γερανούς και κλαρκ,
σε φωνές και βρισιές,
στη σειρά για αξίες
για ιδανικά,
μαζί με αυτούς που έφυγαν.
Και μετά τα χειροκροτήματα
να σημαίνει την άφιξη.
Τρέξτε οι πόρτες είναι ανοικτές ,,
προλαβαίνουμε,
η κατάθεση της παρουσίας,
δηλωτικά της αγωνίας,
μπορεί να γίνει.
Η Ιθάκη εκεί είναι, εκεί ήταν
πάντα,
μια γνώση πλούσια,
μαζί με τους Λαιστριγόνες και
τους Κύκλωπες,
να παλεύουν μέσ' το κεφάλι μας
να αμς βγάλουν απ' το δρόμο της,
μέχρι να φτάσουμε
να δούμε το μουράγιο,
για να μετρήσουμε τις δέστρες
και να καταθέσουμε την
διασάφηση
της ύπαρξής μας
Νίκος Κωστέας
Αναδημοσίευση απο το Εκτελωνιστικο Βήμα Φεβρουάριος 2000
.
29 Μαΐου 2000
και φτιάχνοντας τον χώρο μου
αγναντεύω την αθέατη πλευρά
του εγώ μου,
υπογραμμίζω τις λέξεις εκείνες
που στάθηκαν μοιραίες στην πορεία μου
προς το άγνωστο.
Ύστερα από τριάντα πέντε χρόνια
ατέλειωτης αγωνίας,
τώρα, πάνω στην αλλαγή των όλων,
προπαθώ μέσα σ' ένα "ΚΕΝΤΡΟ ΤΥΧΗΣ"
που έχω βάλει τη μοίρα μου,
εκεί στην ΥΨΗΛΑΝΤΟΥ 136
στον αγαπημένο μου Πειραιά πια
να παίξω τα παιχνίδια των μεγάλων
και να σταθώ όρθιος
μπροστά στις στροβιλιζόμενες με μανία μπάλες
της κληρωτίδας του ΟΠΑΠ και των αγωνιστικών χώρων.
ΠΡΟΠΟ - ΠΡΟΠΟΓΚΟΛ -ΛΟΤΤΟ- ΠΡΟΤΟ
ΤΖΟΚΕΡ - ΛΑΧΕΙΑ - ΞΥΣΤΟ
ΠΑΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ
στάσεις ανόδου και καθόδου
στάσεις εισόδου και εξόδου,
στάσεις ελπίδας,
μιας ζωής,
πίσω από τους αριθμούς και τα σημεία
των κληρώσεων και των διαγωνισμών
περιμένοντας τις επισκέψεις
και φτιάχνοντας τον χώρο μου
αγναντεύω την αθέατη πλευρά
του εγώ μου.
Νίκος Κωστέας
Αναδημοσίευση από το Εκτελωνιστικό Βήμα Μάιος 2000
Στο blog που βρισκόσαστε υπάρχουν:
145 αναρτήσεις σε 1.765 προβολές σελίδων
με λογοτεχνία, πολιτιστικά,
φωτογραφίες για Εκτελωνιστές
Πίνακας προηγούμενων
στην ανάρτηση της 12 Ιανουαρίου 2015
|
Το Blog
Λογοτεχνία – Πολιτιστικά Εκτελωνιστών δέχεται
να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό
πολιτισμό
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου