Πέμπτη 10 Ιουλίου 2014

Τα τραγούδια των Εκτελωνιστών που διασκεδάζουν τις παρέες (Ρουχίτσας) 10 Ιουλίου 2014



Τα τραγούδια των Εκτελωνιστών που διασκεδάζουν τις παρέες (Ρουχίτσας) 10 Ιουλίου 2014



Απόψε όσοι δεν πονούν 1984

Στιχ:. Χρήστος Ρουχίτσας, Τραγ.: Δημήτρης Μητροπάνος)

Απόψε όσοι δεν πονούν
να παν να κοιμηθούνε
να μείνουν όσοι πίνουνε
και όσοι αγαπούνε

Ν’ ακούσουμε ζημιάρικα
πικρά παραπονιάρικα
να ταιριάζουνε στην ώρα
και στης καρδιάς τη μπόρα
Να πούμε και παθιάρικα
πικρά παραπονιάρικα
απ’ αυτά που λεν πιωμένοι
όλοι οι ερωτευμένοι

Απόψε δύσκολη βραδιά
στον έρωτα θα πιούμε
όχι να τις ξεχάσουμε
μα να τις θυμηθούμε


Με ρωτάνε τι κάνω – 1984


Με ρωτάνε τι κάνω, τι να πω, λέω καλά
και γιατρός είναι ο χρόνος, θ’ αγαπήσω ξανά

Κι ενώ θέλω στ’ αλήθεια να τους πω την αλήθεια
πως σαν ήλιος το χιόνι ο καημός της με λιώνει
κι ενώ θέλω στ’ αλήθεια να φωνάξω βοήθεια
γιατί σαν σουρουπώνει η καρδιά μου παγώνει
λέω καλά και τελειώνει

Απορούν που τα βράδια μένω σπίτι κλειστός
μα εγώ λέω δε βαριέσαι κρύος είναι ο καιρός               



Χρηστάκης       

Μου το `χες σκάσει τρεις βραδιές
από το προσκλητήριο,
μου φέρθηκες αχάριστα
μα θα σ’ το δώσω μ’ άριστα
και το απολυτήριο.

Μου το `χες σκάσει τρεις βραδιές
από το προσκλητήριο,
τελειώνει το ρομάντζο μας,
δε σε χωράει το ράντζο μας,
χτυπάω εγερτήριο.

Μου το `χες σκάσει τρεις βραδιές
παρέα μ’ άλλον κύριο,
παράτησε τα δράματα,
τα κορκοδειλοκλάματα
και τράβα στον μυστήριο.


Τα πέλαγα - 1987  



Πέλαγα, χίλια πέλαγα γαλήνευαν στα μάτια σου,
γαλήνευαν στα μάτια σου, τα πέρναγα και γέλαγα,
τα πέρναγα και γέλαγα κι ας ήταν χίλια πέλαγα.

Τώρα ποια μάτια θα κοιτώ τα πέλαγα να σεργιανώ,
αφού μου έχεις φύγει κι οι τυχεροί είναι λίγοι.

Πέλαγα, χίλια πέλαγα γαλήνευαν στα μάτια σου,
γαλήνευαν στα μάτια σου, τα πέρναγα και γέλαγα,
τα πέρναγα και γέλαγα κι ας ήταν χίλια πέλαγα.

Βάσανα, χίλια βάσανα και σβήνανε στο βλέμμα σου,
και σβήνανε στο βλέμμα σου, τα ξέχναγα κι ανάσαινα,
τα ξέχναγα κι ανάσαινα κι ας ήταν χίλια βάσανα.

Τώρα ποια μάτια θα κοιτώ τα πέλαγα να σεργιανώ,
αφού μου έχεις φύγει κι οι τυχεροί είναι λίγοι.

Πέλαγα, χίλια πέλαγα γαλήνευαν στα μάτια σου,
γαλήνευαν στα μάτια σου, τα πέρναγα και γέλαγα,
τα πέρναγα και γέλαγα κι ας ήταν χίλια πέλαγα.


Κρασί κι αγάπη κέρασα - 1987



Κρασί κι αγάπη κέρασα, με ξένες έννοιες γέρασα,
όμως, κανένα ευχαριστώ, μα όταν πέσει η αυλαία,
στην πέτρα κανα - δυο γραμμές,
της καλωσύνης πληρωμές.

Μα, στην πέτρα, λόγια, πάνω,
μια ειρωνεία παραπάνω,
λόγια που τι να τα κάνω
αν τα πουν αφού πεθάνω. ( χ2 )

Εδώ κοιμάται ήσυχος αυτός που ζούσε ανήαυχος,
ο λαβωμένος αετός, ο προδομένος φίλος,
απ’ τους σωστούς ο πιο σωστός,
καλός σαν δεύτερος Χριστός.

Μα, στην πέτρα, λόγια, πάνω,
μια ειρωνεία παραπάνω,
λόγια που τι να τα κάνω
αν τα πουν αφού πεθάνω. ( χ2 )

Μαυροντυμένος είναι απόψε ο ουρανός - 1970


Μαυροντυμένος είναι απόψε ο ουρανός
Με το φεγγάρι και τ’ αστέρια του κρυμμένα
Ο έρωτάς μας λαβωμένος ξεψυχά
Μάτια τα σύννεφα που μοιάζουν βουρκωμένα

Πόσο σκληρή του χωρισμένου η ζωή
Πόσο ακριβό και πόσο δύσκολο το γέλιο
Πώς να βρεθεί πώς να στεριώσει άλλη χαρά
Όταν την πίκρα σου την βάζεις για θεμέλιο

·   Κρασί κι αγάπη κέρασα - 1987

Κρασί κι αγάπη κέρασα, με ξένες έννοιες γέρασα,
όμως, κανένα ευχαριστώ, μα όταν πέσει η αυλαία,
στην πέτρα κανα - δυο γραμμές,
της καλωσύνης πληρωμές.

Μα, στην πέτρα, λόγια, πάνω,
μια ειρωνεία παραπάνω,
λόγια που τι να τα κάνω
αν τα πουν αφού πεθάνω. ( χ2 )

Εδώ κοιμάται ήσυχος αυτός που ζούσε ανήαυχος,
ο λαβωμένος αετός, ο προδομένος φίλος,
απ’ τους σωστούς ο πιο σωστός,
καλός σαν δεύτερος Χριστός.

Μα, στην πέτρα, λόγια, πάνω,
μια ειρωνεία παραπάνω,
λόγια που τι να τα κάνω
αν τα πουν αφού πεθάνω. ( χ2 )





Μπαρκάρω
Ρουχίτσας, Χρήστος
Εκδόσεις Ιδιωτική
Σελίδες: 56
Έτος Έκδοσης: 1989

Αφιερώνει το βιβλίο του αυτό στη μνήμη τού από πατέρα παππού του, από τον οποίο κληρονόμησε το λίγο ταλέντο του. Επίσης το αφιερώνει σε όσους τον ξέρουν και θα χαρούν και σε άλλους που ίσως χαρούν χωρίς να τον ξέρουν.


Ποιήματα Χρήστου Ρουχίτσα

Θεέ μου
Αν πήγαινα στους άγιους τόπους
μαζί με πονεμένους στρατοκόπους
αν είχα δη τόσα στραβά
κι’ εγώ θα φώναζα «τον Βαραβά»
Χρήστος Ρουχίτσας
Αναδημοσίευση από «Εκτελωνιστικό Βήμα αρ. φύλλου 106 Μάιος του 1988»

Αν γεννηθείς αμόνι
Αν γεννηθείς αμόνι
χτυπιέσαι δεν χτυπάς
το Δήμιο το Σφυρί σου
σιγά- σιγά αγαπάς

Μα σκέψου για παρηγοριά
υπάρχουν πιο βαρειά σφυριά
και πιο μεγάλοι πόνοι
μ’ άκου δεν είσαι μόνη
Αναδημοσίευση από Χρ. Ρουχίτσας Εκτελωνιστικό Βήμα Οκτώβριος- Νοέμβριος 1985




Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό

E-mail = ggioggaras@Gmail.com

E-mail =info@bookstars.gr




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου