Ο Νίκος Κωστέας, εκτελωνιστής σε ταξιδιωτικές εντυπώσεις. 27 Απριλίου 2015

Ο Νίκος Κωστέας, εκτελωνιστής σε ταξιδιωτικές εντυπώσεις. 27 Απριλίου 2015

Καθαρός ουρανός

Φέτος. Από τις 30 Ιουλίου μέχρι τις  7 Αυγούστου, έκανα διακοπές στην Κρήτη.

Ο συγκεκριμένος τόπος, προορισμού, ήταν το χωριό Κουρνάς.

  Ένα πανέμορφο χωριό, σκαρφαλωμένο στις πλαγιές του βουνού, ενός από τα πολλά της Κρήτης. Εκεί που υπάρχει και η ομώνυμη λίμνη. Μια σταγόνα δροσιάς, μέσα στην απεραντοσύνη του κόσμου μας.

Φύγαμε από τον Πειραιά με το πλοίο της γραμμής, το Σάββατο στις 12 το μεσημέρι και φτάσαμε το απόγευμα στις 6:30 την ίδια μέρα,. Το ταξίδι πάνω στα ήρεμα νερά του Αιγαίου και ειδικότερα του Κρητικού πελάγους, άνετο και γεμάτο γαλάζιο.

Στο αντίκρισμα του λιμανιού των Χανίων, νοιώσαμε αμέσως , την αύρα που λούζει, αυτό το νησί, που βρίσκεται εκεί, με όλα όσα το κάνουν ιδιαίτερο, εδώ και δέκα χιλιάδες χρόνια, ίσως και περισσότερο, με παραγωγή πολιτισμού.

Κάθε μέρος έχει τη δική του ιστορία. Έτσι και ο Κουρνάς έχει τη δική του. Ζει το σήμερα, και αναπνέει το οξυγόνο του παρελθόντος του παρόντος του, αλλά δημιουργεί και για τα μέλλον του, μέσα από τους μύθους που τυλίγουν τον τόπο.

Κουρνάς – λίμνη Κουρνά

Ο Κουρνάς είναι ένα αρκετά μεγάλο χωριό με πανοραμική θέα της ομώνυμης λίμνης.

Βρίσκεται σε απόσταση 47 χιλιομέτρων από την πόλη των Χανίων, στον Αποκάρωνα, κοντά στα σύνορα με το νομό Ρεθύμνου, σε ελάχιστη απόσταση από την παραλία της Γεωργιούπολης, μόλις 10 λεπτά από την πόλη του Ρέθυμνου.

Η Λίμνη Κουρνά

Η λίμνη Κουρνά είναι σε ελάχιστη απόσταση από το χωριό και αποτελεί την μοναδική φυσική λίμνη στην Κρήτη καθώς και ένα αξιόλογης ομορφιάς τοπίο. Οι λόφοι που την περιβάλουν, σε συνδυασμό με την γύρω τοποθεσία δημιουργούν μια ξεχωριστή εικόνα.

Είναι σημαντικός σταθμός για την μετανάστευση αλλά και για την διαχείριση της ορνιθοπανίδας, που την καθιστά ως έναν από τους πιο σημαντικούς τόπους παρατήρησής της.

Τα μεγαλύτερο μήκος είναι περίπου 1100 μέτρα και αντίστοιχα το πλάτος 880 μ. περίπου, ενώ το βαθύτερο σημείο της είναι 22,5 μ.

Η στάθμη της λίμνης αυξομειώνεται ανάλογα με την εποχή. Την καλοκαιρινή περίοδο και μέχρι το φθινόπωρο, βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο της λόγω της μείωσης του όγκου των υπογείων υδάτων από τα ορεινά, ενώ σε αντίθεση την χειμερινή και ανοιξιάτικη περίοδο, η στάθμη ανέρχεται.

Η τροφοδοσία της λίμνης γίνεται κυρίως από την πηγή Αμάτι στα νότια και αποστραγγίζεται μέσω του «αύλακα» προς το ποταμό Δέλφινα στα βόρεια.

Η απόστασή της από τη θάλασσα είναι 2,5 χλμ. Η λίμνη και η περιοχή γύρω απ αυτήν προστατεύονται από το δίκτυο Nature 2000.

Ο θρύλος της λίμνης

Λέγεται ότι εκεί που βρίσκεται σήμερα η λίμνη ήταν χωριό (ίσως πρόκειται για το αρχαίο «Κόριον»).

Μια μέρα κάποιος από τους χωρικούς πήγαινε μαζί με την κόρη του στα χωράφια και όταν σταμάτησαν για να ξαποστάσουν, η κόρη του άρχισε να χτενίζει τα ξανθά όμορφα μαλλιά της. ενώ στην αρχή ο πατέρας της την καμάρωνε ξαφνικά την επιθύμησε ερωτικά και της ρίχτηκε. Η κόρη πάνω στην απόγνωσή της μπόρεσε και φώναξε «Βούλα και Βουλολίμνα. Κι εγώ στοιχειό στην λίμνη". Ευθύς η περιοχή βούλιαξε και έγινε η λίμνη.

Παλαιότερα οι κάτοικοι πιστεύανε ότι όσοι βλέπουν φαντάσματα , διέκριναν στο μέσον της λίμνης καθισμένο πάνω σε ένα βράχο ένα κορίτσι να κάθεται και να χτενίζει τα ολόχρυσα μαλλιά του.

Αναφέρεται πως ο όνομα της λίμνης από τα αρχαία χρόνια ήταν Κορησία και πιστεύεται ότι υπήρχε ιερό στις όχθες προς τιμήν της Κορησίας Αθηνάς.

Οι Άραβες ήταν μάλλον αυτοί που την μετονόμασαν από Κορησία σε Κουρνιά, αφού η λέξη Κουρνά στα αραβικά σημαίνει λουτήρας και λίμνη.

Από την πρώτη μέρα, την Κυριακή, αρχίσαμε να ανακαλύπτουμε αυτές τις ομορφιές , κάνοντας κοντινές εκδρομές, στα γύρω χωριά, (Γεωργιούπολη, στα Μυριοκέφαλα, που έχει ένα πανέμορφο εκκλησάκι, χτισμένο τον ενδέκατο αιώνα σαν μοναστήρι, στο όνομα της Παναγίας της Μυριοκέφαλης ή Μυριοκεφαλίτισσας, στις Βρύσες, και σε ένα άλλο, στον δρόμο που πάει για τα Σφακιά, που ένας ερασιτέχνης έχει φτιάξει ένα Μουσείο και έχει μαζέψει, με περισσή σπουδή, ότι χρησιμοποιήθηκε για  να εξαφανίσει την ειρήνη του κόσμου, πριν από εβδομήντα χρόνια, από το Γ ΡΑΪΧ του Αδόλφου Χίτλερ).

Πήγαμε στα Χανιά, στο Ρέθυμνο. Το αποκορύφωμα όμως ήταν η επίσκεψη στην ομώνυμη λίμνη . ότι είδαμε, αφουγκραστήκαμε, οσφρανθήκαμε ακουμπήσαμε, δεν περιγράφεται με λόγια. Το ταβερνάκι που μας πρόσφερε, τα οποία εδέσματα μαζί και τα παραδοσιακά, χαρακτηρίζεται για την φιλοξενία του και την έλλογη στάθμη των τιμών τους.

 Αυτή η φιλοξενία είναι διάχυτη στην πλειοψηφία των κατοίκων, με μικρές ασήμαντες σε αριθμό εξαιρέσεις , με αποκορύφωμα τα δύο λίτρα λαδιού για την μηχανή αυτοκινήτου από ένα επαγγελματία που είδους (των λιπαντικών) του ζητώντας του να αγοράσουμε ένα λίτρο για συμπλήρωμα, μας έβαλε δύο, και όταν του ζητήσαμε να πληρώσουμε, μας είπε ότι δεν χρειάζεται είναι δώρο, δικαιολογώντας την κίνησή του αυτή, στην  ένσταση μας για το «δωρεάν», «δεν μπορούμε να κεράσουμε λίγο λάδι μηχανής σας που ήρθατε στο νησί μας, για να γνωρίσετε τις ομορφιές του». Τι να πούμε; Φυσικά δεν ξεχνώ τα άπειρα κεράσματα με ρακί και παξιμάδια, όπου πηγαίναμε, από αγνώστους. Σας είπα, η Κρήτη ζει εδώ και δέκα χιλιάδες χρόνια το λιγότερο. Εκεί γεννήθηκε ο Δίας. Δεν είναι λοιπόν άσχετο ότι τιμούν και μια από τις πολλές άλλες ιδιότητες του, αυτή του «ΞΕΝΙΟΥ».

Μπορώ να σας εξιστορήσω πολλά. Ένα όμως μου έχει μείνει στο είναι μου. ήταν μια θέση στο σπίτι που μείναμε, ιδιοκτησίας της πρώτης ξαδέλφης της Συντρόφου μου. την λέει χαρακτηριστικά »ΠΕΖΟΥΛΑ». Εκεί λοιπόν στην »ΠΕΖΟΥΛΑ», έγραψα στην μνήμη μου τις ωραιότερες εικόνες και μουσικές , όλο το εικοσιτετράωρο. Μου άρεσε να κάθομαι και να απολαμβάνω, ότι υπήρχε με όλες τις αισθήσεις.

Αν είμαστε καλά θα ξαναπάμε. Για την «ΠΕΖΟΥΛΑ» . αλλά και για όλα όσα είδαμε και όχι.

Φεύγοντας, γιατί πάντα έρχεται η ώρα, να φύγεις, από όπου σε γεμίζει, ξαναείδα την ξύλινη πινακίδα που κρέμεται, στο πλάι της πόρτα του σπιτιού. Πριν από κάποια χρόνια, μου ζήτησε η εξαδέλφη, επειδή λέει έχω καλλιτεχνικές τάσεις, να της φτιάξω μια, που να περιέχει μια μαντινάδα για την περίσταση, της φιλοξενίας. Ο ΞΕΝΙΟΣ ΔΙΑΣ, που λέγαμε. Αυτό που γράφει καλύπτει τον ψυχισμό και την παράδοση όχι μόνο εκείνης , αλλά και της πλειοψηφίας των Κρητικών.

«ΧΙΛΙΑ ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΑΝΕ

ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ,

ΚΙ’ Α ΔΕ ΧΩΡΟΥΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗ ΜΑΣ»

Νικόλαος Κωστέας

6983865567

nikoskwsteasgmail.com

Αναδημοσίευση από το Εκτελωνιστικό Βήμα 

Στο blog που βρισκόσαστε υπάρχουν: 166 αναρτήσεις σε 2.100 προβολές σελίδων με λογοτεχνία, πολιτιστικά, φωτογραφίες για Εκτελωνιστές Πίνακας προηγούμενων  στην ανάρτηση της 31 Μαρτίου 2015

Το Blog Λογοτεχνία – Πολιτιστικά  Εκτελωνιστών δέχεται να φιλοξενήσει κείμενα συναδέλφων, αξιώματα και πολιτιστικά δρώμενα  που αναδεικνύουν τον εκτελωνιστικό πολιτισμό

E-mail = ggioggaras@Gmail.com Για αγορά βιβλίων πατήστε εδώ