Ο Στέλιος Γεράνης Εκτελωνιστής θυμάται την Μάντρα της Κοκκινιάς, 5 Φεβρουαρίου 2015

Ο Στέλιος Γεράνης Εκτελωνιστής θυμάται την Μάντρα της Κοκκινιάς, 5 Φεβρουαρίου 2015

ΜΑΝΤΡΑ ΚΟΚΚΙΝΙΑΣ

17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1944

Μες σε μια μάντρα[1] ζήτησαν να πνίξουν μια γενιά

Που ευωδίαζαν στα στήθια της, της λευτεριάς οι ανθώνες

Κ’ ύψωνε αδούλωτες κραυγές, τα θρυλικά χωνιά

Π’ ορμήνευαν κάθε καρδιά και μίλαγαν γι’ αγώνες.

Νομίσαν πως με θάνατους, κρεμάλες και σχοινιά

Πνίγεται ο πόθος του λαού κ’ η λεβεντιά της νιότης

Μα δεν τη σφυγμομέτρησαν καλά την Κοκκινιά

Που δεν τη λύγισε κανείς φασίστας και προδότης.

Κ’ έτσι αφού σώπασε ο φονιάς τις σάρκες να τρυπά

Κ’ αντίκρυ τους σωριάστηκαν νεκρά τα παλληκάρια

Διατάξαμε τη σάλπιγγα του μίσους να χτυπά

Και φύγαν παίρνοντας μαζί τους σκλάβους στα Χαϊδάρια[2].

Μ’ αντί να πάρουν λάφυρο της νιότης την ορμή

Και να σκορπίσουν την ερμιά, το φόβο, την αντάρα

Αφήσαν μίσος στις καρδιές και μάζεψαν ντροπή

Και πλήρωσαν πανάκριβα της μάνας την κατάρα.

(Από τη συλλογή ¨Μνήμη Βομβαρδισμού)

Στέλιος Γεράνης

Αναδημοσίευση από τον Εκτελωνιστή της 1 Νοεμβρίου 1978

---

[1] Το Μπλόκο της Κοκκινιάς έχει μείνει στην ιστορία ως τραγωδία για τη Νίκαια, κατά την οποία διεξήχθησαν ομαδικές εκτελέσεις στην περιοχή από τα κατοχικά στρατεύματα των Γερμανών.

Στα τέλη του 1943 η πλειονότητα των κατοίκων της Κοκκινιάς ήταν οργανωμένοι ή υποστήριζαν ανοιχτά το ΕΑΜ. Με τη μάχη της Κοκκινιάς, στις 6 - 8 Μάρτη του '44, η επικράτηση των δυνάμεων του ΕΛΑΣ κατέστησε την πόλη «ελεύθερο έδαφος», μέσα στην κατεχόμενη Αθήνα, για περίπου έξι μήνες.

Λίγους μήνες μετά, όμως, η πόλη βρέθηκε στο στόχαστρο των Γερμανών και των συνεργατών τους.

Γύρω στις 3 τα ξημερώματα της Πέμπτης 17 Αυγούστου 1944, δεκάδες μηχανοκίνητα και πεζοπόρα τμήματα του Γερμανικού στρατού μαζί με Γερμανούς και Έλληνες ταγματασφαλίτες εισέβαλαν στη Νίκαια και την περικύκλωσαν. Τις πρώτες πρωινές ώρες, οι ταγματασφαλίτες απαίτησαν από τους άνδρες ηλικίας 14-60 ετών να εμφανιστούν στην κεντρική πλατεία (πλατεία Οσίας Ξένης) προκειμένου να ελεγχθούν.

Τότε οι Γερμανοί εισέβαλαν στα σπίτια και όσους εντόπιζαν στα σπίτια τους ή στις γύρω γειτονιές, τους εκτελούσαν επί τόπου. Έπειτα από μερικές ώρες περίπου 20.000 Νικαιώτες βρίσκονταν στην πλατεία και εκεί ξεκίνησαν οι δωσίλογοι (φορώντας κουκούλες για να μην αναγνωρίζονται) να υποδεικνύουν στους Ναζί τους Έλληνες πατριώτες. Αυτοί οδηγούνταν στη Μάντρα της Νίκαιας (μερικά στενά μακριά από την πλατεία) με την κατηγορία ότι ήταν κομμουνιστές και εκτελούνταν ομαδικά. Ταυτόχρονα με τις ομαδικές εκτελέσεις, οι Γερμανοί λεηλάτησαν και έκαψαν δεκάδες σπίτια. Στο τέλος της ημέρας χιλιάδες πτώματα μεταφέρθηκαν και θάφτηκαν στο Γ' Νεκροταφείο Νικαίας, ενώ περίπου 8.000 Κοκκινιώτες οδηγήθηκαν ως όμηροι στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου.

Ο τόπος εκτέλεσης είναι κοντά στην πλατεία της Οσίας Ξένης στη μάντρα ενός ταπητουργείου στη συμβολή των οδών Κιλικίας και Θειρών. Η μάντρα του υφαντουργείου Παγιασλή γεμίζει με παλικάρια. Ο Γερμανός δήμιος που βρίσκεται στο πόστο του μέσα στη Μάντρα πίνει συνέχεια ούζο και με το όπλο του συνεχώς εκτελεί. Πίνει, βρίζει, εκτελεί και συνεχώς αναφωνεί «άλλες κόμουνιστ καπούτ», («Όλοι οι κομμουνιστές θα πεθάνουν»). Στη Μάντρα του Μπλόκου εκτελέστηκαν εκείνη την ημέρα 72 άντρες .

[2] Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, δημιουργήθηκε στο Χαϊδάρι από τα SS ένα από τα σκληρότερα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Στο blog που βρισκόσαστε υπάρχουν: 145 αναρτήσεις σε 1.765 προβολές σελίδων με λογοτεχνία, πολιτιστικά, φωτογραφίες για Εκτελωνιστές Πίνακας προηγούμενων  στην ανάρτηση της 12 Ιανουαρίου 2015

Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό

E-mail = ggioggaras@Gmail.com Για αγορά βιβλίων πατήστε εδώ