Ο Τηλέμαχος Σιέμος, εκτελωνιστής κάνει ρεπορτάζ στο λιμάνι του Πειραιά, 5 Ιουνίου 2015

Σκύλοι  ……….  στο λιμάνι

«Ποιο είναι το κύριο γνώρισμα της Ελεύθερης Ζώνης του Πειραιά;» με ρώτησαν.

«Οι σκύλοι» τούς απάντησα. Και σηκώνοντας το χέρι με το δείκτη μου τρεμάμενο έδειξα μια βόλτα πέρα ……. Είδαν και αυτοί, ότι βλέπουμε εμείς κάθε μέρα στο χώρο της δουλειάς μας. Δεκάδες σκύλους να περιφέρονται αδέσποτοι, να κυνηγούν κάποιο κόκκαλο, να χουζουρεύουν , να ερωτεύονται, να κοιμούνται, να κοιτούν με μισό μάτι κάποιον συνάδελφο, που είχε την  ……. «αναίδεια» να τους ανησυχήσει τη στιγμή που την είχαν αράξει» κάτω από τους μουσαμάδες με τα εμπορεύματα.

Οι αυτού Μεγαλειότητες σκύλοι της Ε.Ζ.Π.

Ποιος από μας τούς εκτελωνιστές, ψάχνοντας τα εμπορεύματα των πελατών, σηκώνοντας ένα μουσαμά δεν βρέθηκε μπροστά σε κάποιον ……..  σκύλαρο, που δεν ήταν καθόλου διατεθειμένος να διακόψει τα όνειρά του;

Και μη μου πει κανείς ότι οι αρμόδιοι της Ε.Ζ.Π.  δεν γνωρίζουν το θέμα, γιατί δεν θα τον πιστέψω. Απλούστατα οι άνθρωποι θα είναι ζωόφιλοι.

Ας μας επιτραπεί όμως, να τους θυμίσουμε, ότι τα συμπαθέστατα τετράποδα δεν χουζουρεύουν μόνο, αλλά ειδικά τώρα τελευταία αποθρασύνθηκαν. Τα κόκαλα δεν τους αρέσουν. Τους αρέσουν οι  ….. εκτελωνιστές, και τους  ……… τρώνε.

Πρώτο θύμα ο συνάδελφος κ. Άγγελος Καλούμενος , που δέχτηκε την επίθεση σκύλου, ενώ αμέριμνος βάδιζε στην υπαίθρια περιοχή του ΝΤΟΚ 5-6 της Ε.Ζ.Π.

Το δάγκωμα βέβαια δεν ήταν ισχυρό αλλά ήταν μεγάλη η ταλαιπωρία του συνάδελφου, όπως επίσης και αρκετή η δαπάνη λυσσιατρικής εξέτασης, τριών σκύλων (2000 δραχμές για κάθε σκύλο), μια και ο συνάδελφος πάνω στην ταραχή του δεν πήρε τα στοιχεία του δράστη.

Επιτέλους, μας φτάνουν οι ξενόφερτες χολέρες που κατά καιρούς αναστατώνουν όλους όπως τους ζούμε σε τελωνειακούς χώρους. Μας φτάνουν οι ποντικοί που αλωνίζουν τα υπόστεγα[1].

Μας φτάνουν, τέλος τα σύννεφα του δηλητηρίου από το Εργοστάσιο Λιπασμάτων, που μας πνίγουν καθημερινά. Τι χρειάζονται τώρα και οι σκύλοι με τις λύσσες τους[2]; !!

Παρακαλούμε λοιπόν τους αρμόδιους του ΟΛΠ να μεριμνήσουν τουλάχιστον για την απομάκρυνση των σκύλων από τους χώρους της Ε.Ζ.Π, καθώς επίσης και τους αρμόδιους των Τελωνείων της περιοχής να βοηθήσουν σ’ αυτή την κάθαρση …..[3]

Τηλέμαχος Σιέμος

Αναδημοσίευση από το Εκτελωνιστικό Βήμα Δεκέμβριος 1978

---

[1] Οι μεγάλες αποθήκες που τοποθετούνται τα εμπορεύματα εξωτερικού. Σήμερα έχουν γκρεμιστεί οι περισσότερες.

[2] Η θεραπεία της Λύσσας είναι πρωτογενής και δευτερογενής: Η πρωτογενής γίνεται ΑΜΕΣΩΣ μόλις δαγκώσει το ζώο άνθρωπο. Χρειάζεται άμεσα καθαρισμός του τραύματος από το δήγμα του ζώου, και χορήγηση αντιλυσσικού εμβολίου (Rabies Vaccine) γιά ανθρώπους και αντιλυσσικού ορού (αντιλυσσική υπεράνοση σφαιρίνη, Antirabies Immune Globulin). Παράλληλα ελέγχεται το ζώο και παρακολουθείται.

Στην περίπτωση που ο δαγκωθείς άνθρωπος ασθενήσει, τα πράγματα είναι δύσκολα. Φάρμακο ιοστατικό που να σκοτώνει τον ιό της Λύσσας δεν είναι διαθέσιμο. Ο ασθενής χρειάζεται μονάδα εντατικής θεραπείας και άμεση έναρξη θεραπείας. Εάν υπάρξει υποψία έκθεσης στον ιό της λύσσας, ακόμα και αυτοί που έχουν εμβολιαστεί θα πρέπει, μετά την έκθεσή τους, να κάνουν μια περιορισμένη σειρά πρόσθετων ενέσεων αντιλυσσικού εμβολίου. Αυτοί που δεν έχουν εμβολιαστεί πριν από την έκθεσή τους στον ιό θα πρέπει, εφόσον εκτεθούν, να υποβληθούν σε μακρύτερης διάρκειας θεραπεία, η οποία περιλαμβάνει ενέσεις αντιλυσσικού εμβολίου και αντιλυσσικής υπεράνοσης σφαιρίνης

[3] Να καταθέσουμε και τις δικές μας πληροφορίες για την επίθεση των σκύλων στους συνάδελφους  εκτελωνιστές.  Ο Πάνος Κ. εκτελωνιστής συνταξιούχος, διηγείται τακτικά την περιπέτειά του με έναν σκύλο στο 3 Ντοκ. Όπως πρωί- πρωί (ξημερώματα….) περνούσε από μια παρτίδα ογκώδους φορτίου στο ύπαιθρο, σκεπασμένο με μουσαμά, ξαφνικά ένα σκυλί πετιέται μπροστά και τον δαγκώνει στο ποδάρι. Η πρόθεσή του ήταν να πάει στο Η Τελωνείο άλλαξε όμως ……. Ενήργησε γρήγορα….. πήγε στο Νοσοκομείο. Εκεί του συνέστησαν να παρακολουθήσει τη συμπεριφορά του σκυλιού. Έπρεπε να εκτελέσει την εντολή του γιατρού. Ήξερε το δύσκολο της θεραπείας του ιού της λύσσας.

Κάθε μέρα ετοίμαζε ένα μπιφτέκι για τον σκύλο που τον δάγκωσε. Κάθε μέρα η ίδια διαδρομή και η ίδια μεταχείριση του σκύλου. Το μπιφτέκι ήταν το …. δόλωμα για να παρακολουθεί το σκύλο. Ο  ……… σκύλος είχε εθιστεί  και περίμενε τον ………. τροφό του.

Ο Πάνος Κ. θυμάται μετά από τόσα χρόνια την περιπέτειά του και βγάζει πίκρα στις φράσεις του, ιδιαίτερα όταν πίνει ένα ποτήρι μπύρα: «Και να σκεφτείς ότι το μπιφτέκι ήταν  ακριβό, φρέσκο  ……. μοσχαρίσιο !!

Στο blog που βρισκόσαστε υπάρχουν: 166 αναρτήσεις σε 2.100 προβολές σελίδων με λογοτεχνία, πολιτιστικά, φωτογραφίες για Εκτελωνιστές Πίνακας προηγούμενων  στην ανάρτηση της 31 Μαρτίου 2015

E-mail = ggioggaras@Gmail.com Για αγορά βιβλίων πατήστε εδώ