Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015

Ο Τηλέμαχος Σιέμος, εκτελωνιστής, έχει αδυναμία στην Δημοτική Γλώσσα, 26 Μαρτίου 2015



Ο Τηλέμαχος Σιέμος,  εκτελωνιστής, έχει αδυναμία στην Δημοτική Γλώσσα, 26 Μαρτίου 2015  
Μια σελίδα ελληνικού Δασμολογίου του 1990

Οι Ελληνικούρες
Η καθιέρωση της Δημοτικής γλώσσας είναι πια ένα γεγονός αναμφισβήτητο.
Είναι, άλλωστε, η γλώσσα που μιλάμε και συνεννοούμαστε καθημερινά με τους συνανθρώπους μας, τους συνέλληνες.
Τώρα γιατί καθιερώθηκε τόσο αργά και δεν μπόρεσε να επικρατήσει πριν 150 χρόνια που λευτερωθήκαμε απ’ τους Τούρκους, θα το μαντεύετε ίσως.
Μας επιβλήθηκε τότε η γλώσσα που μίλαγαν οι πρόγονοί μας πριν σκλαβωθούν, δηλαδή πριν 400 χρόνια.
Και ίσως αυτό να ήταν το μεγαλύτερο άλμα, που κάναμε μέχρι σήμερα., αλλά, φευ, προς τα πίσω!
Οι σοφές κουβέντες του Κολοκοτρώνη και των άλλων ηρώων του 21 ειπώθηκαν και γράφηκαν στην απλή γλώσσα του λαού μας και ο λαός καταλάβαινε αυτά που άκουγε.
Μόνο του, λοιπόν, βγαίνει το συμπέρασμα ότι όσοι μάχονταν και μάχονται, ίσως, ακόμα τη δημοτική, θέλουν να μη καταλαβαίνουμε τι ακριβώς μας λένε και να μπερδευόμαστε με «το κατά κεφαλήν εισόδημα « κι άλλα παρόμοια ………..
Μην τ’ ανοίξεις ………..
Τι θα χρειάζονταν οι ιεροκήρυκες στις εκκλησίες μας, αν το ιερό μας Ευαγγέλιο ήταν γραμμένο στην απλή γλώσσα, που ακούγοντας μόνο την ανάγνωση θα καταλαβαίναμε τι μας λέει κι ακόμα τι μας γίνεται.
Αλλά, γιατί μας γεμίζουν ερωτηματικά; Μήπως επειδή δεν μπορούν να ταιριάξουν τη μουσική με την αντίστοιχη ερμηνεία;
Θυμήθηκα τώρα τον Ψάλτη του χωριού μου, που κάθε φορά που έλεγε «ανοίξον το στόμα του ……. [1]Κλπ», οι συγχωριανοί μου κι ‘ εμείς τα παιδιά, τότε, κρυφογελούσαμε, γιατί κάποιος μια Κυριακή φώναξε:
-«καλλίτερα να μη τ’ ανοίξεις ……»
Δεν είχε ο άνθρωπος συμπαθητική φωνή και το αποτέλεσμα ήταν μοιραία αντίθετο.
Και αντί να έρθει η κατάνυξη, μας γέμισε αποστροφή. Έτσι, λοιπόν, μένει μόνο ο φόβος του Θεού, δηλαδή ο τρόμος, από την άγνοια ………….!
Αλλού το πήγα όμως, γιατί σκοπός μου ήταν ν’ αναφερθώ στο δικό μας «Ευαγγέλιο», το δασμολόγιο, που τόσο μας ταλαιπωρεί με τις Ελληνικούρες του, τις «πλαγγόνες[2]» του, τους «πηλούς του[3], τα «αθύρματα[4]» κλπ
Την αφορμή μου την έδωσε τελωνειακός υπάλληλος με τον οποίο παραλίγο νάρθουμε στα «μαχαίρια», που λέει ο λόγος. Και να πως:
Ο ελεγκτής πνίγονταν κυριολεκτικά στη δουλειά στο ελεγκτήριο κι ‘ εγώ επέμενα να τον διακόψω για να μου κάνει πράξη με δύο κουβέντες.
-Γράψε μόνος σου και δώστη μου να στην υπογράψω μου λέει αγανακτισμένος.
Μάθε γράμματα ….
Κι’ εγώ έγραψα «Εφ’ όσον θωρήθηκε η αξία του τιμολογίου από την Υπηρεσία Αξιών  ………. κλπ».
Μου την υπόγραψε κι έφυγα ευχαριστημένος.
Όταν πήγα στα γραφεία και την είδε ο Ταμίας του Τελωνείου ήρθε η απογοήτευση …….
-Πάρτην και πήγαινε πίσω να σου την ξαναγράψει Ελληνικά, αγράμματε. Μούπε και μούρθε ο ουρανός σφοντύλι, όπως λέμε.
-Μα ελληνικά γράφει κύριε, μόνο που είναι λίγο κακογραμμένα, τούπα, νομίζοντας πως αυτό εννοεί.
-Όχι, μου λέει, θα πας να σου γράψει «θεωρηθείσης της αξίας παρά της Υπηρεσίας Αξιών ………. κλπ».
Αυτά, λοιπόν, συμβαίνουν το 1979 και μετά την πανηγυρική ένταξή μας στην ΕΟΚ!!
Πότε, όμως θ’ αρχίσουμε να καταλαβαινόμαστε μεταξύ μας; Πότε, άραγε θα λυτρωθούμε απ’ αυτή την άθλια συσκότιση;

Τηλέμαχος Σιέμος
Αναδημοσίευση από τη Εκτελωνιστικό Βήμα Σεπτέμβριος – Οκτώβριος 1979



[1]  "Ακολουθία του καθ' ημέραν μεσονυκτικού (από το Προσευχητάριο του Λαγγή)" ….
 ………. Και νυν φώτισον μου τα όμματα της Διανοίας, άνοιξον μου το στόμα, του μελετάν τα λόγια σου και συνιέναι τας εντολάς σου και, ποιείν το θέλημά σου, και ψάλλειν σοι εν εξομολογήσει καρδίας και ανυμνείν το πανάγιον όνομά σου, του Πατρός και του Υιού και του αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
[2] Κούκλες
[3] Βώλοι
[4] Παιχνίδια

Στο blog που βρισκόσαστε υπάρχουν:
145 αναρτήσεις σε 1.765 προβολές σελίδων
με λογοτεχνία, πολιτιστικά, φωτογραφίες για Εκτελωνιστές
Πίνακας προηγούμενων
 στην ανάρτηση της 12 Ιανουαρίου 2015


E-mail = ggioggaras@Gmail.com

Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου