Ο Θανάσης Καναβούρας, εκτελωνιστής, δείχνει τον καημό του στην «Στάση), 24 Φεβρουαρίου 2015

Ο Θανάσης Καναβούρας, εκτελωνιστής, δείχνει τον καημό του στην «Στάση), 24 Φεβρουαρίου 2015

Βορεινοί αντίλαλοι

Στάση

Μπήκε φουριόζος ο άνθρωπος ταλαιπωρημένος και αγανακτισμένος με το αδιάκοπο πάγαινε – έλα για να προλάβει την οικοσκευή του και πισωπάτησε.

Νόμισε φαίνεται πως μπήκε σε λάθος πόρτα και κοίταζε γύρω του σαν χαμένος.

Τράβηξε αναστατωμένος στο σκοπό τελωνοφύλακα[1]. Εδώ δεν είναι το Α΄ Τελωνείο; Ρώτησε.

Γιατί αυτή η ησυχία, αυτή η νέκρα. Έγινε κανένα ατύχημα, κανένα κακό; Εδώ το πρωί γινόταν χαμός.

-Τίποτα τέτοιο δεν έγινε, οι εκτελωνιστές έχουν «στάση εργασίας» τον πληροφόρησε ο σκοπός.

-Θεέ και Κύριε, μουρμούρισε και απομακρύνθηκε.

Ποιος θα το περίμενε ποτέ αυτός ο κόσμος των εκτελωνιστών ο μαθημένος στην κίνηση και στην τρεχάλα, στις φωνές και στη φασαρία του λιμανιού, αυτός ο κόσμος που μετρά το κάθε λεπτό κι αγκομαχά για να συντονίσει στο κάθε χτύπημά του τα δυσκίνητα γρανάζια που λέγεται «κύκλωμα εκτελωνισμού» που κανείς ζαλίζεται να τα απαριθμήσει μόνο, αυτός ο κόσμος της εξαντλητικής δουλειάς ότι θα κατέβαινε σε «στάση εργασίας», διαμαρτυρόμενος για το πικρό ψωμί που πάει να γίνει φαρμάκι σκέτο, για το νέο χαράτσι που δεν το αντέχουν οι ώμοι του, για τον υπερκορεσμό[2] που οδηγεί στον εξευτελισμό και τινάζει στον αέρα το Ταμείο και τη σύνταξη των γηρατειών[3], για την πολιτεία που οι υπηρεσίες της κόβουν αδικαιολόγητα και αυθαίρετα το ψωμί κάποιων για να τα δώσουν σε ευνοούμενους , για την πολιτεία που ποτέ δεν έσκυψε με στοργή στα προβλήματά του, αυτός ο κόσμος του μόχθου και του άγχους ότι σταμάτησε τη δουλειά για λίγες ώρες.

Όμως, αυτές οι ελάχιστες ώρες έφτασαν για να νοιώσει ένας κόσμος ολόκληρος που κινείται στον ίδιο χώρο - τελωνειακοί και λιμενικοί υπάλληλοι, εργάτες και τεχνικοί, φορτηγατζήδες κα ναυτικοί – να νοιώσει μέσα στη σιωπή και στην ερημιά των χώρων τη μαχητική και δυναμική παρουσία ενός καθημερινά αδικούμενου Κλάδου, ενός Κλάδου που δεμένος με τη δουλειά και ζυμωμένος με τον ιδρώτα δεν σκέφτηκε ποτέ ως τώρα να διαμαρτυρηθεί για όσα του γίνονται κατεβαίνοντας σε «στάση εργασίας».

Μαζεμένοι, ηγεσία και συνάδελφοι, στους έρημους χώρους της δουλειάς για να επιβλέπουμε και να παρακολουθούμε τη στάση, συνειδητοποιούσαμε πως ο Κλάδος μας έδινε βροντερά «παρόν» με τη σιωπή. Κι αυτή η «σιωπή» μας για πρώτη ίσως φορά περισσότερο από το δυναμισμό και την καθημερινή μας δραστηριότητα, επέβαλε το δέος και το σεβασμό στους άλλους.

Για μας ήταν μια από  τις λίγες, τις ελάχιστες φορές που νιώθαμε περήφανοι και συγκινημένοι γιατί ζήσαμε το μεγαλείο αυτών των ωρών. Κι όπως στο βάθος , ψηλά στο Λευκό Πύργο, η γαλανόλευκη ριπιζόταν περήφανη στον ψυχρό βαρδάρη, οι ψυχές μας αναγάλλιαζαν  στο σκίρτημα της ελπίδας για μια νέα πορεία , για ένα καινούργιο περήφανο ξεκίνημα του Κλάδου μας.

Θανάσης Καναβούρας

Αναδημοσίευση από την Πανεκτελωνιστική Ιανουάριος Φεβρουάριος 1986

---

[1] Ο θεσμός του Τελωνοφύλακα έχει καταργηθεί από χρόνια στα Τελωνεία. Ο σκοπός της Τελωνοφυλακής ήταν να φυλήσουν τους υποκείμενους χώρους των Τελωνείων, που έχουν εμπορεύματα που δεν έχουν πληρωθεί οι δασμοί κλπ, είτε αυτοί είναι εστεγασμένοι είτε υπαίθριοι. 

[2] Ήταν αφορμή από ένα καινούργιο διαγωνισμό για απόκτηση πτυχίων εκτελωνιστή. Δεν  είχε εμφανισθεί ακόμα η περίφημη Ενιαία Εσωτερική Αγορά που διέλυσε κυριολεκτικά τους εκτελωνιστές.

[3]  Ο κακός της σημερινής κατάστασης δεν είμαι πλέον η Ελληνική Πολιτεία αλλά η εξουσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που εκτός των άλλων  έχει προγραμματιστεί σύντομα το  Ενωσιακό Τελωνείο, ένα Τελωνείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  Τις συντάξεις δε τις μείωσαν  κατά 40%.

Στο blog που βρισκόσαστε υπάρχουν: 145 αναρτήσεις σε 1.765 προβολές σελίδων με λογοτεχνία, πολιτιστικά, φωτογραφίες για Εκτελωνιστές Πίνακας προηγούμενων  στην ανάρτηση της 12 Ιανουαρίου 2015

E-mail = ggioggaras@Gmail.com Για αγορά βιβλίων πατήστε εδώ

Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό