Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2018

Ξεκίνησε το Διεθνές Εμπόριο στο Λιμάνι. (Διεθνικός Πειραιάς ) 5 Δεκεμβρίου 2018



Ξεκίνησε το Διεθνές Εμπόριο στο Λιμάνι. (Διεθνικός Πειραιάς )   5 Δεκεμβρίου 2018


Στο προηγούμενο κεφάλαιο και σε αυτό βλέπουμε έντονο το ενδιαφέρον του νεοσύστατου κράτους να νομοθετήσει για την τελωνειακή τάξη. Συντάσσει τους κατωτέρω οργανισμούς τελωνείων



1830
ΚΕ παράγραφοι  (Ψήφισμα 1018 του Κυβερνήτου  της 25 Μαρτίου 1830)
1842
126 άρθρα (νόμος της 25 Μαίου 1842)
1843
124 άρθρα (νόμος της 19 Μαρτίου 1843)
Νέοι λοιπόν θεσμοί από την αρχή της ιδρύσεως του Ελληνικού κράτους. Από άποψη διαμόρφωσης επαγγελματιών  ο θεσμός των τελωνείων διαμόρφωσε τους εξής
Αυτούς που κατέθεταν δηλωτικό των εμπορευμάτων για τα πλοία που έφθαναν στον Πειραιά. “ άμα φθάσει το πλοίον εις λιμένα, ο πλοίαρχος αυτού υποχρεούται να παρουσιάζη, εντός 24 ωρών, εις το τελωνείον το δηλωτικό του (Manifest)   δι όσας πραγματείας έχει….. (παράγραφος Ζ Ψήφισμα 1018 του Κυβερνήτου  της 25 Μαρτίου 1830)
Αυτούς που κατέθεταν διασαφήσεις προκειμένου να πληρωθεί το τελώνιον  « ο έμπορος χρεωστεί να δίδη καθαράν διασάφησιν των όσων πραγματειών παραλαμβάνει , αν δε μεταχειρισθή δολιότητα αι πραγματείαι του θέλουν λαμβανεσθε ως λαθρεμπόριο…..(παράγραφος Η Ψήφισμα 1018 του Κυβερνήτου  της 25 Μαρτίου 1830)
Η εμφάνιση των Ναυτικών Πρακτόρων ξεκινά στην ιστορία της μεταφοράς του Πειραιά. Ο πλοίαρχος δεν θα μπορούσε να κάνει τη δουλειά της κατάθεσης δηλωτικού μόνος του εκτός των άλλων και λόγω γλώσσας. Σταδιακά εξειδικεύεται το επάγγελμα  από τον έμπορο που έχει το πλοίο και το φορτίο περνά στον έμπορο του φορτίου και στη συνέχεια στον ναυτικό πράκτορα αντιπρόσωπο του πλοιοκτήτη / πλοιάρχου. Το 1883 ο τοπική στατιστική καταγράφει 10 πρακτορεία. Ο Ναυτικός Πράκτορας δεν νομοθετήθηκε τουλάχιστον για τον Πειραιά  παρά πρόσφατα το 1998 περίπου. Σύμφωνα με το νόμο….
Η εμφάνιση του διεθνούς εμπόρου που γνωρίζει να καταθέτει διασάφηση. Γνωρίζει να την υπογράφει και να πληρώνει τους δασμούς και φόρους που επιβάλλονται στα εμπορεύματα. Σταδιακά ο διεθνής αυτός έμπορος  περιορίζεται στην τέχνη της εμπορίας του και εμφανίζεται ο εκτελωνιστής, ο καθημερινός επισκέπτης  του τότε τελωνειακού καταστήματος, που ήταν στην αρχή υπάλληλος του εμπόρου. Μετά λόγο της πληθώρας των πληροφορικών που έπρεπε να γνωρίζει αυτός το πρόσωπο δασμολόγιο ναι δασμολόγιο και την τέχνη της φόρτωσης και συναλλαγής με τα δημοσίους υπαλλήλους ανεξαρτοποιήθηκε με την ονομασία εκτελωνιστής και καταγράφηκε το 1909 στον νόμο 3396/ 27-10-1909 Περί του προσωπικού του Τελωνείου Πειραιώς και οργανώσεως της υπηρεσίας αυτού.
Οι άμαξες ήταν στη σειρά απ΄ έξω από το κεντρικό τελωνείου του Αγίου Νικολάου όχι μόνο να πάρουν αγώι με επιβάτες, αλλά και αγώι για εμπορεύματα. Περίμεναν τον εκτελωνιστή να    ετοιμάσει τα χαρτιά, να βγάλει άδεια παράδοσης εμπορευμάτων για να τα μεταφέρει προς Αθήνας ή προς το βόρειο τμήμα του Πειραιά που ξεκινούσε η ίδρυση βιομηχανικής ζώνης λίγο αργότερα. 



1833:
Ίδρυση του πρώτου Τελωνείου της Ελλάδος στη Σύρο.
Το 1869 η Σύρος αντιπροσωπεύει το 22,5% των συνολικών τελωνειακών εσόδων της χώρας, ακολουθούν η Κέρκυρα 15%, ο Πειραιάς 14%,  η Πάτρα 12%,
Το 1874  ο Πειραιάς κατέχει τη πρώτη θέση με 21% ακολουθο0ύν η Πάτρα 17%.


Τελωνείο Σύρου

1835 Περί συστάσεως Διαμετακομίσεως εις τον Πειραιά (Διάταγμα 28/3-9/4 1835 ) Κατά πρότασιν της επί των Οικονομικών Γραμματείας της Επικρατείας αποφασίσαμεν:
Άρθρο 1 Συσταίνεται κατάστημα Διαμετακομίσεως εν Πειραιεί δια τας ξένης Επικρατείας ατελώνιστους πραγματείας
Άρθρο 2 Το κατάστημα τούτο υποβάλλεται υπό την επιτήρησιν κα διεύθυνσιν το εκεί τελωνείου.
Άρθρο 3 Οι εις το από 25 Μαρτίου 6 Απριλίου 1830 περί τελωνείου ψήφισμα αναφερόμενοι προσδιορισμοί δια το εν Σύρα Κατάστημα της διαμετακομίσεως, εφαρμόζονται απαράλλακτα και εις το κατάστημα τούτο.
Άρθρο 4 Συγχωρείται η μετακόμισις ατελωνίστων ξένης επικράτειας πραγματειών από το  εν Πειραιεί Κατάστημα της Διαμετακομίσεως εις τον εν Σύρα, καθώς και τον ελεύθερον λιμένα της Ύδρας, και το ανάπαλιν, προυποθετομένου όμως ότι δεν παρήλθεν η αναφερόμενη εις το ρηθέν ψήφισμα προθεσμία καθ ην ημπορούν αι πραγματείαι να διαμένουν εις τας αποθήκας της Διαμετακομίσεως.
Άρθρο 5 Τα παρόν διάταγμα εμβαίνει εις ενέργειαν αφ ης ημέρας δημοσιευθή.
 Ο δε ημέτερος επί των Οίκον Γραμμ της Επικρατείας επιφορτίζεται με την δημοσίευσιν και εκτέλεσιν αυτού


1836 Μωλικό Ταμείο.  ΒΔ “περί εισπράξεως φόρου δια τον μώλον του Πειραιώς”  οι πόροι του θα επέτρεπαν την εκτέλεση των λιμενικών έργων

1836 Ανέγερση νέου Τελωνείου
Το Τελωνείον[1] τότε ευρίσκετο εις ην θέσιν εύρηται νυν η Δημοτική αγορά (σήμερα ο Πύργος), όταν δε απεφασίσθη να κτισθή το Τελωνείον, εις ο μέρος ευρίσκεται ήδη το παλαιόν κτίριον του Τελωνείου, οι τότε ολίγοι έμποροι του Πειραιώς δι αναφοράς των παρεκάλεσαν τον Δήμαρχον  Πειραιώς  να μη γίνη τούτο, ή να ανασταλή  τουλάχιστον δι’ ολίγον χρόνον, διότι το μέρος εκείνο (του νυν παλαιού Τελωνείου ) και απομεμακρυσμένον ήτο  και κατωκημένον δεν ήτο.

1842 Περί  οργανισμού των τελωνείων του Κράτους (νόμος της 25 Μαίου 1842) Άρθρον 73  Προς ευκολίαν του εμπορίου υπάρχουν εις Π Πάτρας, Σύραν, Υδραν, Ναύπλιον, και Πειραιά καταστήματα αποταμιεύσεως (enrepots) εις τα οποία αποτίθενται προς καιρόν τα από τα εκτός της Επικρατείας κομιζόμενα εμπορεύματα, όσα οι έμποροι δεν θέλουν να εισάξωσιν αμέσως εις το Κράτος προς κατανάλωσιν. Ταύτα καταστήματα θέλουν συσταθή και εις άλλα δι’ ιδιαιτέρων Διαταγμάτων, αν η σύστασης αυτών ήθελε θεωρηθή παρά της Κυβερνήσεως συμφέρουσα.

Τα σπίτια του 1842  αυξήθηκαν στα 450.

Τα  σπίτια το 1845 αυξήθηκαν σε 1000



1843
Μεταφέρεται το μοναδικό Τελωνείο του Πειραιά στον Άγιο Νικόλαο από το πρόχειρο κτίσμα στην Πλατεία Καραϊσκάκη.
Η παλαιά οθωμανική  Dogana, στον Άγιο Σπυρίδωνα μετατρέπεται σε ένα  λιθόκτιστο κτίριο  στον Άγιο Νικόλαο με την ονομασία Τελωνείο του Πειραιά, το πρώτο μετά την μεταφορά της πρωτεύουσας της χώρας στην Αθήνα.


Τελωνείο: Γνωστό με το όνομα “Dogana”.

1836 Μώλος διαμετακόμισης  Γράφει ο Ελληνικός Ταχυδρόμος των Αθηνών ..Ο μώλος της διαμετακόμισης είναι επί του τελειούσθαι και μετ' ολίγον αρχίζει ή μώλωσις του επιλοίπου μέρους τους λιμένος. Το παρακείμενον έλος εξέλιπεν όλως διόλου, και ομού με αυτό οι μέχρι τούδε επικρατώντες πυρετοί, οίτινες το παρελθόν προ πάντων  έτος τόσον εμάστιζαν τους κατοίκους  του τε Πειραιώς και των Αθηνών.





[1] Βλέπε Ο Πειραιάς και οι Δήμαρχοι της Α Εκατονταετηρίδος  Δημητρίου Θ Σπηλιωτόπουλου Πειραιεύς 1939 σελ 24 και επόμ

E-mail = ggioggaras@Gmail.com

Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου